Παλαί ντε λα Σιτέ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Παλαί ντε λα Σιτέ (Γαλλικά: Palais de la Cité) ήταν η κατοικία των βασιλέων της Γαλλίας από τον 10ο έως τον 14ο αιώνα. Βρισκόταν στο δυτικό τμήμα του Ιλ ντε λα Σιτέ στον ποταμό Σηκουάνα, στο 1ο διαμέρισμα του Παρισιού.[1]
Παλαί ντε λα Σιτέ | |
---|---|
Είδος | ανάκτορο |
Αρχιτεκτονική | γοτθική αρχιτεκτονική |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′23″N 2°20′44″E |
Διοικητική υπαγωγή | Παρίσι |
Χώρα | Γαλλία |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Από τον 14ο αιώνα έως τη Γαλλική Επανάσταση, ήταν η έδρα του γαλλικού θησαυροφυλακίου, του δικαστικού σώματος και του Κοινοβουλίου του Παρισιού, μιας συνέλευσης ευγενών. Το ισόγειο του παλατιού μετατράπηκε σε κρατική φυλακή το 1370, όταν το παλάτι εγκαταλείφθηκε ως κατοικία από τον Κάρολο Ε', ο οποίος μετέφερε τα ανάκτορα στο παλάτι του Λούβρου. Κατά την περίοδο της Τρομοκρατίας θεωρούνταν ως προθάλαμος για την γκιλοτίνα. Η Μαρία Αντουανέτα και άλλοι κρατούμενοι κρατήθηκαν και καταδικάστηκαν από το Επαναστατικό Δικαστήριο. [2]
Από τον 19ο αιώνα μέχρι την άνοιξη του 2018, ο χώρος στέγαζε σε μεγάλο βαθμό τα κτήρια του Δικαστικού μεγάρου, αλλά μερικά σημαντικά τμήματα του παλατιού έχουν διασωθεί: [3]
- τέσσερις πύργοι κατά μήκος του Σηκουάνα,
- η μεσαιωνική κάτω αίθουσα της Κονσιερζερί και,
- το πιο σημαντικό, η Σαιντ-Σαπέλ, το πρώην παρεκκλήσι του παλατιού, ένα αριστούργημα γοτθικής αρχιτεκτονικής. Τα δύο τελευταία έχουν χαρακτηρισθεί ως εθνικά ιστορικά μνημεία και είναι επισκέψιμα, αν και το μεγαλύτερο μέρος του Δικαστικού μεγάρου είναι κλειστό για το κοινό.