Sigwrat
From Wikipedia, the free encyclopedia
Mae sigwrat (/ˈzɪɡʊˌræt/ ysgrifen gynffurf: 𒅆𒂍𒉪, Acadegː ziqqurratum / zaqārum[2] 'i ymwthio, i adeiladu'n uchel', [3] sy'n gytras ag 'ymwthio' mewn ieithoedd Semitig e.e. zaqar (זָקַר) yn Hebraeg[4][5]) yn fath o strwythur anferth a adeiladwyd ym Mesopotamia hynafol. Mae ar ffurf compownd teras o loriau neu lefelau sydd wedi eu gosod yn bellach yn ôl wrth fynd yn uwch. Ymhlith y sigwratau nodedig mae Sigwrat Fawr Ur ger Nasiriyah, Sigwrat Aqar Quf ger Baghdad, Etemenanki sydd bellach wedi'i ddinistrio ym Mabilon, Chogha Zanbil yn Khūzestān a Sialk. Credai'r Sumeriaid fod y duwiau'n byw yn y deml ar ben y sigwratau, felly dim ond offeiriaid ac unigolion uchel eu parch eraill allai fynd i mewn. Cynigiodd cymdeithas Sumerian lawer o bethau iddynt fel cerddoriaeth, cynhaeaf, a chreu cerfluniau defosiynol i fyw yn y deml.