Άγιος Χριστόφορος και Νέβις
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Άγιος Χριστόφορος και Νέβις, επίσημα η Ομοσπονδία Αγίου Χριστοφόρου και Νέβις (αγγλικά: Saint Kitts and Nevis ή Federation of Saint Cristopher and Nevis) είναι ένα νησιωτικό κράτος στην Καραϊβική Θάλασσα και το μικρότερο κράτος του δυτικού ημισφαιρίου. Ανήκει στις Υπήνεμες Νήσους των Μικρών Αντιλλών και η πρωτεύουσα, Μπαστέρ, και η κυβέρνηση του ομοσπονδιακού αυτού κράτους βρίσκεται κυρίως στο μεγαλύτερο νησί του, τον Άγιο Χριστόφορο. Το μικρότερο νησί Νέβις βρίσκεται περίπου 3 χλμ. νοτιοανατολικά του Αγίου Χριστοφόρου και έχει πρωτεύουσα την Τσάρλσταουν. Το μεγαλύτερο νησί του κράτους πήρε το όνομά του από τον θαλασσοπόρο Χριστόφορο Κολόμβο, ο οποίος έφτασε στο νησί πρώτος το 1493. Ο Άγιος Χριστόφορος και το Νέβις ήταν από τα πρώτα νησιά της Καραϊβικής που αποικίστηκαν από τους Ευρωπαίους. Ο Άγιος Χριστόφορος ήταν το σπίτι των πρώτων βρετανικών και γαλλικών αποικιών στην Καραϊβική, και έτσι είχε τον τίτλο «Η Μητρική Αποικία των Δυτικών Ινδιών».[5] Είναι επίσης το πιο πρόσφατο βρετανικό έδαφος στην Καραϊβική που έγινε ανεξάρτητο, αποκτώντας την ανεξαρτησία του το 1983.
| Ομοσπονδία Αγίου Χριστόφορου και Νέβις Federation of Saint Kitts and Nevis | |||
|---|---|---|---|
| |||
Εθνικό σύνθημα: Country Above Self (Η Χώρα Πάνω Από Τον Εαυτό) | |||
 | |||
| και μεγαλύτερη πόλη | Μπαστέρ 17°18′N 62°44′W | ||
| Αγγλικά | |||
| Ομοσπονδιακή Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία | |||
| Κάρολος Γ΄ Μαρσέλα Λίμπαρντ Τέρανς Ντρου | |||
| Ανεξαρτησία από Ην. Βασίλειο Ισχύον Σύνταγμα | 19 Σεπτεμβρίου 1983 19 Σεπτεμβρίου 1983 | ||
| • Σύνολο • % Νερό Ακτογραμμή | 261 km2 (208η) αμελητέο 135 km | ||
| Πληθυσμός • Απογραφή 2022 • Πυκνότητα | 51.320[1] (214η) 196,6 κατ./km2 (72η) | ||
| ΑΕΠ (ΙΑΔ) • Ολικό (2016) • Κατά κεφαλή | 1,758 δισ. $[2] (178η) 31.095 $[2] (61η) | ||
| ΑΕΠ (ονομαστικό) • Ολικό (2019) • Κατά κεφαλή | 1,058 δισ. $[2] (175η) 18.714 $[3] (52η) | ||
| ΔΑΑ (2021) |  0,777[4] (75η) – υψηλός | ||
| Νόμισμα | Δολάριο Ανατολικής Καραϊβικής (XCD) | ||
| (UTC -4) | |||
| Internet TLD | .kn | ||
| Οδηγούν στα | αριστερά | ||
| Κωδικός κλήσης | +1-869 | ||
.svg)
Ο Άγιος Χριστόφορος ονομαζόταν Liamuiga, το οποίο μεταφράζεται περίπου ως «εύφορη γη», από τους Καραΐβους, οι οποίοι αρχικά κατοικούσαν το νησί.[6] Το όνομα διατηρήθηκε ως το όνομα της ψηλότερης κορυφής του Αγίου Χριστοφόρου, του όρους Liamuiga. Το προ-Κολομβιανό όνομα του Νέβις ήταν Oualie, που σημαίνει «γη των όμορφων νερών».[εκκρεμεί παραπομπή]
Πιστεύεται ότι ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε τα νησιά το 1493, ονόμασε το μεγαλύτερο νησί San Cristóbal (Σαν Κριστόμπαλ), από τον Άγιο Χριστόφορο, τον προστάτη του και τον προστάτη των ταξιδιωτών. Νέες μελέτες δείχνουν ότι ο Κολόμβος ονόμασε το νησί Sant Yago (Άγιος Ιάκωβος) και ότι το όνομα Σαν Κριστόμπαλ δόθηκε στην πραγματικότητα από τον Κολόμβο στο νησί που είναι τώρα γνωστό ως Σάμπα, 32 χλμ. βορειοδυτικά. Φαίνεται ότι η ονομασία Σαν Κριστόμπαλ επικράτησε στο νησί ως αποτέλεσμα σφάλματος χαρτογράφησης.[εκκρεμεί παραπομπή] Ανεξάρτητα από την προέλευση του ονόματος, το νησί ήταν καλά τεκμηριωμένο ως Σαν Κριστόμπαλ τον 17ο αιώνα.[7] Οι πρώτοι Άγγλοι άποικοι κράτησαν την αγγλική μετάφραση αυτού του ονόματος, και το ονόμασαν Άγιος Χριστόφορος. Τον 17ο αιώνα, ένα κοινό ψευδώνυμο για τον Χριστόφορο ήταν το Kit(t). Ως εκ τούτου, το νησί αναφέρθηκε ανεπίσημα ως νησί του Αγίου Χριστόφορου, και αργότερα συντομεύτηκε σε Άγιος Κιτς.
Ο Κολόμβος έδωσε στο Νέβις το όνομα Σαν Μαρτίν.[6] Το σημερινό όνομα Νέβις προέρχεται από το ισπανικό όνομα Nuestra Señora de las Nieves, που σημαίνει «Η Παναγία των Χιονιών».[7] Δεν είναι γνωστό ποιος επέλεξε αυτό το όνομα για το νησί, αλλά είναι μια αναφορά στην ιστορία ενός καθολικού θαύματος του 4ου αιώνα: μια χιονόπτωση του καλοκαιριού στον Εσκουιλίνο λόφο στη Ρώμη.[8] Πιστεύεται ότι τα λευκά σύννεφα που συνήθως στεφανώνουν την κορυφή του Νέβις θύμισαν σε κάποιον την ιστορία μιας θαυματουργής χιονόπτωσης σε ένα ζεστό κλίμα.[7] Το νησί του Νέβις, μετά τον πρώτο βρετανικό οικισμό, αναφέρεται ως Ντουλτσίνα, ένα όνομα που σημαίνει «γλυκό» στα ισπανικά.[εκκρεμεί παραπομπή] Τελικά, το αρχικό ισπανικό όνομα αποκαταστάθηκε και χρησιμοποιήθηκε με τη συντομευμένη μορφή, Νέβις.
Σήμερα το Σύνταγμα αναφέρεται στο κράτος ως Saint Kitts and Nevis και Saint Christopher and Nevis, αλλά το πρώτο είναι αυτό που χρησιμοποιείται πιο συχνά, ωστόσο το δεύτερο χρησιμοποιείται γενικά για διπλωματικές σχέσεις.
Προ-αποικιακή περίοδος
Δεν είναι γνωστό το όνομα των πρώτων κατοίκων που εγκαταστάθηκαν στα νησιά 3000 χρόνια πριν.[9] Ακολούθησαν οι Αραουάκοι, ή Ταΐνο, περίπου το 1000 π.Χ.[εκκρεμεί παραπομπή] Ενώ οι πολεμοχαρείς Καραΐβοι εισέβαλαν στα νησιά περίπου το 800 μ.Χ.[10]:10
Ευρωπαϊκή άφιξη και πρώιμη αποικιακή περίοδο
Ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε τα νησιά το 1493.[11][12] Οι πρώτοι άποικοι ήταν Άγγλοι το 1623, με επικεφαλής τον Thomas Warner, ο οποίος δημιούργησε έναν οικισμό στην Ολντ Ρόουντ Τάουν (Old Road Town), στη δυτική ακτή του Αγίου Χριστόφορου, μετά την επίτευξη συμφωνίας με τον Καραΐβο αρχηγό Ouboutou Tegremante.[10]:15–18[12] Οι Γάλλοι εγκαταστάθηκαν αργότερα στον Άγιο Χριστόφορο το 1625 υπό τον Pierre Belain d'Esnambuc.[12] Ως αποτέλεσμα, και τα δύο μέρη συμφώνησαν να χωρίσουν το νησί σε γαλλικούς και αγγλικούς τομείς. Από το 1628 και μετά οι Άγγλοι άρχισαν να εγκαθίστανται και στο Νέβις.[12]
Οι Γάλλοι και οι Άγγλοι, με πρόθεση τον πλουτισμό μέσω της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων του νησιού,[13] σύντομα αντιμετώπισαν αντίσταση, από τους γηγενείς Καραΐβους, οι οποίοι διεξήγαγαν πόλεμο κατά τα πρώτα τρία χρόνια της ύπαρξης των οικισμών.[14][15] Οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν έτσι να απαλλαγούν από αυτό το πρόβλημα μια για πάντα. Για να διευκολυνθεί αυτός ο στόχος, διεξήχθη μια ιδεολογική εκστρατεία από αποικιακούς χρονογράφους, που χρονολογούνται από τους Ισπανούς ακόμη, καθώς παρήγαγαν λογοτεχνία που αρνήθηκε συστηματικά την ανθρώπινη φύση των Καραΐβων (μια λογοτεχνική παράδοση που πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 17ου αιώνα από συγγραφείς όπως ο Jean-Baptiste du Tertre Pere Labat).[15] Το 1626 οι Άγγλοι και Γάλλοι έποικοι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σφαγιάσουν τους Καραΐβους σε ένα μέρος που έγινε γνωστό ως Μπλάντι Πόιντ (Bloody Point), ισχυριζόμενοι ότι έπρεπε να προλάβουν ένα επικείμενο σχέδιο των Καραΐβων για εκδίωξη ή θανάτωση όλων των Ευρωπαίων εποίκων.[16][17] Με τον αυτόχθονο πληθυσμό να ηρεμεί, οι Άγγλοι και οι Γάλλοι άρχισαν να ιδρύουν μεγάλες φυτείες ζάχαρης, οι οποίες λειτουργούσαν από μεγάλο αριθμό εισαγόμενων Αφρικανών σκλάβων. Αυτό το σύστημα δημιούργησε τεράστιο πλούτο για τους καλλιεργητές-αποίκους, ενώ άλλαξε επίσης δραστικά τα δημογραφικά στοιχεία των νησιών καθώς οι μαύροι σκλάβοι σύντομα ξεπέρασαν τους Ευρωπαίους.[11][10]:26–31
Μια ισπανική αποστολή του 1629 που στάλθηκε για την επιβολή ισπανικών αξιώσεων κατέστρεψε τις αγγλικές και γαλλικές αποικίες και απέλασε τους εποίκους πίσω στις αντίστοιχες χώρες τους. Ως μέρος του πολεμικού διακανονισμού το 1630, οι Ισπανοί επέτρεψαν την αποκατάσταση των αγγλικών και γαλλικών αποικιών.[10]:19–23 Η Ισπανία αργότερα αναγνώρισε επίσημα τον ισχυρισμό της Βρετανίας για τον Άγιο Χριστόφορο με τη Συνθήκη της Μαδρίτης (1670), σε αντάλλαγμα για τη βρετανική συνεργασία για την καταπολέμηση της πειρατείας.[18]
