μετέχω
From Wiktionary, the free dictionary
From Wiktionary, the free dictionary
μετέχω • (metékhō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μετέχω | μετέχεις | μετέχει | μετέχετον | μετέχετον | μετέχομεν | μετέχετε | μετέχουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | μετέχω | μετέχῃς | μετέχῃ | μετέχητον | μετέχητον | μετέχωμεν | μετέχητε | μετέχωσῐ(ν) | |||||
optative | μετέχοιμῐ | μετέχοις | μετέχοι | μετέχοιτον | μετεχοίτην | μετέχοιμεν | μετέχοιτε | μετέχοιεν | |||||
imperative | μέτεχε | μετεχέτω | μετέχετον | μετεχέτων | μετέχετε | μετεχόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | μετέχομαι | μετέχῃ, μετέχει |
μετέχεται | μετέχεσθον | μετέχεσθον | μετεχόμεθᾰ | μετέχεσθε | μετέχονται | ||||
subjunctive | μετέχωμαι | μετέχῃ | μετέχηται | μετέχησθον | μετέχησθον | μετεχώμεθᾰ | μετέχησθε | μετέχωνται | |||||
optative | μετεχοίμην | μετέχοιο | μετέχοιτο | μετέχοισθον | μετεχοίσθην | μετεχοίμεθᾰ | μετέχοισθε | μετέχοιντο | |||||
imperative | μετέχου | μετεχέσθω | μετέχεσθον | μετεχέσθων | μετέχεσθε | μετεχέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | μετέχειν | μετέχεσθαι | |||||||||||
participle | m | μετέχων | μετεχόμενος | ||||||||||
f | μετέχουσᾰ | μετεχομένη | |||||||||||
n | μετέχον | μετεχόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μετεῖχον | μετεῖχες | μετεῖχε(ν) | μετείχετον | μετειχέτην | μετείχομεν | μετείχετε | μετεῖχον | ||||
middle/ passive |
indicative | μετειχόμην | μετείχου | μετείχετο | μετείχεσθον | μετειχέσθην | μετειχόμεθᾰ | μετείχεσθε | μετείχοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μεθέξω | μεθέξεις | μεθέξει | μεθέξετον | μεθέξετον | μεθέξομεν | μεθέξετε | μεθέξουσῐ(ν) | ||||
optative | μεθέξοιμῐ | μεθέξοις | μεθέξοι | μεθέξοιτον | μεθεξοίτην | μεθέξοιμεν | μεθέξοιτε | μεθέξοιεν | |||||
middle | indicative | μεθέξομαι | μεθέξῃ, μεθέξει |
μεθέξεται | μεθέξεσθον | μεθέξεσθον | μεθεξόμεθᾰ | μεθέξεσθε | μεθέξονται | ||||
optative | μεθεξοίμην | μεθέξοιο | μεθέξοιτο | μεθέξοισθον | μεθεξοίσθην | μεθεξοίμεθᾰ | μεθέξοισθε | μεθέξοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | μεθέξειν | μεθέξεσθαι | |||||||||||
participle | m | μεθέξων | μεθεξόμενος | ||||||||||
f | μεθέξουσᾰ | μεθεξομένη | |||||||||||
n | μεθέξον | μεθεξόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μετέσχηκᾰ | μετέσχηκᾰς | μετέσχηκε(ν) | μετεσχήκᾰτον | μετεσχήκᾰτον | μετεσχήκᾰμεν | μετεσχήκᾰτε | μετεσχήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | μετεσχήκω | μετεσχήκῃς | μετεσχήκῃ | μετεσχήκητον | μετεσχήκητον | μετεσχήκωμεν | μετεσχήκητε | μετεσχήκωσῐ(ν) | |||||
optative | μετεσχήκοιμῐ, μετεσχηκοίην |
μετεσχήκοις, μετεσχηκοίης |
μετεσχήκοι, μετεσχηκοίη |
μετεσχήκοιτον | μετεσχηκοίτην | μετεσχήκοιμεν | μετεσχήκοιτε | μετεσχήκοιεν | |||||
imperative | μετέσχηκε | μετεσχηκέτω | μετεσχήκετον | μετεσχηκέτων | μετεσχήκετε | μετεσχηκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | μετέσχημαι | μετέσχησαι | μετέσχηται | μετέσχησθον | μετέσχησθον | μετεσχήμεθᾰ | μετέσχησθε | μετέσχηνται | ||||
subjunctive | μετεσχημένος ὦ | μετεσχημένος ᾖς | μετεσχημένος ᾖ | μετεσχημένω ἦτον | μετεσχημένω ἦτον | μετεσχημένοι ὦμεν | μετεσχημένοι ἦτε | μετεσχημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | μετεσχημένος εἴην | μετεσχημένος εἴης | μετεσχημένος εἴη | μετεσχημένω εἴητον/εἶτον | μετεσχημένω εἰήτην/εἴτην | μετεσχημένοι εἴημεν/εἶμεν | μετεσχημένοι εἴητε/εἶτε | μετεσχημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | μετέσχησο | μετεσχήσθω | μετέσχησθον | μετεσχήσθων | μετέσχησθε | μετεσχήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | μετεσχηκέναι | μετεσχῆσθαι | |||||||||||
participle | m | μετεσχηκώς | μετεσχημένος | ||||||||||
f | μετεσχηκυῖᾰ | μετεσχημένη | |||||||||||
n | μετεσχηκός | μετεσχημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Learned borrowing from Ancient Greek μετέχω (metékhō, “to participate, to take part in”). By surface analysis, μετ- (“after”) + έχω (“I have”)
μετέχω • (metécho) (imperfect μετείχα, past μετείχα, passive —)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | μετέχω | μετάσχω | ||
2 sg | μετέχεις | μετάσχεις | ||
3 sg | μετέχει | μετάσχει | ||
1 pl | μετέχουμε, [‑ομε] | μετάσχουμε, [‑ομε] | ||
2 pl | μετέχετε | μετάσχετε | ||
3 pl | μετέχουν(ε) | μετάσχουν[ε] | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | μετείχα | μετείχα,1 [{μετέσχον}] | ||
2 sg | μετείχες | μετείχες, [{μετέσχες}] | ||
3 sg | μετείχε | μετείχε, {μετέσχε} | ||
1 pl | μετέχαμε | μετείχαμε, [{μετέσχομεν}] | ||
2 pl | μετέχατε | μετείχατε, [{μετέσχεμεν}] | ||
3 pl | μετείχαν[ε] | μετείχαν(ε), {μετέσχον} | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα μετέχω ➤ | θα μετάσχω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα μετέχεις, … | θα μετάσχεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … μετάσχει | |||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … μετάσχει | |||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … μετάσχει | |||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | — | — | ||
2 pl | μετέχετε | μετάσχτε | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | μετέχοντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας μετάσχει ➤ | |||
Passive perfect participle ➤ | — | |||
Nonfinite form ➤ | μετάσχει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Less common formal past forms for the third persons as in the ancient aorist μετέσχον (metéskhon) of the verb μετέχω (all persons included here, for reference). • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.