Remove ads
Ο Μίμης Παπαϊωάννου (Νέα Νικομήδεια Ημαθίας, 23 Αυγούστου 1942 – Αθήνα, 15 Μαρτίου 2023)[1] ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής και μετέπειτα προπονητής ποδοσφαίρου, ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο.[2][3] Η IFFHS τον αναγνώρισε ως τον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή του 20ού αιώνα.[4] Το 2003 ψηφίστηκε ως ο τρίτος καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής από την Ε.Π.Ο. για το εορτασμό των 50 χρόνων της ΟΥΕΦΑ.[5] Η IFFHS τον επέλεξε επίσης στην καλύτερη 11άδα όλων των εποχών του ελληνικού ποδοσφαίρου το 2021.[6]
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Πλήρες όνομα | Δημήτριος Παπαϊωάννου | ||
| Ημερ. γέννησης | 23 Αυγούστου 1942 | ||
| Τόπος γέννησης | Νέα Νικομήδεια, Ελλάδα | ||
| Ημερ. θανάτου | 15 Μαρτίου 2023 (80 ετών) | ||
| Τόπος θανάτου | Αθήνα, Ελλάδα | ||
| Ύψος | 1,68 μ. | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Ομάδες νέων | |||
| 1957-1959 | Νέα Γενεά Νέας Νικομήδειας | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1959-1962 | Γ.Α.Σ. Βέροια | 84 | (40) |
| 1962-1979 | Α.Ε.Κ. | 480 | (234) |
| 1979-1980 | Παγκύπριος | 17 | (5) |
| Σύνολο | 581 | (279) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1963-1978 | Ελλάδα | 61 | (21) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1982-1986 | Παγκύπριος | ||
| 1986-1987 | Α.Ο. Κέρκυρα | ||
| 1987-1988 | Εδεσσαϊκός | ||
| 1988-1989 | Α.Ο. Χαλκίς | ||
| 1989-1990 | Α.Ε. Κως | ||
| 1990-1991 | Πανναυπλιακός | ||
| 1991-1992 | Εύγερος Φαρακλάτων | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Remove ads
Σε συλλόγους
Ο Μίμης Παπαϊωάννου ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα της γενέτειράς του, τη Νέα Γενεά Νέας Νικομήδειας. Το 1959, σε ηλικία μόλις 17 ετών μεταγράφικε στην ομάδα της Βέροιας, όπου και αμέσως καθιερώθηκε.[7] Το 1962 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ έναντι 175.000 δραχμών.[8]
Με την ΑΕΚ αγωνίστηκε επί 17 συνεχείς περιόδους και μαζί της γνώρισε μεγάλες διακρίσεις. Κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα Α΄ Εθνικής (1963, 1968, 1971, 1978, 1979) και τρία κύπελλα Ελλάδας (1964, 1966, 1978). Επίσης, αναδείχθηκε δύο φορές πρώτος σκόρερ (1964, 1966) και ήταν βασικός συντελεστής σε δύο εντυπωσιακές πορείες της ομάδας στα ευρωπαϊκά κύπελλα, το 1968-69 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και το 1976-77 στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.[9]
Yστερα από ένα φιλικό ανάμεσα σε ΑΕΚ και Ρεάλ Μαδρίτης στη Νέα Φιλαδέλφεια τον Μάιο 1965 το οποίο έληξε στο 3-3, με τον Παπαϊωάννου να σημειώσει τα δύο απ' τα τρία γκολ του "Δικεφάλου", τράβηξε το ενδιαφέρον της Ρεάλ. Τον Οκτώβριο του 1965 η ΑΕΚ δέχθηκε πρόταση, μέσω του Ραϊμούντο Σαπόρτα, από τη Ρεάλ Μαδρίτης ύψους 4.000.000 δραχμών, και 750.000 δραχμές στον ποδοσφαιριστή, [10] αλλά ο αθηναϊκός σύλλογος την απέρριψε.[4][11]
Η απόφαση στεναχώρησε ιδιαίτερα τον Παπαϊωάννου, ο οποίος έβλεπε την μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής του να χάνεται. Γι' αυτό το λόγο, αποφάσισε να σταματήσει, ακολουθώντας τον φίλο του, Στέλιο Καζαντζίδη και την Μαρινέλλα σε μία δίμηνη περιοδεία στη Δυτική Γερμανία. Ο Παπαϊωάννου είχε μία εξαιρετική σχέση με τον λαϊκό τραγουδιστή, ο οποίος ήταν κι αυτός που τελικά μεσολάβησε λίγο καιρό αργότερα προκειμένου να επιστρέψει στην ΑΕΚ με 500.000 δραχμές.
Το 1979 σταμάτησε να αγωνίζεται στην Ελλάδα έπειτα από 480 αγώνες πρωταθλήματος. Πέτυχε 234 γκολ, ρεκόρ για την εποχή που κατέρριψε ο συμπαίκτης του Θωμάς Μαύρος 11 χρόνια αργότερα. Μέχρι σήμερα κατέχει την έκτη θέση σε συμμετοχές και την τρίτη θέση στους σκόρερ στην Α΄ Εθνική. Είναι δε στην πρώτη θέση στους σκόρερ με την ίδια ομάδα.
Τη χρονιά εκείνη μετέβη στις ΗΠΑ, όπου αγωνίστηκε για μια περίοδο στον Παγκύπριο Νέας Υόρκης ως παίκτης-προπονητής και κατάφερε να κατακτήσει το νταμπλ στο τοπικό πρωτάθλημα και κύπελλο. Αν και πλησίαζε τα 40 προσέλκυσε το ενδιαφέρον της κορυφαίας επαγγελματικής λίγκας των ΗΠΑ, της NASL, αλλά πλέον είχε αποφασίσει να σταματήσει.
Ο Παπαϊωάννου αγωνιζόταν στην αριστερή πτέρυγα της επίθεσης, πάντα με το νούμερο 10. Με τον ερχομό του Μαύρου το 1976, οπισθοχώρησε σε θέση, περισσότερο ως επιθετικός μέσος, κάτι που συχνά συνέβαινε και στην εθνική ομάδα. Είχε μεγάλη ευχέρεια στο σκοράρισμα, συνήθως με το αριστερό πόδι, διακρινόμενος για τις σωστές τοποθετήσεις του στην περιοχή. Παρά το χαμηλό του ύψος, σημείωνε γκολ και με κεφαλιές χάρη στην αλτικότητά του. Διετέλεσε επί σειρά ετών αρχηγός της ΑΕΚ και της εθνικής ομάδας, ενώ το ήθος του παραμένει αξιομνημόνευτο.
Στις εθνικές ομάδες
Στην εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε από το 1963 έως το 1978, σημειώνοντας ρεκόρ συμμετοχών (61) και τερμάτων (21) για την εποχή εκείνη. Σήμερα, κατέχει την πέμπτη θέση στον πίνακα των σκόρερ όλων των εποχών με την εθνική ομάδα.
Remove ads
| Σύλλογος | Περίοδος | Πρωτάθλημα | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | Ευρώπη | Εθνική ομάδα | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Συμμετοχές | Τέρματα | Συμμετοχές | Τέρματα | Συμμετοχές | Τέρματα | Συμμετοχές | Τέρματα | |||
| ΑΕΚ | 1962–63 | Α΄Εθνική | 30 | 16 | 2 | 1 | — | 1 | 0 | |
| 1963–64 | 28 | 29 | 4 | 5 | 1 | 0 | 5 | 6 | ||
| 1964–65 | 30 | 13 | 3 | 1 | 2 | 1 | 4 | 3 | ||
| 1965–66 | 25 | 23 | 3 | 5 | — | 1 | 0 | |||
| 1966–67 | 22 | 10 | 3 | 3 | 2 | 1 | 5 | 1 | ||
| 1967–68 | 27 | 19 | 3 | 1 | — | 3 | 2 | |||
| 1968–69 | 33 | 20 | 2 | 4 | 6 | 3 | 8 | 1 | ||
| 1969–70 | 32 | 18 | 1 | 1 | — | 6 | 2 | |||
| 1970–71 | 34 | 27 | 8 | 10 | 2 | 0 | 5 | 1 | ||
| 1971–72 | 28 | 12 | 3 | 4 | 2 | 1 | 5 | 0 | ||
| 1972–73 | 21 | 7 | 3 | 3 | 4 | 0 | 2 | 0 | ||
| 1973–74 | 24 | 7 | 2 | 0 | — | 5 | 2 | |||
| 1974–75 | 33 | 10 | 3 | 1 | — | 4 | 1 | |||
| 1975–76 | 30 | 11 | 4 | 3 | 4 | 1 | 3 | 1 | ||
| 1976–77 | 30 | 3 | 2 | 2 | 10 | 3 | 3 | 1 | ||
| 1977–78 | 31 | 7 | 4 | 1 | 4 | 1 | 4 | 0 | ||
| 1978–79 | 22 | 2 | 1 | 0 | 0 | 0 | — | |||
| Σύνολο καριέρας | 480 | 234 | 54 | 45 | 35 | 11 | 61 | 21 | ||
Remove ads
Μετά το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας επεδίωξε να εργαστεί ως προπονητής ξεκινώντας από τον Παγκύπριο Νέας Υόρκης και κατόπιν σε διάφορους συλλόγους όπως στον Α.Ο. Κέρκυρα (1986-87), στον Εδεσσαϊκό (1987-88), στην Α.Ε. Κως (1989-90),[12] στον Εύγερο Φαρακλάτων Κεφαλονιάς, στον Πανναυπλιακό κ.ά.
Υπήρξε συνεργάτης του Αλκέτα Παναγούλια στον πάγκο της Εθνικής Ελλάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 στις ΗΠΑ.
Εργάστηκε μερικά χρόνια ως επαγγελματίας λαϊκός τραγουδιστής. Μάλιστα έχει τραγουδήσει και τον ύμνο της ΑΕΚ.[13]
Το 2000 αναδείχθηκε ως ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS).[14]
Στις 11 Οκτωβρίου 2000 δόθηκε φιλικός αγώνας προς τιμήν του μεταξύ των ομάδων παλαιμάχων της ΑΕΚ και Γερμανίας.[15]
Απεβίωσε στις 15 Μαρτίου 2023 σε ηλικία 80 ετών, συνεπεία σοβαρών και μακροχρόνιων προβλήματων υγείας.[16]
Ομαδικές:
- Εθνική Ενόπλων
- ΑΕΚ
- Πρωτάθλημα Ελλάδας (5): 1962-63, 1967-68, 1970-71, 1977-78, 1978-79.
- Κύπελλο Ελλάδος (3): 1964, 1966, 1978.
- Παγκύπριος Νέας Υόρκης
- Πρωτάθλημα Cosmopolitan Soccer League: 1980
- Κύπελλο National Challenge Cup: 1980
Ατομικές:
- Πρώτος σκόρερ (2): 1963-64, 1965-66.
- Καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα.
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads