Δωρίδα (Μικρά Ασία)

Η Δωρίδα (αρχαία ελληνικά: Δωρίς η εν Ασία) ή Δωρική Εξάπολις είναι ιστορική περιοχή στην οποία εγκαταστάθηκαν οι Δωριείς κατά τον Α' ελληνικό αποικισμό. Η περιοχή βρισκόταν νότια της Ιωνίας και περιλάμβανε τα νοτιοδυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, την περιοχή της Καρίας και κυρίως την περιοχή γύρω από τον Κεραμεικό κόλπο, εκτεινόμενη από την χερσόνησο της Αλικαρνασσού και των τριών χερσονήσων Μύνδου, Κνιδίας και Ροδίας, καθώς και τα απέναντι νησιά του Αιγαίου, τα σημερινά Δωδεκάνησα.

Δωρίδα
Περιοχή της αρχαίας Ελλάδας
Τα ερείπια του Μαυσωλείου στην Αλικαρνασσό, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου
Τοποθεσία:	Μικρά Ασία
Μεγαλύτερη πόλη:	Αλικαρνασσός
Διάλεκτος:	Δωρική διάλεκτος
Περίοδος ακμής:	1100 π.Χ. - 560 π.Χ.
Η Δωρίδα στη δυτική Μικρά Ασία

Στην περιοχή αυτή οι Δωριείς ίδρυσαν έξι σημαντικές πόλεις που αργότερα αποτέλεσαν ένα είδος συνομοσπονδίας, ένα κοινό, την Δωρική εξάπολη. Οι πόλεις αυτές ήταν η Αλικαρνασσός και η Κνίδος, στο μικρασιατικό τμήμα, η Λίνδος, η Κάμειρος και η Ιαλυσός στο νησί της Ρόδου και η Κως στο ομώνυμο νησί.^[1] Οι περισσότερες πόλεις από αυτές είχαν ιδρυθεί από Δωριείς που προέρχονταν από την περιοχή της Αργολίδας. Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος η Αλικαρνασσός εκδιώχθηκε αργότερα από την εξάπολη όταν ο Αλικαρνασσέας Αγασικλής νίκησε στους αγώνες του Τροπίου Απόλλωνα και δεν αφιέρωσε το έπαθλο όπως ήταν καθιερωμένο αλλά το κράτησε για τον εαυτό του, κάτι που θεωρήθηκε μεγάλη ασέβεια από τις υπόλοιπες πόλεις,^[1] όπου και παρέμεινε στη συνέχεια ως Δωρική Πεντάπολη.

Παραπομπές

1. Βικιθήκη, Ηροδότου Ιστορία, Ι.144 κατά περ οἱ ἐκ τῆς πενταπόλιος νῦν χώρης Δωριέες, πρότερον δὲ ἑξαπόλιος τῆς αὐτῆς ταύτης καλεομένης, φυλάσσονται [ὦν] μηδαμοὺς ἐσδέξασθαι τῶν προσοίκων Δωριέων ἐς τὸ Τριοπικὸν ἱρόν, ἀλλὰ καὶ σφέων αὐτῶν τοὺς περὶ τὸ ἱρόν ἀνομήσαντας ἐξεκλήισαν τῆς μετοχῆς, 2 ἐν γὰρ τῷ ἀγῶνι τοῦ Τριοπίου Ἀπόλλωνος ἐτίθεσαν τὸ πάλαι τρίποδας χαλκέους τοῖσι νικῶσι, καὶ τούτους χρῆν τοὺς λαμβάνοντας ἐκ τοῦ ἱροῦ μὴ ἐκφέρειν ἀλλ᾽ αὐτοῦ ἀνατιθέναι τῷ θεῷ. 3 ἀνὴρ ὦν Ἁλικαρνησσεύς, τῷ οὔνομα ἦν Ἀγασικλέης, νικήσας τὸν νόμον κατηλόγησε, φέρων δὲ πρὸς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία προσεπασσάλευσε τὸν τρίποδα. διὰ ταύτην τὴν αἰτίην αἱ πέντε πόλιες, Λίνδος καὶ Ἰήλυσός τε καὶ Κάμειρος καὶ Κῶς τε καὶ Κνίδος ἐξεκλήισαν τῆς μετοχῆς τὴν ἕκτην πόλιν Ἁλικαρνησσόν. τούτοισι μέν νυν οὗτοι ταύτην τὴν ζημίην ἐπέθηκαν

[1.144.1] Το ίδιο έκαναν και οι Δωριείς της περιοχής που σήμερα λέγεται Πεντάπολη (παλιότερα όμως αυτή η ίδια ονομαζόταν Εξάπολις), που απαγορεύουν σ᾽ οποιονδήποτε από τους γείτονές τους Δωριείς να μπει στο Τριοπικό ιερό· αλλά και από τους δικούς τους αρνήθηκαν τη συμμετοχή σ᾽ όσους δε σεβάστηκαν τα νόμιμα του ιερού. [1.144.2] Γιατί παλιότερα, στους αγώνες που έκαναν προς τιμήν του Τριοπίου Απόλλωνος, έδιναν ως βραβείο στους νικητές χάλκινους τρίποδες, που όμως δεν επιτρέπονταν εκείνοι που τους έπαιρναν να τους βγάλουν έξω από το ιερό, αλλά έπρεπε να τους αφιερώσουν εκεί, στο θεό. [1.144.3] Κάποιος όμως από την Αλικαρνασσό (το όνομά του ήταν Ηγησικλής) που νίκησε, παραβίασε τη συνήθεια αυτή και παίρνοντας σπίτι του τον τρίποδα τον κρέμασε στον τοίχο. Γι᾽ αυτόν το λόγο οι πέντε πόλεις, η Λίνδος, η Ιήλυσος και η Κάμιρος, η Κως και η Κνίδος, αρνήθηκαν τη συμμετοχή στην έχτη πόλη, την Αλικαρνασσό. Αυτή λοιπόν είναι η ποινή που της επέβαλαν.