Πρίγκιπας της Ουαλίας
Τίτλος διαδόχου του βρετανικού θρόνου From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Πρίγκιπας της Ουαλίας (ουαλικά: Tywysog Cymru, αγγλικά: Prince of Wales) είναι ο τίτλος που δίνεται στον διάδοχο του θρόνου του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο σημερινός Πρίγκιπας της Ουαλίας είναι ο Ουίλιαμ, μεγαλύτερος γιος του Βασιλιά Καρόλου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και 14 άλλων κρατών της Κοινοπολιτείας.
Remove ads
Remove ads
Ρόλος και ευθύνες
Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας, παρόλο που είναι ο διάδοχος του θρόνου, δεν έχει κάποιο επίσημο δημόσιο ρόλο ή ευθύνες που να είναι νομοθετημένες από το Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου ή να έχουν εξουσιοδοτηθεί μέσω κάποιου νόμου. Ωστόσο, μπορεί να εκτελέσει εθιμοτυπικές επισκέψεις ή περιοδείες, αντιπροσωπεύοντας το Μονάρχη όταν αυτός δεν μπορεί ή δεν είναι δυνατόν να είναι παρών.[1]
Ο Γουίλιαμ, όπως και οι προηγούμενοι Πρίγκιπες της Ουαλίας, είναι και Δούκας της Κορνουάλης και υπεύθυνος για τη διοίκηση του Δουκάτου της Κορνουάλης, μιας ιδιωτικής δηλαδή ακίνητης έκτασης της οποίας τα έσοδα χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες του διαδόχου του θρόνου.[2][3][4]
Remove ads
Ιστορία του τίτλου
Κατοχή από γηγενείς Ουαλούς
Τη Ρωμαϊκή εποχή η Ουαλία ήταν διαιρεμένη σε μικρά κρατίδια, οι ισχυρότεροι Ουαλοί κυβερνήτες πριν τη Νορμανδική Κατάκτηση ήταν γνωστοί σαν βασιλείς των Κελτών. Τον 12ο και τον 13ο αιώνα ο τίτλος μετατράπηκε σε πρίγκιπας της Ουαλίας. Οι γηγενείς πρίγκιπες που αναζητούσαν την ηγεμονία της Ουαλίας από το Αγγλικό στέμμα ήταν ελάχιστοι, ο πρώτος γνωστός ήταν ο Ογουάιν Γκουινεντ που ονομάστηκε γύρω στο 1165 βασιλιάς των Ουαλών. Ο εγγονός του Λιουέλιν Δε Γκρέιτ χρησιμοποίησε πρώτος γύρω στο 1230 τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας και διεκδίκησε την εξουσία σε ολόκληρη την Ουαλία ενώ ο προκάτοχος του Ντάφιντ Αμπ Ογουάιν Γκουινεντ ονομαζόταν πρίγκιπας της Βόρειας Ουαλίας. Ο γιος του Ντάφιντ απ Λιουέλιν κληρονόμησε θεωρητικά τον τίτλο αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι τον χρησιμοποίησε. Ο ανιψιός του Λιούελιν απ Γκρίφιντ τον διαδέχθηκε στον θρόνο του Γκουινέντ και χρησιμοποίησε τον τίτλο από το 1258, με τη Συνθήκη του Μοντγκόμερυ αναγνωρίστηκε από τον Ερρίκο Γ΄ της Αγγλίας και τους αντιπροσώπους του πάπα. Ο Λιούελιν απ Γκρίφιντ σκοτώθηκε όταν ο Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας επιτέθηκε στην Ουαλία (1282), τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ντάφιντ απ Γκρίφιντ αλλά δεν αναγνωρίστηκε από το Αγγλικό στέμμα. Μετά το 1283 τρεις σημαντικοί Ουαλοί διεκδίκησαν τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας :
- Μάντογκ απ Λιουέλιν, μέλος του Οίκου του Γκουινέντ που υποκίνησε εθνική επανάσταση, νίκησε τους Άγγλους και κατέλαβε το κάστρο του Κερνάρφον (1294) αλλά στη συνέχεια ηττήθηκε και φυλακίστηκε στο Λονδίνο (1295)
- Ογουάιν Λόγοχ Αγγλογενής απόγονος ενός αδελφού του Λιούελιν απ Γκρίφιντ που διεκδίκησε τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας τη δεκαετία του 1370 αλλά δολοφονήθηκε στη Γαλλία (1378) πριν επιστρέψει στην Ουαλία και διεκδικήσει την κληρονομιά του.
