Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα

Το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα (ή Ευρωπαίοι Πράσινοι) (αγγλ. European Green Party) είναι ένα ευρωπαϊκό πράσινο πολιτικό κόμμα. Ιδρύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2004 και αποτελεί διάδοχο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Πράσινων Κομμάτων. Απαρτίζεται από 40 εθνικά κόμματα-μέλη. Συμπρόεδροι του κόμματος είναι η Έβελιν Χάιτερμπρουκ από το Βέλγιο και ο Τόμας Βάιτζ από την Αυστρία.

Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα European Green Party
Πρόεδρος	Έβελιν Χάιτερμπρουκ Τόμας Βάιτζ
Γενικός Γραμματέας	Μαρ Γκαρθία
Ίδρυση	21 Φεβρουαρίου 2004 (2004-02-21)
Προκάτοχος	Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Πράσινων Κομμάτων
Έδρα	Rue du Taciturne 34, Βρυξέλλες
Πτέρυγα νεολαίας	Ομοσπονδία Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων
Ιδεολογία	Πολιτική οικολογία Φιλοευρωπαϊσμός
Πολιτικό φάσμα	Κεντροαριστερά Αριστερά
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου	Οι Πράσινοι-Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία
Διεθνής προσχώρηση	Παγκόσμιοι Πράσινοι
Χρώματα	Πράσινο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο	53 / 705
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο	0 / 27
Ευρωπαϊκή Επιτροπή	0 / 27
Ιστότοπος
europeangreens.eu/
Πολιτικό σύστημα Ευρωπαϊκής Ένωσης Πολιτικά κόμματα Εκλογές

Το κόμμα εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από 54 ευρωβουλευτές, στην ομάδα Οι Πράσινοι-Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία. Είναι επίσης μέλος των Παγκόσμιων Πράσινων, ενώ συνδέεται με την Ομοσπονδία Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων.

Ιστορικό

1979-1993

Το 1979 ιδρύθηκε το Συντονιστικό Ευρωπαϊκών Πράσινων και Ριζοσπαστικών Κομμάτων (Coordination of European Green and Radical Parties, CEGRP) για το συντονισμό της συμμετοχής των πράσινων και ριζοσπαστικών κομμάτων στις ευρωεκλογές του 1979. Ωστόσο, υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων των Πρασίνων και των Ριζοσπαστών και τα κόμματα δεν μπόρεσαν να συγκροτήσουν μια κοινή πανευρωπαϊκή εκλογική πλατφόρμα.^[1] Αν και ορισμένα κόμματα είχαν καλές εκλογικές επιδόσεις, κανένας Πράσινος δεν εισήλθε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ενόψει των ευρωεκλογών του 1984 οι Πράσινοι πραγματοποίησαν συνέδριο την άνοιξη του ίδιου έτους στη Λιέγη και ίδρυσαν το Ευρωπαϊκό Πράσινο Συντονιστικό (European Green Coordination, EGC), με μια γραμματεία που συγκροτήθηκε από το ολλανδικό Πολιτικό Κόμμα Ριζοσπαστών, εκδίδοντας Κοινή Δήλωση των Ευρωπαϊκών Πράσινων Κομμάτων. Στις εκλογές, έντεκα υποψήφιοι από τα κόμματα-μέλη εκλέχθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και δημιούργησαν τον Πράσινο Εναλλακτικό Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο (Green Alternative European Link, GRAEL) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ωστόσο, η ομάδα ήταν πολύ μικρή για να αναγνωριστεί από το Κοινοβούλιο και ως εκ τούτου προσχώρησε στην ομάδα Ουράνιο Τόξο, η οποία περιλάμβανε επίσης τοπικιστές, ευρωσκεπτικιστές, σοσιαλιστές και ριζοσπάστες.

Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι δημιούργησαν μια χαλαρή συνομοσπονδιακή δομή με το αυτόνομο Πράσινο Εναλλακτικό Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Συντονιστικό, ως υπερεθνικό συντονιστικό όργανο, και τα κόμματα-μέλη. Παρόλα αυτά, η αρχή της εναλλαγής των ευρωβουλευτών που χρησιμοποίησαν ορισμένα κόμματα-μέλη, καθώς και η μεγάλη ποικιλία στις απόψεις των Πρασίνων, ιδίως μεταξύ των φιλοευρωπαϊκών και ευρωσκεπτικιστικών τάσεων, εξασθένισαν τη θέση των Πρασίνων στο Κοινοβούλιο.

