Πρόσπερο Φοντάνα

Πρόσπερο Φοντάνα
Πρόσπερο Φοντάνα
Γέννηση	1512; Μπολόνια
Θάνατος	1597; Ρώμη
Ιδιότητα	ζωγράφος
Τέκνα	Λαβίνια Φοντάνα
Κίνημα	Μανιερισμός
Είδος τέχνης	προσωπογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματα	Μανιερισμός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πρόσπερο Φοντάνα (Prospero Fontana, 1512–1597) ήταν ζωγράφος της ύστερης Αναγεννησιακής και μανιεριστικής τέχνης από τη Μπολόνια. Είναι ίσως πιο γνωστός για τις τοιχογραφίες και τις αρχιτεκτονικές του λεπτομέρειες. Η ταχύτητα με την οποία ολοκλήρωνε τους πίνακες του απέφερε παραγγελίες, στις οποίες συνεργάστηκε με άλλους εξέχοντες καλλιτέχνες της περιόδου.^[6] Ήταν εξέχουσα προσωπικότητα στην πόλη της Μπολόνια, καθώς ήταν δάσκαλος τέχνης και σύμβουλος για την αναμόρφωση της θρησκευτικής τέχνης.

Γρήγορες Πληροφορίες Πρόσπερο Φοντάνα, Γέννηση ...

Κλείσιμο

Ο Πρόσπερο Φοντάνα πιθανότατα διδάχθηκε από τον Ιννοτσέντσο ντα Ίμολα, αλλά υπάρχει ένας βαθμός αβεβαιότητας γύρω από τη σχέση μεταξύ των δύο ανδρών.^[7] Ως έφηβος, ο Φοντάνα ήταν βοηθός του Περίνο ντελ Βάγκα (Perino del Vaga) στο Παλάτσο Ντόρια στη Γένοβα . Ωστόσο, οι ιστορικοί τέχνης δεν μπορούν να προσδιορίσουν με απόλυτη βεβαιότητα τις συνεισφορές του Φοντάνα στη διακόσμηση.

Τη δεκαετία του 1550, ο Φοντάνα ζωγράφισε το πορτρέτο του Πάπα Ιουλίου Γ΄ και συνταξιοδοτήθηκε από την Παπική Αυλή. Διακόσμησε επίσης το Παλάτσο ντι Φιρέντσε (Palazzo di Firenze) για τον αδελφό του Πάπα, Μπαλντουίνο ντελ Μόντε (Balduino del Monte). Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Ρώμη, συνεργάστηκε με τον Ταντέο Τσουκκάρο (Taddeo Zuccaro) στη Βίλα Τζούλια στη Ρώμη (1553). Ο J.A. Gere προτείνει ότι ο Φοντάνα επέβλεπε το έργο και ήταν υπεύθυνος για τους πίνακες στη Βόρεια Αίθουσα.^[8]

Ο Φοντάνα συνεργάστηκε με τον Τζόρτζο Βαζάρι σε μερικές παραγγελίες, οι οποίες περιγράφονται εν συντομία στις ζωές των άριστων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων. Ο Βαζάρι σημειώνει ότι ο Φοντάνα δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την εργασία του στο Ανάκτορο του Φονταινεμπλώ (1560) στη Γαλλία λόγω θέματος υγείας.^[9] Η ολοκληρωμένη συνεργατική εργασία περιλαμβάνει το Παλάτσο Βέκιο στη Φλωρεντία (1563-5). Ο Florian Härb παρατηρεί τις ομοιότητες ανάμεσα σε πολλά από τα σχέδια του Βαζάρι και τα μεγαλύτερα έργα ζωγραφικής του Φοντάνα , τα οποία δείχνουν ότι τα σχέδια ήταν η βάση για πολλές από τις παραγγελίες του. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις που προσφέρονται από τον Härb και τον Charles Davis, συμπεριλαμβανομένου του θαυμασμού του Φοντάνα για το διακεκριμένο, στην Αναγέννηση της Ιταλίας, ύφος του Βαζάρι.^[10]

Το 1565, ο Φοντάνα εξελέγη στην Accademia delle Arti del Disegno της Φλωρεντίας.^[11] Το 1576, ο Φοντάνα ήταν ένας από τους πολλούς καλλιτέχνες και διανοούμενους που ζητήθηκε από τον Καρδινάλιο Γκαμπριέλ Παλεόττι στη συζήτηση για τη μεταρρύθμιση της θρησκευτικής τέχνης.^[12]

Ο Πελλεγκρίνο Ταμπάλντι (Pellegrino Tabaldi) και ο Φοντάνα εργάστηκαν στο παρεκκλήσιο Cappella Poggi του San Giacomo Maggiore της Μπολόνια.

