karpa

From Wiktionary, the free dictionary

See also: kárpa, kārpa, kārpā, kǟrpa, and karpą

Cebuano

Thumb

Etymology

Borrowed from Spanish carpa, from Late Latin carpa.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkaɾpa/ [ˈkaɾ̪.pɐ]
  • Hyphenation: kar‧pa

Noun

kárpa (Badlit spelling ᜃᜇ᜔ᜉ)

  1. carp (any fish of the family Cyprinidae)

Faroese

Etymology

From Middle Low German karpe, from Late Latin carpa, from Gothic *𐌺𐌰𐍂𐍀𐌰 (*karpa, carp).

Noun

karpa f (genitive singular karpu, plural karpur)

  1. carp

Declension

More information f1, singular ...
f1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative karpa karpan karpur karpurnar
accusative karpu karpuna karpur karpurnar
dative karpu karpuni karpum karpunum
genitive karpu karpunnar karpa karpanna
Close

Icelandic

Pronunciation

Verb

karpa (weak verb, third-person singular past indicative karpaði, supine karpað)

  1. (intransitive) to quarrel, to wrangle
    Synonyms: deila, þræta, þjarka, þrátta, þrasa, þrefa, þvarga, stæla, kýta, bítast, rífast, bræla

Conjugation

More information infinitive (nafnháttur), supine (sagnbót) ...
infinitive
(nafnháttur)
karpa
supine
(sagnbót)
karpað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)
karpandi
indicative
(framsöguháttur)
subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)
ég karpa við körpum present
(nútíð)
ég karpi við körpum
þú karpar þið karpið þú karpir þið karpið
hann, hún, það karpar þeir, þær, þau karpa hann, hún, það karpi þeir, þær, þau karpi
past
(þátíð)
ég karpaði við körpuðum past
(þátíð)
ég karpaði við körpuðum
þú karpaðir þið körpuðuð þú karpaðir þið körpuðuð
hann, hún, það karpaði þeir, þær, þau körpuðu hann, hún, það karpaði þeir, þær, þau körpuðu
imperative
(boðháttur)
karpa (þú) karpið (þið)
Forms with appended personal pronoun
karpaðu karpiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Close
More information infinitive (nafnháttur), supine (sagnbót) ...
infinitive
(nafnháttur)
karpast
supine
(sagnbót)
karpast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)
karpandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)
subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)
ég karpast við körpumst present
(nútíð)
ég karpist við körpumst
þú karpast þið karpist þú karpist þið karpist
hann, hún, það karpast þeir, þær, þau karpast hann, hún, það karpist þeir, þær, þau karpist
past
(þátíð)
ég karpaðist við körpuðumst past
(þátíð)
ég karpaðist við körpuðumst
þú karpaðist þið körpuðust þú karpaðist þið körpuðust
hann, hún, það karpaðist þeir, þær, þau körpuðust hann, hún, það karpaðist þeir, þær, þau körpuðust
imperative
(boðháttur)
karpast (þú) karpist (þið)
Forms with appended personal pronoun
karpastu karpisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Close
  • karp (quarreling, wrangling)

Lower Sorbian

Etymology

From Middle Low German karpe, from Late Latin carpa, from Gothic *𐌺𐌰𐍂𐍀𐌰 (*karpa, carp). Cognate with Upper Sorbian karp, Polish karp, and Czech kapr.

Pronunciation

Noun

karpa f

  1. carp (freshwater fish of the family Cyprinidae)

Declension

More information Singular, Dual ...
Singular Dual Plural
Nominative karpa karpje karpy
Genitive karpy karpowu karpow
Dative karpje karpoma karpam
Accusative karpu karpje karpy
Instrumental karpu karpoma karpami
Locative karpje karpoma karpach
Close

Further reading

  • Muka, Arnošt (1921, 1928) “karpa”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
  • Starosta, Manfred (1999) “karpa”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Maltese

Noun

karpa

  1. carp

Norwegian Nynorsk

Noun

karpa f

  1. definite singular of karpe

Polish

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kъrpa, possibly from Proto-Balto-Slavic *kúrˀpāˀ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkar.pa/
  • Rhymes: -arpa
  • Syllabification: kar‧pa

Noun

karpa f

  1. (forestry) a tree stump and its root system
    Hypernym: karcz
  2. (botany) the underground part of some perennials

Declension

More information singular, plural ...
singular plural
nominative karpa karpy
genitive karpy karp
dative karpie karpom
accusative karpę karpy
instrumental karpą karpami
locative karpie karpach
vocative karpo karpy
Close

Derived terms

(nouns):
(nouns):
(verbs):

Further reading

  • karpa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • karpa in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Tagalog

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.