Νεάπολη Λασιθίου
οικισμός της Ελλάδας From Wikipedia, the free encyclopedia
οικισμός της Ελλάδας From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Νεάπολη (επίσης Νεάπολις) είναι κωμόπολη και έδρα ομώνυμης κοινότητος στην περιφερειακή ενότητα (πρώην νομός) Λασιθίου, στην ανατολική Κρήτη, και είναι η ιστορική έδρα του δήμου Αγίου Νικολάου (πρώην επαρχία Μιραμπέλλου). Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 2.683 κατοίκους. Η Νεάπολη είναι έδρα της δημοτικής κοινότητας Νεαπόλεως (2.838 κάτοικοι) και της δημοτικής ενότητας Νεαπόλεως, στο δήμο Αγίου Νικολάου, του οποίου αποτελεί ιστορική έδρα. Η Νεάπολη βρίσκεται σε μια κοιλάδα, γνωστή ως Σκάφη του Μεραμπέλου, σε υψόμετρο 270 μέτρων, στο δρόμο που ενώνει το Ηράκλειο με τον Άγιο Νικόλαο, 54 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο και 15 από τον Άγιο Νικόλαο.
Νεάπολη | |
---|---|
Η κεντρική πλατεία της Νεαπόλεως | |
Χάρτης | |
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κρήτης |
Περιφερειακή Ενότητα | Λασιθίου |
Δήμος | Αγίου Νικολάου |
Δημοτική Ενότητα | Νεαπόλεως |
Δημοτική Κοινότητα | Νεαπόλεως |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
Νομός | Λασιθίου |
Υψόμετρο | 270 μ. |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 2.773 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 72400 |
Τηλ. κωδικός | +30 28410 |
https://neapoli-crete.com/ | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Στο όρος Καδηστός, δύο χιλιόμετρα βορειοανατολικά της σημερινής Νεάπολης, βρισκόταν η αρχαία πόλη Δρήρος. Η πόλη ιδρύθηκε το 12ο αιώνα π.Χ. και άκμασε από τους γεωμετρικούς χρόνους μέχρι τους ελληνιστικούς χρόνους, όταν το 220 π.Χ. καταστράφηκε κατά τη διάρκεια εμφυλίου πολέμου. Η πόλη έγινε γνωστή το 1855, όταν ανακαλύφθηκε από χωρικούς πεσσός με επιγραφή και συστηματικές ανασκαφές έλαβαν χώρα το 1917 και το 1932.[1][2]
Στην περιοχή της σημερινής κωμόπολης, στην «Απάνω Γειτονιά», βρισκόταν επί ενετικών χρόνων ένα μικρό χωριό το οποίο ονομαζόταν Καρές. Σε αυτόν τον οικισμό γεννήθηκε το 1340 ο Πέτρος Φίλαργος ή Φιλάρετος, ο οποίος έγινε Πάπας της Ρώμης από το 1409 μέχρι το θάνατό του το 1410. Σύμφωνα με τον Ερρίκο Δάνδολο, οι Βενετοί κατέστρεψαν τις Καρές στην επανάσταση των Ψαρομηλίγγων[3] το 1347 αλλά είναι πιθανόν ο οικισμός να ερήμωσε εξαιτίας κάποιας επιδημίας. Στη συνέχεια οι Βενετοί τις ξαναέχτισαν, με τον οικισμό να παίρνει το όνομα Καινούργιο Χωριό ή Καινό Χωριό, όπως αναφέρεται σε συμβόλαιο του 1631 από την μονή Αρετίου κ.ά.. Η χρονολογία της επανεγκατάστασης δεν είναι γνωστή αλλά μπορεί να είναι το Chenuriogorio που αναφέρεται ως φέουδο κατά τα 3/4 του Ιωάννη Ιαλλινά σε έγγραφο του Δουκικού Αρχείου του Χάνδακα το 1387. Ο Ερ. Μοάτσος αναφέρει ότι σε αυτό εγκαταστάθηκαν Ρεθυμνιώτες μετά την κατάκτηση του Ρεθύμνου από τους Τούρκους το 1646. Το Καινούργιο Χωριό αναφέρεται to 1583 στην απογραφή του Καστροφύλακα (Κ97) ως Chienurio Coriò και είχε 1.272 κατοίκους και ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος οικισμός στην επαρχία Μεραμπέλου μετά τα Κριτσά που είχαν τότε 1.625 κατοίκους.[4]
Το Καινούργιο Χωριό αναπτύχθηκε πολύ κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας λόγω της θέσης του στο πέρασμα ανάμεσα στο Ηράκλειο και στο Λασίθι. Το 1868 το Καινούργιο Χωριό ορίζεται πρωτεύουσα του λιβά (νομού) Λασιθίου και μετονομάζεται σε Νεάπολη[3]. Η Νεαπόλη σε μεγάλο βαθμό αναμορφώθηκε από τον Κώστα Αδοσίδη Πασά, ο οποίος άλλαξε τη ρυμοτομία της πόλης και έχτισε διοικητήριο (σημερινό πρωτοδικείο) και νοσοκομείο. Το πρώτο γυμνάσιο στο νομό Λασιθίου ιδρύθηκε στη Νεάπολη[5]. Η Νεάπολη γίνεται έδρα της μητρόπολης Πέτρας της οποίας η προηγούμενη έδρα ήταν Μονή Αρετίου. Η Νεάπολη παρέμεινε πρωτεύουσα του Λασιθίου μέχρι το 1904, όταν η έδρα του νομού μεταφέρθηκε στον Άγιο Νικόλαο.[6] Στην απογραφή του 1881 η Νεάπολη είχε 2.208 Χριστιανούς κατοίκους και 80 Τούρκους.[4]
Παρά την μετακίνηση της έδρας, η Νεάπολη παρέμεινε σημαντικό εμπορικό και πνευματικό κέντρο της επαρχίας και του νομού στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Σε αυτήν την περίοδο έφτασε το ηλεκτρικό ρεύμα, κατασκευάστηκε ο πρώτος κινηματογράφος, λειτουργούν εμπορικά καταστήματα και κατασκευάζεται ο μητροπολιτικός ναός της Μεγάλης Παναγίας. Η ανάπτυξη αυτή ανακόπτεται μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κατοχή, όταν ήταν έδρα ιταλικής μεραρχίας, και οι δεκαετίας του 1960, 1970, 1980 και 1990 σημαδεύτηκαν από μετανάστευση των κατοίκων της Νεαπόλεως λόγω της οικονομικής στασιμότητας της περιοχής που οδήγησε στην παρακμή.[6] Η Νεάπολη στις απογραφές είχε 2.391 (1928), 2.770 (1940), 3.078 (1951), 2.955 (1961), 3.070 (1971) και 2.679 (1981).[7] Στις 17 Ιανουαρίου 1964 θεμελιώθηκε η Τεχνική Σχολή της Νεαπόλεως, από τον υπουργό Παιδείας, καθηγητή Κουρμούλη.[8]
Στη Νεάπολη βρίσκεται πρωτοδικείο, ειρηνοδικείο, κέντρο υγείας, φαρμακείο, αστυνομικό τμήμα και ταχυδρομεία ΕΛΤΑ.[24] Στη Νεάπολη βρίσκονται υπό κατασκευή νέες φυλακές ενώ λειτουργούν ήδη παλιές. Το έργο δημοπρατήθηκε το 2004 και το 2008 υπογράφηκε η σύμβαση κατασκευής μετά από πιέσεις του δημάρχου και του υφυπουργού δικαιοσύνης, αλλά η ανάδοχος εταιρεία πτώχευσε το 2010 και από τότε το έργο προχώρησε με αργούς ρυθμούς.[25]
Στη Νεάπολη λειτουργεί από το 1947 η Ηλειάκος Δημοτική βιβλιοθήκη, όταν ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης δώρησε τα πρώτα βιβλία τα οποία στη συνέχεια θα αποτελέσουν τη βιβλιοθήκη.[26] Η βιβλιοθήκη στεγάζεται στο διώροφο το οποίο ήταν κατοικία και διοικητήριο του Κωστή Αδοσίδη και από το 1924 έως το 1980 λειτουργούσε ως ορφανοτροφείο αρρένων.[27] Επίσης, στη Νεάπολη λειτουργεί Κέντρο Έρευνας και Ανάδειξης Κρητικού Πολιτισμού και το 2004 ιδρύθηκε στη Νεάπολη Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης[28], το οποίο ενοποιήθηκε με το ΚΠΕ Ιεράπετρας το 2011.[29]
Δείτε: Κοινότητα Νεαπόλεως
Η Νεάπολη αναφέρεται επίσημα το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 2010 με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάσθηκε από τον μέχρι τότε δήμο Νεαπόλεως και προσαρτήθηκε στον δήμο Αγίου Νικολάου.[30]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.