Στις ευρωεκλογές του 1989, τα πράσινα κόμματα κέρδισαν 26 έδρες. Εξαιτίας, όμως, των πολιτικών συγκρούσεων με την ομάδα Ουράνιο Τόξο, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι δημιούργησαν μια ξεχωριστή κοινοβουλευτική ομάδα, την Πράσινη Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εδραιώνοντας περισσότερο τη θέση τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

1993-2004

Τον Ιούνιο του 1993 ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Πράσινων Κομμάτων (European Federation of Green Parties, EFGP) από τα μέλη του Ευρωπαϊκού Πράσινου Συντονιστικoού. Η οργάνωση έγινε πιο δομημένη, έχοντας πλέον ένα τριετές Συνέδριο, ένα Συμβούλιο και μια εκτελεστική Ομοσπονδιακή Επιτροπή, ενώ ενισχύθηκαν οι δεσμοί της με την Πράσινη Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στις ευρωπαϊκές εκλογές του 1994, τα πράσινα κόμματα κέρδισαν συνολικά 20 έδρες. Στην Πράσινη Ομάδα εντάχθηκε ένα μέλος από το δανικού Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα και ένα μέλος από το ιταλικό κόμμα Δίκτυο.

Στις ευρωεκλογές του 1999, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, κερδίζοντας 38 έδρες. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα πράσινα κόμματα δημιούργησαν μια κοινή ομάδα με την Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, η οποία εκπροσωπούσε τα τοπικιστικά και αποσχιστικά κόμματα ανεξαρτησίας, τα οποία στο παρελθόν συμμετείχαν στην Ευρωπαϊκή Ριζοσπαστική Συμμαχία. Η σχέση μεταξύ των Πρασίνων και αυτών των κομμάτων ήταν πλέον διαφορετική, καθώς οι Πράσινοι ήταν ισχυρότεροι τόσο αριθμητικά όσο και πολιτικά.

2004-σήμερα

Το Φεβρουάριο του 2004 πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη το 4ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Πράσινων Κομμάτων, κατά το οποίο ιδρύθηκε το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα (European Green Party, EGP), στο οποίο προσχώρησαν 32 κόμματα από όλη την Ευρώπη.

Στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2004, τα κόμματα-μέλη κέρδισαν 35 έδρες. Στις ευρωεκλογές του 2009, παρόλο που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μειώθηκε σε μέγεθος, τα κόμματα του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος κέρδισαν 46 έδρες, το καλύτερο αποτέλεσμα των πράσινων κομμάτων σε 30 χρόνια.

Στις ευρωεκλογές του 2014, οι πράσινοι υποψήφιοι για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν ο Ζοζέ Μποβέ και η Σκα Κέλερ.

Στις ευρωεκλογές του 2019, οι υποψήφιοι για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ήταν η Σκα Κέλερ και ο Μπας Έικουτ.

Ιδεολογία και θέσεις

Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι υπήρξαν πάντα δεσμευμένοι από τις βασικές αρχές της πολιτικής οικολογίας, όπως η περιβαλλοντική ευθύνη, οι ατομικές ελευθερίες, η συμμετοχική δημοκρατία, η ποικιλομορφία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ισότητα, η σφαιρικά βιώσιμη ανάπτυξη και η μη-βία.

Εντούτοις, η σχέση τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα όργανα της έχουν αλλάξει εντυπωσιακά και αποτελεί ακόμα αντικείμενο συζήτησης. Στη δεκαετία του '70 και του '80 οι Ευρωπαίοι Πράσινοι ήταν γενικά σκεπτικιστές για την ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση, την οποία εκλάμβαναν ως αντίθετη με τα περιβαλλοντική και κοινωνική πολιτική. Στο πρόγραμμα του 1984, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι υποστήριξαν το όραμα για τον σχηματισμό μιας εναλλακτικής Ευρώπης, πολιτικά ουδέτερης και αποκεντρωμένης. Το 1989, μερικά πράσινα κόμματα σε όλη την Ευρώπη υιοθέτησαν μια πιο κοινοβουλευτική δράση, και ενθάρρυναν περισσότερο την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Το πρόγραμμα των Πρασίνων υποστηρίζει τον πλήρη εκδημοκρατισμό των οργάνων της Ευρώπης. Στο πρόγραμμα του 1994 εγκατέλειψαν πλήρως την αντίθεση τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και άρχισαν να προτείνουν εναλλακτικές λύσεις για τις πολιτικές και τα όργανά της. Τα προγράμματα του 1999 και του 2004 απεικονίζουν επίσης τη θέση τους αυτή.

