Ο Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision (αγγλικά: Junior Eurovision Song Contest· γαλλικά: Concours Eurovision de la chanson junior)[1] είναι διαγωνισμός τραγουδιού που διοργανώνεται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση και την DHX Media από το 2003 και είναι ανοικτή αποκλειστικά στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς που είναι μέλη της EBU. Λαμβάνει χώρα σε διαφορετική ευρωπαϊκή πόλη κάθε χρόνο, ωστόσο η ίδια πόλη μπορεί να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό περισσότερες από μία φορές.
Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision | |
---|---|
Επίσης γνωστό ως | Junior Eurovision JESC Junior EuroSong |
Είδος | Διαγωνισμός τραγουδιού |
Δημιουργός | Μαρσέλ Μπεζενσόν |
Χώρα | Λίστα των χωρών Λίστα των φιλοξενούμενων πόλεων |
Γλώσσα | Αγγλικά και Γαλλικά |
Σύνθεση μουσικής | Μαρκ-Αντουάν Σαρπαντιέ |
Διάρκεια | 2 ώρες & 15 λεπτά (2003-2013) 2 ώρες & 30 λεπτά (2015-2015) 2 ώρες & 45 λεπτά (2016-τώρα) |
Αριθμός κύκλων | 20 διαγωνισμοί |
Αριθμός επεισοδίων | 20 τελικοί |
Παραγωγός | EBU |
Διανομέας | Eurovision |
Κανάλι | Δημόσιες Ραδιοτηλεοράσεις, μέλη της EBU |
Εικόνα | 576i (SDTV) (2003–σήμερα) 1080i (HDTV) (2006–σήμερα) |
Προβολή | 15 Νοεμβρίου 2003 - |
Επίσημη Ιστοσελίδα | |
Ιστοσελίδα Παραγωγής |
Ο διαγωνισμός έχει πολλές ομοιότητες με τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, από τον οποίο παίρνει το όνομά του. Κάθε συμμετέχων ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός αποστέλλει πράξη, τα μέλη του οποίου είναι ηλικίας 9 έως 14 ετών την ημέρα του διαγωνισμού[2] και ένα πρωτότυπο τραγούδι που διαρκεί μεταξύ 2 λεπτών, 45 δευτερολέπτων και 3 λεπτών για να ανταγωνιστεί τις άλλες καταχωρίσεις. Κάθε καταχώρηση αντιπροσωπεύει τη χώρα που εξυπηρετεί ο συμμετέχων ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός. Οι θεατές από τις συμμετέχουσες χώρες καλούνται να ψηφίσουν για τις αγαπημένες τους παραστάσεις από την τηλεόραση και μια εθνική κριτική επιτροπή από κάθε συμμετέχουσα χώρα επίσης να ψηφίσει. Ο γενικός νικητής του διαγωνισμού είναι η καταχώρηση που έχει πάρει τους περισσότερους πόντους μετά τη βαθμολογία από κάθε χώρα που έχει συγκεντρωθεί και αθροιστεί. Ο τωρινός νικητής είναι ο Γάλλος Lissandro, ο οποίος κέρδισε τον 2022 contest στο Ερεβάν της Αρμενίας με το τραγούδι του "Oh maman".
Εκτός από τις χώρες που συμμετέχουν, ο διαγωνισμός έχει προβληθεί στην Αυστραλία κάθε χρόνο. Η Εσθονία, η Φινλανδία και η Γερμανία διαβίβασαν επίσης τον εναρκτήριο διαγωνισμό το 2003,[3] ακολουθούμενη από την Ανδόρα το 2006 και τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη (το 2006, το 2008 και το 2009), ωστόσο αυτές οι χώρες δεν έχουν ακόμη συμμετάσχει. Από το 2006, ο διαγωνισμός έχει μεταδοθεί ζωντανά στο Διαδίκτυο μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του διαγωνισμού.[4] Η Αυστραλία κλήθηκε να τραγουδήσει στο διαγωνισμό του 2015 και έχει συμμετάσχει κάθε χρόνο από τότε.
Ιστορία
Η καταγωγή του διαγωνισμού χρονολογείται από το 2000, όταν το ραδιόφωνο της Danmarks διεξήγαγε διαγωνισμό τραγουδιού για τα παιδιά της Δανίας εκείνο το έτος και το επόμενο έτος.[5][6] Η ιδέα επεκτάθηκε σε ένα σκανδιναβικό φεστιβάλ τραγουδιού το 2002, MGP Nordic, με τη Δανία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία ως συμμετέχοντες.[7][8] Η EBU πήρε την ιδέα για ένα διαγωνισμό τραγουδιού με παιδιά και άνοιξε τον διαγωνισμό σε όλους τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς μέλη της EBU, καθιστώντας το πανευρωπαϊκό γεγονός. Ο τίτλος εργασίας του προγράμματος ήταν ο "Διαγωνισμός τραγουδιού για τα παιδιά" της Eurovision,[9] με το όνομα του ήδη δημοφιλούς ανταγωνισμού τραγουδιού της EBU, του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision. Ζητήθηκε από τη Δανία να φιλοξενήσει το πρώτο πρόγραμμα μετά την εμπειρία τους με τους δικούς τους διαγωνισμούς και το MGP Nordic.
Μετά από έναν επιτυχημένο πρώτο διαγωνισμό, ο δεύτερος αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα θέσης. Η εκδήλωση θα έπρεπε αρχικά να διοργανώθηκε από τον βρετανικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό ITV στο Μάντσεστερ.[10] Στη συνέχεια, η ITV ανακοίνωσε ότι, λόγω οικονομικών και προγραμματιστικών λόγων, ο διαγωνισμός δεν θα πραγματοποιηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο.[11] Θεωρείται επίσης ότι ένας άλλος παράγοντας για την απόφασή τους ήταν οι βαθμολογίες ακροαματικότητας των ITV των προηγούμενων ετών που ήταν κάτω από το αναμενόμενο ποσό.[12] Η EBU προσέγγισε τον Κροατικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό HRT, ο οποίος είχε κερδίσει τον προηγούμενο διαγωνισμό, για να διοργανώσει το γεγονός στο Ζάγκρεμπ,[13] αν και αργότερα προέκυψε ότι η HRT είχε «ξεχάσει» να κλείσει τον τόπο διεξαγωγής του διαγωνισμού.[14] Ήταν αυτή τη στιγμή, με πέντε μήνες που παρέμειναν μέχρι την εκδήλωση, που ο νορβηγός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός NRK προχώρησε για να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό στο Λίλεχάμμερ.[14]
Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς έπρεπε να υποβάλουν προσφορά για το δικαίωμα να φιλοξενήσουν το διαγωνισμό από το 2004 για να αποφευχθεί η επανάληψη τέτοιων προβλημάτων. Ως εκ τούτου, το Βέλγιο ήταν η πρώτη χώρα που υπέβαλε επιτυχώς προσφορά για το δικαίωμα φιλοξενίας του διαγωνισμού το 2005.[15]
Όλοι οι διαγωνισμοί έχουν μεταδοθεί σε ευρεία οθόνη 16:9 και σε υψηλή ευκρίνεια.[3] Όλοι είχαν επίσης ένα CD που παρήχθη με τα τραγούδια από την εκπομπή. Μεταξύ 2003 και 2006, τα DVD του διαγωνισμού δημιουργήθηκαν, αν και αυτό έληξε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος.[16]
Από το 2008, ο νικητής του διαγωνισμού αποφασίζεται με 50% τηλεοπτική εκπομπή και 50% εθνική κριτική επιτροπή. Οι νικητές όλων των προηγούμενων διαγωνισμών είχαν αποφασιστεί αποκλειστικά με τηλεοπτική μετάδοση. Μεταξύ 2003 και 2005 οι θεατές είχαν περίπου 10 λεπτά για να ψηφίσουν μετά την εκτέλεση όλων των τραγουδιών.[17] Μεταξύ του 2006 και του 2010 οι τηλεοπτικές γραμμές ήταν ανοικτές καθ 'όλη τη διάρκεια του προγράμματος.[18] Από το 2011 οι θεατές ψηφίζουν αφού έχουν εκτελεστεί όλα τα τραγούδια.[19] Τα κέρδη που πραγματοποιήθηκαν από την τηλεοπτική μετάδοση κατά τη διάρκεια των διαγωνισμών 2007 και 2008 δόθηκαν στη UNICEF.[20]
Πριν από το 2007, η αποτυχία ενός συμμετέχοντος ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού να μην εκπέμψει ζωντανά τον διαγωνισμό θα υποστεί πρόστιμο. Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί δεν είναι πλέον υποχρεωμένοι να εκπέμπουν ζωντανά τον διαγωνισμό, αλλά μπορούν να το μεταδώσουν με κάποια καθυστέρηση σε μια εποχή που είναι πιο κατάλληλη για την τηλεοπτική μετάδοση παιδιών.[21]
Ο διαγωνισμός του 2007 αποτέλεσε το θέμα του ντοκιμαντέρ Sounds Like Teen Spirit 2008: Ένα γελοίο. Η ταινία ακολούθησε αρκετούς διαγωνιζόμενους καθώς έκαναν το δρόμο τους στους εθνικούς τελικούς και στην ίδια την παράσταση.[22] Παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2008[23] and was premiered in Ghent, Belgium[24] και είχε πρεμιέρα στη Γάνδη του Βελγίου[25] και στη Λεμεσό της Κύπρου[23] όπου διεξήχθη ο διαγωνισμός του 2008.
Μορφή
Η μορφή του διαγωνισμού παρέμεινε σχετικά αμετάβλητη κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, καθώς το σχήμα αποτελείται από διαδοχικές ζωντανές μουσικές παραστάσεις από τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν οι συμμετέχοντες ραδιοτηλεοπτικοί φορείς. Η EBU υποστηρίζει ότι στόχος του προγράμματος είναι "να προωθήσει τα νέα ταλέντα στον τομέα της λαϊκής μουσικής, ενθαρρύνοντας τον ανταγωνισμό μεταξύ των [...] εκτελεστών".[26]
Το πρόγραμμα προβάλλεται πάντα σε βράδυ του Σαββάτου στα τέλη Νοεμβρίου / αρχές Δεκεμβρίου και διαρκεί περίπου δύο ώρες δεκαπέντε λεπτά. [3]
Παραδοσιακά, ο διαγωνισμός θα αποτελείται από μια τελετή έναρξης στην οποία οι καλλιτέχνες θα καλωσοριστούν στην εκδήλωση, τις παραστάσεις των συμμετοχών, μια ανακεφαλαίωση των τραγουδιών που θα βοηθήσουν τους τηλεθεατές να αποφασίσουν ποιες συμμετοχές θα ψηφίσουν, κλειστά, τα αποτελέσματα της τηλεοπτικής ή της εφεδρικής κριτικής επιτροπής που ακολουθείται από τη δήλωση του νικητή και την επανάληψη του νικητήριου τραγουδιού. Σε διάφορα σημεία σε ολόκληρη την εκπομπή, τα δίκτυα μπορούν να εξαιρεθούν για λίγα λεπτά για να προβάλλουν ένα διαφημιστικό διάλειμμα.
Από το 2008, η νικητήρια συμμετοχή κάθε διαγωνισμού έχει αποφασιστεί από ένα μείγμα τηλεοπτικών και εθνικών κριτικών επιτροπών, το καθένα από τα οποία αντιστοιχεί στο πενήντα τοις εκατό των βαθμών που απονέμονται από κάθε χώρα.[27] Οι νικητές όλων των προηγούμενων διαγωνισμών είχαν αποφασιστεί αποκλειστικά με τηλεοπτική μετάδοση. Οι δέκα εγγραφές που έλαβαν τις περισσότερες ψήφους σε κάθε χώρα απονέμονται σε σημεία που κυμαίνονται από ένα έως οκτώ και δέκα και δώδεκα [29]. Αυτά τα σημεία ανακοινώνονται στη συνέχεια ζωντανά κατά τη διάρκεια του προγράμματος από έναν εκπρόσωπο εκπροσώπησης της συμμετέχουσας χώρας (ο οποίος, όπως και οι συμμετέχοντες, είναι ηλικίας μεταξύ δέκα και δεκαπέντε). Μόλις όλες οι συμμετέχουσες χώρες ανακοινώσουν τα αποτελέσματά τους, η χώρα που έχει λάβει τα περισσότερα σημεία είναι ο νικητής του διαγωνισμού εκείνου του έτους.
Μέχρι το 2013 οι νικητές θα λάβουν ένα τρόπαιο και ένα πιστοποιητικό.[2] Από τον διαγωνισμό του 2013 ο νικητής, η δεύτερη και η τρίτη θέση κερδίζουν όλα τα τρόπαια και τα πιστοποιητικά.[28]
Αρχικά, σε αντίθεση με την έκδοση για ενήλικες, η νικήτρια χώρα δεν έλαβε τα δικαιώματα να φιλοξενήσει τον επόμενο διαγωνισμό. Αυτό άλλαξε το 2012, η νικήτρια χώρα έχει τώρα την πρώτη άρνηση να φιλοξενήσει τον επόμενο διαγωνισμό.
Ο διαγωνισμός περιλαμβάνει συνήθως δύο παρουσιαστές, έναν άνδρα και μια γυναίκα[29][30] (αν και οι διαγωνισμοί του 2006, του 2014 και του 2015 ήταν εξαιρέσεις από αυτό[31]), οι οποίοι εμφανίζονται τακτικά στη σκηνή και με τους διαγωνιζόμενους στο πράσινο δωμάτιο . Οι παρουσιαστές είναι επίσης υπεύθυνοι για την επανάληψη των αποτελεσμάτων αμέσως μετά τον εκπρόσωπο του κάθε ραδιοτηλεοπτικού φορέα για να επιβεβαιώσουν σε ποια χώρα δίδονται τα σημεία. Οι εκπρόσωποι δίνουν τα σημεία στο στάδιο της αρένας.[32]
Παρά το γεγονός ότι ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Νέου Eurovision βασίζεται στη μορφή του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, υπάρχουν πολλές διακριτικές διαφορές που είναι μοναδικές για τον διαγωνισμό παιδιών. Για παράδειγμα, ενώ τα κύρια φωνητικά πρέπει να τραγουδηθούν ζωντανά κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, τα υποστηρικτικά φωνητικά μπορούν να καταγραφούν στην οπίσθια τροχιά.[33] Η είσοδος κάθε χώρας πρέπει να επιλεγεί μέσω τηλεοπτικού εθνικού τελικού (εκτός εάν οι περιστάσεις το εμποδίσουν και η άδεια αποκτηθεί από την EBU).[34] Η απόδοση κάθε χώρας επιτρέπει στους οκτώ καλλιτέχνες να συμμετέχουν στη σκηνή, σε αντίθεση με τον αρχικό αριθμό των έξι στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Από το 2005 έως το 2015 σε κάθε παίκτη απονεμήθηκε αυτομάτως 12 πόντους για να αποτρέψει τους διαγωνιζόμενους να σημειώσουν μηδέν πόντους, αν και τελειώνοντας με 12 πόντους συνολικά ήταν στην ουσία το ίδιο με μηδέν[32], ωστόσο, καμία συμμετοχή δεν έχει λάβει ποτέ τους περίφημους "μηδέν βαθμούς".
Περιορισμοί συμμετοχής
Το τραγούδι πρέπει να γράφεται και να τραγουδάται στην εθνική γλώσσα (ή σε μία από τις εθνικές γλώσσες) της εκπροσωπούμενης χώρας. Ωστόσο, μπορούν επίσης να έχουν μερικούς στίχους σε διαφορετική γλώσσα. Ο ίδιος κανόνας ήταν στον διαγωνισμό των ενηλίκων από το 1966 έως το 1972 και πάλι από το 1977 έως το 1998. Οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι υπήκοοι αυτής της χώρας ή να έχουν ζήσει εκεί για τουλάχιστον δύο χρόνια.
Αρχικά ο διαγωνισμός ήταν ανοιχτός σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 8 και 15 ετών,[17] ωστόσο το 2007 η ηλικιακή ομάδα περιορίστηκε, ώστε μόνο τα παιδιά ηλικίας 10 έως 15 ετών κατά την ημέρα του διαγωνισμού να μπορούν να εισέλθουν.[26] Το 2016 το εύρος ηλικίας άλλαξε και πάλι. Από δω και στο εξής μπορούν να εισέλθουν παιδιά ηλικίας 9 έως 14 ετών κατά την ημέρα του διαγωνισμού.
Το τραγούδι που υποβλήθηκε στο διαγωνισμό δεν μπορεί να έχει προηγουμένως κυκλοφορήσει εμπορικά και πρέπει να διαρκεί μεταξύ 2 λεπτών 45 δευτερολέπτων και 3 λεπτών (από το 2013 και μετά).[2] Ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο οι καλλιτέχνες ερμηνευτών ή εκτελεστών δεν πρέπει να έχουν κυκλοφορήσει στο παρελθόν μουσική εμπορικά ήταν ενεργός από το 2003 έως το 2006.[34] Αυτός ο κανόνας μειώθηκε το 2007, επιτρέποντας έτσι στους έμπειρους τραγουδιστές και συγκροτήματα στον ανταγωνισμό. Ως αποτέλεσμα, η NRK επέλεξε να αποσυρθεί από τον διαγωνισμό.[33]
Από το 2008, ενήλικες έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν στη σύνθεση και δημιουργία των συμμετοχών.[33] Προηγουμένως, όλοι οι συνθέτες έπρεπε να είναι ηλικίας από 10 έως 15 ετών.
Οργάνωση
Ο διαγωνισμός εκπονείται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεόρασης. Ο εκτελεστικός επόπτης κάθε διαγωνισμού από το 2003 είναι ο Svante Stockselius, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής της «Ομάδας Καθοδήγησης» που αποφασίζει για τους κανόνες του διαγωνισμού, ποιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας φιλοξενεί τον επόμενο διαγωνισμό και επιβλέπει ολόκληρη την παραγωγή κάθε προγράμματος. Το 2011, τον διαδέχτηκε ο Sietse Bakker.[35] Το 2013, ο Vladislav Yakovlev ανέλαβε τη θέση του εκτελεστικού επόπτη της EBU.[36] Ο σημερινός εκτελεστικός υπεύθυνος της EBU είναι ο Jon Ola Sand, ο νορβηγός ο οποίος είναι και ο εκτελεστικός επιβλέπων του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision από το 2011.
Οι συνεδριάσεις της Ομάδας Κατευθυντήριων Γραμμών τείνουν να περιλαμβάνουν τους "επικεφαλής των αντιπροσωπειών" των οποίων η κύρια δουλειά είναι η επαφή μεταξύ της EBU και του ραδιοτηλεοπτικού φορέα που εκπροσωπούν. Είναι επίσης καθήκον τους να βεβαιωθούν ότι οι καλλιτέχνες δεν μένουν ποτέ μόνοι τους χωρίς έναν ενήλικα και να «δημιουργήσουν μια ομαδική ατμόσφαιρα μεταξύ των [εκτελεστών] και να αναπτύξουν την εμπειρία τους και την αίσθηση της κοινότητας».[2]
Ο κατάλογος των εκτελεστικών εποπτών του διαγωνισμού τραγουδιού της Junior Eurovision που διορίστηκε από την EBU από την πρώτη έκδοση (2003) είναι ο ακόλουθος:
Χώρα | Όνομα | Έτος/η |
---|---|---|
Σουηδία | Σβάντε Στοκσέλιους | 2003–2010 |
Ολλανδία | Σιέτσε Μπάκερ | 2011–2012 |
Ρωσία | Βλαντισλάβ Γιακοβλέφ | 2013–2015 |
Νορβηγία | Γιόν Όλα Σάντ | 2016–2019 |
Σουηδία | Μάρτιν Έστερνταλ | 2020- |
Λογότυπο και θέμα του διαγωνισμού
Το πρώην γενικό λογότυπο εισήχθη για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού Junior Eurovision 2008 στην Κύπρο,[37] για τη δημιουργία μιας συνεπούς οπτικής ταυτότητας. Κάθε χρόνο του διαγωνισμού, η διοργανώτρια χώρα δημιουργεί ένα υπο-θέμα που συνήθως συνοδεύεται και εκφράζεται με ένα υπο-λογότυπο και ένα σύνθημα. Το θέμα και το σύνθημα ανακοινώνονται από την EBU και τον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα της διοργανώτριας χώρας.
Το γενικό λογότυπο ανανεώθηκε τον Μάρτιο του 2015,[38] επτά χρόνια μετά τη δημιουργία του πρώτου γενικού λογότυπου. Το λογότυπο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο διαγωνισμό τραγουδιού Junior Eurovision 2015, την 13η έκδοση του διαγωνισμού.
Σλόγκαν
Από το διαγωνισμό του 2005, τα σλόγκαν εισήχθησαν στην παράσταση. Το σύνθημα αποφασίζεται από τον κεντρικό τηλεοπτικό οργανισμό και βασίζεται στο σύνθημα, αναπτύσσεται το θέμα και ο οπτικός σχεδιασμός.
Χρονιά | Διοργανώτρια χώρα | Διοργανώτρια πόλη | Σλόγκαν |
---|---|---|---|
2005 | Βέλγιο | Άσσελτ | Let's Get Loud |
2006 | Ρουμανία | Βουκουρέστι | Let the Music Play |
2007 | Ολλανδία | Ρότερνταμ | Make a Big Splash |
2008 | Κύπρος | Λεμεσός | Fun in the Sun |
2009 | Ουκρανία | Κίεβο | For the Joy of People |
2010 | Λευκορωσία | Μινσκ | Feel the Magic |
2011 | Αρμενία | Ερεβάν | Reach for the top! |
2012 | Ολλανδία | Άμστερνταμ | Break the Ice |
2013 | Ουκρανία | Κίεβο | Be Creative |
2014 | Μάλτα | Μάρσα[39] | #Together |
2015 | Βουλγαρία | Σόφια | #Discover |
2016 | Μάλτα | Βαλέτα | Embrace |
2017 | Γεωργία | Τιφλίδα | Shine Bright |
2018 | Λευκορωσία | Μινσκ | #LightUp |
2019 | Πολωνία | Γκλίβιτσε | Share the Joy |
2020 | Πολωνία | Βαρσοβία | #MoveTheWorld |
2021 | Γαλλία | Παρίσι | Imagine |
2022 | Αρμενία | Γερεβάν | Spin the Magic |
2023 | Γαλλία | Νίκαια | Heroes |
2024 | Ισπανία | Μαδρίτη | Let's Bloom |
Συμμετοχή
Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε Κατάλογος χωρών της Παιδικής Eurovision
Μόνο οι ενεργοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς της EBU επιτρέπεται να λάβουν μέρος και να ψηφίσουν στο διαγωνισμό,[2] αν και ο διαγωνισμός έχει προβληθεί σε διάφορες μη συμμετέχουσες χώρες.[10][40]
Η συμμετοχή στον διαγωνισμό τείνει να αλλάζει δραματικά κάθε χρόνο. Οι αρχικοί σκανδιναβικοί ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί εγκατέλειψαν το διαγωνισμό το 2006 επειδή διαπίστωσαν ότι η αγωγή των ανδρών δεν ήταν ηθική[41] και αναβίωσε τον ανταγωνισμό MGP Nordic, ο οποίος δεν είχε παραχθεί από τότε που ξεκίνησε ο Junior Eurovision Song Contest. Από τις τριάντα επτά χώρες που συμμετείχαν τουλάχιστον μία φορά, δύο (Λευκορωσία και Κάτω Χώρες) εκπροσωπούνταν σε κάθε διαγωνισμό από το 2016.
Αναφέρονται όλες οι χώρες που έχουν συμμετάσχει ποτέ στον διαγωνισμό παράλληλα με το έτος που έκαναν το ντεμπούτο τους:
Χρονιά | Χώρα που κάνει το ντεμπούτο |
---|---|
2003 | Λευκορωσία, Βέλγιο, Κροατία, Κύπρος, Δανία, Ελλάδα, Λετονία, Βόρεια Μακεδονία, Μάλτα, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Ισπανία, Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο |
2004 | Γαλλία, Ελβετία |
2005 | Ρωσία, Σερβία και Μαυροβούνιο |
2006 | Πορτογαλία, Σερβία, Ουκρανία |
2007 | Αρμενία, Βουλγαρία, Γεωργία, Λιθουανία |
2010 | Μολδαβία |
2012 | Αλβανία, Αζερμπαϊτζάν, Ισραήλ |
2013 | Άγιος Μαρίνος |
2014 | Ιταλία, Μαυροβούνιο, Σλοβενία |
2015 | Αυστραλία, Ιρλανδία |
2018 | Καζακστάν, Ουαλία |
2020 | Γερμανία |
2023 | Εσθονία |
Νικητές
Χρονιά | Ημ/νία | Πόλη | Συμμετέχοντες | Νικητής | Τραγούδι | Ερμηνευτής | Βαθμοί | Διαφορά | 2η θέση |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2003 | 15 Νοεμβρίου | Κοπεγχάγη[42] | 16 | Κροατία | "Ti si moja prva ljubav" | Ντίνο Τζελούζιτς | 134 | 9 | Ισπανία |
2004 | 20 Νοεμβρίου | Λιλεχάμερ[43] | 18 | Ισπανία | "Antes muerta que sencilla" | Μαρία Ιζαμπέλ | 171 | 31 | Ηνωμένο Βασίλειο |
2005 | 26 Νοεμβρίου | Άσσελτ[44] | 16 | Λευκορωσία | "My vmeste" (Мы вместе) | Ξένια Σίτνικ | 149 | 3 | Ισπανία |
2006 | 2 Δεκεμβρίου | Βουκουρέστι[45] | 15 | Ρωσία | "Vesenniy Jazz" (Весенний джаз) | Αδελφές Τολματσέβυ | 154 | 25 | Λευκορωσία |
2007 | 8 Δεκεμβρίου | Ρότερνταμ[46] | 17 | Λευκορωσία | "S druz'yami" (С друзьями) | Αλεξέι Ζιγκάλκοβιτς | 137 | 1 | Αρμενία |
2008 | 22 Νοεμβρίου | Λεμεσσός | 15 | Γεωργία | "Bzz.." | Bzikebi | 154 | 19 | Ουκρανία |
2009 | 21 Νοεμβρίου | Κίεβο[47] | 13 | Ολλανδία | "Click Clack" | Ράλφ Μάκενμπαχ | 121 | 5 |
|
2010 | 20 Νοεμβρίου | Μινσκ[48] | 14 | Αρμενία | "Mama" (Մամա) | Βλαντιμίρ Αρζουμαγιάν | 120 | 1 | Ρωσία |
2011 | 3 Δεκεμβρίου | Ερεβάν[49] | 13 | Γεωργία | "Candy Music" | CANDY | 108 | 5 | Ολλανδία |
2012 | 1 Δεκεμβρίου | Άμστερνταμ[50] | 12 | Ουκρανία | "Nebo" (Небо) | Αναστάσια Πέτρικ | 138 | 35 | Γεωργία |
2013 | 30 Νοεμβρίου | Κίεβο[51] | 12 | Μάλτα | "The Start" | Γκάια Κάουτσι | 130 | 9 | Ουκρανία |
2014 | 15 Νοεμβρίου | Μάρσα1[39] | 16 | Ιταλία | "Tu primo grande amore" | Βιντσέντσο Καντιέλλο | 159 | 12 | Βουλγαρία |
2015 | 21 Νοεμβρίου | Σόφια[52] | 17 | Μάλτα | "Not My Soul" | Ντέστινι Τσουκουνγιέρε | 185 | 9 | Αρμενία |
2016 | 20 Νοεμβρίου | Βαλέτα[53] | 17 | Γεωργία | "Mzeo" (მზეო) | Μάριαμ Μαμαντάσβιλι | 239 | 7 | |
2017 | 26 Νοεμβρίου | Τιφλίδα[54] | 16 | Ρωσία | "Wings" | Πωλίνα Μπογκουσέβιτς | 188 | 3 | Γεωργία |
2018 | 25 Νοεμβρίου | Μινσκ[55] | 20 | Πολωνία | "Anyone I Want to Be" | Ροξάνα Βένγκιελ | 215 | 12 | Γαλλία |
2019 | 24 Νοεμβρίου | Γκλίβιτσε[56] | 19 | "Superhero" | Viki Gabor | 278 | 51 | Καζακστάν | |
2020 | 29 Νοεμβρίου | Βαρσοβία | 12 | Γαλλία | "J'imagine" | Βαλεντίνα | 200 | 48 | |
2021 | 19 Δεκεμβρίου | Παρίσι | 19 | Αρμενία | "Qami Qami" | Μαλένα | 224 | 6 | Πολωνία |
2022 | 11 Δεκεμβρίου | Γερεβάν | 16 | Γαλλία | "Oh Maman!" | Λισάντρο | 203 | 23 | Αρμενία |
2023 | 26 Νοεμβρίου | Νίκαια | 16 | "Cœur" | Ζόε Κλοζούρ | 228 | 27 | Ισπανία |
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
Παρακάτω παρατίθεται ένας κατάλογος των πρώην συμμετεχόντων στο Junior Journey Eurovision που έχουν συμμετάσχει στην ανώτερη έκδοση του διαγωνισμού. Από το 2014, ο νικητής του διαγωνισμού τραγουδιού Junior Eurovision έχει προσκληθεί ως επισκέπτης στον τελικό του διαγωνισμού για ενήλικες.
Χώρα | Συμμετέχων | Χρονιά JESC | Χρονιά ESC | Σημειώσεις |
---|---|---|---|---|
Πολωνία | Βερονίκα Μποτσάτ1 | 2004 | 2010 | Φωνητικά για τον Marcin Mroziński |
Σερβία | Νεβένα Μπόζοβιτς | 2007 | 2013 | Συμμετείχε ως μέλος των Moje 3 με το "Ljubav je svuda" όπου τερμάτισαν 11οι στον πρώτο ημιτελικό |
2019 | Συμμετείχε ως σόλο με το "Kruna" όπου τερμάτισε 18η στον τελικό | |||
Ρωσία | Αδελφές Τολματσέβυ | 2006 | 2014 | Συμμετείχαν με το "Shine" όπου τερμάτισαν 7οι στον τελικό |
Άγιος Μαρίνος | Μικέλε Περνιόλα | 2013 | 2015 | Συμμετείχαν σαν ντουέτο με το "Chain of Lights" όπου τερμάτισαν 16οι στον δεύτερο ημιτελικό |
Ανίτα Σιμοντσίνι2 | 2014 | |||
Αρμενία | Μόνικα Μανουτσάροβα | 2008 | 2016 | Φωνητικά για την Ιβέτα Μουκουτσιάν |
2018 | Φωνητικά για τον Σεβάκ Καναγκιάν | |||
Ολλανδία | O’G3NE3 | 2007 | 2017 | Συμμετείχαν με το "Lights and Shadows" όπου τερμάτισαν 11οι στον τελικό |
Λιθουανία | Ιέβα Ζασιμαουσκαϊτέ4 | 2007 | 2018 | Συμμετείχε με το "When We're Old" όπου τερμάτισε 12η στον τελικό |
Μάλτα | Ντέστινι Τσουκουνγιέρε | 2015 | 2019 | Φωνητικά για τη Μισέλα Πέις |
2021 | Συμμετείχε με το "Je Me Casse" όπου τερμάτισε 7η στον τελικό | |||
Ολλανδία | Stefania5 | 2016 | 2021 | Συμμετείχε με το "Last Dance" όπου τερμάτισε 10η στον τελικό |
Γεωργία | Ιρού Καχανόβι6 | 2011 | 2023 | Συμμετείχε με το "Echo" όπου τερμάτισε 12η στον δεύτερο ημιτελικό |
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.