Γαλλικός οίκος μόδας From Wikipedia, the free encyclopedia
Chanel S.A. (Σανέλ Α.Ε. /ʃəˈnɛl/, γαλλική προφορά: ʃanɛl ) είναι μια γαλλική ανώνυμη εταιρεία ιδιοκτησίας των Alain Wertheimer και Gérard Wertheimer, εγγονών του Pierre Wertheimer, ο οποίος ήταν από τους πρώτους συνεργάτες της Coco Chanel . Η Chanel είναι μια πολυτελής εταιρεία που εστιάζει στην υψηλή μόδα και τα έτοιμα ρούχα, τα πολυτελή προϊόντα και τα αξεσουάρ. [1] Στη νεαρή της ηλικία, η Gabrielle Chanel πήρε το ψευδώνυμο Coco από την εποχή της ως τραγουδίστρια. Ως σχεδιάστρια μόδας, η Κοκό Σανέλ τροφοδοτεί το γούστο των γυναικών για κομψότητα στο φόρεμα, με μπλούζες και κοστούμια, παντελόνια και φορέματα, και κοσμήματα (πολύτιμων λίθων και πολύτιμων αντικειμένων) απλού σχεδιασμού, που αντικατέστησε το πολυτελές, πάνω από σχεδιασμένα και υπερβολικά ρούχα και αξεσουάρ της μόδας του 19ου αιώνα. Τα προϊόντα της Chanel έχουν διαφημιστεί από ανδρικά και γυναικεία μοντέλα μόδας, είδωλα και ηθοποιούς, όπως οι Ines de La Fressange, Catherine Deneuve, Carole Bouquet, Vanessa Paradis, Nicole Kidman, Άννα Μουγκλάλις, Audrey Tautou, Keira Knightley, Kristen Stewart, Pharrell Williams, Cara Delevingne, Jennie Kim και Marilyn Monroe . [2] [3]
 | |
 | |
| Εμπορική επ. | Chanel |
|---|---|
| Νομική μορφή | Ανώνυμη Εταιρεία |
| Κλάδος | clothing industry, κόσμημα και μόδα |
| Ίδρυση | 1910 (ως Οίκος Σανέλ) |
| Ιδρυτής | Κοκό Σανέλ |
| Έδρα | Νεϊγί-συρ-Σεν, Γαλλία Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία |
| Περιοχές δραστηρ. | Παγκοσμίως |
| Σημαντικά πρόσωπα | Leena Nair |
| Προϊόντα | Υψηλή ραπτική Πρετ-α-πορτέ Αρώματα Κοσμήματα Αξεσουάρ |
| Καθαρά έσοδα | $ 6,5 δις (Forbes 2019) |
| Ιδιοκτήτης | Alain και Gerard Werheimer |
| Υπάλληλοι | 28.500 (τέλη του 2021) |
| Μητρική | Chanel International BV |
| Ιστότοπος | https://chanel.com |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
     | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Chanel είναι γνωστή για το αρώμα Σανέλ Νο. 5 και Chanel Suit. Η χρήση από τη Chanel του πλεκτού υφάσματος παρήγαγε ενδύματα που ήταν άνετα και προσιτά. [4] Η Chanel επανάστασε την μόδα - την υψηλή ραπτική (haute couture) και την καθημερινή μόδα (prêt-à-porter) - αντικαθιστώντας τις δομημένες σιλουέτες με βάση τον κορσέ και το μπούστο με ενδύματα που ήταν λειτουργικά και συγχρόνως κολακευτικά για τη γυναικεία φιγούρα .
Στη δεκαετία του 1920, τα σχέδια της απλής γραμμής της ραπτικής του οίκου Chanel έκαναν δημοφιλή τη μόδα του «επίπεδου στήθους» που ήταν το αντίθετο της «κλεψύδρας»(έμφαση στο μπούστο και στην περιφέρεια)-μορφής που επιτεύχθηκε από τα μοντέλα του τέλους του 19ου αιώνα την περίοδο της Belle Époque της Γαλλίας (περίπου το 1890-1914), και της βρετανικής Εδουαρδιανής εποχής (περίπου 1901-1919). Η Chanel χρησιμοποίησε χρώματα παραδοσιακά συνδεδεμένα με την αρρενωπότητα στην Ευρώπη, όπως το γκρι και το μπλε, για να υποδηλώσει τη θηλυκή τόλμη του χαρακτήρα. [5] [6] Τα ρούχα του House of Chanel ήταν φτιαγμένα από μαλακό ύφασμα και δερμάτινες επενδύσεις. Η επενδυμένη κατασκευή ενισχύει το ύφασμα, το σχέδιο και το φινίρισμα, δημιουργώντας ένα ένδυμα που διατηρεί τη μορφή και τη λειτουργία του ενώ φοριέται. Ένα παράδειγμα τέτοιων τεχνικών υψηλής ραπτικής είναι το μάλλινο κοστούμι Chanel - μια φούστα στο γόνατο και ένα σακάκι σε σχήμα καρδιάς, διακοσμημένο με μαύρο κέντημα και χρυσά κουμπιά. Τα συμπληρωματικά αξεσουάρ ήταν γόβες χαμηλού ύψους και κοσμήματα, συνήθως ένα κολιέ από μαργαριτάρια και μια δερμάτινη τσάντα . [1] [7]
Ο Οίκος της Chanel (Chanel S.A.) ξεκίνησε το 1909 όταν η Gabrielle Chanel άνοιξε ένα κατάστημα κατασκευής καπέλων, στο ισόγειο του παρισινού διαμερίσματος του κοσμικού κλωστοϋφαντουργού Étienne Balsan, του οποίου ήταν ερωμένη.[1] Επειδή το διαμέρισμα του Balsan ήταν επίσης χώρος συνάντησης για τη γαλλική ελίτ που ασχολούνταν με το κυνήγι και τα αθλήματα, η Chanel είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με τις ερωμένες τους, οι οποίες ήταν γυναίκες της μόδας, κάνοντας τους πλούσιους άντρες να τους αγοράζουν περίτεχνα ρούχα, κοσμήματα και καπέλα, ενώ οι ίδιοι επεδείκνυαν τον πλούτο τους.