- Ογουάιν Γκλύντυρ, ο Ουαλικός λαός τον είδε σαν τον τελευταίο γηγενή πρίγκιπα, ανακηρύχθηκε πρίγκιπας της Ουαλίας (16 Σεπτεμβρίου 1400) και συγκάλεσε Κοινοβούλιο όλων των Ουαλών αλλά ο Ερρίκος Δ΄ της Αγγλίας τον υπέταξε μέχρι το 1409.
Κατοχή από τον διάδοχο του Αγγλικού θρόνου
Η παράδοση να στέφει ο βασιλιάς τον μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του πρίγκιπα της Ουαλίας ξεκίνησε όταν ο Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας στο Κοινοβούλιο που συγκλήθηκε στο Λίνκολν (1301) έχρισε τον διάδοχο του Εδουάρδο του Κερνάρφον πρίγκιπα της Ουαλίας. Σύμφωνα με θρύλο που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα ο βασιλιάς υποσχέθηκε να δώσει την Ουαλία στον πρίγκιπα που θα γεννηθεί στην περιοχή και δεν μπορούσε να μιλήσει "ούτε λέξη από Αγγλικά". Η ιστορία πιθανότατα είναι συμβολική επειδή την εποχή του Εδουάρδου επίσημη γλώσσα της Αγγλίας ήταν τα Γάλλο-Νορμανδικά.
Ο Ουίλιαμ Κάμντεν γράφει στο έργο του "Βρετανία" (1607) ότι δεν όρισε ο Εδουάρδος Α΄ το έθιμο να χρίζει ο βασιλιάς τον μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του πρίγκιπα της Ουαλίας επειδή ο Εδουάρδος Β΄ δεν έκανε το ίδιο στον δικό του γιο, ο Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας χρίστηκε από τον πατέρα του μονάχα κόμης του Τσέστερ και του Φλιντ. Το έθιμο καθιερώθηκε επίσημα από τον Εδουάρδο Γ΄ που έχρισε τον μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του Εδουάρδο, τον μαύρο πρίγκιπα πρίγκιπα της Ουαλίας (1343), από τότε έπαιρνε τον τίτλο ο διάδοχος του θρόνου, ο μαύρος πρίγκιπας είχε πάρει τους τίτλους του δούκα της Κορνουάλης και του κόμη του Τσέστερ. Η στέψη του μαύρου πρίγκιπα έγινε από το Κοινοβούλιο σε μεγαλοπρεπή τελετή, ο πρίγκιπας φόρεσε ένα χρυσό δαχτυλίδι και πήρε στα χέρια του μια ασημένια Παρθένο.[5]
Τελευταίες δημιουργίες
Η λαϊκή σοφία έχει καθιερώσει το έθιμο από την εποχή του Εδουάρδου Α΄ (1301). Μετά την πρόωρο θάνατο του Αρθούρου της Ουαλίας ο Ερρίκος Ζ΄ της Αγγλίας έστεψε διάδοχο του και πρίγκιπα της Ουαλίας τον δεύτερο γιο του Ερρίκο, πήρε σύζυγο τη χήρα νύφη του Αικατερίνη της Αραγονίας αφού βεβαιώθηκε ότι δεν ήταν έγκυος από τον Αρθούρο. Ο Γεώργιος Β΄ της Μεγάλης Βρετανίας δημιούργησε τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας για τον εγγονό και διάδοχο του Γεώργιο, γιο του Φρειδερίκου. Ο Γεώργιος διαδέχθηκε τον παππού του ως Γεώργιος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και ένωσε για άλλη μια φορά το δουκάτο με το στέμμα αφήνοντας ελευθερία στους επόμενους βασιλείς να επαναφέρουν το τίτλο σε πρόσωπα της αρεσκείας τους. Ο τίτλος του πρίγκιπα της Ουαλίας καθιερώθηκε για τελευταία φορά για τον πρίγκιπα Κάρολο (26 Ιουλίου 1958) αλλά η επίσημη στέψη του έγινε 11 χρόνια αργότερα (1 Ιουλίου 1969).[6][7]
Ο τίτλος του πρίγκιπα της Ουαλίας από το 1399 συγχωνεύτηκε με τον κόμη του Τσέστερ, όλοι οι προηγούμενοι πρίγκιπες είχαν δεχτεί το Τσέστερ αλλά σε ξεχωριστό τίτλο. Η κληρονομική κομητεία του Τσέστερ υπήρχε πριν το 1272, είχε δημιουργηθεί πολλές φορές και είχε συγχωνευτεί με το στέμμα (1307, 1327), οι νέες δημιουργίες συνδέθηκαν άμεσα με το πριγκιπάτο της Ουαλίας. Ο Ριχάρδος της Υόρκης ανακηρύχθηκε πρίγκιπας της Ουαλίας, κόμης του Τσέστερ και δούκας της Κορνουάλης όταν αποφάσισε το Κοινοβούλιο να είναι διάδοχος του Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας αντί για τον γιο του βασιλιά Εδουάρδο του Ουεστμίνστερ.[8][9] Ο Ριχάρδος δεν κατάφερε να γίνει ωστόσο βασιλιάς επειδή έπεσε σε μάχη πριν τον θάνατο του Ερρίκου ΣΤ΄, πρώτος βασιλιάς από τον Οίκο της Υόρκης ήταν ο γιος του Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας.
Remove ads
Συγγενείς τίτλοι
Ο πρίγκιπας της Ουαλίας σαν διάδοχος του θρόνου χρησιμοποιεί τα βασιλικά σύμβολα διαφοροποιημένα με μια ετικέτα στην κορυφή, παρουσιάζονται τα σύμβολα του πριγκιπάτου της Ουαλίας να στεφανώνονται από τον διάδοχο σε ένα σκαλοπάτι. Η πρώτη χρήση τους έγινε από τον Εδουάρδο Ζ΄ (1910) και ακολούθησε ο σημερινός διάδοχος Κάρολος.[10] Τα τρία φτερά από στρουθοκάμηλο χρονολογούνται από την εποχή του Εδουάρδου, του μαύρου πρίγκιπα. Τα σύμβολα δημιουργήθηκαν ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στην Ουαλία, αντίστοιχα σύμβολα είχε ο δούκας του Ρόθεσει για τη Σκωτία και ο δούκας της Κορνουάλης για το δουκάτο του.
Ο πρίγκιπας της Ουαλίας κατέχει τον τίτλο χωρίς απαραίτητα τελετή χρίσματος, οι τελετές σταμάτησαν (1621) αφού έγιναν αρκετά δαπανηρές και άσκοπες, αντικαταστάθηκαν με την εισαγωγή. Ο Εδουάρδος Ζ΄ την επανέφερε στο κάστρο του Κερνάρφον (1911) με πρόταση του Ουαλού πολιτικού Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, την τελετή επανέλαβε ο σημερινός πρίγκιπας Κάρολος της Ουαλίας (1969), στη σύγχρονη μορφή της τελετής οι τιμές του πριγκιπάτου της Ουαλίας μεταφέρονται στον πρίγκιπα. Το στέμμα του διαδόχου περιέχει τέσσερα λουλούδια ενωμένα με ένα τόξο, η χρυσή ράβδος συχνή στην τελετή της στέψης των δουκών του μεσαίωνα διασώθηκε μονάχα στη στέψη του πρίγκιπα της Ουαλίας, στην τελετή χρησιμοποιήθηκε δακτυλίδι, σπαθί και ρόμπα. Η κομητεία του Τσέστερ μέχρι το 1301 αποδιδόταν στον διάδοχο του θρόνου κατόπιν οι δυο τίτλοι αποδίδονταν ταυτόχρονα, ήταν μια από τις ισχυρότερες κομητείες στην Αγγλία, επεκτεινόταν σε ολόκληρο το Τσεσάιρ και το Φλιντσάιρ. Οι αντίστοιχοι τίτλοι στη Σκωτία ήταν δούκας του Ρόθεσει, κόμης του Κάρικ, βαρόνος του Ρένφριου, λόρδος των Άιλα, Πρίγκιπας και Υψηλός Στιούαρτ της Σκωτίας. Οι πρίγκιπες είχαν πολλούς επιπλέον τίτλους πριν ανέβουν στον θρόνο, ο Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας, ο Κάρολος Α΄ της Αγγλίας και ο Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν και Δούκες της Υόρκης. Ο Κάρολος Α΄ πριν ανέβει στον θρόνο (1603) ήταν επίσης δούκας του Άλμπανι και κόμης του Ρος στη Σκωτία. Ο πρίγκιπας Φρειδερίκος μεγαλύτερος γιος του Γεωργίου Β΄ και ο Γεώργιος Γ΄ που διαδέχθηκε τον παππού του είχαν γίνει δούκες του Εδιμβούργου.
