From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 2004 ήταν το 55ο πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 που διοργάνωσε η FIA (Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου). Ο πρώτος αγώνας ήταν αυτός της Αυστραλίας την 7η Μαρτίου 2004 στη Μελβούρνη και το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε την 24η Οκτωβρίου 2004 στη Βραζιλία. Συνολικά διεξήχθησαν 18 αγώνες και έλαβαν μέρος 10 ομάδες.
Φόρμουλα 1 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2004 Ο Σουμάχερ 7η φορά Παγκόσμιος Πρωταθλητής | |
2003 | 2005 |
Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα |
Παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Γερμανός Μίχαελ Σουμάχερ, για έβδομη φορά στην καριέρα του, με 13 νίκες, αριθμό ρεκόρ, ενώ το πρωτάθλημα κατασκευαστών κατάκτησε η ομάδα της Φερράρι.
Ομάδα | Κατασκευαστής | Μοντέλο | Κινητήρας† | Ελ. | Αρ. | Οδηγοί | Γύροι | Δοκιμαστές Οδηγοί |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | F2004 | Ferrari 053 | B | 1 | Μίχαελ Σουμάχερ | Όλοι | Λούκα Μπαντοέρ Λουτσιάνο Μπούρτι |
2 | Ρούμπενς Μπαρικέλο | Όλοι | ||||||
BMW Williams F1 Team | Williams-BMW | FW26 | BMW Ρ84 | M | 3 | Χουάν Πάμπλο Μοντόγια | Όλοι | Αντόνιο Πιτσόνια Μαρκ Ζενέ Ολιβιέ Μπερέτα |
4 | Ραλφ Σουμάχερ | 1–9, 16–18 | ||||||
Μαρκ Ζενέ | 10–11 | |||||||
Αντόνιο Πιτσόνια | 12–15 | |||||||
West McLaren Mercedes | McLaren-Mercedes | MP4-19 MP4-19B |
Mercedes FO 110Q | M | 5 | Ντέιβιντ Κούλθαρντ | Όλοι | Αλεξάντερ Βούρτς Πέδρο ντε λα Ρόσα |
6 | Κίμι Ραϊκόνεν | Όλοι | ||||||
Mild Seven Renault F1 Team | Renault | R24 | Renault RS24 | M | 7 | Γιάρνο Τρούλι | 1–15 | Φρανκ Μοντανί Ζακ Βιλνέβ |
Ζακ Βιλνέβ | 16–18 | |||||||
8 | Φερνάντο Αλόνσο | Όλοι | ||||||
Lucky Strike BAR Honda | BAR-Honda | 006 | Honda RA004E | M | 9 | Τζένσον Μπάτον | Όλοι | Άντονι Ντέιβιντσον |
10 | Τακούμα Σάτο | Όλοι | ||||||
Sauber Petronas | Sauber-Petronas | C23 | Petronas 04A | B | 11 | Τζιανκάρλο Φιζικέλα | Όλοι | Νέελ Γιάνι |
12 | Φελίπε Μάσα | Όλοι | ||||||
Jaguar Racing | Jaguar-Cosworth | R5 | Cosworth CR-6 | M | 14 | Μαρκ Γουέμπερ | Όλοι | Μπγιόρν Βίρντχαϊμ |
15 | Κρίστιαν Κλιν | Όλοι | ||||||
Panasonic Toyota Racing | Toyota | TF104 TF104B |
Toyota RVX-04 | M | 16 | Κριστιάνο Ντα Μάτα | 1–12 | Ράιαν Μπρίσκοου Ρικάρντο Ζόντα |
Ρικάρντο Ζόντα | 13–16 | |||||||
Γιάρνο Τρούλι | 17–18 | |||||||
17 | Ολιβιέ Πανίς | 1–17 | ||||||
Ρικάρντο Ζόντα | 18 | |||||||
Jordan Ford | Jordan-Ford | EJ14 | Ford RS2 | B | 18 | Νικ Χάιντφιλντ | Όλοι | Τίμο Γκλοκ Ρόμπερτ Ντόρνμποος |
19 | Τζόρτζιο Πάντανο | 1–7, 9–15 | ||||||
Τίμο Γκλοκ | 8, 16–18 | |||||||
Minardi Cosworth | Minardi-Cosworth | PS04B | Cosworth CR-3 L | B | 20 | Τζιανμαρία Μπρούνι | Όλοι | Μπας Λέιντερς Τιάγκο Μοντέιρο |
21 | Ζολτ Μπάουμγκαρντνερ | Όλοι | ||||||
