αιτιολογώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek αἰτιολογῶ (aitiologô),^[1] contracted form of αἰτιολογέω (aitiologéō).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.ti.o.loˈɣo/
• Hyphenation: αι‧τι‧ο‧λο‧γώ

Verb

αιτιολογώ • (aitiologó) (past αιτιολόγησα, passive αιτιολογούμαι, p‑past αιτιολογήθηκα, ppp αιτιολογημένος)

1. to justify
2. to rationalise, rationalize

Conjugation

αιτιολογώ, αιτιολογούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αιτιολογώ	αιτιολογήσω	αιτιολογούμαι	αιτιολογηθώ
2 sg	αιτιολογείς	αιτιολογήσεις	αιτιολογείσαι	αιτιολογηθείς
3 sg	αιτιολογεί	αιτιολογήσει	αιτιολογείται	αιτιολογηθεί
1 pl	αιτιολογούμε	αιτιολογήσουμε, [-ομε]	αιτιολογούμαστε	αιτιολογηθούμε
2 pl	αιτιολογείτε	αιτιολογήσετε	αιτιολογείστε	αιτιολογηθείτε
3 pl	αιτιολογούν(ε)	αιτιολογήσουν(ε)	αιτιολογούνται	αιτιολογηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αιτιολογούσα	αιτιολόγησα	[αιτιολογούμουν(α)]	αιτιολογήθηκα
2 sg	αιτιολογούσες	αιτιολόγησες	[αιτιολογούσουν(α)]	αιτιολογήθηκες
3 sg	αιτιολογούσε	αιτιολόγησε	αιτιολογούνταν, {αιτιολογείτο}	αιτιολογήθηκε
1 pl	αιτιολογούσαμε	αιτιολογήσαμε	αιτιολογούμασταν, (‑ούμαστε)	αιτιολογηθήκαμε
2 pl	αιτιολογούσατε	αιτιολογήσατε	[αιτιολογούσασταν, (‑ούσαστε)]	αιτιολογηθήκατε
3 pl	αιτιολογούσαν(ε)	αιτιολόγησαν, αιτιολογήσαν(ε)	αιτιολογούνταν, {αιτιολογούντο}	αιτιολογήθηκαν, αιτιολογηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αιτιολογώ ➤	θα αιτιολογήσω ➤	θα αιτιολογούμαι ➤	θα αιτιολογηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αιτιολογείς, …	θα αιτιολογήσεις, …	θα αιτιολογείσαι, …	θα αιτιολογηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αιτιολογήσει   έχω, έχεις, … αιτιολογημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αιτιολογηθεί   είμαι, είσαι, … αιτιολογημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αιτιολογήσει   είχα, είχες, … αιτιολογημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αιτιολογηθεί   ήμουν, ήσουν, … αιτιολογημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αιτιολογήσει   θα έχω, θα έχεις, … αιτιολογημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αιτιολογηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αιτιολογημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αιτιολόγησε	—	αιτιολογήσου
2 pl	αιτιολογείτε	αιτιολογήστε	αιτιολογείστε	αιτιολογηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αιτιολογώντας ➤		αιτιολογούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αιτιολογήσει ➤		αιτιολογημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αιτιολογήσει		αιτιολογηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• αιτιολόγηση f (aitiológisi)

Related terms

• see: αίτιος (aítios, “causative, responsible”)

References

1. αιτιολογώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language