Βασίλειο του Ισραήλ (Σαμάρεια)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Βασίλειο του Ισραήλ, αλλιώς Βασίλειο της Σαμάρειας, ήταν Ισραηλιτική επικράτεια στην Ανατολική Μεσόγειο κατά την Εποχή του Σιδήρου περί το 930 έως το 720 π.Χ. Το βασίλειο είχε υπό τον έλεγχό του την περιοχή της Σαμάρειας, πρωτεύουσα, της Γαλιλαίας και τμήματα της Υπεριορδανίας. Το δεύτερο Ισραηλιτικό κράτος της εποχής, το Βασίλειο του Ιούδα, βρισκόταν νότια του Ισραήλ.
Σύμφωνα με την εβραϊκή και χριστιανική Βίβλο, το Βασίλειο του Ισραήλ ήταν ένα από τα δύο κράτη που αναδύθηκαν μετά την διάσπαση της Ηνωμένης Μοναρχίας του Ισραήλ τον 10ο αιώνα, στην οποία διοίκησαν οι βασιλείς Σαούλ, Δαυίδ και Σολομών. Το δεύτερο βασίλειο που προέκυψε ήταν του Ιούδα στον νότο. Η ισχύς και το μέγεθος της πρότερης Ηνωμένης Μοναρχίας, όπως αυτή περιγράφεται στην Βίβλο έχει αμφισβητηθεί. Ο πρώτος βασιλιάς του βόρειου Βασιλείου του Ισραήλ υπήρξε ο Ιεροβοάμ Α΄. Το βασίλειο καταστράφηκε από την Β' Ασσυριακή Αυτοκρατορία γύρω στο 720.[1]