From Wikipedia, the free encyclopedia
Ταξιδεύοντας είναι πεντάτομη σειρά ταξιδιωτικών εντυπώσεων του Νίκου Καζαντζάκη. Αποτελείται από τα βιβλία Ταξιδεύοντας: Ισπανία, Ταξιδεύοντας: Ιαπωνία - Κίνα, Ταξιδεύοντας: Αγγλία, Ταξιδεύοντας: Ιταλία - Αίγυπτος - Σινά - Ιερουσαλήμ - Κύπρος - Ο Μοριάς και Ταξιδεύοντας: Ρουσία.
Το ταξίδι κι η εξομολόγηση (κι η δημιουργία είναι η ανώτερη και πιστότερη μορφή της εξομολόγησης) στάθηκαν οι δυο μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου.
Ο Νίκος Καζαντζάκης από μικρή ηλικία και μέχρι τον θάνατό του, δε σταμάτησε να ταξιδεύει στην Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία. Ξεκίνησε να καταγράφει τις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις το 1907 στο Παρίσι ως ανταποκριτής αθηναϊκών εφημερίδων[2], και μέχρι το 1946, χρονιά που εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το μυθιστόρημα Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, ήταν γνωστός στο ελληνικό κοινό κυρίως για τα ταξιδιωτικά του κείμενα. Η Ασκητική, η Οδύσσεια και τα θεατρικά έργα του ήταν γνωστά σε έναν πολύ περιορισμένο αριθμό ατόμων[3].
Θεωρείται ο συγγραφέας που καθιέρωσε την ταξιδιωτική λογοτεχνία στα ελληνικά γράμματα[4][5], αν και σύμφωνα με τον Πήτερ Μπην ο γεννήτορας της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα ήταν ο Κώστας Ουράνης[3].
Οι εντυπώσεις του Νίκου Καζαντζάκη από τα ταξίδια του στην Ισπανία το 1926, 1932-33 και 1936. Αποτελείται από πρόλογο και δύο μέρη, Ισπανία και Βίβα λα Μουέρτε!, και περιλαμβάνει τα κείμενα:
Το δεύτερο μέρος του βιβλίου, Βίβα λα Μουέρτε!, αφορά τον Ισπανικό Εμφύλιο. Συγκλονιστικές περιγραφές του Καζαντζάκη για τη φρικτή αθλιότητα του πολέμου.
Οι εντυπώσεις του Καζαντζάκη από το πρώτο του ταξίδι στην Ιαπωνία και την Κίνα το 1935. Ο Νίκος Καζαντζάκης, μαζί με τη σύζυγό του Ελένη Καζαντζάκη αυτή τη φορά, πραγματοποίησε και δεύτερο ταξίδι στην Ιαπωνία και την Κίνα, το 1957, το οποίο ήταν και το τελευταίο του, διότι κατά την επιστροφή πέθανε στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας.
Το βιβλίο περιέχει και κείμενα της Ελένης Καζαντζάκης από το δεύτερο ταξίδι τους με τίτλο Μετά είκοσι χρόνια και υπότιτλο Που δεν πρόφτασε να γράψει ο Νίκος Καζαντζάκης.
Τα περιεχόμενα του βιβλίου είναι:
Το έμβλημα των Εκδόσεων Καζαντζάκη έχει ιαπωνικοκινεζική προέλευση. Ο ίδιος ο Καζαντζάκης σε επιστολή του στον Παντελή Πρεβελάκη αναφέρεται στο έμβλημα ως «ιερό τροχό του Σιντό»[6][7].
Τούτες τις σκέψεις έκανα περπατώντας κάμποσους μήνες στο εγγλέζικο χώμα κι αναπνέοντας, σε μια τόσο αποκαλυπτική στιγμή, τον αγέρα της Αγγλίας. Αγάπησα τον λαό αυτό, θάμασα τις θεμελιακές για τον άνθρωπο αρετές του. Την υπερηφάνεια, την αξιοπρέπεια, το πείσμα, την αντοχή, την πειθαρχία. Λίγα λόγια, πολλά έργα, ανθρωπιά μεγάλη.
Οι εντυπώσεις του Καζαντζάκη από το ταξίδι του στην Αγγλία το 1939, στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αποτελείται από πρόλογο και δώδεκα μέρη. Τα εξής:
Το πρόσωπο της Ελλάδας είναι ένα παλίμψηστο από δώδεκα κύριες απανωτές γραφές: Σύγχρονη, του Εικοσιένα, της Τουρκοκρατίας, της Φραγκοκρατίας, του Βυζάντιου, της Ρώμης, της Ελληνιστικής εποχής, της Κλασικής, του Δωρικού μεσαίωνα, της Μυκηναϊκής, της Αιγαιικής, της Λίθινης.
Οι εντυπώσεις του Καζαντζάκη από τα ταξίδια του στην Ιταλία (1926), Αίγυπτο (1927), Σινά (1927), Ιερουσαλήμ (1926), Κύπρο (1926) και Πελοπόνησσο (1937):
Ο Πήτερ Μπην, σπάνιας εμβρίθειας μελετητής του Καζαντζάκη, θεωρεί πως το έργο Ταξιδεύοντας: Ο Μοριάς αποτελεί το πρώτο βήμα του Καζαντζάκη προς έναν ώριμο πατριωτισμό, όπως θα εκφραστεί στο μυθιστόρημά του Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, αλλά και ότι «για πρώτη φορά, ο Καζαντζάκης δεν θεοποιεί την αντίφαση· αντίθετα, προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να συγχωνεύσει την απέχθεια και τον θαυμασμό, που γεννιούνται ταυτόχρονα μέσα του, για τους Έλληνες[3].»
Και τώρα που αναθιβάνω στο νου μου αλάκερο τ' όραμα, ό,τι βαθύτατα με συγκινεί είναι τούτο: Μέσα στις βουερές πολιτείες, στα καταχιόνιστα χωριά και στις έρημες στέπες της Ρωσίας πρώτη φορά είδα τόσο ορατά τον Αόρατο.
Όπως γράφει ο ίδιος Καζαντζάκης στον πρόλογο του Ταξιδεύοντας: Ρουσία από το 1925 έως και το 1930 πήγε τρεις φορές στη Σοβιετική Ένωση και έμεινε συνολικά δύο χρόνια, ενώ προσπάθησε σε βιβλία (Τι είδα στη Ρουσία, Ιστορία της Ρωσικής Λογοτεχνίας, Τόντα-Ράμπα) και σε σειρές άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες να καταγράψει τη μεγάλη και επίπονη πορεία. «Συγκεντρώνοντας σήμερα στο βιβλίο ετούτο τα όσα είδα, τα όσα στοχάστηκα κι ένιωσα στην απέραντη χώρα, δε θέλησα να τ' αλλάξω[11].»:
«Ας σημειωθεί, τέλος, ότι είναι ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας που ασχολήθηκε με τη σεναριογραφία και μάλιστα σε μια εποχή που ο κινηματογράφος δεν είχε ακόμη γνωρίσει ευρεία διάδοση[9].» Αυτό έγινε στη Ρωσία το 1928.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.