Προς το τέλος της καριέρας του, ο Φοντάνα δημιούργησε σχολή τέχνης στην Μπολόνια. Μερικοί από τους πιο αξιοσημείωτους μαθητές του ήταν οι Λούντοβικο Καρράτσι, Αγκοστίνο Καρράτσι, Λορέντσο Σαμπαττίνι και Ντένις Κάλφερτ .^[13] Στη Μπολόνια, ο Φοντάνα υπηρέτησε ως διαμεσολαβητής και επέλυσε επαγγελματικές διαφορές. Ο Robert W. Gaston εξηγεί ότι εκείνη την εποχή, αυτή ήταν μια αριστοκρατική θέση.^[14]

Ο Φοντάνα πέθανε στην Μπολόνια το 1597. Το ρετάμπλ της λατρείας των μάγων, στην εκκλησία της Σάντα Μαρία ντέλλε Γκράτσιε θεωρείται το αριστούργημά του. Τα περισσότερα από τα έργα του παραμένουν στη Μπολόνια.

Καλλιτεχνικές επιρροές

Η πλειονότητα των καλλιτεχνών που εκπαιδεύτηκαν και συνεργάστηκαν με τον Φοντάνα επηρεάστηκαν σε μεγάλο βαθμό από τον Ραφαήλ.^[7]{ Εξέτασε, επίσης, το έργο των Κορρέτζο, Σεμπαστιάνο ντελ Πιόμπο και Τζούλιο Ρομάνο.^[15]

Ύφος

Ο Φοντάνα ήταν γνωστός για την ταχύτητα με την οποία ολοκλήρωνε τις παραγγελίες. Ο Κάρλο Τσέζαρε Μαλβαζία τον επέκρινε ότι ήταν απρόσεκτος και αντιεπαγγελματικός ^[14]

Το πρώιμο ύφος του θεωρείται συντηρητικό. Σταδιακά ενσωμάτωσε στοιχεία του μανιερισμού στο ύφος του μετά από συνεργασία με εξέχοντες καλλιτέχνες του κινήματος.^[6] Είναι πρώιμος εκπρόσωπος της Σχολής ζωγραφικής της Μπολόνια. Το ύφος του συγκρίθηκε με αυτό του Πάολο Βερονέζε.

Ιερή οικογένεια με το βρέφος Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, 1545, λάδι σε καμβά - Εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελ Μπαράκανο, Μπολόνια
Η Beata Diana Andalò με τον Άγιο Δομίνικο, 1545, λάδι σε πίνακα - San Domenico, Μπολόνια
Disputa di Santa Caterina, 1551, λάδι σε πάνελ, 361 x 178 cm - Santa Maria del Baraccano, Μπολόνια
Julius III, 1553, λάδι σε πίνακα - Biblioteca Universitaria, Μπολόνια

Ο πατέρας του Πρόσπερο, Σίλβιο Φοντάνα, ήταν λιθοξόος.^[16]

Ο Πρόσπερο νυμφεύτηκε την Αντονία ντε Μπονάρντις (Antonia de Bonardis) το 1539. Απέκτησαν δύο κόρες, την Εμίλια και τη Λαβίνια . Η Εμίλια πέθανε το 1568, μόλις πέντε χρόνια μετά το γάμο της με τον Φλοριάνο Μπερτέλλι.^[17] Ο Πρόσπερο δίδαξε την επιζώσα του κόρη Λαβίνια να ζωγραφίζει στο εργαστήριό του.

Κατάλογος Ιταλών ζωγράφων

[1]
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 122507428. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
[2]
(Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500115593. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
[3]
«Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00065892. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
[4]
(Αγγλικά) Union List of Artist Names. 20 Νοεμβρίου 2017. 500115593. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
[5]
Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2022.
[6]
(στα αγγλικά) Fontana family (ii) | Grove Art. doi:10.1093/gao/9781884446054.article.t028831. http://www.oxfordartonline.com/view/10.1093/gao/9781884446054.001.0001/oao-9781884446054-e-7000028831. Ανακτήθηκε στις 2019-02-21.
[7]
Flick, Gert-Rudolf (2008). «Prospero Fontana». Masters & Pupils: The Artistic Succession from Perugino to Manet, 1440-1880. London: Hogarth Arts. σελ. 78. ISBN 978-09554063-2-4.
[8]
Gere, J. A. (April 1965). «The Decoration of the Villa Giulia». Burlington Magazine. Italian Painting between the Renaissance and the Baroque in Connection with the Manchester Exhibition 107 (745): 201–2, 205.
[9]
Vasari, Giorgio. «Francesco Primaticcio». The Lives of the Most Excellent Painters, Sculptors, and Architects. VI.
[10]
Härb, Florian (1998). Monbeig-Goguel, Catherine, επιμ. «Prospero Fontana Alias Giorgio Vasari: Collaboration and the Limits of Authorship». Francesco Salviati e la Bella Maniera: 577–608.
[11]
Turner, Jane, επιμ. (2000). «(1) Prospero Fontana». Encyclopedia of Italian Renaissance & Mannerist Art. I: Abacco to Lysippus. New York: Grove's Dictionaries, Inc. σελίδες 561. ISBN 978-0-333-76094-9.
[12]
Fortunati, Vera (1998). «Lavinia Fontana: A Woman Artist in the Age of the Counter-Reformation». Lavinia Fontana of Bologna 1552-1614. Milan: Electa. σελ. 14. ISBN 978-88-435-6394-4.
[13]
Flick, Gert-Rudolf (2008). «Prospero Fontana». Masters & Pupils: The Artistic Succession from Perugino to Manet, 1480-1880. London: Hogarth Arts. σελίδες 94–5. ISBN 978-09554063-2-4.
[14]
Gaston, Robert W. (July 2, 2014). «Prospero Fontana's Holy Family with saints». Art Journal (National Gallery of Victoria) 19. https://www.ngv.vic.gov.au/essay/prospero-fontanas-holy-family-with-saints/.
[15]
Fortunati, Vera (1998). «Lavinia Fontana: A Woman Artist in the Age of the Counter-Reformation». Lavinia Fontana of Bologna 1552-1614. Milan: Electa. σελ. 13. ISBN 978-88-435-6394-4.
[16]
Murphy, Caroline P. (2003). Lavinia Fontana: A Painter and Her Patrons in Sixteenth-Century Bologna. Singapore: Yale University Press. σελίδες 16. ISBN 978-0-300-09913-3.
[17]
Murphy, Caroline P. (2003). Lavinia Fontana: A Painter and Her Patrons in Sixteenth-Century Bologna. Singapore: Yale University Press. σελίδες 19. ISBN 978-0-300-09913-3.

Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 10 (11η έκδοση) Cambridge University Press</img>

Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 10 (11η έκδοση) Cambridge University Press
Flick, Gert-Rudolf (2008). "Prospero Fontana." Δάσκαλοι & μαθητές: Η καλλιτεχνική διαδοχή από το Περούτζινο στο Μανέτ, 1440-1880 . Λονδίνο: Hagarth Arts. σελ. 76-95.(ISBN 978-09554063-2-4)ISBN 978-09554063-2-4 .
Gaston, Robert W. (2 Ιουλίου 2014). «Η ιερή οικογένεια του Prospero Fontana με αγίους» Art Journal 19. https://www.ngv.vic.gov.au/essay/prospero-fontanas-holy-family-with-saints/ .
"(1) Prospero Fontana". Εγκυκλοπαίδεια Ιταλικής Αναγέννησης & Mannerist Art. Τόμος 1. Jane Turner, εκδ. Εγκυκλοπαίδειες Grove της Ευρωπαϊκής Τέχνης. Suffolk: 2000. σ. 561.(ISBN 1-884446-02-7)ISBN 1-884446-02-7.

[6d854f633d06d73466323ee384070d4124f51a6d-1] [1]
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 122507428. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.

[c86e219ef173d8a2831ed43d60f1b0bd2a68acb8-2] [2]
(Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500115593. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

[bdea3fddf3cee80f50073e6335d451ca2c0b3001-3] [3]
«Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00065892. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.

