Μπρυζ
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μπρυζ ή Βρύγη (ολλανδικά: Brugge, προφέρεται: [ˈbrʏɣə], γαλλικά: Bruges, προφέρεται: [bʁyːʒ], γερμανικά: Brügge, προφέρεται: [ˈbrʏɡə], αγγλικά: Bruges, προφέρεται: [ˈbruːʒ]) είναι πόλη στη Φλάνδρα του Βελγίου. Είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της επαρχίας Δυτική Φλάνδρα. Την 1η Ιανουαρίου 2024 η Μπρυζ είχε πληθυσμό 119.748 κατοίκων[9]. Το 2002 ορίστηκε Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Μπρυζ | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Ύμνος: 'k En Brugge in m'n herte[1] | |||||
Χώρα | Βέλγιο[2][3][4] | ||||
Διοικητική υπαγωγή | Arrondissement of Bruges | ||||
Προστάτης | Donatien de Reims[5] | ||||
Διοίκηση | |||||
• Mayor of Bruges | Dirk De fauw (από 2019) | ||||
• Μέλος του/της | Vlaamse Erfgoedbibliotheken Οργανισμός Πόλεων Παγκόσμιας Κληρονομιάς[6] | ||||
Έκταση | 140,99 km² | ||||
Υψόμετρο | 2 μέτρα και 4 μέτρα | ||||
Πληθυσμός | 118.509 (1 Ιανουαρίου 2022)[7] | ||||
Ταχ. κωδ. | 8000[8], 8380[8], 8310[8] και 8200[8] | ||||
Τηλ. κωδ. | 050 | ||||
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 | ||||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||||
Σχετικά πολυμέσα | |||||
Η περιοχή ολόκληρης της πόλης καταλαμβάνει έκταση μεγαλύτερη των 13.840 εκταρίων περιλαμβανομένων και 1.075 εκταρίων πλάι στην ακτή από το Ζέεμπρυγκε (Zeebrugge)[10] το όνομα του οποίου σημαίνει "η Μπρυζ της θάλασσας".[11] Το ιστορικό κέντρο της πόλης αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο. Έχει οβάλ σχήμα και έκταση 430 εκταρίων.
Μαζί με ορισμένες άλλες πόλεις του Βορρά, όπως το Άμστερνταμ και η Στοκχόλμη, χαρακτηρίζεται ως "Βενετία του Βορρά". Η οικονομική της σημασία είναι υψηλή, λόγω του λιμένα της και, κάποτε, ήταν η κορυφαία εμπορική πόλη του κόσμου.[12][13]
Η τοποθεσία μνημονεύεται ως Bruggas, Brvggas, Brvccia την περίοδο 840 - 875, στη συνέχεια ως Bruciam, Bruociam το 892, Brutgis uico (τέλη του 9ου αιώνα), in portu Bruggensi (περίπου το 1010), Bruggis (1012), Bricge (1037, στο Αγγλοσαξωνικό χρονικό), Brugias (1072), Bruges (1080–1085), Bruggas (γύρω στο 1084), Brugis (1089), και Brugge (1116).[14]
Το όνομα πιθανόν προέρχεται από την παλαιά ολλανδική λέξη για τη γέφυρα (brucge, brugge (ή brugghe, brigghe, bregghe, brogghe), στα σύγχρονα ολλανδικά Brug.[15] Η μορφή brugghe είναι πιθανόν παραλλαγή της λέξης στη Νότια Ολλανδία.[16] Τόσο η ολλανδική όσο και η αγγλική λέξη "bridge" προέρχονται από την πρωτογερμανική *brugjō-.[17]
Ελάχιστα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας υπάρχουν στην περιοχή από την εποχή της προρωμαϊκής Γαλατίας. Οι πρώτες οχυρώσεις εμφανίζονται όταν ο Ιούλιος Καίσαρας κατέκτησε τους Μενάπιους τον 1ο π.Χ. αιώνα, για να προστατεύονται οι παράκτιες περιοχές από τους πειρατές. Οι Φράγκοι διαδέχτηκαν τους Γαλλορωμαίους περίπου τον 4ο αιώνα και ονόμασαν τη διοικητική περιοχή Pagus Flandrensis. Οι επιδρομές των Βίκινγκς τον 9ο αιώνα ανάγκασαν τον Βαλδουίνο Α΄, κόμητα της Φλάνδρας να ενισχύσει τις ρωμαϊκές οχυρώσεις. Το εμπόριο γρήγορα ξανάρχισε με την Αγγλία και τη Σκανδιναβία.
Η Μπρυζ απέκτησε σημασία λόγω της διόδου διαμέσου της παλίρροιας, που ήταν μεγάλης σπουδαιότητας για το τοπικό εμπόριο.[18] Η δίοδος αυτή ήταν τότε γνωστή ως "χρυσή δίοδος". [19] Η Μπρυζ έγινε πόλη με διάταγμα της 27ης Ιουλίου 1128 και κατασκευάστηκαν νέα τείχη και κανάλια. Η σταδιακή απόθεση ιλύος, γύρω στα 1050, είχε προκαλέσει την άμεση απώλεια πρόσβασης προς τη θάλασσα. Το 1134, όμως, μια θύελλα αποκατέστησε αυτή την πρόσβαση μέσω της φυσικής δημιουργίας ενός καναλιού στο Σβιν. Καθώς ο νέος βραχίονας της θάλασσας απλωνόταν ως την πόλη Ντάμμε, αυτή έγινε το εμπορικό προπύργιο της Μπρυζ.[18]
Η Μπρυζ είχε στρατηγική θέση στο σταυροδρόμι μεταξύ των δρόμων της Χανσεατικής ένωσης και των νοτιότερων εμπορικών δρόμων. Την πόλη είχαν ήδη περιλάβει στο κύκλωμα εκθέσεων γαλλικών και φλαμανδικών υφασμάτων στις αρχές του 13ου αιώνα, αλλά όταν το παλαιό σύστημα εκθέσεων κατέρρευσε, οι επιχειρηματίες της Μπρυζ καινοτόμησαν: Ανέπτυξαν, η δανείστηκαν από την Ιταλία, νέες μορφές εμπορικού καπιταλισμού, σύμφωνα με τις οποίες μερικοί έμποροι μοιράστηκαν τους κινδύνους (και τα κέρδη) διαμοιράζοντας τις γνώσεις τους επί των αγορών. Εγκαθίδρυσαν νέες μεθόδους εμπορικών συναλλαγών, περιλαμβανομένων των συναλλαγματικών και των πιστωτικών επιστολών.[20] Η πόλη καλοδέχτηκε τους ξένους εμπόρους, κυρίως Πορτογάλους που πωλούσαν πιπέρι και άλλα μπαχαρικά.[21]
Με την αναβίωση της ζωής της πόλης τον 12ο αιώνα, η αγορά μαλλιού, η υφαντουργική βιομηχανία και η αγορά ρούχων επωφελήθηκαν από το καταφύγιο που προσέφεραν τα τείχη της πόλης, ενώ τα πλεονάσματα μπορούσαν να συσσωρεύονται υπό την προστασία των Κομήτων της Φλάνδρας. Οι επιχειρηματίες της πόλης κατάφεραν να δημιουργήσουν οικονομικές παροικίες στις περιοχές της Αγγλίας και της Σκωτίας που παρήγαγαν μαλλί. Συμβόλαια με Άγγλους έφεραν στην πόλη δημητριακά από τη Νορμανδία και κρασιά από τη Γασκώνη. Τα πλοία της Χανσεατικής ένωσης γέμιζαν το λιμάνι, το οποίο είχε επεκταθεί πέραν του Ντάμμε προς το Σλούις (Sluys), ώστε να μπορεί να δέχεται τα νέου τύπου πλοία "kogge". Το 1277 ο πρώτος εμπορικός στόλος από τη Γένοβα εμφανίστηκε στο λιμάνι της Μπρυζ, δημιουργώντας την πρώτη εμπορική παροικία, η οποία θα καθιστούσε την Μπρυζ τον κύριο σύνδεσμο με το εμπόριο της Μεσογείου. Η εξέλιξη αυτή όχι μόνον διεύρυνε το εμπόριο των μπαχαρικών από την Ανατολή, αλλά δημιούργησε εξελιγμένες οικονομικές τεχνικές, που επέφεραν συσσώρευση κεφαλαίων, με τα οποία σύντομα αναλήφθηκε ο έλεγχος των τραπεζών στην πόλη. Η Bourse (χρηματιστήριο) άνοιξε το 1309 και πιθανόν ήταν το πρώτο χρηματιστηριακό ίδρυμα στον κόσμο, ενώ εξελίχτηκε στην πλέον πολύπλοκη αγορά χρήματος στις Κάτω Χώρες τον 14ο αιώνα. Όταν τα ενετικά γαλιόνια εμφανίστηκαν για πρώτη φορά το 1314, ήταν ήδη αργοπορημένα. [22] Πολλοί ξένοι έμποροι έγιναν ευμενώς δεκτοί στην Μπρυζ, όπως οι Καστιλιάνοι έμποροι μαλλιού, που πρωτοέφθασαν τον 13ο αιώνα. Όταν το καστιλιάνικο μονοπώλιο έληξε, πολλοί μετανάστες από το Μπιλμπάο ευημέρησαν ως έμποροι μαλλιού, αγαθών από σίδηρο κτλ. και δημιούργησαν το δικό τους εμπορικό προξενείο στην Μπρυζ τον 15ο αιώνα.[23]
Οι ξένοι έμποροι επεξέτειναν τις εμπορικές ζώνες της πόλης. Διατηρούσαν χωριστές κοινότητες, διοικούμενες με τους δικούς τους νόμους, μέχρι την οικονομική κατάρρευση μετά το 1700.[24]
Η οικονομική αυτή ευμάρεια προκάλεσε κοινωνικές αναταραχές, οι οποίες καταπνίγηκαν στην πλειονότητά τους από στρατιωτικές δυνάμεις (militia). Το 1302, ωστόσο, μετά τις "πρωινές σφαγές" στην πόλη (σφαγή της γαλλικής φρουράς της πόλης κατά τις πρώτες πρωινές ώρες), στις 18 Μαΐου 1302, από τη φλαμανδική militia, ο πληθυσμός πύκνωσε τις τάξεις των δυνάμεων του κόμητα της Φλάνδρας εναντίον των Γάλλων, με αποκορύφωμα τη νίκη στη "μάχη των χρυσών σπιρουνιών" (φλαμανδ. Guldensporenslag), που έγινε κοντά στο Κόρτραϊκ (Kortrijk) στις 11 Ιουλίου. Τα αγάλματα των Γιαν Μπρέϋντελ (Jan Breydel) και Πιέτερ ντε Κόνινκ (Pieter de Coninck), που ηγήθηκαν της εξέγερσης, υπάρχουν ακόμη και σήμερα στην πλατεία της Μεγάλης Αγοράς (Grote Markt). Η πόλη κράτησε τη militia ως μόνιμο παραστρατιωτικό σώμα, που απέκτησε ευελιξία αλλά και μεγάλο κύρος διατηρώντας στενούς δεσμούς με τη Συντεχνία της οργανωμένης militia και συμπεριλαμβάνοντας στις τάξεις της επαγγελματίες και ειδικευμένες μονάδες. Οι άνδρες της militia αγόραζαν και συντηρούσαν δικά τους όπλα και πανοπλίες, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση και την οικονομική θέση τους.
