Άαλστ

Το Άαλστ (ολλανδικά: Aalst‎‎, γαλλικά: Alost‎‎, Αλόστ), είναι πόλη και έδρα δήμου του Βελγίου, στην επαρχία Ανατολική Φλάνδρα (Oost-Vlaanderen). Την 1η Ιανουαρίου 2024 το Άαλστ είχε πληθυσμό 90.931 κατοίκων^[3]. Ο δήμος έχει έκταση 78,12 χλμ². Βρίσκεται πάνω στον αυτοκινητόδρομο που συνδέει τις Βρυξέλλες με τη Γάνδη, περίπου στο μέσον μεταξύ των δύο πόλεων (19 χλμ. και 21 χλμ. αντίστοιχα).

Άαλστ
Σημαία Σφραγίδα Έμβλημα
Άαλστ
Χώρα	Βέλγιο
Διοικητική υπαγωγή	Arrondissement of Aalst
Γεωγραφική υπαγωγή	Land of Aalst και Denderstreek
Προστάτης	Μαρτίνος της Τουρ
Διοίκηση
• Mayor of Aalst	Christoph D'Haese (από 2013)
Έκταση	78,66 km²
Υψόμετρο	14 μέτρα
Πληθυσμός	88.854 (1  Ιανουαρίου 2022)[1]
Ταχ. κωδ.	9300[2], 9310[2], 9320[2] και 9308[2]
Τηλ. κωδ.	053
Ζώνη ώρας	UTC+01:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η πόλη είναι γνωστή για το καρναβάλι της και τις γιορτές που το συνοδεύουν, αλλά και για την παραδοσιακή «αντιπαλότητά» της με τη γειτονική πόλη Ντεντερμόντε (Dendermonde), που έχει τις ρίζες της στον Μεσαίωνα.

Ο κάτοικος της πόλης ονομάζεται Άαλσ-τενάαρ (πληθ. Άαλσ-τενάρεν) (Aalstenaar-en).^[4]

Γεωγραφία

Το κέντρο του Άαλστ βρίσκεται κατά μεγάλο ποσοστό στην κοιλάδα του ποταμού Ντέντερ (Dender), σε ύψος περίπου 10 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Άλλωστε, ολόκληρη η περιοχή της ανατολικής Φλάνδρας, την οποία διαρρέει ο ποταμός, ονομάζεται Ντέντερστρεϊκ (Denderstreek). Το υψηλότερο σημείο της πόλης βρίσκεται στα μισά του δρόμου ανάμεσα στο κέντρο και τη συνοικία Χέρντερσεμ (Herdersem), 30 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στα Α, ΝΑ, Ν και ΝΔ της πόλης υπάρχουν λόφοι, όπως η περιοχή Παγιότεν (Payottenland), με χαμηλές κορυφές στα 100 μέτρα και οι λόφοι που οδηγούν στις Αρδέννες της Φλάνδρας, με κορυφές μεταξύ 60 και 85 μέτρων.

Ιστορία

Ο Άγιος Μαρτίνος στο Άαλστ

Τα πρώτα ιστορικά αρχεία για την πόλη χρονολογούνται από τον 9ο αιώνα, όταν είχε πρωτοαναφερθεί ως «βίλα» Αλόστ (villa Alost), εξάρτημα του Αββαείου Λομπ (Lobbes). Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, αναπτύχθηκε μια πόλη και ποταμίσιο λιμάνι σε αυτό το στρατηγικό σημείο, όπου ο δρόμος από την Μπρυζ προς την Κολωνία διασταυρωνόταν με τον ποταμό Ντέντερ. Ήταν μόνο στην εποχή της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν έγινε πρωτεύουσα της επαρχίας της Φλάνδρας. Το 1046, το Άαλστ πέρασε στη δικαιοδοσία της Κομητείας της Αυτοκρατορικής Φλάνδρας, και απορρόφησε ένα μέρος της Βραβάντης (Brabant), ενώ το 1173 ενώθηκε με το υπόλοιπο της επαρχίας της Φλάνδρας.^[5] Η θέση του στα σύνορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επέτρεψε στην πόλη να κρατήσει κάποιο βαθμό ανεξαρτησίας.

Η κατασκευή του δημαρχείου άρχισε στα μέσα του 12ου αιώνα, καθιστώντας το ως το παλαιότερο σωζόμενο δημαρχείο στο Βέλγιο. Πολλά χειρόγραφα από την περίοδο αυτή σώζονται στα αρχεία της πόλης.^[6]. Κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, το Άαλστ συμμάχησε με τον Λουδοβίκο τον Β’ (Louis de Male), κόμη της Φλάνδρας, εναντίον του Φιλίππου του Αρτεφέλντε (Philip van Artevelde) και έστειλε στρατεύματα στη νικηφόρα μάχη του Ρόοζεμπεκε (Roosebeke).^[7] Το δημαρχείο, αλλά και η ίδια η πόλη, καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς από πυρκαγιά το 1360. Η πόλη ανοικοδομήθηκε αμέσως και ένα νέο καμπαναριό σε γοτθικό στυλ χτίστηκε τον 15ο αιώνα (βλ. και Αξιοθέατα). Αυτή ήταν εποχή μεγάλης ακμής για την πόλη, όπου κυριάρχησε η ισχυρή συντεχνία των υφαντών. Ήταν, επίσης, η εποχή που ο Ντιρκ Μάρτενς (Dirk Martens) ένας ντόπιος τυπογράφος, έγινε ο πρώτος τυπογράφος στην Καθολική Ολλανδία, ιδρύοντας ένα τυπογραφείο το 1473 και δημοσιεύοντας βιβλία διαφόρων συγγραφέων, αλλά και του ίδιου του Χριστόφορου Κολόμβου. Ο Μάρτενς θα γίνει αργότερα καθηγητής στο Παλαιό Πανεπιστήμιο του Λέουβεν (Leuven) ^[8] και, όταν πέθανε, ενταφιάστηκε στην Εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου.^[9]

Το Άαλστ επλήγη σημαντικά κατά τη διάρκεια του Ογδοηκονταετούς Πολέμου (1568-1648). Αργότερα, στον Πόλεμο της Αποκέντρωσης, περιήλθε στην κατοχή του Τουρέν και αργότερα στη Γαλλία μέχρι το 1706, οπότε ανεξαρτητοποιήθηκε μαζί με ολόκληρη τη Νότια Φλάνδρα. Πάντως η οικονομία με βάση την υφαντουργία προόδευσε κατά τη γαλλική κατοχή. Στον 18ο αιώνα, οι Αυστριακοί έλεγχαν την περιοχή.^[10]

Ο 19ος αιώνας σημαδεύτηκε από κοινωνικές κρίσεις που προκλήθηκαν από τη Βιομηχανική Επανάσταση, ενώ στα χρόνια πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το φασιστικό κίνημα στις Κάτω Χώρες εδραιώθηκε στην περιοχή, μέσω του Φλαμανδικού Εθνικού Μετώπου (Vlaamsch Nationaal Verbond). Το Άαλστ, μαζί με τις Βρυξέλλες και την Αμβέρσα ήταν οι ισχυρότεροι υποστηρικτές της συγκεκριμένης ιδεολογίας.^[11] Η πόλη βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια των δύο παγκόσμιων πολέμων.^[12]

Οικονομία

Ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας παραμένει ακόμη ανθηρός στο Άαλστ, εν μέρει εξαιτίας της γαλλικής κατοχής. Στην πόλη παράγονται όχι μόνο τα ίδια τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, είδη ένδυσης και υπόδησης, αλλά κατασκευάζονται και πολλά από τα μηχανήματα που απαιτούνται. Οι περισσότερες αγροτικές περιοχές είναι σημαντικές για την παραγωγή λυκίσκου, τα οποία πωλούνται στις εκεί, παλιές ζυθοποιίες. Υπάρχει ακόμη μεγάλη επιχείρηση που δραστηριοποιείται στην ανθοκομία.^[13]

Πολιτιστικά γεγονότα

Το Άαλστ είναι γνωστό για τους εορτασμούς του καρναβαλιού, κάθε χρόνο τον Φεβρουάριο. Ένας Πρίγκιπας «Καρνάβαλος» εκλέγεται, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να «κυβερνάει» την πόλη για τρεις ημέρες. Μεγάλη παρέλαση διασχίζει την πόλη την Κυριακή, με περίπου 70 ομάδες από μασκαράδες και αυτοκίνητα.

Αξιοθέατα

Το καμπαναριό στο Άαλστ

• Η Κολεγιακή Εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου, (Sint-Martinuskerk): είναι γοτθικού ρυθμού, χρονολογείται από το 1480 και είναι ημιτελής. Περιέχει έναν πίνακα του Ρούμπενς με τον τίτλο, Ο Άγιος Ρόκκος εκλιπαρώντας τον Χριστό να τερματίσει την πανούκλα στο Άαλστ, και επίσης ένα όμορφο ιερό του 1605, το οποίο διαθέτει γλυπτά φτιαγμένα από τον Ιερώνυμο Ντυκενουά τον Πρεσβύτερο. Η εκκλησία είχε καταστραφεί το 1914.
• Το Δημαρχείο: είναι το παλαιότερο στο Βέλγιο και ένα από τα πιο όμορφα της Φλάνδρας.
• Το Σπίτι των Δημοτικών Συμβούλων, (het Schepenhuis): αρχικό κτίσμα του 1255, ένα από τα παλαιότερα στη χώρα, αλλά επανακατασκευασμένο λόγω καταστροφών το 1380 και το 1879. Διαθέτει θαυμάσιο καμπαναριό, εφοδιασμένο με καριγιόν με 52 καμπάνες. Έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, το 1999.
• Το άγαλμα του Ντιρκ Μάρτενς (Dirk Martens, 1450-1534), πρώτου τυπογράφου στην Ολλανδία.
• Οι παλιές ζυθοποιίες που παράγουν το δικό τους λυκίσκο.

Παραπομπές

1. «Bevolking per gemeente op 1 januari 2022». Statbel.
2. Crossroad Bank of Enterprises.
3. «Population figures as of 1 January 2024» (PDF). Service Public Fédéral Intérieur. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2024.
4. VRTtaal.net - Aalst
5. Blanjean, Lucienne (1997). "Aalst". In Johnston, Bernard. Collier's Encyclopedia. I: A to Ameland (1st ed.). New York, NY: P. F. Collier. p. 1.
6. Hoiberg, Dale H., ed. (2010). "Aalst". Encyclopedia Britannica. I: A-Ak - Bayes (15th ed.). Chicago, IL: Encyclopedia Britannica, Inc. p. 2. ISBN 978-1-59339-837-8
7. Cook, Bernard A. (2004). Belgium: A History. Studies in Modern European History 50. New York, NY: Peter Lang Publishing, Inc. ISBN 0-8204-5824-4
8. Hoiberg, Dale H., ed. (2010)
9. Ogrizek, DoreÌ (1961) [1950]. Belgium and Luxembourg. The World in Color. ASIN B0007H5COK
10. Cohen, Saul B., ed. (1998). "Aalst". The Columbia Gazetteer of the World. New York, NY: Columbia University Press. p. 1. ISBN 0-231-11040-5
11. Clough, Shepard B. (1946) [1945]. "IX: The Flemish Movement". In Goris, Jan-Albert. Belgium. The United Nations. Berkeley, CA: University of California Press. ASIN B001VSF64A.
12. Hoiberg & Dale
13. Cohen