αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό From Wikipedia, the free encyclopedia
Η λότζια (ιταλικά: Loggia) είναι αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό. Είναι ένας στεγασμένος εξωτερικός εξώστης ή διάδρομος συνήθως σε ανώτερο επίπεδο ή μερικές φορές στο επίπεδο του εδάφους. Ο εξωτερικός τοίχος είναι ανοιχτός και συνήθως περιλαμβάνει μια σειρά από κολώνες ή τόξα. Μπορούν να βρίσκονται σε κύριες προσόψεις ή/και πλευρές ενός κτιρίου και δεν προορίζονται για είσοδο, αλλά ως υπαίθριο καθιστικό.[1][2][3] Η λότζια που προεξέχει μπορεί να υποστηρίζεται από μια μπαλντρέσκα.[4]
Από τον πρώιμο Μεσαίωνα, σχεδόν κάθε ιταλικός δήμος είχε μια τοξωτή λότζια στην κεντρική του πλατεία, η οποία χρησίμευε ως «σύμβολο κοινοτικής δικαιοσύνης και διακυβέρνησης και ως σκηνή για αστική τελετή.[5]
Η κύρια διαφορά μεταξύ λότζια και προστώου είναι ο ρόλος στη λειτουργική διάταξη του κτιρίου. Το προστώο επιτρέπει την είσοδο στο εσωτερικό από το εξωτερικό και υπάρχει σε παραδοσιακά και μικρής κλίμακας κτίρια. Έτσι, απαντάται κυρίως σε αρχοντικές κατοικίες και δημόσια κτίρια. Μια κλασική χρήση και των δύο είναι αυτή που αναπαρίσταται στα ψηφιδωτά της Βασιλικής του Αγίου Απολλιναρίου του νέου.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.