Το (νέο) Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας (πορτογ. Universidade de Lisboa, λατ. Universitas Olisiponensis, συντομογραφικώς ULisboa) είναι δημόσιο πανεπιστήμιο στη Λισαβόνα, το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο σε όλη την Πορτογαλία. Με τη σημερινή μορφή του επανιδρύθηκε το 2013, από τη συγχώνευση δύο δημόσιων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της πόλεως: του (παλαιού) Πανεπιστημίου της Λισαβόνας, που είχε ιδρυθεί το 1911, και του Πολυτεχνείου της Λισαβόνας.
| Universidade de Lisboa | |
| Ρητό | Ad Lucem |
|---|---|
| Ρητό στα ελληνικά | «Προς το φως» |
| Τύπος | Δημόσιο πανεπιστήμιο |
| Ίδρυση | 1911 και 2013 |
| Πρύτανης | Αντόνιο ντα Κρους Σέρα |
| Ακαδημαϊκό προσωπικό | 3.369 (το 2018) |
| Διοικητικό προσωπικό | 2.106 |
| Φοιτητές | 47.794 (το 2018-19) |
| Προπτυχιακοί | 35.063 |
| Μεταπτυχιακοί | 12.731 |
| Τοποθεσία | Λισαβόνα |
| Χρώματα | μαύρο και λευκό |
| Ιστότοπος | www.ulisboa.pt |
Σύμφωνα με την κατάταξη Academic Ranking of World Universities, γνωστή κοινώς ως «Κατάταξη της Σαγκάης», το Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας κατατάχθηκε το έτος 2020 στα 200 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου στη γενική κατηγορία (θέσεις 151-200), ενώ στο ευρύ πεδίο των πολυτεχνικών-τεχνολογικών σχολών και επιστήμης υπολογιστών κατατάχθηκε μεταξύ των 75 πρώτων παγκοσμίως.[1] Συγκριτικώς, το Πανεπιστήμιο Αθηνών δεν συγκαταλεγόταν ούτε στα 300 πρώτα στη γενική κατηγορία το ίδιο έτος.
Το πρώτο πανεπιστήμιο στην Πορτογαλία ιδρύθηκε στη Λισαβόνα τον Μεσαίωνα (μεταξύ 1288 και 1290). Ωστόσο αυτό το ίδρυμα άλλαξε αρκετές φορές την έδρα του μεταξύ της Λισαβόνας και της πόλεως Κοΐμπρα, και το 1537 εγκαταστάθηκε για πάντα στη δεύτερη πόλη: είναι το σημερινό Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα.
Το τωρινό Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας είναι αποτέλεσμα της συγχωνεύσεως δύο προϋπαρχόντων δημόσιων πανεπιστημίων της πόλεως: του πρώην Πανεπιστημίου της Λισαβόνας, που είχε ιδρυθεί το 1911, και του Πολυτεχνείου («Τεχνικού Πανεπιστημίου») της Λισαβόνας, που είχε ιδρυθεί το 1930. Η διαδικασία της συγχωνεύσεως άρχισε το 2011 και θεσμοθετήθηκε δια νόμου στις 31 Δεκεμβρίου 2012. Σύμφωνα με τον νόμο αυτόν (αριθ. 266-E/2012), το νέο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας άρχισε να υπάρχει νομικώς από την ημέρα αναλήψεως καθηκόντων του πρύτανή του, στις 25 Ιουλίου 2013.
Από το 2013 το Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας αποτελείται από 18 Σχολές (οι επτά αποκαλούνται και «Ινστιτούτα»), τις ακόλουθες:
- Faculdade de Arquitectura (FA) - Σχολή Αρχιτεκτονικής
- Faculdade de Belas-Artes Αρχειοθετήθηκε 2018-12-27 στο Wayback Machine. (FBA) - Σχολή Καλών Τεχνών
- Faculdade de Ciências (FC) - Σχολή Φυσικών Επιστημών
- Faculdade de Direito (FD) - Νομική Σχολή
- Faculdade de Farmácia (FF) - Φαρμακευτική Σχολή
- Faculdade de Letras Αρχειοθετήθηκε 2014-07-05 στο Wayback Machine. (FL) - Φιλοσοφική Σχολή
- Faculdade de Medicina (FM) - Ιατρική Σχολή
- Faculdade de Medicina Dentária (FMD) - Οδοντιατρική Σχολή
- Faculdade de Medicina Veterinária (FMV) - Κτηνιατρική Σχολή
- Faculdade de Motricidade Humana (FMH) - Σχολή Ανθρώπινης κινητικότητας
- Faculdade de Psicologia (FP) - Σχολή Ψυχολογίας
- Instituto de Ciências Sociais (ICS) - Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών
- Instituto de Educação (IE) - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο
- Instituto de Geografia e Ordenamento do Território (IGOT) - Ινστιτούτο Γεωγραφίας και εδαφικού σχεδιασμού
- Instituto Superior de Agronomia (ISA) - Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή
- Instituto Superior de Ciências Sociais e Políticas (ISCSP) - Σχολή Κοινωνικών και πολιτικών επιστημών
- Instituto Superior de Economia e Gestão (ISEG) - Σχολή Οικονομίας και Διοικήσεως
- Instituto Superior Técnico (IST) - Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή
Επιπλέον διαθέτει 6 εξειδικευμένες υπηρεσίες και το Πανεπιστημιακό Στάδιο της Λισαβόνας
Από όσους διετέλεσαν καθηγητές του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας από το 1911 μέχρι σήμερα, μόνο ο νευρολόγος Αντόνιο Έγας Μουνίς έχει τιμηθεί με Βραβείο Νόμπελ. Αξιόλογοι καθηγητές ή απόφοιτοι του πανεπιστημίου από το 1911 μέχρι σήμερα είναι επίσης, μεταξύ άλλων, και οι εξής (με ελληνική αλφαβητική σειρά):
- Τιόφιλου Βράγα (1843-1924), συγγραφέας και Πρόεδρος της Α΄ Πορτογαλικής Δημοκρατίας
- Άνα Μαρία Γκέρα Μαρτίνς (γενν. 1963), δικαστής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
- Αντόνιο Γκουτέρες (γενν. 1949), πρωθυπουργός της Πορτογαλίας και μετέπειτα Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ
- Ερμπέρτου Έλντερ (1930-2015), ποιητής
- Φλορμπέλα Εσπάνκα (1894-1930), ποιήτρια
- Λίντια Ζόρζι (γενν. 1946), μυθιστοριογράφος
- Ανίμπαλ Καβάκο Σίλβα (γενν. 1939), πρωθυπουργός και μετέπειτα Πρόεδρος της Πορτογαλίας
- Μαρσέλου Καϊτάνου (1906-1980), πρωθυπουργός της Πορτογαλίας επί δικτατορίας
- Αντόνιο Κόστα (γενν. 1961), πρωθυπουργός της Πορτογαλίας
- Αφόνσου Κόστα (1871-1937), πρωθυπουργός της Πορτογαλίας
- Γκράσα Μασέλ (γενν. 1945), υπουργός της Μοζαμβίκης, πρώην σύζυγος των Σαμόρα Ματσέλ και Νέλσον Μαντέλα
- Νταβίντ Μουράου-Φερέιρα (1927-1996), λογοτέχνης
- Ζοζέ Μουρίνιο (γενν. 1963), διάσημος προπονητής ποδοσφαίρου (σπούδασε επιστήμη του αθλητισμού στο τότε Πολυτεχνείο της Λισαβόνας)
- Φρανσίσκο Πίντο Μπαλσεμάο (1937), πρωθυπουργός της Πορτογαλίας
- Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο (γενν. 1956), πρωθυπουργός της Πορτογαλίας και κατόπιν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
- Αγκοστίνιο Νέτο (1922-1979) ο πρώτος στην ιστορία Πρόεδρος της Ανγκόλας
- Αντόνιου Νταμάσιου (γενν. 1944), νευροεπιστήμονας
- Σόφια ντε Μέλου Μπρέινερ Αντρέσεν (1919-2004), ποιήτρια και συγγραφέας
- Αντελίνο ντε Πάλμα Κάρλος (1905-1992), πρωθυπουργός της Πορτογαλίας
- Μαρία ντου Κάρμου Φονσέκα (γενν. 1959), μοριακή κυτταρολόγος
- Πεπετέλα (γενν. 1941), συγγραφέας (πραγματικό όνομα Άρτουρ Πεστάνα ντος Σάντους)
- Φερνάντο Πεσσόα (1888-1935), ποιητής και συγγραφέας
- Πέντρο Πίρες (γενν. 1934), πρωθυπουργός και μετέπειτα Πρόεδρος του Πράσινου Ακρωτηρίου
- Μαρτσέλο Ρεμπέλο ντε Σόουζα (γενν. 1948), Πρόεδρος της Πορτογαλίας
- Ζόρζε Σεμπάιου (1939-2021), Πρόεδρος της Πορτογαλίας
- Μάριο Σεντένο (γενν. 1966), καθηγητής και υπουργός Οικονομικών
- Μάριο Σοάρες (1924-2017), πρωθυπουργός και κατόπιν Πρόεδρος της Πορτογαλίας
- Ουρμπάνου Ταβάρις Ροντρίγκες (1923-2013), καθηγητής της φιλολογίας, κριτικός λογοτεχνίας και βραβευμένος λογοτέχνης
- Ζόρζε Κάρλος Φονσέκα, καθηγητής της Νομικής και Πρόεδρος της Πορτογαλίας
- Ντιόγκο Φρέιτας ντο Αμαράλ (1941-2019), καθηγητής της Νομικής και υπουργός Εξωτερικών της Πορτογαλίας
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