Έτσι, η Coco Chanel θα μπορούσε να πουλήσει τα καπέλα που σχεδίασε και έκανε, με αποτέλεσμα να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη και να μην στηρίζεται στον Balsan. Κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων, η Coco Chanel συνομίλησε με τον Arthur 'Boy' Capel, έναν άγγλο μέλος της υψηλής κοινωνίας και παίκτη πόλο, φίλο του Étienne Balsan. Όπως συνηθίζεται στην ανώτερη τάξη, η Chanel έγινε επίσης ερωμένη του Boy Capel. Ο Μπόι Κάπελ αντιλήφθηκε το επιχειρηματικό πνεύμα της Κοκό Σανέλ και το 1910 χρηματοδότησε το πρώτο κατάστημα καπέλων, το Chanel Modes, στο νούμερο 21 της λεωφόρου Καμπόν του Παρισιού. Επειδή αυτό το σημείο ήδη στέγαζε ένα κατάστημα ενδυμάτων, η μίσθωση περιόριζε τη Chanel να πουλά μόνο καπέλα, όχι υψηλή ραπτική . Δύο χρόνια αργότερα, το 1913, το Deauville και Biarritz καταστήματα υψηλής ραπτικής της Coco Chanel προσέφεραν προς πώληση prêt-à-porter σπορ ρούχα για τις γυναίκες, τα πρακτικά σχέδια των οποίων επέτρεπαν σε αυτόν που τα φορά να αθλείται.[1] [5]
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος (1914-18) επηρέασε την ευρωπαϊκή μόδα μέσω της έλλειψης υλικών και της κινητοποίησης των γυναικών. Μέχρι εκείνη την εποχή, η Chanel είχε ανοίξει ένα μεγάλο κατάστημα ειδών ένδυσης στην οδό Καμπόν 31, κοντά στο ξενοδοχείο Ritz, στο Παρίσι. μεταξύ των ρούχων που πωλούνται ήταν σακάκια, ίσιες φούστες από λινό, μπλούζες ναυτικού, μακριά πλεκτά πουλόβερ και ταγιέρ.
Η Coco Chanel χρησιμοποίησε το πλεκτό ύφασμα λόγω των φυσικών ιδιοτήτων του ως ενδύματος, όπως το ράπισμά του - πώς πέφτει από το σώμα της γυναίκας - και πόσο καλά προσαρμόστηκε σε ένα απλό σχέδιο ένδυσης. Ενδυματολογικά, μερικά από τα σχέδια του Chanel προέρχονται από τις στρατιωτικές στολές που επικρατούσαν στον πόλεμο και, μέχρι το 1915, τα σχέδια και τα ρούχα που παρήγαγε το House of Chanel ήταν γνωστά σε ολόκληρη τη Γαλλία. [1]
Το 1915 και το 1917, το περιοδικό Harper's Bazaar ανέφερε ότι τα ενδύματα του La Maison Chanel ήταν "στη λίστα κάθε αγοραστή" για τα εργοστάσια ένδυσης της Ευρώπης. [1] Το κατάστημα φορεμάτων της Chanel στην Καμπόν 31 παρουσίασε καθημερινά φορέματα με παλτό - φορέματα απλού σχεδιασμού και μαύρα βραδινά φορέματα με δαντέλα και τούλι, φορέματα διακοσμημένα με γαγάτη, ένα μικρό υλικό πολύτιμων λίθων.
Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η La Maison Chanel, ακολουθώντας τις τάσεις της μόδας της δεκαετίας του 1920, παρήγαγε φορέματα κεντημένα με χάντρες, που έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλή από τις γυναίκες της Δύσης . [1] Μέχρι το 1920, η Chanel είχε σχεδιάσει και παρουσίασε ένα κοστούμι γυναικών - αποτελούμενο είτε από δύο ενδύματα είτε από τρία ενδύματα - το οποίο επέτρεπε σε μια γυναίκα να έχει μια μοντέρνα, θηλυκή εμφάνιση, ενώ ήταν άνετη και πρακτική για να συντηρεί. που υποστηρίζεται ως η "νέα στολή για το απόγευμα και το βράδυ", έγινε γνωστή ως κοστούμι Chanel .
Το 1921, για να συμπληρώσει το κοστούμι των ρούχων, η Coco Chanel ανέθεσε στον αρωματιστή Ernest Beaux να δημιουργήσει ένα άρωμα για το La Maison Chanel. Τα αρώματα του περιελάμβαναν το άρωμα No.5, το οποίο πήρε το όνομά του από τον αριθμό του δείγματος που άρεσε περισσότερο στην Σανέλ. Αρχικά, ένα μπουκάλι του αριθ. 5 de Chanel ήταν δώρο στους πελάτες της Chanel. Η δημοτικότητα του αρώματος ώθησε το La Maison Chanel να το προσφέρει για λιανική πώληση το 1922.
Το 1923, για να εξηγήσει την επιτυχία των ρούχων της, ο Coco Chanel είπε στο περιοδικό Harper's Bazaar ότι ο σχεδιασμός "η απλότητα είναι το βασικό κομμάτι της πραγματικής κομψότητας". [1] [8]
Η επιτυχία του αριθ. 5 ενθάρρυνε την Coco Chanel να επεκτείνει τις πωλήσεις αρωμάτων πέρα από τη Γαλλία και την Ευρώπη και να αναπτύξει και άλλα αρώματα - κάτι που απαιτούσε επενδυτικό κεφάλαιο, επιχειρηματικό πνεύμα και πρόσβαση στην αγορά της Βόρειας Αμερικής. Για το σκοπό αυτό, ο επιχειρηματίας Théophile Bader (ιδρυτής των Γκαλερί Λαφαγιέτ ) γνώρισε στην Κοκό Σανέλ τον τολμηρό κεφαλαιούχο Pierre Wertheimer. Η επιχειρηματική τους συμφωνία καθιέρωσε την εταιρεία Parfums Chanel, ένα αρωματοπωλείο του οποίου ο Wertheimer κατείχε το 70 τοις εκατό, ο Bader το 20 τοις εκατό και η Chanel το 10 τοις εκατό. Η εμπορική επιτυχία της επιχείρησης εξασφαλίστηκε από το όνομα Chanel και από το κύρος του Οίκου Chanel, η οποία παρέμεινε η μοναδική ανεξάρτητη επιχειρηματική κίνηση της Coco Chanel. [7]
Παρ 'όλα αυτά, παρά την επιτυχία της ραπτικής Chanel και της αρωματοποιίας, οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ της Coco και του καπιταλιστικού εταίρου της επιδεινώθηκαν, επειδή η Coco είπε ότι ο Pierre Wertheimer εκμεταλλευόταν τα ταλέντα της ως σχεδιάστρια μόδας και ως επιχειρηματίας. [7] Ο Wertheimer υπενθύμισε στην Chanel ότι την έκανε μια πολύ πλούσια γυναίκα και ότι το επιχειρηματικό κεφάλαιό του είχε χρηματοδοτήσει την παραγωγική επέκταση της Chanel στην αρωματοποιία που δημιούργησε τον πλούτο που απολάμβανε, όλα από την επιτυχία του αρώματος Chanel Νο.5.
Παρ 'όλα αυτά, η επιχειρηματίας Gabrielle Chanel προσέλαβε τον δικηγόρο René de Chambrun να επαναδιαπραγματευτεί τη σύμπραξη του 10% που εισήγαγε το 1924 με την εταιρεία Parfums Chanel. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ δικηγόρων απέτυχαν και τα ποσοστά εταιρικής σχέσης παρέμειναν όπως καθορίστηκαν στην αρχική επιχειρηματική συμφωνία μεταξύ Wertheimer, Badel και Chanel. [7]
Από την ανδρικού στυλ μόδα της δεκαετίας του 1920, η Coco Chanel είχε προχωρήσει σε γυναικεία μόδα τη δεκαετία του 1930: τα σχέδια βραδινού φορέματος χαρακτηρίστηκαν από ένα ιδιαίτερο θηλυκό στυλ και τα καλοκαιρινά φορέματα χαρακτηρίζονταν από αντιθέσεις, όπως ασημί καψούλια, και τιράντες διακοσμημένες με στρας - αντλώντας ιδέες από παλαιότερα στυλ της μόδας. Το 1932, η Chanel παρουσίασε μια έκθεση κοσμημάτων αφιερωμένη στο διαμάντι ως αξεσουάρ μόδας. Παρουσίασε τα διαμαντένια περιδέραια Comet και Fountain, τα οποία είχαν τέτοιο ιδιαίτερο σχεδιασμό, που η Chanel S.A. τα παρουσίασε ξανά το 1993. Επιπλέον, μέχρι το 1937, ο Οίκος της Σανέλ είχε επεκτείνει το φάσμα των ρούχων του σε περισσότερες γυναίκες και παρουσίασε τα ρούχα prêt-à-porter σχεδιασμένα και κομμένα για τη μικροκαμωμένη γυναίκα. [1] Μεταξύ των σχεδιαστών μόδας, μόνο τα ρούχα που δημιούργησε η Elsa Schiaparelli θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τα ρούχα της Chanel.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1939-45), η Coco Chanel έκλεισε το κατάστημα στο Maison Chanel - αφήνοντας προς πώληση μόνο κοσμήματα και αρώματα - και μετακόμισε στο ξενοδοχείο Ρίτζ, όπου ζούσε με το φίλο της, Hans Günther von Dincklage, αξιωματικό των Ναζί. [1] [5] [7] Μετά την κατάκτηση της Γαλλίας, τον Ιούνιο του 1940, οι Ναζί δημιούργησαν ένα παριζιάνικο στρατηγείο στο ξενοδοχείο Meurice, στην οδό de Rivoli, απέναντι από το Μουσείο του Λούβρου και πολύ κοντά στη μοντέρνα Maison Chanel SA στην οδό 31 Cambon.
Εν τω μεταξύ, εξαιτίας του αντισημιτισμού του ναζιστικού στρατοπέδου, ο Pierre Wertheimer και η οικογένεια, είχαν εγκαταλείψει τη Γαλλία για τις ΗΠΑ στα μέσα του 1940. Αργότερα, το 1941, η Coco Chanel προσπάθησε να αναλάβει τον έλεγχο της Parfums Chanel, αλλά εμποδίστηκε από μια διοικητική αντιπροσωπεία. Έχοντας προβλέψει την πολιτική των Ναζί της κατάσχεσης και απαλλοτρίωσης στη Γερμανία των εβραϊκών επιχειρήσεων και των περιουσιακών στοιχείων της Γαλλίας, ο Pierre Wertheimer, ως πλειοψηφικός εταίρος, είχε νωρίτερα, τον Μάιο του 1940, ορίσει τον Felix Amiot, ένα Χριστιανό γάλλο βιομήχανο, ο οποίος πληρούσε τα κριτήρια της Άριας φυλής που επιθυμούσαν οι Ναζί, ως πληρεξούσιο του για τον νόμιμο έλεγχο της επιχείρησης Parfums Chanel. Οι Ναζί τον αποδέχτηκαν με αποτέλεσμα να δοθεί η δυνατότητα στην εταιρεία αρωμάτων να συνεχίσει ως επιχείρηση. [7] [9]
Στην κατεχόμενη Γαλλία ακούγονταν φήμες ότι η Coco Chanel ήταν συνεργάτης των ναζί. η κρυμμένη ταυτότητά της ήταν μυστικός πράκτορας 7124 του Άμπβερ, με την κωδική ονομασία "Westminster". [10] Ως εκ τούτου, με εντολή του στρατηγού Walter Schellenberg, του Sicherheitsdienst, η Chanel πήγε στο Λονδίνο με αποστολή να συζητήσει με τον Βρετανό πρωθυπουργό Winston Churchill για τα στοιχεία ενός σχεδίου "ξεχωριστής ειρήνης" που πρότεινε ο Reichsführer-SS Heinrich Himmler, προσπαθούσε να αποφύγει την παράδοση στον Κόκκινο Στρατό των Σοβιετικών Ρώσων.
Στο τέλος του πολέμου, κατά τη διάρκεια της Συμμαχικής απελευθέρωσης της Γαλλίας, η Chanel συνελήφθη επειδή συνεργάστηκε με τους Ναζί. Τον Σεπτέμβριο του 1944, το Επιτροπή Εκκαθάρισης της Ελεύθερης Γαλλίας, η épuration, κάλεσε τη Chanel για ανάκριση, όμως, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία ή μάρτυρες για τη συνεργασία της με τους Ναζί, και λόγω της μυστικής παρέμβασης του Τσώρτσιλ εξαιτίας της, η épuration αποφυλάκισε την Coco Chanel. [7] [11] Παρά το γεγονός ότι απελευθερώθηκε από την πολιτική χάρη του Τσώρτσιλ, η δύναμη των φημών της ναζιστικής συνεργασίας της Chanel είχε καταστήσει αδύνατη την παραμονή της στη Γαλλία. Έτσι, η Coco Chanel και ο Γερμανός εραστής της, Hans Günther von Dincklage, αυτό-εξορίστηκαν για 8 χρόνια στην Ελβετία. [1]
Κατά τη μεταπολεμική περίοδο, στη διάρκεια της παραμονής της στην Ελβετία, ο Pierre Wertheimer επέστρεψε στο Παρίσι και πήρε στα χέρια του τον διοικητικό έλεγχο των επιχειρηματικών συμμετοχών της οικογένειάς του - συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου της Parfums Chanel, της αρωματοποιίας που ιδρύθηκε με τα επιχειρηματικά του κεφάλαια και πέτυχε λόγω του κύρους της Chanel. [7]
Στην Ελβετία, τα νέα δημιούργησαν δυσαρέσκεια στην Coco Chanel καθώς θεώρησε ότι ο επιχειρηματικός της εταίρος την εκμεταλλεύτηκε, μόνο για το δέκα τοις εκατό των χρημάτων. Έτσι ίδρυσε μια αντίπαλη ελβετική αρωματοποιία για να δημιουργήσει, να παράγει και να πουλήσει τα "αρώματα Chanel" της. Με τη σειρά του, ο Wertheimer, ο κύριος ιδιοκτήτης μετοχών της Parfums Chanel, είδε τα επιχειρηματικά του συμφέροντα να απειλούνται και τα εμπορικά του δικαιώματα παραβιάζονται επειδή δεν διέθετε νομικά αποκλειστικά δικαιώματα για το όνομα Chanel. Παρ 'όλα αυτά, Wertheimer απέφυγε να καταθέσει αγωγή κατά της Coco Chanel για το εμπορικό σήμα, με κίνδυνο να βλάψει την εμπορική φήμη και την καλλιτεχνική αξιοπιστία της Chanel-brand Parfumerie του.
Με σύνεση, ο Pierre Wertheimer κατήγγειλε τη διαμάχη για τις επαγγελματικές- και εμπορικές- του σχέσεις με την Chanel και τον Μάιο του 1947 επαναδιαπραγματεύθηκαν τη σύμβαση του 1924 που είχε ιδρύσει την Parfums Chanel. Κατέβαλε στην Κοκό Σανέλ 400.000 δολάρια σε μετρητά (κέρδη από τις πωλήσεις του Σανέλ νο.5 κατά τη διάρκεια του πολέμου) ανέθεσε δικαιώματα εκμετάλλευσης 2% από τις πωλήσεις του Σανέλ νο.5, έλαβε περιορισμένα εμπορικά δικαιώματα για να πουλήσει τα "αρώματα της Chanel" στην Ελβετία. και χορήγησε μια διαρκή μηνιαία επιδότηση που πλήρωνε όλα τα έξοδά της. Σε αντάλλαγμα, η Gabrielle Chanel έκλεισε την ελβετική επιχείρηση αρωματοποιίας και πώλησε στην Parfums Chanel τα πλήρη δικαιώματα για το όνομα "Coco Chanel". [7] [12]
Το 1953, όταν επέστρεψε στη Γαλλία από την Ελβετία, η Coco Chanel βρήκε την επιχείρηση μόδας να εμπνέεται από το " New Look " (1947), από τον Christian Dior. Το σχέδιο χαρακτήρισε μια κάτω από τη γάμπα, μακριά φούστα με στενή μέση και μεγάλο στήθος (κάτι που στυλιστικά απουσιάζει από το 1912). Ως μεταπολεμική μόδα που χρησιμοποίησε περίπου 20 γιάρδες ύφασμα, ο Οίκος Ντιόρ παραιτήθηκε από την πολεμική διανομή υφασμάτων για ρούχα. [7]
Το 1947 - μετά την εξαετή φτώχεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1939-45) - το New Look χαιρετίστηκε από τις επιχειρήσεις μόδας της Δυτικής Ευρώπης γιατί οι πωλήσεις των εντυπωσιακών ρούχων θα αναζωογονούσαν τις επιχειρήσεις και την οικονομία. [1] [13]
Το να ξανακερδίσει την επιχειρηματική υπεροχή του Οίκου Chanel, στα πεδία μόδας της υψηλής ραπτικής, το prêt-à-porter, τα κοσμήματα και την αρωματοποιία θα ήταν ακριβό, οπότε η Chanel πλησίασε τον Pierre Wertheimer για επιχειρηματικές συμβουλές και κεφάλαια. [7] Αφού αποφάσισε να συνεργαστεί με την Coco Chanel, οι διαπραγματεύσεις του Wertheimer για τη χρηματοδότηση της ανανέωσης του Οίκου Chanel, του χορήγησαν εμπορικά δικαιώματα σε όλα τα προϊόντα της Chanel.
Το 1953, η Chanel συνεργάστηκε με τον κοσμηματοπώλη Robert Goossens που έπρεπε να σχεδιάσει κοσμήματα για να συμπληρώσει τη μόδα του Οίκου Chanel. κυρίως μακρύ κολιέ από μαύρα μαργαριτάρια και λευκά μαργαριτάρια, τα οποία με μεγάλη αντίθεση απαλύνουν τον αυστηρό σχεδιασμό του κοστουμιού Chanel Suit (φούστα και σακάκι). [5]
Ο Οίκος της Chanel παρουσίασε επίσης δερμάτινες τσάντες με αλυσίδες χρυσού χρώματος ή αλυσίδες από μέταλλο και δέρμα, οι οποίες επέτρεψαν τη μεταφορά της τσάντας από τον ώμο ή στο χέρι. Η χειροποίητη τσάντα από κατεργασμένο δέρμα παρουσιάστηκε στο κοινό τον Φεβρουάριο του 1955. Στο εσωτερικό υπήρχε η αριθμητική εκδοχή της ημερομηνίας έναρξης "2.55" για το συγκεκριμένο μοντέλο της τσάντας . [1]
Καθ 'όλη τη δεκαετία του 1950, η αίσθηση του στυλ της Chanel συνέχισε να είναι απροσδόκητη. Η αρχική παράτολμη κίνηση της επιχείρησης για ανδρικά αρώματα, το Pour Monsieur, ήταν μια επιτυχημένη κολόνια για τους άνδρες. Η Chanel και η εαρινή της συλλογή έλαβαν το Fashion Oscar στα 1957 Fashion Awards στο Ντάλας. Ο Pierre Wertheimer αγόρασε το 20% του Bader, της Parfums Chanel, που αύξησε το ποσοστό του Wertheimer στο 90%. [7]
Αργότερα, το 1965, ο γιος του Pierre, Jacques Wertheimer, ανέλαβε τη διαχείριση της αρωματοποιίας από τον πατέρα του . [7] Σχετικά με την προηγούμενη επιχειρηματική σχέση μεταξύ του Pierre Wertheimer και της Coco Chanel, ο δικηγόρος της Chanel, ο Chambrun, δήλωσε ότι ήταν "βασισμένο στο πάθος ενός επιχειρηματία, παρά τα άσχημα αισθήματα εκμετάλλευσής του... έτσι όταν ο Pierre επέστρεψε στο Παρίσι με υπερηφάνεια και ενθουσιασμό [αφού ένα από τα άλογά του κέρδισε το Αγγλικό Derby του 1956]. Έσπευσε στην Coco, περιμένοντας συγχαρητήρια και επαίνους αλλά αρνήθηκε να τον φιλήσει. Τον αγανάκτησε, βλέπετε, όλη της τη ζωή.»
Η Coco Chanel πέθανε στις 10 Ιανουαρίου 1971, σε ηλικία 87 ετών. [1] Σχεδίαζε ακόμα και τη στιγμή του θανάτου της. Για παράδειγμα, κατά την περίοδο (1966-1969), σχεδίασε τις στολές των αεροσυνοδών για την Ολυμπιακή Αεροπορία. Ο σχεδιαστής που την ακολούθησε ήταν ο Pierre Cardin . Την εποχή εκείνη, η Ολυμπιακή Αεροπορία ήταν μια πολυτελής αεροπορική εταιρεία που ανήκε στον μεγιστάνα των μεταφορών Αριστοτέλη Ωνάση . Μετά το θάνατό της, η ηγεσία της εταιρείας παραδόθηκε στους Yvonne Dudel, Jean Cazaubon και Philippe Guibourgé.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ο Jacques Wertheimer αγόρασε το πακέτο ελέγχου του Οίκου Chanel. [1] [7] Οι επικριτές δήλωσαν ότι κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του δεν έδινε ποτέ μεγάλη προσοχή στην εταιρεία, καθώς ενδιαφερόταν περισσότερο για την εκτροφή αλόγων. Το 1974, το House of Chanel ξεκίνησε το Cristalle - eau de toilette, το οποίο σχεδιάστηκε όταν η Coco Chanel ήταν ζωντανή. Το 1978 κυκλοφόρησε η πρώτη μη-couture, prêt-à-porter γραμμή και η παγκόσμια διανομή αξεσουάρ.
Ο Alain Wertheimer, γιος του Jacques Wertheimer, ανέλαβε τον έλεγχο της Chanel S.A. το 1974. [1] [7] Στις ΗΠΑ, το Chanel No.5 δεν πωλούσε καλά. O Alain ανανέωσε τις πωλήσεις Chanel No.5, μειώνοντας τον αριθμό των καταστημάτων που πωλούν το άρωμα από 18.000 σε 12.000. Αφαίρεσε το άρωμα από τα ράφια φαρμακείων και επένδυσε εκατομμύρια δολάρια σε διαφήμιση για τα καλλυντικά της Chanel. Αυτό εξασφάλισε μεγαλύτερη αίσθηση σπανιότητας και αποκλειστικότητας για το No.5, και οι πωλήσεις αυξήθηκαν εκ νέου καθώς η ζήτηση για το άρωμα αυξήθηκε. Χρησιμοποίησε διάσημους ανθρώπους για να υποστηρίξει το άρωμα - από την Marilyn Monroe μέχρι τον Audrey Tautou . Ψάχνοντας έναν σχεδιαστή που θα μπορούσε να φέρει την ετικέτα σε νέα ύψη, έπεισε τον Karl Lagerfeld να τερματίσει τη σύμβασή του με τον Οίκο μόδας Chloe .
Το 1981, η Chanel ξεκίνησε το Antaeus, ένα άρωμα για άνδρες. Το 1983, ο Karl Lagerfeld ανέλαβε ως επικεφαλής σχεδιαστής της Chanel. Όπως η Chanel, εξέτασε το παρελθόν ως έμπνευση για τα σχέδιά του. Αυτός ενσωματώνει τα υφάσματα Chanel και λεπτομέρειες όπως τουίντ, χρυσές λεπτομέρειες και αλυσίδες. Ο Lagerfeld διατήρησε την υπογραφή της Chanel, αλλά βοήθησε να ανανεώσει την επωνυμία μέχρι και σήμερα.
Σε μεταγενέστερες συλλογές ο Lagerfeld επέλεξε να ξεφύγει από τη γυναικεία εμφάνιση της Chanel και άρχισε να πειραματίζεται με υφάσματα και στυλ. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, περισσότερες από 40 μπουτίκ Chanel άνοιξαν παγκοσμίως. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι μπουτίκ πωλούσαν προϊόντα που κυμαίνονταν από αρώματα 200 δολαρίων ανά ουγγιά, παπούτσια μπαλαρίνας 225 δολαρίων, σε φορέματα 11.000 δολαρίων και δερμάτινα τσάντες 2.000 δολαρίων. Τα καλλυντικά και τα αρώματα της Chanel διανεμήθηκαν μόνο από τα καταστήματα της Chanel. Ο έμπορος της Chanel, Jean Hoehn, εξήγησε την προσέγγιση της εταιρείας, λέγοντας: "Εισάγουμε ένα νέο άρωμα κάθε 10 χρόνια, όχι κάθε τρία λεπτά όπως και πολλοί ανταγωνιστές. Δεν μπερδεύουμε τον καταναλωτή. Με την Chanel, οι άνθρωποι ξέρουν τι να περιμένουν. Και συνεχίζουν να επιστρέφουν σε μας, σε όλες τις ηλικίες, καθώς εισέρχονται και εξέρχονται από την αγορά." Το 1984 ξεκίνησε ένα νέο άρωμα, προς τιμήν της ιδρύτριας, Coco και συνέχισε την επιτυχία της ετικέτας. Το 1986, ο Οίκος Chanel συναντήθηκε με τους ωρολογοποιούς και το 1987 ξεκίνησε το πρώτο ρολόι της Chanel. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ο Alain μετακόμισε τα γραφεία στη Νέα Υόρκη. [14]
Ο Οίκος της Chanel αύξησε την περιουσία της οικογένειας Wertheimer σε 5 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι πωλήσεις κάμφθηκαν από την παγκόσμια οικονομική ύφεση στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά η Chanel ανέκαμψε από τα μέσα της δεκαετίας του 1990.[15] Το 1994, η Chanel είχε καθαρό κέρδος που ισοδυναμούσε με 67 εκατομμύρια ευρώ για πωλήσεις 570 εκατομμυρίων ευρώ σε έτοιμα ενδύματα και ήταν ο πιο κερδοφόρος γαλλικός οίκος μόδας. [16]
Το 1996, η Chanel αγόρασε τους κατασκευαστές όπλων Holland & Holland, αλλά απέτυχε στην προσπάθειά της να αναδιοργανώσει την επιχείρηση.[17] Η ετικέτα μαγιό Eres αγοράστηκε επίσης το 1996. [18] Η Chanel ξεκίνησε το 1996 το άρωμα Allure και το Allure Homme το 1998. Ο Οίκος Chanel ξεκίνησε την πρώτη της σειρά φροντίδας του δέρματος, Précision, το 1999. Την ίδια χρονιά, η Chanel ξεκίνησε μια ταξιδιωτική συλλογή και, με σύμβαση άδειας χρήσης με την Luxottica, εισήγαγε μια σειρά γυαλιών ηλίου.
Ενώ ο Wertheimer παρέμεινε πρόεδρος, ο Françoise Montenay έγινε Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος. Το 2000 κυκλοφόρησε το πρώτο ρολόι unisex από την Chanel, το J12. Το 2001, αγόρασαν την εταιρεία ρολογιών Bell & Ross. Την ίδια χρονιά, μπουτίκ Chanel που προσέφεραν μόνο αξεσουάρ άνοιξαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Chanel ξεκίνησε μια μικρή επιλογή ανδρικών ενδυμάτων ως μέρος των παρουσιάσεων στην πασαρέλα.Το 2002, η Chanel ξεκίνησε το άρωμα Chance και ίδρυσε την θυγατρική εταιρεία Paraffection το 1997 [19] για τη στήριξη της χειροποίητης παραγωγής. Μια συλλογή prêt-à-porter σχεδιάστηκε από τον Karl Lagerfeld.
Τον Ιούλιο του 2002, άνοιξε ένα κατάστημα κοσμημάτων και ρολογιών στη λεωφόρο Madison. Μέσα σε λίγους μήνες, ένα κατάστημα Σανέλ 90 τετραγωνικών μέτρων με παπούτσια και τσάντες άνοιξε δίπλα. Η Chanel συνέχισε να επεκτείνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και μέχρι το Δεκέμβριο του 2002, λειτούργησε 25 μπουτίκ στις ΗΠΑ. [20] Η Chanel εισήγαγε το Coco Mademoiselle και το "In-Between Wear" το 2003, στοχεύοντας σε νεότερες γυναίκες, άνοιξε ένα δεύτερο κατάστημα στην Cambon, άνοιξε ένα κατάστημα 220 τ.μ. στο Χονγκ Κονγκ και κατέβαλε σχεδόν 50 εκατ. δολάρια για ένα κτίριο στο Ginza του Τόκιο. Το 2007, ο Maureen Chiquet διορίστηκε Διευθύνων Σύμβουλος. Παρέμεινε Διευθύνων Σύμβουλος μέχρι την απόλυση του, το 2016.[21] Ο Nick Hochland διαδέχτηκε τον Chiquet ως CEO. [22] Το 2018, ο Chanel ανακοίνωσε ότι θα μεταφέρει τα παγκόσμια κεντρικά γραφεία του στο Λονδίνο.[23] Τον Δεκέμβριο του 2018, η Chanel ανακοίνωσε ότι θα απαγόρευε τη γούνα και τα εξωτικά δέρματα από τις συλλογές της.[24] Τον Φεβρουάριο του 2019, ο Lagerfeld πέθανε σε ηλικία των 85 ετών.[25] Η Virginie Viard, που είχε συνεργαστεί με τον Lagerfeld στο χώρο της μόδας για περισσότερα από 30 χρόνια, τον διαδέχτηκε στη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας.[26]
Το λογότυπο Chanel περιλαμβάνει δύο αλληλοσυνδεδεμένα, αντίθετα γράμματα-C, ένα προς τα αριστερά, ένα προς τα δεξιά. Το λογότυπο δόθηκε στην Chanel από το Château de Crémat της Νίκαιας και δεν καταχωρήθηκε ως εμπορικό σήμα μέχρι να εγκατασταθούν τα πρώτα καταστήματα της Chanel.[27] [28] Μαζί με άλλους κατασκευαστές, η Chanel έγινε στόχος παραχαρακτών.[29] Μια αυθεντική κλασική τσάντα Chanel πωλείται περίπου $ 4.150, ενώ μια «μαϊμού» κοστίζει συνήθως περίπου $ 200. Από τη δεκαετία του 1990, όλες οι αυθεντικές τσάντες Chanel είναι αριθμημένες.
Ένα χρονοδιάγραμμα για την παρουσία της Chanel στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μέσω εμπορικών σημάτων που έχουν καταχωριστεί στο Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας και Εμπορικών Σημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών (USPTO). Την Τρίτη 18 Νοεμβρίου 1924, η Chanel, Inc. υπέβαλε αιτήσεις για εμπορικά σήματα για το τύπωμα Chanel, για το σχέδιο CC και το λογότυπο. Την εποχή εκείνη, τα εμπορικά σήματα καταχωρήθηκαν μόνο για τα αρώματα, τα είδη καλλωπισμού και τα καλλυντικά προϊόντα στην πρωτογενή κατηγορία κοινών μετάλλων και των κραμάτων τους. Η Chanel παρείχε στην USPTO την περιγραφή της πούδρας προσώπου, του αρώματος, της κολώνιας, του κραγιόν και του ρουζ.[30] Τα εμπορικά σήματα Chanel και Double-C απονεμήθηκαν την ίδια ημερομηνία στις 24 Φεβρουαρίου 1925 με αντίστοιχους σειριακούς αριθμούς 71205468 και 71205469. Η πρώτη αίτηση εμπορικού σήματος για το άρωμα Νο. 5 ήταν την Πέμπτη 1 Απριλίου 1926, που περιγράφεται ως άρωμα. Η πρώτη χρήση και η εμπορική χρήση δηλώθηκε την 1η Ιανουαρίου 1921. Η καταχώρηση δόθηκε στις 20 Ιουλίου 1926 με αύξοντα αριθμό 71229497.
| Designer | Season | City | Locale | Presentation date | Line | Theme | For sale |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Fall–Winter 2010 | Paris | Grand Palais | 6 July 2010 | Haute couture | A lion | On order | |
| Spring–Summer 2011 | 5 October 2010 | Ready-to-wear | An orchestra | March 2011 | |||
| Paris–Byzance | 31 rue Cambon | 7 December 2010 | A Byzantine palace | May 2011 | |||
| Spring–Summer 2011 | Pavillon Cambon–Capucines | 25 January 2011 | Haute couture | Ballet [31][32] | On order | ||
| Fall–Winter 2011 | Grand Palais | 8 March 2011 | Ready-to-wear | A frozen garden | September 2011 | ||
| Cruise 2011 | Antibes | Hôtel du Cap | 5 May 2011 | Cruise collection | Outdoors | November 2011 | |
| Fall–Winter 2011 | Paris | Grand Palais | 5 July 2011 | Haute couture | Night-time Place Vendôme[33][34] | On order | |
| Spring–summer 2012 | 4 October 2011 | Ready-to-wear | Under the Sea and Florence | March 2012 | |||
| Paris–Bombay | 6 December 2011 | An Indian palace[35] | May 2012 | ||||
| Spring–Summer 2012 | 24 January 2012 | Haute couture | An aeroplane in flight[36] | On order | |||
| Fall–Winter 2012–2013 | 6 March 2012 | Ready-to-wear | Quartz World | September 2012 | |||
| Cruise 2013 | Versailles | Palace of Versailles | 13 May 2012 | Cruise collection | Gardens of Versailles | November 2012 | |
| Fall–Winter 2012 | Paris | Grand Palais | 3 July 2012 | Haute couture | New Vintage | On order | |
| Spring–Summer 2013 | 2 October 2012 | Ready-to-wear | New energy | March 2013 | |||
| Paris-Edinburgh | Linlithgow | Linlithgow Palace | 4 December 2012 | Ready-to-wear | Barbarian romance | May 2013 | |
| Spring–Summer 2013 | Paris | Grand Palais | 22 January 2013 | Haute couture | The Forest | On order | |
| Fall-Winter 2013-2014 | 5 March 2013 | Ready-to-wear | Around the world | September 2013 | |||
| Cruise 2014 | Singapore | Dempsey Hill Army Barracks | 9 May 2013 | Cruise collection | Vacation | November 2013 | |
| Fall-Winter 2013-2014 | Paris | Grand Palais | 2 July 2013 | Haute couture | The future[37] | On order | |
| Spring-Summer 2014 | 1 October 2013 | Ready-to-wear | Art | March 2014 | |||
| Métiers d'art Paris-Dallas 2013-2014 | Dallas | Fair Park | 11 December 2013 | Ready-to-wear | Texas/ Americana | May 2014 | |
| Spring-Summer 2014 | Paris | Grand Palais | 21 January 2014 | Haute couture | Sport[38] | On order | |
| Fall-Winter 2014-2015 | 4 March 2014 | Ready-to-wear | The Chanel Shopping Center | September 2014 | |||
| Cruise 2015 | Dubai | The World | 14 May 2014 | Cruise collection | Arabia | November 2014 | |
| Fall-Winter 2014-2015 | Paris | Grand Palais | 8 July 2014 | Haute Couture | Pied-à-terre | On order | |
| Spring-Summer 2015 | 30 September 2014 | Ready-to-wear | Chanel Boulevard | March 2015 | |||
| Spring-Summer 2015 | 27 January 2015 | Haute Couture | Paper Flowers | On order | |||
| Fall-Winter 2015-2016 | 10 March 2015 | Ready-to-wear | Brasserie | September 2015 | |||
| Cruise 2016 | Seoul | Dongdaemun Design Plaza | 4 May 2015 | Cruise collection | K-pop | November 2015 | |
| Fall-Winter 2015-2016 | Paris | Grand Palais | 7 July 2015 | Haute Couture | Casino | On order | |
| Spring-Summer 2016 | 6 October 2015 | Ready-to-wear | Airport | March 2016 | |||
| Spring-Summer 2016 | 26 January 2016 | Haute Couture | Zen garden | On order | |||
| Fall-Winter 2016-2017 | 8 March 2016 | Ready-to-wear | No set | September 2016 | |||
| Cruise 2017 | Havana | Paseo del Prado, Havana | 4 May 2016 | Cruise collection | Old Havana | November 2016 | |
| Fall-Winter 2016-2017 | Paris | Grand Palais | 5 July 2016 | Haute Couture | Atelier | On order | |
| Spring-Summer 2017 | 4 October 2016 | Ready-to-wear | Mainframe | March 2017 | |||
| Spring-Summer 2017 | 24 January 2017 | Haute Couture | Mirrors | On order | |||
| Fall-Winter 2017-2018 | 7 March 2017 | Ready-to-wear | Space Exploration | September 2017 | |||
| Métiers d'art
Paris–Hamburg 2017-2018 |
Hamburg | Elbphilharmonie | 6 December 2017 | Ready-to-wear | Sailors Uniforms[39][40] | May 2018 | |
| Spring-Summer 2018 | Paris | Grand Palais | 23 January 2018 | Haute Couture | French Garden [41] | On order | |
| Cruise 2018 | Paris | 3 May 2018 | Cruise collection | Cruise[42] | On order | ||
| Fall-Winter 2018-2019 | Paris | 3 July 2018 | Haute Couture | Atelier | On order | ||
| Spring-Summer 2019 | 3 October 2018 | Ready-to-wear | Chanel by the Sea | On order | |||
| Métiers d'art
Paris–New York 2018-2019 |
New York | Metropolitan Museum of Art | 6 December 2019 | Ready-to-wear | Ancient Egypt[43] | June 2019 | |
| Spring-Summer 2019 | Paris | Grand Palais | 23 January 2019 | Haute Couture | Mirrors | On order | |
| Fall-Winter 2019-2020 | 6 March 2019 | Ready-to-wear | Chanel in the Snow / Alpine Village | September 2019 | |||
| Virginie Viard | Cruise 2019-2020 | Paris | 3 May 2019 | Cruise collection | Train Station | November 2019 | |
| Fall-Winter 2019-2020 | 2 July 2019 | Haute Couture | Coco's Library | On order | |||
Το 1924, ο Pierre Wertheimer ίδρυσε την Parfums Chanel για την παραγωγή και πώληση αρωμάτων και καλλυντικών. η αρωματοποιία αποδείχθηκε το πιο κερδοφόρο επιχειρηματικό τμήμα της εταιρείας Chanel SA. [44] [45] Από την ίδρυσή της, η parfumerie Chanel έχει απασχολήσει τέσσερις αρωματοποιούς:
Τα καλλυντικά είναι το πιο προσβάσιμο προϊόν Chanel, με παραρτήματα σε πολυκαταστήματα σε όλο τον κόσμο, όπως τα Harrods, Galeries Lafayette, Bergdorf Goodman, Hudson's Bay και David Jones, Wojooh, John Lewis, Debenhams, Boots καθώς και οι μπουτίκ ομορφιάς του.
Σειρές προϊόντων:
- Hydra Beauty
- Le Blanc
- Le Lift
- Sublimage
- Blue Serum
- La Solution 10 de Chanel
- Vamp Nail Polish
Το Chanel 'High Jewelry' ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 1932. Η Chanel έκανε το ντεμπούτο της στο Bijoux de Diamants στο Faubourg Saint-Honoré, στο μέγαρο του Παρισιού. [48] Το 2012, η εταιρεία δημιούργησε μια ειδική συλλογή για να γιορτάσει την 80η επέτειο του Diamants. Οι τρέχουσες συλλογές περιλαμβάνουν τα υψηλά κοσμήματα, Camelia, Comete, Coco Crush, μπαρόκ, 1932, Ultra, νυφικά και κοσμήματα ρολόγια. [49]
Το τμήμα ρολογιών Chanel ιδρύθηκε το 1987. [50] Το 1995, το τμήμα παρουσίασε ένα δεύτερο σχέδιο, το Matelassé. [50] Παρόλο που τα ρολόγια χειρός Première και Matelassé ήταν επιτυχημένα, η παρουσίαση της σειράς χειροποίητων ρολογιών Chanel J12, που κατασκευάστηκε από κεραμικά υλικά, το 2000, καθιέρωσε το Chanel J12 ως σήμα Chanel. [50] Η σειρά των ρολογιών χειρός J12 διαθέτει μοντέλα σε τέσσερα μεγέθη προσώπου: 33mm, 38mm, 41mm και 42mm. [50] [51] Το 2008, Chanel SA και Audemars Piguet ανέπτυξε το κεραμικό Chanel AP-3125 ρολόι, αποκλειστικά για τη Chanel. [52]
Η Chanel κατέχει τα οινοποιία Château Rauzan-Ségla, Château Canon και St. Supéry Estate Vineyards & Winery.
Σε παγκόσμια κλίμακα, η Chanel S.A. λειτουργεί γύρω στις 310 μπουτίκ Chanel. 94 στην Ασία, 70 στην Ευρώπη, 10 στη Μέση Ανατολή, 128 στη Βόρεια Αμερική, 1 στην Κεντρική Αμερική, 2 στη Νότια Αμερική και 6 στην Ωκεανία. Τα καταστήματα βρίσκονται σε πλούσιες κοινότητες, συνήθως σε πολυκαταστήματα όπως το Harrods και Selfridges, στις μεγάλες και επώνυμες λεωφόρους, στις εμπορικές περιοχές και σε αεροδρόμια.[53] Το 2015, η εταιρεία κατέβαλε ρεκόρ 152 εκατομμυρίων δολαρίων για το 400 North Rodeo Drive στο Beverly Hills. Μάλιστα αυτό είναι το πιο ακριβό ποσό που καταβλήθηκε για χώρο λιανικού εμπορίου στο Λος Άντζελες.[54]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
