Αρμενικά υψίπεδα

Τα αρμενικά υψίπεδα είναι οροπέδιο στο βόρειο τμήμα της Μέσης Ανατολής. Στα δυτικά βρίσκεται το οροπέδιο της Ανατολίας, το οποίο ανυψώνεται από τις πεδιάδες στις ακτές του Αιγαίου και εκτείνεται μέχρι ανατολικά της Καππαδοκίας. Στα νοτιοανατολικά βρίσκεται το ιρανικό υψίπεδο, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 1.500 με 600 μέτρα. ^[1]Ο Καύκασος εκτείνεται προς τα βορειοανατολικά και προς τα νότο βρίσκεται η άνω Μεσοποταμία.

Δορυφορική εικόνα των υψιπέδων

Κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστό ως Μείζων Αρμενία, η οποία έχει κεντρικό ρόλο στην ιστορία των Αρμενίων και είναι μια από τις τέσσερις περιοχές που σχετίζονται με τους Αρμένιους. Οι άλλες είναι η ελάσσονα Αρμενία, η Κιλικία και η Κομμαγηνή.^[2][3] Κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα στην περιοχή εγκαταστάθηκε μεγάλος πληθυσμός Τουρκμένων. Αλλες εθνικότητες που κατοικούν στο οροπέδιο είναι οι Γεωργιανοί και Ασσύριοι. Ο χριστιανικός πληθυσμός του δυτικού άκρου του υψιπέδου εξοντώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα στη γενοκτονία των Αρμενίων. Σήμερα στα υψίπεδα κατοικούν Αρμένιοι, Κούρδοι, Τούρκοι, Αζέροι και Γεωργιανοί.

Τα υψίπεδα έχουν συνολικά έκταση 400.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και καλύπτουν τμήμα της ανατολικής Τουρκίας, ολόκληρη την Αρμενία, τη νότια Γεωργία, το δυτικό Αζερμπαϊτζάν και το βορειοδυτικό Ιράν.^[4] Γεωλογικά πρόσφατη ηφαιστειακή δραστηριότητα^[5] έχει οδηγήσει στην δημιουργία ηφαιστειακών οικοδομημάτων, όπως το όρος Αραράτ, το οποίο με ύψος 5.137 μέτρα είναι το ψηλότερο βουνό στα υψίπεδα, ενώ τα μασίφ και οι τεκτονικές κινήσεις έχουν οδηγήσει το σχηματισμό τριων μεγάλων λιμνών, τις Βαν, Ουρμία και Σεβάν.^[6] Η ηφαιστειακή δραστηριότητα είναι απότοκος της σύγκρουσης της αραβικής τεκτονικής πλάκας με την Ευρασιατική στο πρώιμο Μειόκαινο, με αποτέλεσμα πέρα από την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, την ανύψωση και την ορογένεση. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από κατακερματισμένα ηφαιστειακά τόξα και τμήματα ηπειρωτικού και ωκεάνιου φλοιού.^[7]

Παραπομπές

1. Hewsen, Robert H. "The Geography of Armenia" in The Armenian People From Ancient to Modern Times Volume I: The Dynastic Periods: From Antiquity to the Fourteenth Century. Richard G. Hovannisian (ed.) New York: St. Martin's Press, 1997, pp. 1-17
2. Adalian, Rouben Paul (2010). Historical dictionary of Armenia (2nd έκδοση). Lanham, MD: Scarecrow Press. σελίδες 336–8. ISBN 0810874504.
3. Grierson, Otto Mørkholm ; edited by Philip· Westermark, Ulla (1991). Early Hellenistic coinage : from the accession of Alexander to the Peace of Apamea (336-188 B.C.) (Repr. έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 175. ISBN 0521395046.
4. "Armenian Highland." Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia
5. Volcanoes, their structure and significance Thomas George Bonney - 1912 - Page 243
6. Emerald Network Pilot Project in Armenia, Συμβούλιο της Ευρώπης.
7. Meliksetian, Khachatur; Savov, Ivan; Connor, Charles; Halama, Ralf; Jrbashyan, Ruben; Navasardyan, Gevorg; Ghukasyan, Yura; Gevorgyan, Hripsime; Manucharyan, Davit; Ishizuka, Osamu; Quidelleur, Xavier; Germa, Aurélie (2014). «Aragats stratovolcano in Armenia - volcano-stratigraphy and petrology». Geophysical Research Abstracts 16.