Ο Ιταλός οδηγός της Τζόρνταν Γκραν Πρι, Τζιόρτζιο Πάντανο, δεν έτρεξε στο Γκραν Πρι του Καναδά, επειδή ο πατέρας του, ο οποίος ήταν και πρώην μάνατζέρ του, ήθελε να απομακρύνει τον αντικαταστάτη του στη θέση αυτή, έτσι μπλόκαρε μέσω του δικηγόρου του την τελευταία δόση πληρωμής του γιου του προς την ομάδα και ο Έντι Τζόρνταν άφησε τον Ιταλό εκτός μέχρι να λυθεί το πρόβλημα. Μετά το Γκραν Πρι της Ιταλίας, ο οδηγός απολύθηκε τελικά από την ομάδα, διότι η συγκομιδή του σε βαθμούς ήταν μηδενική. Τόσο στο Γκραν Πρι του Καναδά, όσο και στα τρία Γκραν Πρι που έμεναν για να τελειώσει το πρωτάθλημα (Γκραν Πρι Κίνας, Ιαπωνίας και Βραζιλίας), έτρεξε στη θέση του ο Γερμανός δοκιμαστής της ομάδας Τίμο Γκλοκ.
Ο Γερμανός οδηγός της Γουίλιαμς, Ραλφ Σουμάχερ, τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια του Γκραν Πρι των ΗΠΑ και η ομάδα αποφάσισε να βάλει στη θέση του για τα δύο επόμενα γκραν πρι (στη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία) τον Ισπανό δοκιμαστή της, Μαρκ Ζενέ. Επειδή όμως ο Ζενέ δεν έφερε βαθμούς, μετά το τέλος του Γκραν πρι στη Μεγάλη Βρετανία ο Φρανκ Γουίλιαμς συγκαλεσε σε σύσκεψη το Διοικητικό Συμβούλιο της ομάδας και όλα τα μέλη του αποφάσισαν ομόφωνα να προσληφθεί ο Βραζιλιάνος Αντόνιο Πιτσόνια ως δεύτερος δοκιμαστής και να αντικαταστήσει αυτός τον Ραλφ Σουμάχερ στα τέσσερα επόμενα γκραν πρι, σε Γερμανία, Ουυγαρία, Βέλγιο και Ιταλία.
Ο Ιταλός οδηγός της Ρενώ, Γιάρνο Τρούλι, μετά το τέλος του Γκραν πρι Ιταλίας ενημερώθηκε από τον αγωνιστικό διευθυντή της ομάδας Φλάβιο Μπριατόρε πως το συμβόλαιό του με την ομάδα θα λυνόταν τα μεσάνυχτα της Δευτέρας την 13η Σεπτεμβρίου επειδή η απόδοσή του δεν ήταν καλή. Για τα τρία τελευταία γκραν πρι του πρωταθλήματος τη θέση του πήρε ο Καναδός Ζακ Βιλνέβ. Ο Βραζιλιάνος οδηγός της Τογιότα, Κριστιάνο Ντα Μάτα, ενημερώθηκε στις 11 Αυγούστου πως από το Γκραν πρι Ουγγαρίας τη θέση του στο μονοθέσιο της ομάδας θα έπαιρνε ο συμπατριώτης του Ρικάρντο Ζόντα. Λίγες μέρες πριν το Γκραν πρι Ιαπωνίας, συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο της ομάδας και αποφάσισε να ενταχθεί στην ομάδα, από αυτό το Γκραν πρι, ο Ιταλός Γιάρνο Τρούλι. Έτσι ο Ζόντα έτρεξε και πάλι στο τελευταίο Γκραν πρι του πρωταθλήματος στην πατρίδα του τη Βραζιλία, όπου αγωνίστηκε μπροστά στους συμπατριώτες του αντικαθιστώντας το Γάλλο οδηγό της ομάδας, Ολιβιέ Πανίς, ο οποίος είχε αποφασίσει από το επόμενο πρωτάθλημα να τερματίσει την καριέρα του ως οδηγός του σπορ.
Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των οδηγών είχε ως εξής:[1]
1η – Scuderia Ferrari Marlboro 2η – Lucky Strike BAR Honda 3η – Mild Seven Renault F1 Team |
Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών είχε ως εξής:[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.