Στο τέλος του 14ου αιώνα η Μπρυζ έγινε ένα από τα τέσσερα μέλη της "τετραρχίας των πόλεων" μαζί με τη Γάνδη, την Υπρ και τη Φράιε της Μπρυζ (Brugse Vrije). Από κοινού σχημάτισαν ένα κοινοβούλιο, ωστόσο συχνά διαφωνούσαν μεταξύ τους.[25]
Τον 15ο αιώνα ο Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας (Φίλιππος ο Καλός), δούκας της Βουργουνδίας δημιούργησε αυλή στην Μπρυζ, όπως και στις Βρυξέλλες και στη Λιλ και ελκύοντας σε αυτήν αρκετούς καλλιτέχνες, τραπεζίτες και άλλες εξέχουσες προσωπικότητες από ολόκληρη την Ευρώπη.[26] Οι κλώστες και οι υφαντές της Μπρυζ θεωρούνταν οι κορυφαίοι στον κόσμο και ο πληθυσμός της πόλης ανέβηκε σε τουλάχιστον 125.000 άτομα, πιθανόν και σε 200.000 την περίοδο γύρω στο 1400. [27][28]
Οι νέες τεχνικές χρήσης των ελαιοχρωμάτων από τους ζωγράφους της Φλαμανδικής Σχολής της προσέδωσε παγκόσμια αναγνώριση. Το πρώτο έντυπο βιβλίο στην αγγλική γλώσσα τυπώθηκε στην Μπρυζ από τον Ουίλιαμ Κάξτον (William Caxton). Την ίδια εποχή ο Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας και ο Ριχάρδος Γ΄ της Αγγλίας διέμειναν εκεί κατά την εξορία τους.
Γύρω στο 1500, το κανάλι Ζβιν (Zwin), το οποίο είχε προσδώσει στην πόλη την ευμάρειά της, άρχισε επίσης να γεμίζει με ιλύ και η χρυσή εποχή της πόλης ήλθε στο τέλος της.[19] Η Μπρυζ επισκιάστηκε από την Αμβέρσα ως η οικονομική "ναυαρχίδα" των Κάτω Χωρών. Κατά τον 17ο αιώνα η βιομηχανία των δαντελών αναβίωσε και έγιναν πολλές προσπάθειες επανόδου στο ένδοξο παρελθόν. Κατά τη δεκαετία του 1650, η πόλη αποτέλεσε τη βάση του Καρόλου Β΄ της Αγγλίας και της εξόριστης αυλής του.[29] Οι ναυτιλιακές υποδομές εκσυγχρονίστηκαν και δημιουργήθηκαν νέες έξοδοι προς τη θάλασσα, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία, καθώς η Αμβέρσα συνέχισε να αυξάνει την κυριαρχία της. Η Μπρυζ πτώχευσε και σταδιακά έχασε τη σημασία της. Ο πληθυσμός της μειώθηκε από τους 200.000 κατοίκους σε περίπου 50.000 το 1900. [28]
Ο συμβολιστής μυθιστοριογράφος Ζωρζ Ρόντενμπαχ (Georges Rodenbach) μετασκεύασε την "κοιμισμένη" πόλη σε χαρακτήρα στο μυθιστόρημά του Bruges-la-Morte (Μπρυζ η νεκρή), το οποίο ο Έριχ Βόλφγκανγκ Κόρνγκολντ (Erich Wolfgang Korngold) διασκεύασε σε όπερα με τίτλο Die tote Stadt (Η νεκρή πόλη).[30]
Κατά το τελευταίο ήμισυ του 19ου αιώνα η Μπρυζ έγινε ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς στον κόσμο, προσελκύοντας οικονομικά εύρωστους Βρετανούς και Γάλλους τουρίστες. Το 1909 υπήρχε ένας συνεταιρισμός με το όνομα "Bruges Forward: Society to Improve Tourism" (Η Μπρυζ μπροστά: Εταιρεία για βελτίωση του τουρισμού).[32] Μετά το 1965 η αρχική μεσαιωνική πόλη άρχισε να ανακαινίζεται: Αναστηλώσεις οικιών και δημοσίων οικημάτων, ιστορικά μνημεία και εκκλησίες προκάλεσαν μεγάλο τουριστικό κύμα και οικονομική δραστηριότητα στο παλαιό ιστορικό κέντρο. Ο διεθνής τουρισμός εκτοξεύτηκε και νέες προσπάθειες οδήγησαν στην αναγόρευση της πόλης ως "ευρωπαϊκής πολιτιστικής πρωτεύουσας" το 2002. Ετησίως έχει περίπου 2 εκατομ. επισκέπτες.[33]
Το λιμάνι της Μπρυζ - Ζεεμπρύγκε κατασκευάστηκε το 1907. Οι Γερμανοί το χρησιμοποίησαν ως βάση των "U-boote" (υποβρυχίων) κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επεκτάθηκε σημαντικά κατά τη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και σήμερα είναι ένα από τα σημαντικότερα και σύγχρονα λιμάνια στην Ευρώπη.