Καθώς η ισπανική δύναμη άρχισε να παρακμάζει, ο Άγιος Χριστόφορος έγινε η πρώτη βάση για την αγγλική και γαλλική επέκταση στην ευρύτερη Καραϊβική. Από τον Άγιο Χριστόφορο οι Βρετανοί επεκτάθηκαν στα νησιά Αντίγκουα, Μοντσερράτ, Ανγκουίλα και Τορτόλα, και οι Γάλλοι επεκτάθηκαν στη Μαρτινίκα, στο αρχιπέλαγος της Γουαδελούπης και στον Άγιο Βαρθολομαίο. Κατά τα τέλη του 17ου αιώνα η Γαλλία και η Αγγλία πολέμησαν για τον έλεγχο του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις, το 1667,[10]:41–50 το 1689–90[10]:51–55 και το 1701–13. Οι Γάλλοι παραιτήθηκαν από τη διεκδίκηση των νησιών με τη Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713.[10]:55–60[12] Η οικονομία των νησιών, ήδη καταστραμένη από τα χρόνια των πολέμων, καταστράφηκε περαιτέρω από φυσικές καταστροφές: το 1690 καταστράφηκε σεισμό η Τζέιμσταουν, πρωτεύουσα του Νέβις, αναγκάζοντας την κατασκευή μιας νέας πρωτεύουσας στο Τσάρλσταουν. Περαιτέρω ζημιές προκλήθηκαν από έναν τυφώνα το 1707.[19]:105–108
Βρετανική αποικιακή περίοδος
Η αποικία είχε ανακάμψει μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, και ο Άγιος Χριστόφορος είχε γίνει η πλουσιότερη, κατά κεφαλήν, βρετανική αποικία του Στέμματος στην Καραϊβική ως αποτέλεσμα της βιομηχανίας ζάχαρης που βασιζόταν σε σκλάβους.[20] Ο 18ος αιώνας είδε επίσης το Νέβις, πρώην πλουσιότερο νησί από τα δύο νησιά, να επισκιάζεται από τον Άγιο Χριστόφορο σε οικονομική σημασία.[10]:75[19]:126,137
Καθώς η Βρετανία μπλέχτηκε σε πόλεμο με τις αμερικανικές αποικίες της, οι Γάλλοι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία για να καταλάβουν ξανά τον Άγιο Χριστόφορο το 1782. Ωστόσο, ο Άγιος Χριστόφορος δόθηκε πίσω και αναγνωρίστηκε ως βρετανικό έδαφος με τη Συνθήκη των Παρισίων (1783).[12][11]
Το εμπόριο Αφρικανών σκλάβων τερματίστηκε εντός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας το 1807 και η δουλεία απαγορεύτηκε εντελώς το 1834. Ακολούθησε μια τετραετής περίοδος «μαθητείας» για κάθε σκλάβο, στην οποία εργάστηκαν για τους πρώην ιδιοκτήτες τους για μισθούς. Στο Νέβις 8.815 σκλάβοι απελευθερώθηκαν με αυτόν τον τρόπο, ενώ στον Άγιο Χριστόφορο απελευθερώθηκαν 19.780.[19]:174[10]:110,114–117
Ο Άγιος Χριστόφορος και το Νέβις, μαζί με την Ανγκουίλα, συνενώθηκαν σε μια ομοσπονδία το 1882. Τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα οι οικονομικές δυσκολίες και η έλλειψη ευκαιριών οδήγησαν στην ανάπτυξη ενός εργατικού κινήματος. Η Μεγάλη Ύφεση οδήγησε τους εργαζομένους στη ζάχαρη να απεργήσουν το 1935.[21] Τη δεκαετία του 1940 ιδρύθηκε το Εργατικό Κόμμα Άγιος Χριστόφορος-Νέβις-Ανγκουίλα (αργότερα μετονομάστηκε σε Εργατικό Κόμμα Αγίου Χριστόφορου και Νέβις, ή SKNLP)[22] υπό τον Robert Llewellyn Bradshaw. Ο Bradshaw αργότερα έγινε αρχηγός και έπειτα πρωθυπουργός της αποικίας από το 1966 έως το 1978 και επιδίωξε να θέσει σταδιακά, την οικονομία που βασιζόταν στη ζάχαρη, υπό μεγαλύτερο έλεγχο του κράτους.[10]:151–152 Το πιο συντηρητικό κόμμα, το Κίνημα Λαϊκής Δράσης (PAM) ιδρύθηκε το 1965.[23]
Μετά από μια σύντομη περίοδο ως μέρος της Ομοσπονδίας Δυτικών Ινδιών (1958–62), τα νησιά έγιναν συνδεδεμένο κράτος με πλήρη εσωτερική αυτονομία το 1967.[12] Τόσο το Νέβις όσο και η Ανγκουίλα ήταν δυσαρεστημένοι με την κυριαρχία του Αγίου Χριστόφορου στην ομοσπονδία, με την Ανγκουίλα να κηρύσσει μονομερώς την ανεξαρτησία της το 1967.[11][12] Το 1971 η Βρετανία ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο της Ανγκουίλα και χωρίστηκε επίσημα το 1980.[24][10]:147–149[12] Η προσοχή επικεντρώθηκε στη συνέχεια στο Νέβις, με το Κόμμα Μεταρρύθμισης του Νέβις να επιδιώκει να διαφυλάξει τα συμφέροντα του μικρότερου νησιού στο μελλοντικό ανεξάρτητο κράτος. Τελικά συμφωνήθηκε ότι το νησί θα είχε αυτονομία με το δικό του πρωθυπουργό και τη δική του συνέλευση, καθώς και το συνταγματικά προστατευόμενο δικαίωμα να αποχωρήσει μονομερώς εάν ένα δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία είχε ως αποτέλεσμα την πλειοψηφία των δύο τρίτων.[25][26] Ο Άγιος Χριστόφορος και το Νέβις πέτυχαν πλήρη ανεξαρτησία στις 19 Σεπτεμβρίου του 1983.[12][11] Ο Κένεντι Σίμοντς του PAM, πρωθυπουργός από το 1980, έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της χώρας. Ο Άγιος Χριστόφορος και Νέβις επέλεξαν να παραμείνουν στην Κοινοπολιτεία των Εθνών, διατηρώντας τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ ως μονάρχη, που εκπροσωπείται τοπικά από έναν Γενικό Κυβερνήτη.
Μετά την ανεξαρτησία
Ο Κένεντι Σίμοντς κέρδισε τις εκλογές το 1984, 1989 και 1993, ενώ το SKNLP επέστρεψε στην εξουσία το 1995 υπό τον Ντένζιλ Ντάγκλας.[11][12]
Στο Νέβις, η αυξανόμενη δυσαρέσκεια με την αντιληπτή περιθωριοποίησή του εντός της ομοσπονδίας[27] οδήγησε σε δημοψήφισμα για διαχωρισμό από τον Άγιο Χριστόφορο το 1998, το οποίο αν και απέσπασε 62% των ψήφων για διαχωρισμό, ωστόσο δεν είχε την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων ώστε να εφαρμοστεί.[28][11][12]
Στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 1998, ο τυφώνας Τζορτζ προκάλεσε ζημιές περίπου 458.000.000 $ και περιορισμένη αύξηση του ΑΕΠ για το έτος και μετά. Εν τω μεταξύ, η βιομηχανία ζάχαρης, η οποία βρισκόταν σε παρακμή για χρόνια και ενισχυόταν μόνο από κρατικές επιδοτήσεις, έκλεισε εντελώς το 2005.[12]
Στις Γενικές εκλογές του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις (2015) κέρδισε ο Τίμοθι Χάρις και το Λαϊκό Εργατικό Κόμμα που ιδρύθηκε πρόσφατα, με την υποστήριξη του PAM και του Κινήματος Ενδιαφερόμενων Πολιτών με έδρα το Νέβις υπό την πολιτική συμμαχία με το όνομα «Team Unity».[29]
Το κράτος, ευρισκόμενο στη βόρεια άκρη των Υπήνεμων Νησιών, αποτελείται από τα δυο νησιά, τον Άγιο Χριστόφορο και το Νέβις, τα οποία είναι ηφαιστειογενή. Το κλίμα τους είναι τροπικό, μετριάζεται όμως από ωκεάνια ρεύματα. Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του Βόρειου Ημισφαιρίου τα επισκέπτονται συχνά τυφώνες.
