From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ερωτική ασφυξία (που επίσης ονομάζεται ασφυξιοφιλία, υποοξυφιλία ή παιχνίδι ελέγχου της αναπνοής) είναι ο σκόπιμος περιορισμός του οξυγόνου στον εγκέφαλο για σκοπούς σεξουαλικής διέγερσης. Ο όρος αυτοερωτική ασφυξία χρησιμοποιείται όταν η πράξη γίνεται από ένα άτομο στον εαυτό του. Η ερωτική ασφυξία μπορεί να οδηγήσει σε τυχαίο θάνατο λόγω ασφυξίας.
Το ερωτικό ενδιαφέρον για την ασφυξία ταξινομείται ως παραφιλία στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης.
Όσον αφορά τις παραισθησιογόνες καταστάσεις που προκαλούνται από τη χρόνια υποξία, ο Δρ Ελ Λόιντ σημειώνει ότι μπορεί να είναι παρόμοιες με τις παραισθήσεις που βιώνουν οι ορειβάτες σε υψόμετρο. Σημειώνει περαιτέρω ότι καμία τέτοια κατάσταση δεν εμφανίζεται στην υποξία που προκαλείται από ξαφνική αποσυμπίεση του αεροσκάφους σε ύψος. Αυτά τα ευρήματα του υποδηλώνουν ότι δεν προέρχονται καθαρά από έλλειψη οξυγόνου. Εξετάζοντας τις μελέτες για την υποξία διαπίστωσε ότι «ανωμαλίες στην εγκεφαλική νευροχημεία που περιλαμβάνουν έναν ή περισσότερους από τους διασυνδεδεμένους νευροδιαβιβαστές, ντοπαμίνη, σεροτονίνη και βήτα-ενδορφίνη, είχαν αναφερθεί σε όλες τις καταστάσεις που σχετίζονται με παραισθήσεις».[1]
Ιστορικά, η πρακτική της αυτοερωτικής ασφυξίας έχει τεκμηριωθεί από τις αρχές του 17ου αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως θεραπεία για τη στυτική δυσλειτουργία. Η ιδέα για αυτό πιθανότατα προήλθε από άτομα που εκτελέστηκαν με απαγχονισμό. Παρατηρητές σε δημόσιους απαγχονισμούς παρατήρησαν ότι τα αρσενικά θύματα ανέπτυξαν στύση, που μερικές φορές παρέμενε μετά το θάνατο (στύση θανάτου) και περιστασιακά εκσπερμάτιζαν όταν κρεμιούνταν.[2]
Διάφορες μέθοδοι χρησιμοποιούνται για να επιτευχθεί το επίπεδο εξάντλησης του οξυγόνου που απαιτείται, όπως κρέμασμα, ασφυξία με πλαστική σακούλα πάνω από το κεφάλι, αυτοπνιγμός όπως με απολίνωση, αέριο ή πτητικούς διαλύτες, συμπίεση στο στήθος ή κάποιος συνδυασμός αυτών.[3] Μερικές φορές χρησιμοποιούνται περίπλοκες συσκευές (όπως υδραυλικές) για να παράγουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.[4] Η πρακτική μπορεί να είναι επικίνδυνη ακόμη και αν εκτελείται με προσοχή και έχει οδηγήσει σε σημαντικό αριθμό θανάτων από ατυχήματα. Ο Ούβα (1995) γράφει «Οι εκτιμήσεις του ποσοστού θνησιμότητας της αυτοερωτικής ασφυξίας κυμαίνονται από 250 έως 1.000 θανάτους ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες».[5] Περιπτώσεις έχουν επίσης αναφερθεί στη Σκανδιναβία[6] και στη Γερμανία.[7][8] Η σουηδική αστυνομία ανέφερε το 1994 ότι ο αριθμός των θανάτων από αυτοερωτική ασφυξία στην περιοχή της Στοκχόλμης (περίπου 1,7 εκατομμύρια κάτοικοι) ήταν τουλάχιστον 5 ετησίως, αλλά ο αριθμός των μη καταγεγραμμένων περιπτώσεων υποτίθεται ότι ήταν υψηλός.[9] Η αυτοερωτική ασφυξία μπορεί συχνά να εκληφθεί εσφαλμένα ως αυτοκτονία, η οποία είναι μια κύρια αιτία θανάτου στους εφήβους.[10]
Οι θάνατοι συμβαίνουν συχνά όταν η απώλεια συνείδησης που προκαλείται από μερική ασφυξία οδηγεί σε απώλεια ελέγχου των μέσων στραγγαλισμού, με αποτέλεσμα συνεχιζόμενη ασφυξία και θάνατο. Ενώ συχνά η ασφυξιοφιλία ενσωματώνεται στο σεξ με έναν σύντροφο, άλλοι απολαμβάνουν αυτή τη συμπεριφορά μόνοι τους, καθιστώντας δυνητικά πιο δύσκολη την έξοδο από επικίνδυνες καταστάσεις.
Σε ορισμένες θανατηφόρες περιπτώσεις, το σώμα του ασφυξιοφιλικού ατόμου ανακαλύπτεται γυμνό ή με τα γεννητικά όργανα στο χέρι, με παρόν πορνογραφικό υλικό ή σεξουαλικά παιχνίδια ή με στοιχεία ότι είχε οργασμό πριν από το θάνατο.[7] Τα σώματα που βρέθηκαν στη σκηνή ενός τυχαίου θανάτου δείχνουν συχνά στοιχεία για άλλες παραφιλικές δραστηριότητες,[11] όπως η φετιχιστική παρενδυσία και ο μαζοχισμός.[3] Σε περιπτώσεις που αφορούν εφήβους στο σπίτι, οι οικογένειες μπορεί να διαταράξουν τη σκηνή «εξυγιάνοντάς» την, αφαιρώντας στοιχεία παραφιλικής δραστηριότητας. Αυτό μπορεί να έχει ως συνέπεια να φαίνεται ο θάνατος ως σκόπιμη αυτοκτονία και όχι ως ατύχημα.[12]
Η μεγάλη πλειοψηφία των γνωστών θανάτων από ερωτική ασφυξία είναι άνδρες. Μεταξύ όλων των γνωστών κρουσμάτων στο Οντάριο και στην Αλμπέρτα από το 1974 έως το 1987, μόνο 1 από τις 117 περιπτώσεις ήταν γυναίκα.[3] Έχουν αναφερθεί ορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις γυναικών με ερωτική ασφυξία.[13][14][15][16] Η κύρια ηλικία τυχαίου θανάτου είναι τα μέσα της ηλικίας των 20 ετών,[3][17] αλλά έχουν αναφερθεί θάνατοι σε εφήβους[18][19][20] και σε άνδρες στα 70 τους.[7][17]
Δικηγόροι και ασφαλιστικές εταιρείες έχουν θέσει υποθέσεις υπόψη των κλινικών ιατρών, επειδή ορισμένες αξιώσεις ασφάλισης ζωής καταβάλλονται σε περίπτωση θανάτου από ατύχημα, αλλά όχι αυτοκτονίας.[21][22][23]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.