Ο Δήμος της Μπρυζ σήμερα περιλαμβάνει τις περιοχές:
Η μείζων μεσαιωνική αρχιτεκτονική της Μπρυζ παραμένει ανέπαφη. Το ιστορικό της κέντρο αναγορεύτηκε σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ το 2000. [34]
Πολλά από τα μεσαιωνικά της κτίρια είναι αξιοσημείωτα, συμπεριλαμβανομένου του "ναού της Παναγίας μας", της οποίας το τούβλινο κωδωνοστάσιο φθάνει σε ύψος τα 122,3 μ., γεγονός που το κάνει ένα από τα ψηλότερα κτίσματα από τούβλα στον κόσμο. Το γλυπτό της "Παναγίας Βρεφοκρατούσης", το οποίο βλέπει ο επισκέπτης στο χοροστάσιο, πιστεύεται ότι είναι το μοναδικό δημιούργημα του Μικελάντζελο που βρέθηκε εκτός Ιταλίας όσο εκείνος ήταν εν ζωή.
Το πιο αναγνωρίσιμο μνημείο της Μπρυζ είναι το καμπαναριό του 13ου αιώνα, στο οποίο στεγάζεται ένας μηχανισμός (carillon) αποτελούμενος από 48 καμπάνες.[35] Η πόλη ακόμη και σήμερα απασχολεί σε μόνιμη βάση έναν χειριστή του μηχανισμού (carillonneur), ο οποίος δίνει τακτικά κονσέρτα.
Άλλα περίφημα κτίσματα στην πόλη είναι:
Η Μπρυζ διαθέτει οδική σύνδεση μέσω αυτοκινητοδρόμων προς όλες τις κατευθύνσεις:
Η οδήγηση στο "αυγό", όπως αποκαλείται η περιοχή γύρω από το ιστορικό κέντρο που περικλείουν τα κύρια κανάλια της πόλης, αποθαρρύνεται μέσω κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, περιλαμβανομένου ενός δικτύου μονοδρόμων. Το σύστημα ενθαρρύνει την προώθηση οχημάτων προς οδούς που οδηγούν σε χώρους στάθμευσης και απευθείας εξόδου από την περιοχή. Οι χώροι στάθμευσης είναι εξυπηρετικοί για όσους θέλουν να ψωνίσουν ή να περιηγηθούν, ενώ η στάθμευση δεν στοιχίζει ακριβά.
Ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης είναι το σημείο που συγκλίνουν όλες οι γραμμές που οδηγούν στις βελγικές ακτές. Υπάρχουν τρένα προς όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας με δρομολόγια κάθε μια ώρα, καθώς και συνδέσεις με τη Λιλ της Γαλλίας. Υπάρχουν, επίσης, πολλά τοπικά δρομολόγια. Από τον κεντρικό σταθμό διέρχεται και σταθμεύει ο συρμός της γραμμής "Ταλύς" (Thalys), που συνδέει το Παρίσι με τις Βρυξέλλες και την Οστένδη.
Οι λεωφορειακές συνδέσεις με το κέντρο είναι συχνές, αν και ο σιδηροδρομικός σταθμός απέχει μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από τις κεντρικές εμπορικές οδούς και 20 λεπτά από την πλατεία της Αγοράς.
Υπό κατασκευή είναι ο ελαφρύς σιδηρόδρομος που θα συνδέει το Ζέεμπρυγκε με το Λιχτερφέλντε (Lichtervelde) και την Μπρυζ με την Οστένδη.
Ο καλύτερος τρόπος μετακίνησης με αεροπλάνο είναι η χρήση του αερολιμένα των Βρυξελλών, που απέχει μια ώρα με τρένο ή αυτοκίνητο. Πλησιέστερος αερολιμένας είναι ο διεθνής αερολιμένας Μπρυζ - Οστένδης (περίπου 25 χλμ. από την πόλη) αλλά τα δρομολόγια από και προς αυτόν είναι περιορισμένα. Πρόσφατα εγκαινιάστηκε λεωφορειακή γραμμή απευθείας σύνδεσης του αεροδρομίου Σαρλερουά στα νότια των Βρυξελλών με την Μπρυζ.
Η Μπρυζ διαθέτει ευρύ δίκτυο λεωφορειακών γραμμών, το οποίο λειτουργεί η εταιρεία Ντε Λάιν (De Lijn). Παρέχεται πρόσβαση στο κέντρο της πόλης και στα προάστιά της, μέσω των αστικών γραμμών (stadslijnen), και σε πολλά χωριά και κωμοπόλεις που βρίσκονται γύρω από την πόλη (ημιαστικές γραμμές, streeklijnen).
Προς υποστήριξη της δημοτικής διαχείρισης της κυκλοφορίας, προσφέρεται δωρεά μεταφορά για όσους σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους στο πάρκινγκ του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού.
Αν και σε λίγους δρόμους απαγορεύεται η κυκλοφορία αυτοκινήτων, σε κανένα τμήμα της Μπρυζ δεν απαγορεύεται ολοσχερώς η κυκλοφορία τους. Τα αυτοκίνητα οφείλουν να δίνουν προτεραιότητα στους πεζούς και στους ποδηλάτες. Αν και επί μεγάλο χρονικό διάστημα καταστρώνονται σχέδια για την ολοσχερή απαγόρευση κυκλοφορίας αυτοκινήτων στο ιστορικό κέντρο της πόλης ή να περιοριστεί η κυκλοφορία πολύ περισσότερο απ' όσο σήμερα, κανένα σχέδιο δεν έχει καρποφορήσει. Το 2005 αλλάχθηκαν οι πινακίδες κυκλοφορίας για τη διευκόλυνση των ποδηλατών, επιτρέποντας την αμφίπλευρη διέλευσή τους σε περισσότερους δρόμους, εν τούτοις η κυκλοφορία αυτοκινήτων δεν μειώθηκε. Στην πόλη και στις γύρω περιοχές υπάρχουν χιλιάδες άτομα που μετακινούνται με ποδήλατο.
Το λιμάνι της Μπρυζ βρίσκεται στο Ζέεμπρυγκε (Μπρυζ επί της θαλάσσης). Στις 6 Μαρτίου 1987 το βρετανικό φέρι MS Herald of Free Enterprise ανατράπηκε μόλις απέπλευσε από το λιμάνι, επιφέροντας τον θάνατο σε 187 άτομα. Ήταν το χειρότερο ναυτικό ατύχημα σε επιβατηγό βρετανικό σκάφος από το 1919.[37]
Παραδοσιακά, η Μπρυζ είναι η πόλη αφετηρία για τον ποδηλατικό αγώνα του γύρου της Φλάνδρας, που διεξάγεται κάθε Απρίλιο και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αθλητικά γεγονότα στη χώρα.
