Δήμος Πηνειού

Ο Δήμος Πηνειού είναι δήμος της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας^[1], που συστάθηκε με το διοικητικό πρόγραμμα «Καλλικράτης» (2011) από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Βαρθολομιού, Γαστούνης και Τραγανού.^[2] Η έκταση του είναι 155,05 τ.χλμ και ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 21.034 κάτοικους σύμφωνα με την εθνική απογραφή του 2011^[3]. Έδρα του δήμου είναι η κωμόπολη της Γαστούνης.^[2]

Δήμος Πηνειού
Δήμος
Χώρα	Ελλάδα
Έδρα	Γαστούνη
Τοπικές έδρες	Γαστούνη, Βαρθολομιό, Τραγανό
Διοίκηση
• Δήμαρχος	Αλέξιος Καστρινός (2024- )
Διοικητική υπαγωγή
• Αποκ. διοίκηση	Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
• Περιφέρεια	Δυτικής Ελλάδας
• Περιφ. ενότητα	Ηλείας
Διαμέρισμα	Πελοπόννησος
Νομός	Ηλείας
Έκταση	155,05 km2
Πληθυσμός	21.034 (απογραφή 2011)
Ιστότοπος	https://dimos-pineiou.gr/

Διαίρεση

Στον δήμο περιλαμβάνονται οι παρακάτω οικισμοί του πρώην Δήμου Βαρθολομιού:^[3]

• το Βαρθολομιό [ 3.603 ]
• ο Άγιος Παντελεήμονας [ 16 ]
• ο Βατιώνας [ 165 ]
• ο Βρανάς [ 316 ]
• οι Θίνες (τ. Παραλία Θινών) [ 27 ]
• η Κοκκάλα [ 20 ]
• τα Ρωμέικα [ 103 ]
• η Στρουμπούλη [ 21 ]
• η Δήμητρα [ 296 ]
• τα Ρεγκλαίικα [ 28 ]
• τα Καλύβια [ 139 ]
• η Λυγιά [ 286 ]
• το Αρκούδι [ 157 ]
• η Γλύφα [ 259 ]
• το Ιονικό [ 0 ]
• η Παραλία [ 85 ]
• ο Μάχος [ 378 ]

Στο δήμο περιλαμβάνονται οι παρακάτω οικισμοί του πρώην Δήμου Γαστούνης:^[3]

• η Γαστούνη [ 7.845 ]
• ο Καβάσιλας [1.252 ]
• το Καρδιακαύτι [ 651 ]
• ο Κόροιβος [ 316 ]
• το Λευκοχώρι [ 546 ]
• το Παλαιοχώρι [461 ]
• το Ρουπάκι [543 ]

Στον δήμο περιλαμβάνονται οι παρακάτω οικισμοί του πρώην Δήμου Τραγανού:^[3]

• το Τραγανό [ 2.509 ]
• το Μαρκόπουλο [ 125 ]
• η Όλγα [ 672 ]
• το Πηγάδι [ 41 ]
• η Αγία Μαύρα [ 468 ]
• η Σιμίζα [ 66 ]

Ονομασία

Το όνομα του δήμου προέρχεται από τον ποταμό Πηνειό. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Πηνειός ήταν ποτάμιος Θεός, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, καθώς και αδελφός των Ωκεανίδων.

Αθλητισμός

Στον δήμο εδρεύουν 10 ποδοσφαιρικοί σύλλογοι.

Σε παρένθεση αναγράφεται η κατηγορία στην οποία αγωνίζονται κατά την περίοδο 2011-2012.

• Δόξα Αγίας Μαύρας
• Ελπίδα Βαρθολομιού
• Ηλειάκός Βαρθολομιού (Β' Ηλείας)
• Αίας Γαστούνης (Γ΄ Εθνική)
• Απόλλων Γαστούνης (Γ' Ηλείας)
• Άρης Δήμητρας (Α2 Ηλείας)
• Ατρόμητος Καβασίλων (Β' Ηλείας)
• Αναγέννηση Παλαιοχωρίου (Α1 Ηλείας)
• Ηρακλής Ρουπακίου (Γ' Ηλείας)
• Νίκη Τραγανού (Α1 Ηλείας)

Αξιοθέατα και μνημεία

Ξεχωριστά ιστορικά μνημεία της περιοχής αποτελούν οι ναοί και μονές της βυζαντινής εποχής, δηλαδή η Παναγία Καθολική, χτισμένη κατά τον 11ο αιώνα στην Γαστούνη, η Αγία Ελεούσα του 9ου αιώνος στα νότια του χωριού Λυγιά Βαρθολομιού και ο Άγιος Νικόλαος του 14ου αιώνος στα Καβάσιλα.

Σημείο αναφοράς είναι και η ιστορική οικία της οικογένεια Σισίνη στην Γαστούνη, ένα αναπαλαιωμένο κτίριο, όπου ενα διάστημα υπήρξε Δημαρχιακό Μέγαρο του παλαιού Δήμου Ήλιδας και στο οποίο σήμερα βρίσκεται το γραφείο του Δημάρχου Πηνειού και κάποιες από τις υπηρεσίες του Δήμου. Υπάρχουν επίσης Λαογραφικά Μουσεία στο Βαρθολομιό, στην Αγία Μαύρα και στη Γλύφα.

Η περιοχή φημίζεται επίσης και για τις όμορφες παραλίες της, με συνολικό μήκος σχεδόν 20 χιλιόμετρα. Το παράκτιο τμήμα του Δήμου ξεκινά στα βόρεια από το Αρκούδι και φτάνει στα νότια μέχρι την παραλία Παλαιοχωρίου-Σαβαλίων, όπου σε αυτό υπάρχουν τόσο πολυσύχναστες, όσο και ήσυχες παραλίες και κύριο χαρακτηριστικό τους είναι τα καθαρά νερά του Ιονίου και η χρυσή άμμος στις ακτές.

Πηγές

• Πρόγραμμα Καλλικράτης - ΦΕΚ Α87 της 07/06/2010
• Απόφαση 45892 του Υπ. Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης - ΦΕΚ Β1292 της 11/08/2010
• Υπουργείο Εσωτερικών, σχέδιο Καλλικράτης
• Ελευθεροτυπία Οι χάρτες του Καλλικράτη

Παραπομπές

1. «Παρουσίαση». Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. 4 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2020.
2. Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωµένης ∆ιοίκησης - Πρόγραµµα Καλλικράτης». Αθήνα: Ε.Ε.Τ.Α.Α.:Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ιούνιος 2014, σελ. 37 του pdf. https://www.eetaa.gr/ekdoseis/pdf/157.pdf.
3. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10735-36 (σελ. 261-262 του pdf)