From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Βαζγκέν Ζαβενί Σαρκσιάν[3] (αρμενικά: Վազգեն Զավենի Սարգսյան) (5 Μαρτίου 1959 – 27 Οκτωβρίου 1999) ήταν Αρμένιος στρατιωτικός διοικητής και πολιτικός. Ήταν ο πρώτος υπουργός Άμυνας της Αρμενίας από το 1991 έως το 1992 και στη συνέχεια, από το 1995 έως το 1999 υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Αρμενίας από τις 11 Ιουνίου 1999 μέχρι τη δολοφονία του στις 27 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Έγινε γνωστός κατά τη διάρκεια του μαζικού κινήματος για την ένωση του Ναγκόρνο Καραμπάχ με την Αρμενία στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και ηγήθηκε των αρμενικών εθελοντικών ομάδων κατά τις πρώτες συγκρούσεις με τις δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν. Διορίστηκε υπουργός Άμυνας από τον Πρόεδρο Λεβόν Τερ-Πετροσιάν αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Αρμενίας από τη Σοβιετική Ένωση στα τέλη του 1991 και έγινε ο πιο εξέχων διοικητής των αρμενικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Πρώτου Πολέμου του Ναγκόρνο Καραμπάχ.[4] Σε διαφορετικές θέσεις, ρύθμιζε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην εμπόλεμη περιοχή μέχρι το 1994, όταν επιτεύχθηκε εκεχειρία τερματίζοντας τον πόλεμο, με τις αρμενικές δυνάμεις να ελέγχουν σχεδόν όλο το Ναγκόρνο Καραμπάχ και επτά περιβάλλοντες περιοχές.
Στα μεταπολεμικά χρόνια, ο Σαρκσιάν έσφιξε τον έλεγχο του στις Ένοπλες Δυνάμεις της Αρμενίας, καθιερώνοντας τον εαυτό του ως απόλυτο ισχυρό άνδρα.[5] Αφού υποστήριξε σθεναρά τον Τερ-Πετροσιάν για να διατηρήσει την εξουσία το 1996, ανάγκασε τον πρόεδρο να παραιτηθεί το 1998 λόγω της υποστήριξης του τελευταίου για παραχωρήσεις στις διαπραγματεύσεις διευθέτησης του Ναγκόρνο Καραμπάχ και βοήθησε τον Πρωθυπουργό Ρομπέρτ Κοτσαριάν να εκλεγεί πρόεδρος. Μετά την επιδείνωση των σχέσεών του με τον Κοτσαριάν, ο Σαρκσιάν συγχώνευσε την ομάδα βετεράνων πολέμου «Γερκραπά» στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Αρμενίας και ένωσε τις δυνάμεις του με τον πρώην κομμουνιστή ηγέτη της Αρμενίας, Καρέν Ντεμιρτσιάν. Στις εκλογές του Μαΐου 1999, η μεταρρυθμιστική συμμαχία τους εξασφάλισε μια άνετη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Ο Σαρκσιάν έγινε πρωθυπουργός, αναδεικνύοντας τον de facto λήπτη αποφάσεων στην Αρμενία με αποτελεσματικό έλεγχο του στρατού και του νομοθετικού σώματος.[6]
Ο Σαρκσιάν , μαζί με τον Ντεμιρτσιάν και αρκετούς άλλους, δολοφονήθηκαν στους πυροβολισμούς στο αρμενικό κοινοβούλιο στις 27 Οκτωβρίου 1999. Οι δράστες καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη. Ωστόσο, η δυσπιστία προς τη διαδικασία της δίκης γέννησε μια σειρά από θεωρίες συνωμοσίας. Ορισμένοι ειδικοί και πολιτικοί υποστηρίζουν ότι η δολοφονία τους έγινε από τον Κοτσαριάν και τον υπουργό Εθνικής Ασφάλειας, Σερζ Σαρκισιάν. Άλλοι έχουν υποψιαστεί την πιθανή εμπλοκή ξένων δυνάμεων στους πυροβολισμούς.
Παρά τη μικτή κληρονομιά του, ο Σαρκσιάν αναγνωρίζεται πλέον ευρέως ως εθνικός ήρωας σε όλο το πολιτικό φάσμα και από το κοινό. Του απονεμήθηκε το τιμητικοό Σπαραπέτ, συνέβαλε σημαντικά στην καθιέρωση της Αρμενίας ως ανεξάρτητου κράτους και στη διασφάλιση της ασφάλειάς της ως ιδρυτής του Αρμενικού Στρατού.[7] Έχει επίσης επικριθεί από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ότι ήταν αντιδημοκρατικός, ειδικά για τον ρόλο του στις εκλογές. Ο Σαρκσιάν τιμήθηκε με τους υψηλότερους τίτλους της Αρμενίας και του Ναγκόρνο Καραμπάχ — Εθνικός Ήρωας της Αρμενίας και Ήρωας του Αρτσάχ.
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.