[6985e3403e8fd8864295950755a9723299b24a40-4] [4]
(Αγγλικά) Union List of Artist Names. 20 Νοεμβρίου 2017. 500115593. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.

[0ab07c6ac232c1a2ba924c5e60ca9c9cbaad829c-5] [5]
Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2022.

[:0-6] [6]
(στα αγγλικά) Fontana family (ii) | Grove Art. doi:10.1093/gao/9781884446054.article.t028831. http://www.oxfordartonline.com/view/10.1093/gao/9781884446054.001.0001/oao-9781884446054-e-7000028831. Ανακτήθηκε στις 2019-02-21.

[:1-7] [7]
Flick, Gert-Rudolf (2008). «Prospero Fontana». Masters & Pupils: The Artistic Succession from Perugino to Manet, 1440-1880. London: Hogarth Arts. σελ. 78. ISBN 978-09554063-2-4.

[8] [8]
Gere, J. A. (April 1965). «The Decoration of the Villa Giulia». Burlington Magazine. Italian Painting between the Renaissance and the Baroque in Connection with the Manchester Exhibition 107 (745): 201–2, 205.

[9] [9]
Vasari, Giorgio. «Francesco Primaticcio». The Lives of the Most Excellent Painters, Sculptors, and Architects. VI.

[10] [10]
Härb, Florian (1998). Monbeig-Goguel, Catherine, επιμ. «Prospero Fontana Alias Giorgio Vasari: Collaboration and the Limits of Authorship». Francesco Salviati e la Bella Maniera: 577–608.

[11] [11]
Turner, Jane, επιμ. (2000). «(1) Prospero Fontana». Encyclopedia of Italian Renaissance & Mannerist Art. I: Abacco to Lysippus. New York: Grove's Dictionaries, Inc. σελίδες 561. ISBN 978-0-333-76094-9.

[12] [12]
Fortunati, Vera (1998). «Lavinia Fontana: A Woman Artist in the Age of the Counter-Reformation». Lavinia Fontana of Bologna 1552-1614. Milan: Electa. σελ. 14. ISBN 978-88-435-6394-4.

[13] [13]
Flick, Gert-Rudolf (2008). «Prospero Fontana». Masters & Pupils: The Artistic Succession from Perugino to Manet, 1480-1880. London: Hogarth Arts. σελίδες 94–5. ISBN 978-09554063-2-4.

[Gaston-14] [14]
Gaston, Robert W. (July 2, 2014). «Prospero Fontana's Holy Family with saints». Art Journal (National Gallery of Victoria) 19. https://www.ngv.vic.gov.au/essay/prospero-fontanas-holy-family-with-saints/.

[15] [15]
Fortunati, Vera (1998). «Lavinia Fontana: A Woman Artist in the Age of the Counter-Reformation». Lavinia Fontana of Bologna 1552-1614. Milan: Electa. σελ. 13. ISBN 978-88-435-6394-4.

[16] [16]
Murphy, Caroline P. (2003). Lavinia Fontana: A Painter and Her Patrons in Sixteenth-Century Bologna. Singapore: Yale University Press. σελίδες 16. ISBN 978-0-300-09913-3.

[17] [17]
Murphy, Caroline P. (2003). Lavinia Fontana: A Painter and Her Patrons in Sixteenth-Century Bologna. Singapore: Yale University Press. σελίδες 19. ISBN 978-0-300-09913-3.

[6]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Καλλιτεχνικές επιρροές

Ύφος

Wikiwand in your browser!

Πρόσπερο Φοντάνα

Καλλιτεχνικές επιρροές

Ύφος

Wikiwand in your browser!

Επαγγελματικός βίος

Η Τέχνη του

Σημαντικά έργα

Προσωπική ζωή

Δείτε επίσης

Παραπομπές

Βιβλιογραφικές αναφορές

Πρόσπερο Φοντάνα

Γέννηση	1512^[1]^[2]^[3] Μπολόνια
Θάνατος	1597^[1]^[2]^[3] Ρώμη
Ιδιότητα	ζωγράφος^[4]
Τέκνα	Λαβίνια Φοντάνα^[5]
Κίνημα	Μανιερισμός
Είδος τέχνης	προσωπογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματα	Μανιερισμός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )