Στήβεν Ράνσιμαν

Ο σερ Τζέιμς Κόχραν Στίβενσον Ράνσιμαν (αγγλικά: James Cochran Stevenson Runciman, 7 Ιουλίου 1903 – 1 Νοεμβρίου 2000), γνωστότερος ως Στήβεν Ράνσιμαν ή Στίβεν Ράνσιμαν^{[10][11][12][13]} ήταν ένας από τους γνωστότερους Άγγλους ιστορικούς και ένας από τους επιφανέστερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα.

Στίβεν Ράνσιμαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Steven Runciman (Αγγλικά)
Γέννηση	7  Ιουλίου 1903[1][2][3] Νορθάμπερλαντ
Θάνατος	1  Νοεμβρίου 2000[2][3][4] Radway
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[5][6]
Σπουδές	Κολέγιο Ήτον[7] Κολέγιο Τρίνιτι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μεσαιωνολόγος ιστορικός βυζαντινολόγος
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ (1927–1938)[7]
Αξιοσημείωτο έργο	A History of the Crusades
Οικογένεια
Γονείς	Ουάλτερ Ράνσιμαν[8] και Χίλντα Ράνσιμαν[8]
Αδέλφια	Margaret Fairweather[8] Leslie Runciman, 2nd Viscount Runciman of Doxford[8] Katharine Runciman[8] Ruth Runciman[8]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Wolfson History Prize (1982) Companion of Honour Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας Knight Bachelor Livingstone Medal Corresponding Fellow of the Medieval Academy of America (1970)[9]
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στο Νορθάμπερλαντ. Ο παππούς του ήταν Λόρδος Ράνσιμαν και ο πατέρας του ο υποκόμης Ράνσιμαν του Ντόξφορντ, ο ίδιος όμως, ως δευτερότοκος γιος, δεν κληρονόμησε κανέναν από τους οικογενειακούς τίτλους. Λέγεται ότι σε ηλικία 5 ετών μιλούσε και διάβαζε ελληνικά και λατινικά ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Κατά τη διάρκεια των σπουδών και των μελετών του έμαθε αρκετές από τις δυτικές γλώσσες, καθώς και Αραβικά, Περσικά, Τουρκικά, εβραϊκά, συριακά, αρμενικά και γεωργιανά για τη μελέτη των πηγών της μεσαιωνικής ιστορίας. Το 1921, εισήλθε στο Trinity College του Κέμπριτζ, για σπουδές στην ιστορία. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του άρχισε να ταξιδεύει, εκμεταλλευόμενος την περιουσία που κληρονόμησε από τον παππού του. Το διάστημα μεταξύ των ετών 1942 με 1945, υπήρξε καθηγητής βυζαντινής ιστορίας και τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Χάρη στην έρευνα που έκανε την περίοδο αυτή στην Τουρκία, δημοσίευσε το διάστημα 1951 με 1954 σε τρεις τόμους το μνημειώδες έργο του για την ιστορία των Σταυροφοριών. Στα χρόνια που ακολούθησαν δημοσίευσε πληθώρα έργων για την ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατοριας και των γειτόνων του, σε όλο το εύρος από τη Συρία μέχρι τη Σικελία.

Στην προσωπική του ζωή ο Ράνσιμαν παρέμενε ένας παλιομοδίτης εκκεντρικός Άγγλος αριστοκράτης, που ασχολούνταν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό με τον αποκρυφισμό ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Μνημειώδης είναι ο θαυμασμός που εξέφραζε για την Ορθοδοξία. Διατηρούσε επίσης στενές σχέσεις με τις κυριότερες αριστοκρατικές οικογένειες της Ευρώπης. Λίγο καιρό πριν πεθάνει ασπάστηκε την Ορθοδοξία, βαπτιζόμενος στο Άγιο Όρος. Πέθανε στο Ράντγουεϊ του Γουόργουικσαϊρ το 2000.

Εργογραφία

• The Emperor Romanus Lecapenus and His Reign (Ο αυτοκράτορας Ρωμανός Λεκαπηνός και η βασιλεία του, 1929)
• The First Bulgarian Empire (Η πρώτη βουλγαρική αυτοκρατορία, 1930)
• Byzantine Civilization (1933) (Βυζαντινός Πολιτισμός ― μτφρ. Δέσποινα Δετζώρτζη, εκδ. Γαλαξίας-Ερμείας)
• A History of the Crusades:
  • The First Crusade and the Foundation of the Kingdom of Jerusalem (Η Πρώτη Σταυροφορία και η ίδρυση του βασιλείου της Ιερουσαλήμ, 1951)
  • The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East (Το βασίλειο της Ιερουσαλήμ και η φραγκική Ανατολή, 1952)
  • The Kingdom of Acre and the Later Crusades (Το βασίλειο της Άκρας και οι ύστερες Σταυροφορίες, 1954)
• The Eastern Schism: A Study of the Papacy and the Eastern Churches in XIth and XIIth Centuries (Το Ανατολικό Σχίσμα : Μία σπουδή της Παποσύνης και των Ανατολικών Εκκλησιών κατα τον ΙΑ΄και ΙΒ΄αιώνα, 1953)
• The Sicilian Vespers: A History of the Mediterranean World in the Later Thirteenth Century (ΟΙ Σικελικοί Εσπερινοί : Ιστορία του μεσογειακού κόσμου στα τέλη του ΙΓ΄αιώνα, 1958) ― ελλην.μετάφρ.Άννης Αργυροπούλου-Χίλτεμαν ("Γκοβόστης")
• The White Rajahs (1960)
• The Fall of Constantinople 1453 (Η πτώση της Κωνσταντινούπολης 1453, 1965) ― ελλην.μετάφρ.Ν.Παπαρρόδου ("Μπεργαδής")
• The Great Church in Captivity (Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία,1968)
• The Last Byzantine Renaissance (Η τελευταία βυζαντινή αναγέννηση, 1970) ― ελλην.μετάφρ.Λάμπρος Καμπερίδης ("Δόμος")
• The Orthodox Churches and the Secular State (Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες και το κοσμικό κράτος, 1972)
• Byzantine Style and Civilization (Βυζαντινό ύφος και πολιτισμός, 1975)
• The Byzantine Theocracy (Η βυζαντινή θεοκρατία, 1977) ― ελλην.μετάφρ.Ιωσήφ Ροηλίδης ("Δόμος")
• Mistra: Byzantine Capital of the Peloponnese (Μυστράς, η βυζαντινή πρωτεύουσα της Πελοποννήσου, 1980)

Βραβείο Ράνσιμαν

Ο σύλλογος Anglo-Hellenic League απονέμει κάθε χρόνο τα βραβεία Ράνσιμαν προς τιμήν του Στήβεν Ράνσιμαν, σε συγγραφείς βιβλίων στην αγγλική γλώσσα, για βιβλία σχετικά με την Ελλάδα.

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12176279b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
3. (Αγγλικά) SNAC. w6156z89. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. «Lexikon für Theologie und Kirche» (Γερμανικά) Verlag Herder. Φράιμπουργκ. 1993.
5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12176279b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
6. CONOR.SI. 10383459.
7. www.lrb.co.uk/the-paper/v38/n20/rosemary-hill/herberts-herbertinas.
8. «Kindred Britain»
9. www.medievalacademy.org/page/CompleteCorrFellow. Ανακτήθηκε στις 28  Μαρτίου 2023.
10. «Στίβεν Ράνσιμαν, ο σερ που λάτρεψε το Βυζάντιο και την Ορθοδοξία». Andro. 1 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
11. «Sir Steven Runciman - Βιογραφικό». users.uoa.gr. Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
12. «SIR STEVEN RUNCIMAN - Ο Μέγιστος Βυζαντινολόγος του 20ου Αιώνα». Ενωμένη Ρωμηοσύνη. 4 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
13. Μπαρνς, Τζούλιαν. Ένα κάποιο τέλος. Metaichmio Publications. ISBN 978-960-566-037-6.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Η τελευταία συνέντευξη του Ράνσιμαν^{[νεκρός σύνδεσμος]}