Δημοφιλές άθλημα στην πόλη είναι, επίσης, το ποδόσφαιρο. Στην Μπρυζ εδρεύουν δύο επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου, η μια εκ των οποίων παίζει στην Α΄ Εθνική Κατηγορία του Βελγίου, η Κλαμπ Μπρυζ. Η άλλη, η Σερκλ Μπρυζ αγωνίζεται στη Β΄ Εθνική. Και οι δύο ομάδες έχουν ως έδρα το στάδιο Γιαν Μπρέυντελ (Jan Breydel), 30.000 θέσεων στην περιοχή του Σιντ Αντριες. Υπάρχουν σχέδια για την κατασκευή ενός νέου σταδίου για την Κλαμπ Μπρυζ, χωρητικότητας 45.000 θεατών στα βόρεια της πόλης, ενώ η Σερκλ Μπρυζ θα επισκευάσει και θα μειώσει τη χωρητικότητα του ήδη υπάρχοντος σταδίου.[38]
Το 2000 η Μπρυζ ήταν μια από τις οκτώ πόλεις που φιλοξένησαν αγώνες του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, που συνδιοργάνωσαν το Βέλγιο με τη γειτονική Ολλανδία.
Η Μπρυζ είναι σημαντικό κέντρο εκπαίδευσης στη δυτική Φλάνδρα. Εκτός από τα συνηθισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, υπάρχουν ορισμένα κολέγια, όπως το VIVES (που προήλθε από συγχώνευση του πρώην ΚΗΒΟ (καθολικό λύκειο Μπρυζ - Οστένδης) και του KATHO (καθολικό λύκειο), και το HOWEST (Hogeschool West-Vlaanderen). Επιπλέον, στην πόλη εδρεύει το Κολέγιο της Ευρώπης, ένα υψηλού κυρους εκπαιδευτικό ίδρυμα για μεταπτυχιακές σπουδές στα ευρωπαϊκά οικονομικά, τα νομικά και τις πολιτικές επιστήμες. Το United Nations University Institute on Comparative Regional Integration Studies (UNU-CRIS) είναι το ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου των Ηνωμένων Εθνών.
Ως γενική της αρχή, η πόλη δεν έχει ποτέ αδελφοποιηθεί με καμία άλλη πόλη στο εξωτερικό. Χωρίς να αρνείται τη χρησιμότητα παρόμοιων σχημάτων με πόλεις που δεν έχουν πολλές διεθνείς επαφές, ο κύριος λόγος είναι ότι η Μπρυζ θα δυσκολευόταν να επιλέξει μεταξύ υποψηφίων προς αδελφοποίηση πόλεων και κρίνει ότι έχει ήδη κάνει αρκετή δουλειά με τις πολλές διεθνείς της συμβάσεις. Πιστεύεται, επίσης, ότι η αδελφοποίηση θα προσφέρει στις αρχές και τους εκπροσώπους των προς αδελφοποίηση ή ήδη αδελφοποιημένων πόλεων τη δυνατότητα να ταξιδεύουν δημοσία δαπάνη. Οι αρχές αυτές επέφεραν, στη δεκαετία του 1950, την άρνηση αδελφοποίησης της πόλης με τη Νίκαια και άλλες μικρότερες πόλεις, που ο Βέλγος πρεσβευτής είχε υπογράψει χωρίς προηγουμένως να συμβουλευτεί τις αρχές της πόλης. Τη δεκαετία του 1970, ο Βέλγος πρόξενος στο Όλντενμπουργκ είχε πείσει τον τότε δήμαρχο της Μπρυζ να υπογράψει μια "διακηρυξη φιλίας", την οποία μάταια προσπάθησε να παρουσιάσει ως αδελφοποίηση.
Η αδελφοποίηση ορισμένων από τις κοινότητες που συγχωνεύτηκαν με την Μπρυζ το 1971 επίσης σταμάτησε.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η πόλη δεν ενδιαφέρεται για συνεργασίες με άλλες πόλεις, είτε βραχυπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα, επί συγκεκριμένων δράσεων, όπως δείχνουν τα παραδείγματα που ακολουθούν:
Οι εξής προσωπικότητες γεννήθηκαν στην Μπρυζ. Τον 15ο αιώνα η πόλη είχε γίνει πόλος έλξης για αρκετές εξέχουσες προσωπικότητες: | |
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.