Έχει πληθυσμό 51.320[1] κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2022, ομιλούν αγγλικά, είναι Χριστιανοί Προτεστάντες (το 10% περίπου είναι Ρωμαιοκαθολικοί, ενώ υπάρχουν 213 Μάρτυρες του Ιεχωβά[30] και 194 Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.[31]) Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2021 τα 76,83 χρόνια (74,37 χρόνια οι άνδρες και 79,34 οι γυναίκες).[32] Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Μαύροι Αφρικανοί ενώ οι υπόλοιποι είναι μιγάδες, Βρετανοί, Πορτογάλοι και Λιβανέζοι. Σε σημαντικό ποσοστό ο πληθυσμός ζει στην ύπαιθρο (65%) ενώ το υπόλοιπο ζουν στις πόλεις. Τα 4/5 του πληθυσμού ζουν στον Άγιο Χριστόφορο.
Η χώρα διαιρείται σε 14 ενορίες (parishes), οι οποίες είναι:
- Κράιστ Τσερτς Νίκολα Τάουν -Christ Church Nichola Town (Σεν Κιτς)
- Σεντ Αν Σάντι Πόιντ - Saint Anne Sandy Point (Σεν Κιτς)
- Σεντ Τζορτζ Μπασετέρ - Saint George Basseterre (Σεν Κιτς)
- Σεντ Τζορτζ Τζίντζερλαντ - Saint George Gingerland (Νέβις)
- Σεντ Τζέιμς Γουίντγουορντ - Saint James Windward (Νέβις)
- Σεντ Τζον Κέιπστερ - Saint John Capesterre (Σεν Κιτς)
- Σεντ Τζον Φίγκτρι -Saint John Figtree (Νέβις)
- Σεντ Μέρι Κέιον -Saint Mary Cayon (Σεν Κιτς)
- Σεντ Πολ Κέιπστερ - Saint Paul Capesterre (Σεν Κιτς)
- Σεντ Πολ Τσάρλςταουν - Saint Paul Charlestown (Νέβις)
- Σεντ Πίτερ Μπασετέρ - Saint Peter Basseterre (Σεν Κιτς)
- Σεντ Τόμας Λόουλαντ - Saint Thomas Lowland (Νέβις)
- Σεντ Τόμας Μιντλ Άιλαντ - Saint Thomas Middle Island (Σεν Κιτς)
- Τρίνιτι Παλμέτο Πόιντ - Trinity Palmetto Point (Σεν Κιτς)
Το πολίτευμα της χώρας είναι Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, στα πλαίσια όμως της Κοινοπολιτείας. Έτσι, Αρχηγός Κράτους είναι ο βασιλιάς Κάρολος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος εκπροσωπείται από τον Γενικό Κυβερνήτη. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από την Εθνοσυνέλευση, την οποία απαρτίζουν 15 μέλη (ο Πρόεδρος, 3 διορισμένα μέλη και έντεκα μέλη που εκλέγονται από τον λαό). Πρωθυπουργός, από τις 6 Ιουλίου του 1995 έως το 2015 ήταν ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Ντένζιλ Ντάγκλας.[33]
Οι τελευταίες εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα στις 5 Αυγούστου 2022 και ηττήθηκε το κυβερνόν κόμμα, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία ο Τίμοθι Χάρις και να αντικατασταθεί από τον Τέρανς Ντρου. Το δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.
Η δικαστική εξουσία ασκείται από το Ανώτατο Δικαστήριο, που έχει έδρα την Αγία Λουκία (Eastern Caribbean Supreme Court ). Η θανατική ποινή στη χώρα είναι σε ισχύ. Υπάρχει Βασιλική Αστυνομία και Δύναμη Άμυνας. Το 2001 έπαυσε να ισχύει το Ανακτοβούλιο (βρετανικό δικαστικό σύστημα) και η χώρα, όπως η Γουιάνα, το Σουρινάμ και οκτώ ακόμα κράτη της Καραϊβικής, προώθησαν τη δημιουργία ενός Δικαστηρίου για θέματα της περιοχής τους.