Remove ads
Νόμοι διαδοχής
Ο τίτλος του πρίγκιπα της Ουαλίας δινόταν μονάχα στον διάδοχο του Αγγλικού θρόνου και θα μπορούσε να αλλάξει ο κάτοχος αν άλλαζε ο διάδοχος. Ο διάδοχος ήταν πάντα ο μεγαλύτερος γιος, επόμενοι σε σειρά διαδοχής ήταν οι γιοι του διαδόχου και αν δεν είχε ο διάδοχος γιο ο επόμενος αδελφός του αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν κόρη αν υπήρχαν στην οικογένεια νόμιμοι άντρες κληρονόμοι. Ο νόμος για τη διαδοχή του θρόνου στην Αγγλία άλλαξε με τη "Συμφωνία του Περθ" (2011) τερματίζοντας το προβάδισμα των αρρένων μελών της οικογένειας ύστερα από 300 χρόνια, το φύλλο των παιδιών που γεννήθηκαν μετά τις 28 Οκτωβρίου 2011 δεν ήταν προσόν διαδοχής.[11] Ο νέος νόμος διαδοχής εισήχθη στο Βρετανικό Κοινοβούλιο (12 Δεκεμβρίου 2012), δέχτηκε βασιλική επιβεβαίωση (25 Απριλίου 2013) και τέθηκε σε ισχύ μετά την έγκριση του στις 16 χώρες της Κοινοπολιτείας (26 Μαρτίου 2015).[12][13]
Οι γυναίκες κληρονόμοι δεν μπορούσαν να κρατήσουν τον τίτλο, η Ελισάβετ Β΄ δεν ονομάστηκε ποτέ πριγκίπισσα της Ουαλίας παρά το γεγονός ότι είχε οριστεί διάδοχος επειδή ο πατέρας της δεν είχε γιους, ο γιος της Κάρολος ονομάστηκε πρίγκιπας της Ουαλίας σε ηλικία 9 ετών (1958). Ο τίτλος της πριγκίπισσας της Ουαλίας δίνεται στη σύζυγο του δούκα με την ιδιότητα της μελλοντικής βασίλισσας αν ο κληρονόμος είναι άντρας. Η πρώην πριγκίπισσα της Ουαλίας και νυν βασίλισσα Καμίλα πήρε τον τίτλο μετά τον γάμο της με τον Κάρολο αλλά υποχρεώθηκε να τον αποκηρύξει επειδή ήταν πολύ στενά συνδεδεμένος με την προηγούμενη σύζυγο του Καρόλου Νταϊάνα, πριγκίπισσα της Ουαλίας.
Remove ads
Πρίγκιπες της Ουαλίας
Ουαλοί πρίγκιπες
Άγγλοι πρίγκιπες
.jpg)
_-004.jpg)
.jpg)
.jpg)
Remove ads
Παραπομπές
Πηγές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads