αυταρχικό καθεστώς στη Πορτογαλία, 1933-1974 From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Εστάντου Νόβου (πορτογαλική προφορά: (ɨ)ʃˈtadu, -ðu ˈnovu, "Νέο Κράτος"), ή Δεύτερη Δημοκρατία, ήταν το συντεχνιακό Συντηρητικό καθεστώς που εδραιώθηκε στην Πορτογαλία το 1933. Ήταν βαθιά ριζωμένο στην Καθολική κοινωνική σκέψη που ασκούσε επιρροή σε φιλελεύθερους και συντηρητικούς στην Πορτογαλία.[1] Εξελίχθηκε από την Εθνική Δικτατορία που σχηματίστηκε μετά το πραξικόπημα της 28ης Μαΐου 1926 ενάντια στη δημοκρατική και ασταθής Πρώτη Δημοκρατία. Μαζί, η Εθνική Δικτατορία και το Νέο Κράτος αναγνωρίζονται ως η Δεύτερη πορτογαλική Δημοκρατία. Το νέο κράτος, εμπνεόμενο σε μεγάλο βαθμό από συντηρητικές και αυταρχικές ιδεολογίες, αναπτύχθηκε από τον Αντόνιο ντι Ολιβέιρα Σαλαζάρ, Πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών της Πορτογαλίας από το 1932 ως το 1968, όταν η ασθένεια τον ανάγκασε να παραιτηθεί. Μετά το 1945, το συντεχνιακό οικονομικό μοντέλο ήταν και λιγότερο χρήσιμο και καθυστερούσε τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας.
Νέο Κράτος | |||
---|---|---|---|
19 Μαρτίου 1933–25 Απριλίου 1974 | |||
| |||
Χώρα | Πορτογαλία | ||
Πρωτεύουσα | Λισαβόνα | ||
Ίδρυση | 19 Μαρτίου 1933 | ||
Γλώσσες | Πορτογαλικά | ||
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία | ||
Πολίτευμα | αυτοκρατία | ||
Έκταση | 2.168.071 km² | ||
Γεωγραφικές συντεταγμένες | |||
Σχετικά πολυμέσα | |||
δεδομένα ( ) |
Αντίθετη στον κομμουνισμό, τον σοσιαλισμό, τον αναρχισμό, τον φασισμό, τον φιλελευθερισμό και την αντοαποικιοκρατία,[lower-greek 1] το καθεστώς ήταν συντεχνιακό, συντηρητικό και εθνικιστικό, υπερασπιζόμενο τον παραδοσιακό καθολικισμό της Πορτογαλίας. Η πολιτική του προέβλεπε την διαιώνιση της Πορτογαλίας ως διαηπειρωτικό έθνους, σύμφωνα με το δόγμα του λουσοτροπικαλισμού. Μια τέτοια Πορτογαλία συμπεριλάμβανε την Αγκόλα, τη Μοζαμβίκη, και άλλα πορτογαλικά εδάφη ως επεκτάσεις της κυρίως Πορτογαλίας, εξασφαλίζοντας μια υποτιθέμενη πηγή πολιτισμού και σταθερότητας στις αποικίες στην Αφρική και την Ασία. Υπό το Νέο Κράτος, η Πορτογαλία προσπάθησε να διαιωνίσει μια τεράστια, αιωνόβια αυτοκρατορία με συνολική έκταση 2.168.071 τ.χλμ., ενώ άλλες πρώην αποικιακές δυνάμεις παρέδιδαν ανεξαρτησία στις αποικίες τους.[3]
Η Πορτογαλία εντάχθηκε στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) το 1955. Ήταν ιδρυτικό μέλος των: ΝΑΤΟ (1949), ΟΟΣΑ (1961), και ΕΖΕΣ (1960). Το 1968 ο Μαρσέλο Καετάνο διορίστηκε νέος επικεφαλής της κυβέρνησης. Στις 25 Απριλίου 1974, η Επανάσταση των Γαριφάλων στην Λισαβόνα ανέτρεψε το καθεστώς. Αντικείμενο έντονης κριτικής από τη διεθνή κοινότητα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και γνωστό για την εναντίωση του απέναντι στην αποαποικιοποίηση, ήταν ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα αυταρχικά καθεστώτα στην Ευρώπη. Όταν το καθεστώς κατέρρευσε το 1974, η Πορτογαλία είχε το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στη Δυτική Ευρώπη, καθώς και το υψηλότερο ποσοστό αποτρέψιμων θανάτων και βρεφικής θνησιμότητας στην Ευρώπη.[4][5][6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.