Η καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου και βαμβακιού αποτελεί την κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή και εξαγώγιμο είδος. Οι κάτοικοι ασχολούνται επίσης με την κτηνοτροφία και την αλιεία, ενώ ο βιομηχανικός τομέας αναπτύσσεται σε πολύ μικρό ρυθμό και αφορά την παραγωγή ζάχαρης, ζύθου και τσιγάρων. Το νόμισμα της χώρας είναι το Δολάριο Ανατολικής Καραϊβικής. Κύρια πηγή συναλλάγματος για τη χώρα είναι ο τουρισμός, παρά την περιορισμένη υποδομή. Η ανεργία πλήττει τη χώρα και διαφαίνεται από τη μαζική μετανάστευση, σε χώρες όπως το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, η Βρετανία και η Δομινικανή Δημοκρατία.
Η χώρα είναι μέλος των εξής οργανισμών:ACP, C, Caricom, CDB, ECLAC, FAO, G-77, IBRD, ICFTU, ICRM, IDA, IFAD, IFC, IFRCS, ILO, IMF, Interpol, IOC, OAS, OECS, OPANAL, OPCW, UN, UNCTAD, UNESCO, UNIDO, UPU, WCL, WHO, WIPO, WTrO.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις, ενεργές από το 1896, συναποτελούν την Αμυντική Δύναμη του Σαιντ Κιτς και Νέβις (Saint Kitts and Nevis Defence Force)[34]. Υπάρχει μια μονάδα στρατού ξηράς και μια θαλάσσης (ακτοφυλακή). Η διοίκηση λαμβάνει εντολές από το Υπουργείο Εθνικής Ασφαλείας.
Η χώρα έχει κύριο λιμάνι αυτό της πρωτεύουσας και δυο αεροδρόμια[35] (το διεθνές αεροδρόμιο Ρόμπερτ Μπράντσοου στην Μπαστέρ και το διεθνές αεροδρόμιο Βανς Έιμορι στην Τσαρλστάουν του Νέβις). Το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας εκτείνεται στα 60 περίπου χλμ. Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά. Οι τηλεπικοινωνίες έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται. Υπάρχει ένας τηλεοπτικός σταθμός και 4 ραδιοφωνικοί σταθμοί. Η χώρα διαθέτει 16 υπηρεσίες παροχής Διαδικτύου.
Με βάση την Πράξη του 1976, η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική στις ηλικίες από 5 έως 16 ετών.[36] Το 1997 ο δείκτης εγγραφής στα Δημοτικά σχολεία ήταν 97,6 %.[36] Λειτουργεί σχολή κτηνιατρικής στον Άγιο Χριστόφορο, τμήμα του πανεπιστημίου Ρος, το οποίο εδρεύει στη Δομινίκα. Υπάρχουν επίσης πολλά άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, στην πλειοψηφία τους για σπουδές νοσηλευτικής και ιατρικής.
Τα μνημεία στη χώρα αντανακλούν το αποικιακό παρελθόν, κυρίως αγγλικό. Τα αρχαιότερα δείγματα καλλιτεχνίας στα νησιά είναι ελάχιστα (βρίσκονται σε βράχους στην Old Road Town) και χρονολογούνται από την προκολομβιανή εποχή των αυτοχθόνων Καραΐβων. Σημαντική παράδοση αποτελεί το χριστουγεννιάτικο καρναβάλι στον Άγιο Χριστόφορο, όπου κυριαρχεί η μουσική καλίψο. Στο Νέβις, διοργανώνεται το πολιτιστικό φεστιβάλ Culturama κάθε καλοκαίρι.
Αξιοθέατα
Σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα είναι ο καθεδρικός ναός της πρωτεύουσας, η Πλατεία της Ανεξαρτησίας, το σπίτι όπου ήρθε στον κόσμο ο Αμερικανός πολιτικός Αλεξάντερ Χάμιλτον και η έπαυλη Μονπελιέ, όπου έγινε ο γάμος του ναυάρχου Οράτιου Νέλσον. Ο επισκέπτης επίσης μπορεί να θαυμάσει το οχυρό Μπρίμστοουν Χιλ (το οποίο από το 1999 αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO], τη Σάντι Πόιντ, όπου το 1623 αποβιβάστηκε ο πρώτος οικιστής των νησιών, Τόμας Ουόρνερ αλλά και το αγγλικό φρούριο Φορτ Τζορτζ.
- Συλλογικό έργο: Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, τόμος 6, εκδ. ΔΟΜΗ, 2006
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
