Ελβετός φιλόσοφος, συγγραφέας, πολιτικός θεωρητικός, και αυτοδίδακτος συνθέτης From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ (Jean-Jacques Rousseau, 28 Ιουνίου1712 - 2 Ιουλίου1778) ήταν Ελβετός φιλόσοφος, συγγραφέας και συνθέτης του 18ου αιώνα. Οι πολιτικές ιδέες του Ρουσσώ επηρέασαν την ανάπτυξη της κομμουνιστικής και σοσιαλιστικής θεωρίας, του διεθνισμού, του πατριωτισμού και της εθνικής συνείδησης.
Ο Ρουσσώ γεννήθηκε και μεγάλωσε στη θρησκευτικά καλβινιστική Γενεύη. Ο πατέρας του, Ισαάκ Ρουσσώ, ήταν ωρολογοποιός. Οι πρόγονοι του ήταν Ουγενότοι πρόσφυγες από τη Γαλλία, οι οποίοι βρήκαν καταφύγιο στη Γενεύη. Η μητέρα του Ρουσσώ, Σουζάννα Μπερνάρ[1], η οποία ήταν κόρη ενός προτεστάντη ιερέα, πέθανε εννιά μέρες μετά τη γέννηση του Ρουσσώ, και έτσι ο ίδιος έμεινε ορφανός.[2]
Σε ηλικία 10 ετών εγκαταλείφθηκε από τον πατέρα του, και έτσι ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ γνώρισε δύσκολα παιδικά χρόνια. Στη συνέχεια της ζωής του πέρασε δύο χρόνια με έναν πάστορα, ως το 1724. Μετά ο θείος του τον τοποθέτησε ως μαθητευόμενο γραφέα σε ένα δικαστικό γραφείο, και το 1725 έγινε μαθητευόμενος ενός χαράκτη.
Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ εγκαταλείπει τη γενέτειρα του Γενεύη σε ηλικία 16 ετών, το 1728. Είναι ο εφημέριος του Κονφινιόν που τον στέλνει στη βαρώνη Μαντάμ ντε Βαράνς, πρόσφατα προσηλυτισμένη στον καθολικισμό. Αυτή με τη σειρά της τον στέλνει στο Τορίνο της Ιταλίας, όπου ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ ασπάζεται τον καθολικισμό.[3]
Τον επόμενο χρόνο ο Ρουσσώ επιστρέφει στο σπίτι της βαρώνης, την οποία πλέον θεωρεί μητέρα του.
Το 1730 ταξιδεύει με τα πόδια ως το Νεσατέλ, όπου διδάσκει μουσική. Μέχρι το 1739 περιπλανιέται σε διάφορα μέρη στην Ελβετία, ενώ μάλιστα η βαρώνη γίνεται και ερωμένη του. Το ίδιο έτος συγγράφει και το πρώτο του βιβλίο, Le verger de Madame la baronne de Warens.
Το 1742 βρίσκεται στο Παρίσι όπου γράφει ως το 1743 δύο δοκίμια σχετικά με τη μουσική και αναπτύσσει σχέσεις με τον Διαφωτιστή Ντενί Ντιντερό.
Το 1745 γνωρίζει μία υπηρέτρια πανδοχείου, με την οποία θα αποκτήσει πέντε παιδιά.
Το 1749 γράφει για την Εγκυκλοπαίδεια όλα τα άρθρα που αφορούσαν τη μουσική.
Το 1750 συμμετέχει σε έναν διαγωνισμό της Ακαδημίας της Ντιζόν (Académie de Dijon), και η διατριβή του Διατριβή σχετικά με τις τέχνες και τις επιστήμες, στην οποία υποστηρίζει ότι η πρόοδος συνεπάγεται διαφθορά και εκφυλισμό, κερδίζει το πρώτο βραβείο.
Το 1755, σε έναν άλλον διαγωνισμό της ίδιας Ακαδημίας, απαντάει με το πρώτο μεγάλο έργο του Διατριβή για την προέλευση και τις βάσεις της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων. Το έργο αυτό όμως προκάλεσε έντονες αντιδράσεις κατά του Ρουσσώ.[4]
Οι φορείς της εκτελεστικής εξουσίας δεν είναι αφέντες του λαού, μα υπάλληλοί του. Ο λαός πρέπει να μπορεί να τους διορίζει και να τους απολύει όποτε θέλει. Δεν υπάρχει θέμα να συμβληθούν με το λαό, πρέπει να τον υπακούσουν.
Discours sur les sciences et les arts, 1750
Λόγος περί επιστημών και τεχνών, μετάφραση Τάσος Μπέτζελος, Αθήνα, Νήσος, 2012, ISBN 9789609535304
Λόγος περί των επιστημών και των τεχνών, μετάφραση-επιμέλεια Κ. Κουτσαντώνης, 24 γράμματα, 2018, ISBN 9786185302405
Le Devin du Village (Ο μάγος του χωριού, όπερα), 1752
Narcisse ou l’Amant de lui-même (κωμωδία), 1752
Νάρκισσος, ή ο εραστής του εαυτού του, μετάφραση Στέργια Κάββαλου, πρόλογος Κώστας Γεωργουσόπουλος, Ηριδανός, 2011, ISBN 9789603352310
Discours sur l'origine et les fondements de l'inégalité parmi les hommes (Διατριβή για την προέλευση και τις βάσεις της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων), 1754
Η κοινωνική ανισότητα, μετάφραση-σχόλια Στάθης Πρωταίος, Αθήνα, Δαρεμάς, 1963.
Πραγματεία περί της καταγωγής και των θεμελίων της ανισότητας ανάμεσα στους ανθρώπους, μετάφραση Μέλπω Αλεξίου-Καναγκίνη – Κώστας Σκορδύλης, Αθήνα, Σύγχρονη Εποχή, 1992, 1999 (2η έκδοση), 2010, ISBN 9789602246306
Λόγος περί της καταγωγής και των θεμελίων της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων, επιμέλεια Στέλλα Τόκου, Αθήνα, Αγγελάκης, 2021, ISBN 9789606161773
Discours sur l'économie politique, 1755
Λόγος περί πολιτικής οικονομίας, μετάφραση Κατερίνα Γεωργοπούλου, επιμέλεια Θανάσης Γκιούρας, πρόλογος Διονύσης Γράβαρης, Αθήνα, Σαββάλας, 2004, ISBN 9789604230594
Lettre à d'Alembert sur les spectacles, 1758
Επιστολή στον Ντ’ Αλαμπέρ, περί των θεαμάτων, μετάφραση-σημειώσεις Γιώργος Μητρόπουλος, επιμέλεια-πρόλογος Γιώργος Μανιάτης, Αθήνα, Στάχυ, 2001, ISBN 9789608032729
Χειρόγραφο της Γενεύης, το κοινωνικό συμβόλαιο πριν το κοινωνικό συμβόλαιο, μετάφραση Αλφρέδος Σταϊνχάουερ – Λευτέρης Χουντουλίδης, Έρμα, 2019, ISBN 9786188420960
Lettres écrites de la montagne, 1764
Γράμματα από το βουνό, μετάφραση Κατερίνα Κέη, επιμέλεια Αλέξανδρος Χρύσης – Αντώνης Δημητρίου, πρόλογος Αλέξανδρος Χρύσης, Αθήνα, Στάχυ, 2002, ISBN 9789608032767
Σχέδιο Συντάγματος για την Κορσική. Στοχασμοί για τη διακυβέρνηση της Πολωνίας και τη σχεδιαζόμενη μεταρρύθμισής της, μετάφραση Κατερίνα Κέη, εισαγωγή-επιμέλεια Αλέξανδρος Χρύσης, Αθήνα, Πολύτροπον, 2006, ISBN 9789608354395
Essai sur l'origine des langues, δημοσιεύτηκε 1781
Δοκίμιο περί καταγωγής των γλωσσών, όπου γίνεται λόγος περί μελωδίας και μουσικής μιμήσεως, μετάφραση Κωστής Παπαγιώργης, Αθήνα, Καστανιώτης, 1998, 2001, ISBN 9789600322644
Rêveries du promeneur solitaire, ημιτελές, δημοσιεύτηκε 1782[6]
Οι ονειροπολήσεις του μοναχικού οδοιπόρου, μετάφραση Νίκος Σημηριώτης, πρόλογος Ζακ Βουαζίν, Αθήνα, Ζαχαρόπουλος, 1989, 1990, ISBN 9789602081273
Émile et Sophie, ou les Solitaires, ημιτελές, δημοσιεύτηκε μετά θάνατον
Αιμίλιος και Σοφία, ή οι μοναχικοί, μετάφραση Δέσποινα Σαραφίδου, επιμέλεια-πρόλογος Μαρία Σωτηράκου, Αθήνα, Ροές, 2010, ISBN 9789602833155
Starobinski, Jean, Ζαν-Ζακ Ρουσώ. Η διαφάνεια και το εμπόδιο. Μετάφρ. Κωστής Παπαγιώργης. "Ελληνικά Γράμματα", Αθ. 2005.
Starobinski, Jean, Ο Ρουσσώ απαντά στον Βολταίρο. Ο λόγος περί επιστημών και τεχνών. Μετάφρ. Ράνια Πολυκανδριώτη – Άννα Ταμπάκη. "Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών", Αθ. 2002.
Wokler, Robert: Ρουσσώ. Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε. Μετάφρ. Παναγιώτης Πανταζάκος. "Ελληνικά Γράμματα", Αθ. 2006
DURANT, WILL & ARIEL (1968). ΒΛΑΧΟΣ, ΠΑΝΟΣ, επιμ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. I'. Aφοι Συροπούλοι & Κ. Κουμουνδουρέας. σελ.14. "Εγεννήθηκα εις την Γενεύην το 1712, από πατέρα τον Ισαάκ Ρουσσώ και μητέρα την Σουζάνναν Μπερνάρ, πολίτας".