Casino Royale (ταινία, 2006)

Το Casino Royale είναι βρετανική κατασκοπευτική περιπέτεια παραγωγής 2006. Αποτελεί την 21η προσθήκη στη σειρά ταινιών Τζέιμς Μποντ (James Bond) και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Πράκτoρα 007 Τζέιμς Μποντ αναλαμβάνει για πρώτη φορά ο Ντάνιελ Κρεγκ. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Μάρτιν Κάμπελ και το σενάριο έγραψαν οι Νιλ Πέρβις, Ρόμπερτ Γουέιντ και Πολ Χάγκις. Η ταινία σηματοδοτεί την τρίτη κινηματογραφική μεταφορά^[4] της ομότιτλης νουβέλας του Ίαν Φλέμινγκ.^[5] Στην ταινία επίσης πρωταγωνιστούν οι Τζούντι Ντεντς στο ρόλο της Μ, Εύα Γκριν και Μαντς Μίκελσεν. Το Casino Royale διαδραματίζεται στο ξεκίνημα της καριέρας του Τζέιμς Μποντ ως Πράκτορας 007 στο σημείο που του δίνεται η άδεια να σκοτώνει. Αφού σταματάει μια τρομοκρατική επίθεση στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Μαϊάμι, ο Μποντ ερωτεύεται τη Βέσπερ Λιντ, υπάλληλο του θησαυροφυλακίου που έχει ως αποστολή να δίνει στον Μποντ χρήματα ώστε ο 007 να χρεοκοπήσει τον οικονομικό τρομοκράτη Λε Σιφρ, νικώντας τον σε μια παρτίδα πόκερ. Η ιστορία συνεχίζεται στην επόμενη ταινία Τζέιμς Μποντ με τίτλο Quantum of Solace (2008).

Casino Royale
Σκηνοθεσία	Μάρτιν Κάμπελ
Παραγωγή	Metro-Goldwyn-Mayer Columbia Pictures
Σενάριο	Νιλ Πέρβις Ρόμπερτ Γουέιντ Πολ Χάγκις
Βασισμένο σε	Casino Royale (μυθιστόρημα)
Πρωταγωνιστές	Ντάνιελ Κρεγκ Εύα Γκριν Τζούντι Ντεντς Μαντς Μίκελσεν
Μουσική	Ντέιβιντ Άρνολντ
Φωτογραφία	Φιλ Μεχώ
Μοντάζ	Στούαρτ Μπέιρντ
Ενδυματολόγος	Λίντι Χέμινγκ
Εταιρεία παραγωγής	Sony Pictures, Eon Productions, Columbia Pictures και Metro-Goldwyn-Mayer
Διανομή	InterCom και Netflix
Πρώτη προβολή	16 Νοεμβρίου 2006 17 Νοεμβρίου 2006 16 Νοεμβρίου 2006
Διάρκεια	144 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Γερμανία[1], Τσεχία[1][2], Ιταλία και Μπαχάμες[3]
Γλώσσα	αγγλικά
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Casino Royale επαναπροσδιορίζει τη σειρά ταινιών, εδραιώνοντας ένα καινούριο χρονολόγιο και αφηγηματικό πλαίσιο, τα οποία δεν προηγούνται ή διαδέχονται καμία προηγούμενη ταινία. Αυτό επέτρεψε στην ταινία να δείξει έναν λιγότερο έμπειρο και πιο ευάλωτο Μποντ, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της σειράς ο χαρακτήρας της δεσποινίδας Μανιπένι δεν εμφανίζεται. Το κάστινγκ της ταινίας συμπεριλάμβανε εκτενή έρευνα για τον καινούριο ηθοποιό που θα υποδυόταν τον Τζέιμς Μποντ και υπήρξε σημαντική αρνητική αντίδραση για το πρόσωπο του Κρεγκ, όταν επιλέχτηκε να αντικαταστήσει τον Πιρς Μπρόσναν τον Οκτώβριο του 2005. Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στην Τσεχία στις Μπαχάμες, στην Ιταλία και στο Ηνωμένο Βασίλειο με εσωτερικά σκηνικά να κατασκευάζονται στα Pinewood Studios. Αν και μέρος του σεναρίου διαδραματίζεται στο Μαυροβούνιο, κανένα γύρισμα δεν έλαβε χώρα εκεί. Την παραγωγή της ταινίας ανέλαβε η Eon Productions για την Metro-Goldwyn-Mayer και την Columbia Pictures.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Λονδίνο στις 14 Νοεμβρίου 2006 και κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους δύο μέρες αργότερα, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες κυκλοφόρησε στις 17 Νοεμβρίου 2006. Έλαβε εξαιρετικά θετικά σχόλια από τους κριτικούς^[6], με αρκετούς να επαινούν την ερμηνεία του Κρεγκ καθώς και την επανεφεύρεση του χαρακτήρα του Μποντ.^[7][8][5] Έλαβε 9 υποψηφιότητες για BAFTA, ανάμεσά τους και στις κατηγορίες Διασκευασμένου Σεναρίου και Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Κρεγκ, κερδίζοντας ένα για Καλύτερο Ήχο^[9], και έγινε τεράστια εισπρακτική επιτυχία αποφέροντας συνολικά 616,5 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.^[10] Αποτελούσε την πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία της σειράς παγκοσμίως μέχρι το 2012 που κυκλοφόρησε η 23η ταινία Skyfall.^[11]

Πλοκή

Αφού σκοτώνει τον προδότη διευθυντή της MI6, ο οποίος πωλούσε απόρρητες πληροφορίες, ο Τζέιμς Μποντ παίρνει το στάτους 00. Ο νέος πράκτορας 007 πηγαίνει στη Μαδαγασκάρη για να πιάσει έναν διεθνή βομβιστή με το όνομα Μολάκα. Μετά από ένα κυνηγητό στην πρεσβεία, ο Μποντ σκοτώνει το στόχο του και ανατινάζει μέρος του κτιρίου ώστε να μπορέσει να αποδράσει. Ψάχνοντας το κινητό του Μολάκα, ο Μποντ ανακαλύπτει ένα γραπτό μήνυμα που έστειλε ο Άλεξ Δημήτριος, συνεργάτης του τραπεζίτη και οικονομικού τρομοκράτη Λε Σιφρ. Οι επενδύσεις του Λε Σιφρ αφορούν πωλήσεις μετοχών σε επιτυχημένες επιχειρήσεις και μετά τρομοκρατικές επιθέσεις που βυθίζουν το μερίδιο τιμών.

Ο Μποντ ταξιδεύει μέχρι το σπίτι του Δημήτριος στις Μπαχάμες και αποπλανεί τη σύζυγό του, Σολάνζ. Ενώ απαντάει σε μια κλήση, η Σολάνζ αποκαλύπτει ότι ο σύζυγός της ταξιδεύει στο Μαϊάμι. Ο Μποντ φεύγει για να τον κυνηγήσει. Στο Μαϊάμι, ο 007 σκοτώνει τον Δημήτριος και ακολουθεί το βοηθό του Λε Σιφρ, Κάρλος, στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Μαϊάμι. Εκεί, ο Μποντ καταστρέφει το σχέδιο του Λε Σιφρ να ανατινάξει το καινούριο αεροπλάνο Skyfleet.

Έχοντας υποστεί τεράστια απώλεια και πίεση να συγκεντρώσει τα χρήματα των πελατών του, ο Λε Σιφρ στήνει μια μεγάλη παρτίδα Texas hold 'em στο τουρνουά πόκερ που πραγματοποιείται στο Casino Royale του Μαυροβουνίου. Με την ελπίδα ότι μια ήττα θα ανάγκαζε τον Λε Σιφρ να βοηθήσει τη Βρετανική Κυβέρνηση με αντάλλαγμα προστασία από τους πιστωτές του, η MI6 βάζει τον Μποντ στο τουρνουά. Στο τραίνο για το Μαυροβούνιο, ο Μποντ γνωρίζει έναν σύμμαχο, το Ρενέ Μάθις και τη Βέσπερ Λιντ, μια πράκτορα του θησαυροφυλακίου, η οποία θα δώσει στον Μποντ τα 10.000.000 δολάρια που χρειάζονται για να μπει στο τουρνουά. Κατά τη διάρκεια του τουρνουά, ο Μποντ χάνει αρχικά και η Βέσπερ αρνείται να του δώσει άλλα 5.000.000 δολάρια που χρειάζεται για να συνεχίσει να παίζει. Απογοητευμένος με την αποτυχία του, ο Μποντ σχεδιάζει να σκοτώσει τον Λε Σιφρ. Πριν όμως το κάνει, ένας συμπαίκτης του αποκαλύπτει ότι είναι ο πράκτορας της CIA Φίλιξ Λέιτερ, ο οποίος προτείνει στον Μποντ να του δώσει τα χρήματα με αντάλλαγμα τον Λε Σιφρ. Πίσω στο παιχνίδι, ο Λε Σιφρ επιχειρεί να σκοτώσει τον Μποντ, δηλητηριάζοντας το ποτό του αλλά ο Μποντ καταφέρνει να επιζήσει και κερδίζει το τουρνουά. Τα κέρδη του αποταμιεύονται σε έναν ελβετικό τραπεζικό λογαριασμό. Λίγο αργότερα, ο Λε Σιφρ απαγάγει τη Βέσπερ και τη χρησιμοποιεί ως δόλωμα για να πιάσει τον Μποντ.

Ο Λε Σιφρ βασανίζει τον Μποντ για να του δώσει τον κωδικό πρόσβασης του τραπεζικού λογαριασμού με τα κέρδη, αλλά τον διακόπτει ο Κύριος Γουάιτ, ο οποίος σκοτώνει τον Λε Σιφρ και τους συνεργάτες του. Ο Μποντ ξυπνάει σε ένα νοσοκομείο στη Λίμνη Κόμο και δίνει διαταγή να συλληφθεί ο Μάθις, που ο Λε Σιφρ αναγνώρισε ως διπλό πράκτορα. Ο Μποντ παραδέχεται την αγάπη του για τη Βέσπερ και δηλώνει την παραίτησή του στη Μ. Το ζευγάρι τότε πηγαίνει στη Βενετία. Εκεί ο Μποντ μαθαίνει ότι τα κέρδη του από το πόκερ δεν μεταφέρθηκαν στο λογαριασμό του θησαυροφυλακίου. Συνειδητοποιώντας ότι η Βέσπερ τα έκλεψε, κυνηγά αυτήν και μέλη της οργάνωσης για την οποία δουλεύει, μέσα σε ένα κτίριο που βρίσκεται υπό κατασκευή και το οποίο παραμένει στην επιφάνεια εξαιτίας φουσκωτών υποστηριγμάτων. Ακολουθούν ανταλλαγές πυροβολισμών και τα φουσκωτά τρυπάνε. Ο Μποντ σκοτώνει τους άνδρες της οργάνωσης και προσπαθεί να σώσει τη Βέσπερ, αλλά η ίδια κλειδώνεται σε ένα σιδερένιο ασανσέρ και αφήνει τον εαυτό της να πνιγεί καθώς το κτίριο βυθίζεται. Ο Κύριος Γουάιτ, παρακολουθεί από ένα κοντινό μπαλκόνι και αποχωρεί κρατώντας τα χρήματα.

Ο Μποντ ξαναγίνεται μέλος της υπηρεσίας και μαθαίνει ότι η Βέσπερ είχε ένα αγόρι, το οποίο η οργάνωση πίσω από τον Λε Σιφρ και τον Κύριο Γουάιτ απήγαγε, ώστε να την εκβιάσουν να συνεργαστεί μαζί τους και επίσης ότι συμφώνησε να τους δώσει τα χρήματα με αντάλλαγμα να μη σκοτώσουν τον Μποντ. Ο Μποντ ανακαλύπτει τον Γουάιτ και τον πυροβολεί στο πόδι, λέγοντάς του: "Το όνομα μου είναι Μποντ, Τζέιμς Μποντ".

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες

• Ντάνιελ Κρεγκ στο ρόλο του Τζέιμς Μποντ
• Εύα Γκριν στο ρόλο της Βέσπερ Λιντ
• Τζούντι Ντεντς στο ρόλο της Μ
• Μαντς Μίκελσεν στο ρόλο του Λε Σιφρ
• Τζέφρι Ράιτ στο ρόλο του Φίλιξ Λέιτερ
• Τζιανκάρλο Τζιανίνι στο ρόλο του Ρενέ Μάθις
• Σάιμον Αμπκάριαν στο ρόλο του Άλεξ Δημήτριος
• Κατερίνα Μουρίνο στο ρόλο της Σολάνζ Δημήτριος
• Ιβάνα Μιλίσεβιτς στο ρόλο της Βαλένκα
• Άιζακ ντε Μπανκολέ στο ρόλο του Στίβεν Ομπάνο
• Γέσπερ Κρίστενσεν στο ρόλο του Κύριου Γουάιτ
• Τομπάιας Μένζις στο ρόλο του Βίλιερς
• Σεμπαστιάν Φουκάν στο ρόλο του Μολάκα
• Λούντγκερ Πάιστον στο ρόλο του Μέντελ
• Κλαούντιο Σανταμαρία στο ρόλο του Κάρλος
• Ρίτσαρντ Σάμελ στο ρόλο του Γκέτλερ
• Κλέμενς Σικ στο ρόλο του Κρατ
• Τζόσεφ Μίλσον στο ρόλο του Κάρτε
• Μπεν Κουκ στο ρόλο του Γουίλιαμς
• Ντάργουιν Σο στο ρόλο του Φίσερ

Παραγωγή

Ανάπτυξη

Η Eon Productions απέκτησε τα δικαιώματα του Casino Royale το 1999 αφού η Sony Pictures τα αντάλλαξε με τα δικαιώματα της Metro-Goldwyn-Mayer για το Spider-Man (2002).^[12] Το Μάρτιο του 2004, ο Νιλ Πέρβις και ο Ρόμπερτ Γουέιντ ξεκίνησαν να γράφουν το σενάριο με τον Πιρς Μπρόσναν στο ρόλο του Μποντ, με σκοπό να φέρουν πίσω την ατμόσφαιρα των βιβλίων του Ίαν Φλέμινγκ.^[13] Η κύρια συνεισφορά του Πολ Χάγκις ήταν να ξαναγράψει το κρεσέντο στο φινάλε της ταινίας. Εξήγησε "Το προσχέδιο ήταν πολύ πιστό στο βιβλίο και υπήρχε μια ομολογία και στο αρχικό σενάριο ο χαρακτήρας ομολόγησε και μετά αυτοκτόνησα. Μετά έστειλε τον Μποντ να κυνηγήσει τους κακούς. Ο Μποντ κυνήγησε τους κακούς μέσα στο σπίτι. Δεν ξέρω γιατί αλλά σκέφτηκα ότι η Βέσπερ έπρεπε να είναι μέσα στο σπίτι που βυθίζεται και ο Μποντ να θέλει αρχικά να τη σκοτώσει και μετά να προσπαθήσει να τη σώσει".^[14]

Ο Κουέντιν Ταραντίνο εξέφρασε ενδιαφέρον να σκηνοθετήσει το Casino Royale^[15], αν και δεν έφτασε μέχρι την Eon. Ο Ταραντίνο είχε εκφράσει ενδιαφέρον για το Casino Royale μετά το Pulp Fiction (1994). Ισχυρίζεται ότι είχε συνεργαστεί με την οικογένεια Φλέμινγκ πίσω από τις κάμερες και θεώρησε ότι αυτός ήταν ο λόγος που οι δημιουργοί τελικά προχώρησαν με το Casino Royale.^[16] Ο Ταραντίνο είπε επίσης ότι η ταινία του θα διαδραματιζόταν τη δεκαετία του '50, όπως η νουβέλα, θα το γύριζε σε ασπρόμαυρο και θα τη σκηνοθετούσε μόνο με τον Πιρς Μπρόσναν στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Μποντ. Το Φεβρουάριο του 2005, ο Μάρτιν Κάμπελ ανακοινώθηκε ως σκηνοθέτης.^[17] Αργότερα το 2005, η Sony προχώρησε στην αγορά της MGM, επιτρέποντάς της να αποκτήσει τα δικαιώματα διανομής.^[18]

Η Eon παραδέχτηκε ότι είχαν βασιστεί σε μεγάλο βαθμό στη χρήση υπολογιστή για τα εφέ των πιο πρόσφατων ταινιών της σειράς, συγκεκριμένα στο Πέθανε Μια Άλλη Μέρα (Die Another Day, 2002) και ήθελαν τα σταντς στο Casino Royale να γίνουν με τον παραδοσιακό παλιό τρόπο. ^[19] Οι σεναριογράφοι Πέρβις, Γουέιντ και Χάγκις ήθελαν το σενάριο να ακολουθεί πιστά όσο το δυνατόν περισσότερο τη νουβέλα, διατηρώντας το σκοτεινό στόρι και την απεικόνιση του Μποντ του Φλέμιγκ.^[20]

Το Casino Royale έγινε η πρώτη ταινία Μποντ που παίρνει τον τίτλο από μυθιστόρημα ή μικρό στόρι του Φλέμινγκ από την ταινία Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007: Με το Δάχτυλο στη Σκανδάλη (The Living Daylights) το 1987.^[21]

Κάστινγκ

Ο Πιρς Μπρόσναν είχε υπογράψει για τέσσερις ταινίες όταν πήρε το ρόλο του Τζέιμς Μποντ. Η συμφωνία εκπληρώθηκε με την ταινία Πέθανε Μια Άλλη Μέρα (Die Another Day) το 2002. Ωστόσο, ο Μπρόσναν τότε έκλεινε τα 50 του και φήμες άρχισαν να κυκλοφορούν ότι οι παραγωγοί έψαχναν για έναν νεότερο ηθοποιό.^[22] Ο Μπρόσναν επισήμως ανακοίνωσε ότι αποχωρεί το Φεβρουάριο του 2005. Σε ένα σημείο ο παραγωγός Μάικλ Τζ. Γουίλσον ισχυρίστηκε ότι υπήρχε λίστα με πάνω από 200 ονόματα, υποψήφια να αντικαταστήσουν τον Μπρόσναν.^[23] Ο Γκόραν Βίσντζικ, ηθοποιός από την Κροατία έκανε δοκιμαστικό για το ρόλο την ίδια μέρα με τον Κρεγκ, αλλά δεν μπόρεσε να μιλήσει με τη βρετανική προφορά που χρειαζόταν.^[24] Σύμφωνα με τον Μάρτιν Κάμπελ, ο Χένρι Κάβιλήταν ο μόνος ηθοποιός, που θεωρήθηκε σοβαρά υποψήφιος για το ρόλο, αλλά στα 22 του χρόνια, θεωρήθηκε πολύ νέος.^[25] Ο Σαμ Γουόρθινγκτον ήταν επίσης υποψήφιος.^[26]

Το Μάιο του 2005, ο Ντάνιελ Κρεγκ ανακοίνωσε ότι η MGM και οι παραγωγοί Μάικλ Τζ. Γουίλσον και Μπάρμπαρα Μπροκόλι τον διαβεβαίωσαν ότι πήρε το ρόλο του Μποντ και ο Μάθιου Βον είπε στον τύπο ότι του πρότειναν να σκηνοθετήσει αλλά η Eon Productions μέχρι τότε δεν είχε προσεγγίσει κανέναν από τους δύο.^[27] Ένα χρόνο πριν, ο Κρεγκ είχε απορρίψει το ρόλο, καθώς πίστευε ότι η σειρά ταινιών είχε πέσει σε μια φόρμουλα και μόνο όταν διάβασε το σενάριο έδειξε ενδιαφέρον. Ο Κρεγκ διάβασε όλες τις νουβέλες του Φλέμινγκ για να προετοιμαστεί για το ρόλο, λέγοντας "Ο Μποντ μόλις βγήκε από την υπηρεσία και είναι ένας δολοφόνος. Μπορείς να το δεις στα μάτια του, ξέρεις, αμέσως. Υπάρχει ένα βλέμμα. Αυτοί οι τύποι εισέρχονται σε ένα χώρο και τσεκάρουν τις περιμέτρους για μία έξοδο. Αυτό ακριβώς ήθελα".^[28]

Στις 14 Οκτωβρίου 2005, οι Eon Productions, Sony Pictures Entertainment και MGM ανακοίνωσαν ότι ο έκτος ηθοποιός που θα υποδυθεί τον Τζέιμς Μποντ θα είναι ο Κρεγκ.^[29] Ακολούθησε σημαντική αρνητική αντίδραση για την απόφαση αυτή, με μερικούς κριτικούς και φαν να εκφράζουν αμφιβολία για τον αν οι παραγωγοί έκαναν τη σωστή επιλογή. Κατά τη διάρκεια ολόκληρης της παραγωγής, εκστρατείες στο ίντερνετ όπως danielcraigisnotbond.com, εξέφραζαν την δυσαρέσκειά τους και απειλούσαν να μποϊκοτάρουν την ταινία.^[30] Ο Κρεγκ, σε αντίθεση με τους προηγούμενους ηθοποιούς, δεν θεωρήθηκε από τους φαν ότι ταιριάζει με την ψηλή, σκοτεινή, γοητευτική και χαρισματική εικόνα του Μποντ.^[31] Η εφημερίδα "The Daily Mirror" ήταν αρκετά επικριτική με τον Κρεγκ, δημοσιεύοντας στο πρωτόσελιδό της την επικεφαλίδα "Το όνομα είναι Μπλαντ - Τζέιμς Μπλαντ".^[32]

Για το ρόλο του Bong girl Βέσπερ Λιντ, υποψήφιες ήταν οι Αντζελίνα Τζολί και Σαρλίζ Θερόν ενώ η Βελγίδα ηθοποιός Σεσίλ ντε Φρανς πέρασε από δοκιμαστικό, αλλά η βρετανική της προφορά δεν ικανοποίησε την παραγωγή.^[33] Η Οντρέ Τοτού θεωρήθηκε επίσης πιθανή για το ρόλο, αλλά δεν επιλέχτηκε εξαιτίας της συμμετοχής της στην ταινία Κώδικας Da Vinci (The Da Vinci Code) που κυκλοφόρησε το Μάιο του 2006.^[34] Το Φεβρουάριο του 2006 ανακοινώθηκε ότι ο ρόλος δόθηκε στην Εύα Γκριν.^[35]

Box office

Με προϋπολογισμό 150.000.000 δολάρια^[10], το Casino Royale συγκέντρωσε 167,4 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office και 449 εκατομμύρια δολάρια στον υπόλοιπο κόσμο.^[10] Παγκοσμίως απέφερε 616,5 εκατομμύρια δολάρια.^[10] Ήταν η 4η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία παγκοσμίως για το 2006^[36] και παρέμεινε η πιο πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία της σειράς μέχρι το 2012 όπου κυκλοφόρησε η 23η ταινία Skyfall που την ξεπέρασε.^[11]

Ηνωμένες Πολιτείες

Στις ΗΠΑ το Casino Royale άνοιξε στη 2η θέση συγκεντρώνοντας 40,8 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο τριήμερο.^[10] Συνολικά απέφερε 167,4 εκατομμύρια δολάρια^[10] και ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της σειράς ταινιών μέχρι το 2008^[11], όταν το Quantum of Solace το ξεπέρασε φτάνοντας τα 168,4 εκατομμύρια δολάρια.^[37] Ήταν η 9η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία του 2006.^[38]

Ηνωμένο Βασίλειο

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ταινία άνοιξε στην 1η θέση με 13,3 εκατομμύρια λίρες.^[39] Οι συνολικές εισπράξεις άγγιξαν τις 55,4 εκατομμύρια λίρες, κάνοντας το Casino Royale με τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της χρονιάς.^[40]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

Οργάνωση	Κατηγορία	Υποψήφιος (οι)	Αποτέλεσμα	Πηγές
BAFTA	Καλύτερη Βρετανική Ταινία	—	Υποψηφιότητα	[9]
	Α' Ανδρικού Ρόλου	Ντάνιελ Κρεγκ	Υποψηφιότητα
	Διασκευασμένο Σενάριο	Νιλ Πέρβις, Ρόμπερτ Γουέιντ & Πολ Χάγκις	Υποψηφιότητα
	Μουσική	Ντέιβιντ Άρνολντ	Υποψηφιότητα
	Φωτογραφία	Φιλ Μέχε	Υποψηφιότητα
	Μοντάζ	Στιούαρτ Μπερντ	Υποψηφιότητα
	Σχεδιασμός Παραγωγής	Πίτερ Λαμόντ & Σάιμον Γουέικφιλντ	Υποψηφιότητα
	Ήχος	Κρις Μονρό, Έντι Τζόσεφ, Μάικ Πρέστγουντ Σμιθ, Μάρτιν Κάμπελ & Μαρκ Τέιλορ	Νίκη
	Ειδικά Οπτικά Εφέ	Στίβεν Μπεγκ, Κρις Κόρμπουλντ, Τζον Πολ Ντόχερτι & Ντιτς Ντόι	Υποψηφιότητα

Παραπομπές

1. www.imdb.com/title/tt0381061/.
2. (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001. Ανακτήθηκε στις 19  Ιανουαρίου 2020.
3. (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
4. Bharati Dubey (28 Οκτωβρίου 2006). «'Casino Royale' to get a big opening». The Times of India. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.^{[νεκρός σύνδεσμος]}
5. Owen Gleiberman (27 Δεκεμβρίου 2006). «Casino Royale (2006)». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
6. «Casino Royale στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
7. David Edelstein (12 Νοεμβρίου 2006). «Somebody Does It Better Reinvention, indeed: Daniel Craig is a Bond we could get used to seeing in a tuxedo». New York Magazine. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
8. Roger Ebert (17 Αυγούστου 2007). «Casino Royale». suntimes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
9. «BAFTA Awards». IMDb. 11 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2012.
10. «Casino Royale στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
11. «Franchises James Bond». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
12. Sterngold, James (30 Μαρτίου 1999). «Sony Pictures, in an accord with MGM, drops its plan to produce new James Bond movies». The New York Times. http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F30814FC35540C738FDDAA0894D1494D81&n=Top%2fNews%2fBusiness%2fSmall%20Business%2fMarketing%20and%20Advertising. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
13. «Purvis & Wade Talk Bond & Jinx». MI6-HQ.com. 9 Μαρτίου 2004. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
14. Lawson, Mark (4 Δεκεμβρίου 2007). «Paul Haggis». The Guardian (UK). http://www.guardian.co.uk/film/2007/dec/04/guardianinterviewsatbfisouthbank1. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
15. «Kill Bill director aims for Bond». BBC News. 16 Μαΐου 2004. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/3718975.stm. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
16. Heath, Chris (Ιούνιος 2007). «Quentin Tarantino Interview». GQ.
17. EON Productions (3 Φεβρουαρίου 2005). «James Bond 21 Is Casino Royale». MI6-HQ.com. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
18. «Consortium Led by Sony Corporation of America, Providence Equity Partners, Texas Pacific Group, Comcast Corporation, and DLJ Merchant Banking Partners Enters into Definitive Agreement to Acquire Metro-Goldwyn-Mayer». Sony Corporation. 23 Σεπτεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
19. Alberge, Dayla (14 Μαρτίου 2006). «Fake stunts banished as new Bond keeps it real». The Times (UK). http://www.thetimes.co.uk/tto/arts/film/article2433165.ece. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
20. Silberg, Jon (Δεκέμβριος 2006). «High Stakes for 007». American Cinematographer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-04-02. https://web.archive.org/web/20070402131840/http://www.ascmag.com/magazine_dynamic/December2006/CasinoRoyale/page1.php. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
21. «Casino Royale (movie tie-in) (James Bond OO7) (Paperback)». Amazon.com. 31 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
22. «Is Brosnan too old to be 007?». Daily Mail (UK). 9 Φεβρουαρίου 2004. http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-207653/Is-Brosnan-old-007.html. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
23. «Michael G. Wilson said 200 actors had been considered». BBC. 14 Νοεμβρίου 2006. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/film/4337224.stm. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
24. «Bond race 'entering final stages'». BBC News. 29 Σεπτεμβρίου 2005. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/4293232.stm. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
25. Chavez, Kellvin. «Exclusive interview with Martin Campbell on Zorro and Bond». Latino Review. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
26. Fleming, Michael (5 Νοεμβρίου 2008). «Casting begins for War, Titans». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117995318.html?categoryid=13&cs=1. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
27. «Craig, Vaughn on Bond». IGN. 3 Μαΐου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
28. Grant, Richard (11 Οκτωβρίου 2008). «Daniel Craig: Quantum of Solace». The Daily Telegraph (UK). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-12-06. https://web.archive.org/web/20081206170400/http://www.telegraph.co.uk/arts/main.jhtml?xml=%2Farts%2F2008%2F10%2F11%2Fsm_danielcraig111.xml. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
29. «Daniel Craig confirmed as 006th screen Bond». The Guardian (UK). 14 Οκτωβρίου 2005. http://www.guardian.co.uk/uk/2005/oct/14/film.filmnews. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
30. «Anti-Craig Bond Fans Call for 'Casino Royale' Boycott». Moono. 23 Φεβρουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-19. https://web.archive.org/web/20070319164649/http://www.moono.com/news/news01533.html. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
31. La Monica, Paul R. (6 Νοεμβρίου 2006). «Blond, James Blond». CNN. http://money.cnn.com/2006/11/08/commentary/mediabiz/index.htm. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
32. «The Name's Bland.. James Bland». Daily Mirror (UK). 15 Οκτωβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2006-04-14. https://web.archive.org/web/20060414151815/http://www.mirror.co.uk/news/tm_objectid%3D16251427%26method%3Dfull%26siteid%3D94762%26headline%3Dthe-name-s-bland---james-bland-name_page.html. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
33. «Casino Royale Bond girl candidates». MI6-HQ.com. 7 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
34. «The New Bond Girls!». Superhero Hype!. 7 Ιουλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
35. «New Bond Girl Will Be "Very Much an Equal to Bond"». Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
36. «2006 Worldwide Grosses». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
37. «Quantum of Solace στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
38. «2006 Domestic Grosses». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
39. Hoyle, Ben; Bale, Joanna (20 Νοεμβρίου 2006). «Goldfinger is back: Craig is the Bond with a Midas touch». The Sunday Times (UK). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-02-10. https://web.archive.org/web/20070210072749/http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/film/article642905.ece. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
40. «Statistical Yearbook 2006/07» (PDF). UK Film Council. σελ. 24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.

Δείτε επίσης

• Μεταφορά του χαρακτήρα του Τζέιμς Μποντ στον κινηματογράφο

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Casino Royale (ταινία, 2006)

• Επίσημη ιστοσελίδα
• Casino Royale στο IMDb