Μέλη

Χώρα	Κόμμα	Πολιτική ομάδα	Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο	Εθνικά Κοινοβούλια
Αλβανία	Πράσινο Κόμμα της Αλβανίας Partia e Gjelbër or Të gjelbrit	-	Εκτός Ε.Ε.	0 / 140
Ανδόρρα	Πράσινοι της Ανδόρρας Verds d'Andorra	-	Εκτός Ε.Ε.	0 / 28
Αυστρία	Οι Πράσινοι - Η Πράσινη Εναλλακτική Die Grünen – Die Grüne Alternative	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	3 / 19	16 / 183
Βέλγιο	Πράσινοι Groen	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	1 / 21	8 / 150
	Οικολόγοι Ecolo	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	2 / 21	13 / 150
Βόρεια Μακεδονία	Δημοκρατική Αναγέννηση της Μακεδονίας Демократска обнова на Македонија	-	Εκτός Ε.Ε.	1 / 120
Βουλγαρία	Πράσινο Κόμμα της Βουλγαρίας Зелена партия България	-	0 / 17	0 / 240
	Πράσινοι Зелените	-	0 / 17	4 / 240
Γαλλία	Ευρώπη Οικολογία-Οι Πράσινοι Europe Écologie-Les Verts	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	10 / 79	16 / 577
Γερμανία	Συμμαχία '90/Οι Πράσινοι Bündnis 90/Die Grünen	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	21 / 96	118 / 736
Γεωργία	Πράσινο Κόμμα της Γεωργίας საქართველოს მწვანეთა პარტია	-	Εκτός Ε.Ε.	0 / 150
Δανία	Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα Socialistisk Folkeparti	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	2 / 13	15 / 179
Ελβετία	Πράσινο Κόμμα της Ελβετίας Grüne Partei der Schweiz Les vert-e-s – Parti écologiste suisse	-	Εκτός Ε.Ε.	23 / 200
Ελλάδα	Οικολόγοι Πράσινοι	-	0 / 21	0 / 300
Εσθονία	Εσθονοί Πράσινοι Erakond Eestimaa Rohelised	-	0 / 7	0 / 101
Ηνωμένο Βασίλειο	Πράσινο Κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας Green Party of England and Wales Plaid Werdd Cymru a Lloegr	-	Εκτός Ε.Ε.	1 / 650
	Πράσινοι της Σκωτίας Scottish Green Party Pàrtaidh Uaine na h-Alba	-	Εκτός Ε.Ε.	0 / 630
Ιρλανδία	Πράσινο Κόμμα Green Party Comhaontas Glas	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	2 / 13	12 / 160
Ισπανία	Πράσινοι Οικολόγοι Verdes Equo	-	0 / 59	0 / 350
	Πράσινη Αριστερά Esquerra Verda	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	1 / 59	0 / 350
Ιταλία	Πράσινη Ευρώπη - Πράσινοι Europa Verde - Verdi	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	0 / 76	7 / 400
	Πράσινοι Verdi–Grüne–Vërc	-	0 / 76	0 / 400
Κροατία	Μπορούμε! Mozemo!"	-	0 / 12	4 / 151
Κύπρος	Κίνημα Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών	-	0 / 6	3 / 56
Λετονία	Οι Προοδευτικοί Progresīvie	-	0 / 8	10 / 100
Λιθουανία	Ένωση Δημοκρατών «Για τη Λιθουανία» Demokratų sąjunga "Vardan Lietuvos"	-	0 / 11	16 / 141
Λουξεμβούργο	Οι Πράσινοι Déi Gréng	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	1 / 6	4 / 60
Μάλτα	Δημοκρατική Εναλλακτική+Δημοκρατικό Κόμμα Alternattiva Demokratika+Partit Demokratiku	-	0 / 6	0 / 67
Μαυροβούνιο	Ενωμένη Μεταρρυθμιστική Δράση Ujedinjena reformska akcija/Уједињена реформска акција	-	Εκτός Ε.Ε.	3 / 81
Μολδαβία	Οικολογικό Πράσινο Κόμμα Partidul Verde Ecologist	-	Εκτός Ε.Ε.	0 / 67
Νορβηγία	Πράσινο Κόμμα Miljøpartiet De Grønne	-	Εκτός Ε.Ε.	3 / 169
Ολλανδία	Πράσινοι Αριστεροί GroenLinks	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	3 / 29	8 / 150
Ουγγαρία	Πράσινο Κόμμα της Ουγγαρίας LMP – Magyarország Zöld Pártja	-	0 / 21	5 / 199
	Διάλογος - Το Κόμμα των Πρασίνων Párbeszéd – A Zöldek Pártja	-	0 / 21	6 / 199
Ουκρανία	Πράσινο Κόμμα της Ουκρανίας Партія Зелених України	-	Εκτός Ε.Ε.	0 / 450
Πολωνία	Πράσινο Κόμμα Partia Zieloni	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	1 / 51	3 / 460
Πορτογαλία	Οικολογικό Κόμμα «Οι Πράσινοι» Partido Ecologista «Os Verdes»	-	0 / 21	0 / 230
	Ελεύθεροι Livre	-	0 / 21	4 / 230
	Άνθρωποι - Ζώα - Φύση Pessoas-Animais-Natureza	-	0 / 21	1 / 230
Ρουμανία	Πράσινο Κόμμα Partidul Verde	-	0 / 33	0 / 329
Σλοβενία	Κόμμα Νεολαίας-Ευρωπαίοι Πράσινοι Stranka mladih – Zeleni Evrope	-	0 / 8	0 / 90
Σουηδία	Πράσινο Κόμμα Miljöpartiet de gröna	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	3 / 21	18 / 349
Τσεχία	Πράσινο Κόμμα Strana zelených	-	0 / 21	0 / 200
Φινλανδία	Πράσινη Ένωση Vihreä liitto	Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.	3 / 14	13 / 200

Παραπομπές

1. Elizabeth Bomberg (2 Αυγούστου 2005). Green Parties and Politics in the European Union. Routledge. σελ. 70. ISBN 978-1-134-85145-4.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα

• Επίσημος ιστότοπος