Έλληνας πολιτικός From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Δρόσος Μανσόλας (ή Μανσσόλας όπως υπέγραφε σε μερικές επιστολές[3]) (1779 ή 1789 – 1860) από τη Θεσσαλία, ήταν Έλληνας αγωνιστής στην επανάσταση του 1821, Φιλικός και για αρκετά χρόνια πολιτικός στο νεοσυσταθέν ελληνικό κράτος, πληρεξούσιος εκλεγμένος σε πέντε εθνοσυνελεύσεις, υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις.
Δρόσος Μανσόλας | |
---|---|
Υπουργός Εξωτερικών | |
Περίοδος 8 Μαρτίου 1848 – 25 Ιουνίου 1848 | |
Πρωθυπουργός | Γεώργιος Κουντουριώτης |
Προκάτοχος | Γεώργιος Γλαράκης |
Διάδοχος | Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης |
Περίοδος 12 Φεβρουαρίου 1844 – 30 Μαρτίου 1844 | |
Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Κανάρης |
Προκάτοχος | Ανδρέας Μεταξάς |
Διάδοχος | Σπυρίδων Τρικούπης |
Υπουργός Οικονομικών | |
Περίοδος 3 Σεπτεμβρίου 1843 – 12 Μαρτίου 1844 | |
Πρωθυπουργός | Ανδρέας Μεταξάς Κωνσταντίνος Κανάρης |
Προκάτοχος | Γεώργιος Α. Ράλλης |
Διάδοχος | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος |
Υπουργός Εσωτερικών | |
Περίοδος 14 Φεβρουαρίου 1836 – 12 Απριλίου 1837 | |
Πρωθυπουργός | Ιωσήφ Άρμανσπεργκ Ιγνάτιος φον Ρούντχαρτ |
Προκάτοχος | Γεώργιος Πραΐδης |
Διάδοχος | Αναστάσιος Πολυζωίδης |
Γερουσιαστής της Ελλάδος | |
Περίοδος 1847 – 1856 | |
Μονάρχης | Όθων |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1780 και 1789, Θεσσαλία |
Θάνατος | 1860[1][2] Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Επάγγελμα | ιατρός[2] μαχητής για την ελευθερία[2] αρχαιολόγος[2] |
Υπογραφή | |
Γεννήθηκε το 1779[4] ή το 1789[5]. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Ιένας, στη Γερμανία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, συμμετείχε στον αγώνα για την απελευθέρωση. Έλαβε μέρος στον Άρειο Πάγο της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας [6] το 1821, το προσωρινό όργανο διοίκησης της Στερεάς Ελλάδας. Ήταν πληρεξούσιος στην Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου [7] το 1821 («εξ Αγράφων και πάσης Θεσσαλίας») [8]. Το 1823 ήταν Έπαρχος Αθηνών και το 1824 εμφανίζεται ως Έπαρχος Τήνου [9] . Στη συνέχεια έγινε πληρεξούσιος στην Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης[10] στην αρχή του 1827 και στη συνέχεια στην Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας[11] , αλλά και στην Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους[12], δύο χρόνια αργότερα το 1829. Κατά το 1833 είχε εγκατασταθεί στο Ζητούνι, έχοντας διοριστεί στη θέση του διοικητικού τοποτηρητή (Νομάρχη) Ζητουνίου, Μπουτουνίτσας και Ν.Πατρών[4]. Κατά τη διάρκεια της Αντιβασιλείας, έγινε υπουργός στην Κυβέρνηση Άρμανσπεργκ του 1835 (γραμματέας της Επικρατείας επί των Εσωτερικών)[13] και στην Κυβέρνηση Ρούντχαρτ του 1837 (υπουργός των Εσωτερικών)[14][15].
Μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου στην οποία έλαβε μέρος, εκλέχθηκε στην Εθνοσυνέλευση του 1843 ως πληρεξούσιος Ζητουνίου και πήρε μέρος στην επαναστατική κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά του 1843 ως υπουργός Οικονομικών[16] και στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη του 1844 ως υπουργός επί των Εξωτερικών και του Βασιλικού Οίκου και των Οικονομικών[17]. Το 1848 έγινε υπουργός επί των Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη[18]. Από το 1847 μέχρι το 1856 ήταν γερουσιαστής.
Το 1837 δημοσιεύθηκε το βιβλίο «Αλκιβιάδης» του Μάιζνερ, ελεύθερα μεταφρασμένου από το Γερμανικό, από τον Δρόσο Μανσόλα[19]. Έχουν διασωθεί 18 επιστολές του στο αρχείο του Ιωάννη Κωλέττη οι οποίες βρίσκονται σε ψηφιοποιημένα αντίγραφα στην αρχειακή συλλογή της Ακαδημίας Αθηνών.
Πέθανε στην Αθήνα το 1860.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.