ενότητα ενός βιβλίου From Wikipedia, the free encyclopedia
Κεφάλαιο είναι καθεμία από τις κύριες θεματικές διαιρέσεις σε ένα έργο όπως βιβλίο πεζογραφίας, ποίησης ή δικαίου. Ένα βιβλίο μπορεί να έχει πολλά κεφάλαια που περιλαμβάνουν αντίστοιχα ξεχωριστά θέματα ή ξεχωριστές ενότητες. Σε κάθε περίπτωση, τα κεφάλαια μπορούν να είναι αριθμημένα, να έχουν τίτλο ή και τα δύο. Για παράδειγμα, το πρώτο κεφάλαιο του μυθιστορήματος Μαντάμ Σουσού του Δημήτρη Ψαθά τιτλοφορείται "Μεγαλεία και αθλιότητες".[1]
.jpg)
Πολλά παλιά βιβλία δεν διαιρούνταν σε κεφάλαια.[2] Στα αρχαία ελληνικά κείμενα, ορισμένα χειρόγραφα άρχισαν να προσθέτουν περιλήψεις και πίνακες περιεχομένων με αριθμούς κεφαλαίων, αλλά στο κείμενο δεν υπήρχαν τίτλοι, παρά μόνο αριθμοί κεφαλαίων. Κάποια στιγμή τον 5ο αι. μ.Χ., άρχισε η πρακτική της διαίρεσης των βιβλίων σε κεφάλαια.[2] Ο Ιερώνυμος (περ. 420) λέγεται ότι χρησιμοποιεί τον όρο capitulum για να αναφερθεί σε αριθμημένους τίτλους κεφαλαίων και index capitulorum για να αναφερθεί σε πίνακες περιεχομένων.[3] Τα μεσαιωνικά χειρόγραφα συχνά δεν είχαν τίτλους, μόνο αριθμούς στο κείμενο και λίγες λέξεις, συχνά με κόκκινο, ακολουθούσαν τον αριθμό.
Πολλά μυθιστορήματα μεγάλης έκτασης χωρίζονται σε κεφάλαια. Τα μη λογοτεχνικά βιβλία, ειδικά αυτά που χρησιμοποιούνται ως έργα αναφοράς, έχουν σχεδόν πάντα κεφάλαια για ευκολία χρήσης. Σε αυτά τα έργα, τα κεφάλαια συχνά υποδιαιρούνται σε ενότητες. Τα μεγαλύτερα έργα με πολλά κεφάλαια συχνά ομαδοποιούνται σε πολλά «μέρη» ως κύρια υποδιαίρεση.
Τα κεφάλαια των έργων αναφοράς παρατίθενται σχεδόν πάντα σε πίνακα περιεχομένων. Τα μυθιστορήματα χρησιμοποιούν ενίοτε πίνακα περιεχομένων, αλλά όχι πάντα. Εάν χρησιμοποιούνται κεφάλαια, κανονικά αριθμούνται διαδοχικά και μπορεί να έχουν (και) τίτλους. Στα παλαιότερα μυθιστορήματα ήταν κοινή πρακτική να συνοψίζεται το περιεχόμενο κάθε κεφαλαίου στον πίνακα περιεχομένων ή/και στην αρχή του κεφαλαίου.
Σε έργα μυθοπλασίας, οι συγγραφείς ενίοτε αριθμούν τα κεφάλαιά τους με ιδιόρρυθμο τρόπο. Για παράδειγμα:
Σε αρχαίους πολιτισμούς, τα βιβλία είχαν συχνά τη μορφή παπύρου ή περγαμηνών σε κυλίνδρους, που περιείχαν περίπου τον ίδιο όγκο κειμένου με ένα τυπικό κεφάλαιο σε ένα σύγχρονο βιβλίο. Αυτός είναι ο λόγος που τα κεφάλαια σε πρόσφατες αναπαραγωγές και μεταφράσεις έργων αυτών των περιόδων παρουσιάζονται συχνά ως «Βιβλίο 1», «Βιβλίο 2» κ.λπ.
Στις αρχές της εποχής της τυπογραφίας, τα μεγάλα έργα δημοσιεύονταν συχνά σε πολλαπλούς τόμους, όπως το βικτοριανό τριπλό μυθιστόρημα, αποτελούμενο από τρία βιβλία, καθένα από τα οποία ήταν χωρισμένο σε πολλά κεφάλαια. Οι σύγχρονες ανατυπώσεις συχνά διατηρούν αυτές τις υποδιαιρέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα κεφάλαια αριθμούνται διαδοχικά, έτσι ώστε το "Βιβλίο 2" να ξεκινά με "Κεφάλαιο 9", αλλά σε άλλες περιπτώσεις η αρίθμηση μπορεί να μηδενίζεται σε κάθε μέρος (π.χ. "Βιβλίο 2, Κεφάλαιο 1") . Παρόλο που η πρακτική της διαίρεσης των μυθιστορημάτων σε χωριστούς τόμους είναι σπάνια στις σύγχρονες εκδόσεις, πολλοί συγγραφείς εξακολουθούν να δομούν τα έργα τους σε «Βιβλία» ή «Μέρη» και στη συνέχεια να τα υποδιαιρούν σε κεφάλαια. Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών που αποτελείται από έξι «βιβλία», καθένα από τα οποία είναι ένα αναγνωρίσιμο μέρος της ιστορίας, αν και συνήθως εκδίδεται σε τρεις τόμους.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
