Αφροδισιάδα

Η Αφροδισιάδα ήταν μικρή πόλη στην Καρία της Μικράς Ασίας κτισμένη στην περιοχή του Αφροδισίου ακρωτηρίου και υπαγόταν στην Κνίδο. Ήταν γνωστή για τα μάρμαρά της και τη Σχολή της γλυπτικής. Βρίσκεται κοντά στο σύγχρονο χωριό της Τουρκίας Geyre στη νοτιοδυτική ακτή της Μικράς Ασίας, 230 χλμ. νοτιοανατολικά της Σμύρνης και απέχει 100 χλμ. από την ακτή. Πήρε τον όνομά της από τον ναό που είχε αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη^[1] και στην περίοδο της Ύστερης Αρχαιότητας μετονομάσθηκε σε Σταυρούπολη.

Αφροδισιάδα

Ἀφροδισιάς
Ερείπια της Αφροδισιάδας
Τοποθεσία	Γκεϊρέ, Επαρχία Αϊδινίου, Τουρκία
Περιοχή	Καρία
Συντεταγμένες	37°42′30″N 28°43′25″E
Είδος	Οικισμός
Ιστορία
Πολιτισμοί	Ελληνικός, Ρωμαϊκός
Σχετιζόμενο με	Αλέξανδρος ο Αφροδισιεύς, Χαρίτων
Σημειώσεις
Ημερομηνίες ανασκαφών	1904-1905, 1962-σήμερα
Αρχαιολόγοι	Πωλ Ωγκυστέν Γκωντέν, Κενάν Ερίμ, Κρίστοφερ Ρατέ, Ρ. Ρ. Ρ. Σμιθ
Πρόσβαση κοινού	Ναι
Ιστοσελίδα	Αρχαιολογικός Τόπος Αφροδισιάδας
Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO
Επίσημη ονομασία	Αφροδισιάδα
Τύπος	Πολιτισμικό
Κριτήρια	ii, iii, iv, vi
Καταγραφή	2017 (41η συνεδρίαση)
Παραπομπή no.	1519
Χώρα Μέλος	Τουρκία ! Τουρκία
Περιοχή UNESCO	Ευρώπη και Βόρεια Αμερική

Οι τρεις Χάριτες από το Αέτωμα του Σεβαστείου της Αφροδισιάδας.

Πριν από την Ελληνική περίοδο ονομαζόταν Λελέγων πόλις, επίσης ως Νινόη και Μεγάλη πόλις.^[1]

Κατά τη διάρκεια της βυζαντινής περιόδου ήταν γνωστή ως Καρία. Η Αφροδισιάδα κατακτήθηκε από τους Σελτζούκους Τούρκους μετά το 1261. Τον 17ο αιώνα χτίσθηκε μια μικρή πόλη ονόματι Γκέιρα-παραφθορά της λέξεως Καρία.^[2][3]

Αξιοθέατα

Στην Αφροδισιάδα υπάρχουν σπουδαία κτίσματα μεταξύ των οποίων το αρχαίο θέατρο (1ος αιώνας π.Χ.), το αρχαίο στάδιο (μεταξύ του 1ου και 2ου αιώνα π.Χ.), το βουλευτήριο (τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. ή αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ.), το σιντριβάνι του Απόλλωνα, το ωδείο, ο ναός της θεάς Αφροδίτης (1ος αιώνας π.Χ.), το τετράπυλο (2ος αιώνας μ.Χ.), το Σεβαστείον (1ος αιώνας μ.Χ.). Το Σεβαστείο ήταν ένα συγκρότημα κτηρίων, που ήταν αφιερωμένο στην Αφροδίτη, τον Αύγουστο (Σεβαστό) και την οικογένεια των Ιουλίων-Κλαυδίων.^[4] Τον 7ο αιώνα μ.Χ. η πόλη καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό και από τότε παράκμασε. Ο ναός της θεάς Αφροδίτης μετατράπηκε σε παλαιοχριστιανική βασιλική πιθανώς τον 5ο αιώνα μ.Χ. ^[5][3]Στην Αφροδισιάδα έχουν βρεθεί 12000 περίπου επιγραφές και περισσότερες από 2000 βραχογραφίες, που χρονολογούνται μεταξύ των ετών 350 και 500 μ.Χ.^[6]

Φωτοθήκη

• 
  Μνημειακή πύλη
• 
  Τετράπυλον
• 
  Ωδείον
• 
  Στάδιον
• 
  Το Σεβαστείον

Εκκλησιαστική Ιστορία

Μεταξύ των είκοσι επισκόπων αναφέρονται:

• Αμμώνιος, στην πρώτη σύνοδο της Νίκαιας, 325
• Ευμένης, στην πρώτη σύνοδο της Κωνσταντινούπολη, 381
• Κύρος, στην σύνοδο της Εφέσου, 431
• Κριτόναος, στη σύνοδο της Χαλκηδόνας, 451
• Σεβεριανός, στη δεύτερη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης, 553

Δείτε επίσης

• Ξενοκράτης (ιατρός)
• Αλέξανδρος ο Αφροδισιεύς
• Κατάλογος αρχαίων θεάτρων

Παραπομπές

1. Λάζος 1973, σελ. 32.
2. Λάζος 1973, σελ. 34.
3. Ράγια, Έφη (10 Οκτωβρίου 2003). «Αφροδισιάς / Σταυρούπολις (Βυζάντιο)». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2021.
4. Παλαιοθόδωρος, Δημήτρης· Μεχτίδης, Πέτρος (24 Φεβρουαρίου 2006). «Αφροδισιάς (Αρχαιότητα)». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2021.
5. ««Περπατώντας στα τείχη της αρχαίας Αφροδισιάδας…» Διαδικτυακή – εκπαιδευτική έκθεση | Mikrasiatis». 29 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2021.
6. «presentation_8». www.ktdrus.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2021.

Πηγές

• Λάζος, Χρήστος (Ιανουάριος 1973). «Αφροδισιάς. Η πολιτεία που βγήκε από τον λήθαργο των αιώνων». Ιστορία Εικονογραφημένη (55): 32-45.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Εικονικές περιηγήσεις στην Αφροδισιάδα
• Μνημεία της Αφροδισιάδας
• Ιστορία της Αφροδισιάδας
• Περπατώντας στα τείχη της αρχαίας Αφροδισιάδας Αρχειοθετήθηκε 2021-09-19 στο Wayback Machine. Διαδικτυακή-εκπαιδευτική έκθεση του συγγραφέα Κωνσταντίνου Θώδη.