Ειρήνη Χούμναινα Παλαιολογίνα
βυζαντινή πριγκίπισσα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ειρήνη Χούμναινα Παλαιολογίνα ήταν βυζαντινή ευγενής στα τέλη του 13ου αρχές 14ου αιώνα.
Ειρήνη Χούμναινα Παλαιολογίνα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1292[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μοναχή θεολόγος |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ιωάννης Παλαιολόγος (1303–1307) |
Γονείς | Νικηφόρος Χούμνος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ηγουμένη |
δεδομένα |
Η Ειρήνη ήταν κόρη του μεγάλου λογοθέτη και επί του κανικλείου Νικηφόρου Χούμνου[2]. Ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄ τις έκανε συνοικέσιο το 1299 με τον ανιψιό του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Αλέξιο Β΄ Μέγα Κομνηνό αλλά το συνοικέσιο δεν προχώρησε άγνωστο για ποιο λόγο[2]. Μάλιστα για χάρη του συνοικεσίου της είχε δοθεί ο τίτλος της Δεσπότισσας[2].
Έπειτα ο Ανδρόνικος την πάντρεψε με τον μεγαλύτερο γιο του δεσπότη και κυβερνήτη της Θεσσαλονίκης Ιωάννη Παλαιολόγο[2]. Η επιλογή του Ανδρόνικου της Ειρήνης για νύφη του γιού του προκάλεσε την οργή της συζύγου του Ανδρόνικου Ειρήνης που εγκατέλειψε το παλάτι και πήγε στην Θεσσαλονίκη[2]. Η αυτοκράτορα δεν δεχόταν τον γάμο λόγω του ότι προόριζε τον Κωνσταντίνο για σύζυγο της Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου πριγκίπισσα της Αχαΐας, ή για γαμπρό με κάποια νύφη από το Δεσποτάτο της Ηπείρου[2]. Ο γάμος έγινε το 1303 αλλά το 1307, χωρίς το ζευγάρι να έχει αποκτήσει παιδιά, η Ειρήνη εκάρη μοναχή με το όνομα Ευλογία[2]. Αργότερα ίδρυσε τη μονή του Φιλάνθρωπου Χριστού[2].