Νικηφόρος Χούμνος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Νικηφόρος Χούμνος (1250 - 16 Ιανουαρίου 1327) ήταν Βυζαντινός λόγιος και αξιωματούχος της πρώιμης Παλαιολόγειας περιόδου και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που συνέβαλαν στην άνθηση των γραμμάτων και των τεχνών κατά τη λεγόμενη Παλαιολόγεια Αναγέννηση[2]. Είναι γνωστός για την εντεκαετή θητεία του ως επικεφαλής υπουργός (μέγας λογοθέτης) του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου, για τον έντονο πνευματικό του ανταγωνισμό με τον επίσης μελετητή και αξιωματούχο Θεόδωρο Μετοχίτη και για την οικοδόμηση της μονής της Θεοτόκου Γοργοεπήκοου στην Κωνσταντινούπολη.
Γρήγορες Πληροφορίες Νικηφόρος Χούμνος, Γενικές πληροφορίες ...
Νικηφόρος Χούμνος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1250 (περίπου)[1] Θεσσαλονίκη |
Θάνατος | 16 Ιανουαρίου 1327[1] Κωνσταντινούπολη[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία[1] |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας φιλόσοφος πολιτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Ειρήνη Χούμναινα Παλαιολογίνα Γεώργιος Χούμνος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μέγας λογοθέτης |
δεδομένα |
Κλείσιμο