RPD

RPD

Upotreba
U službi	1945. - do danas
Korisnici	SSSR
Ratovi	Hladni rat, korišten je u mnogim ratovima
Proizvodnja
Varijante	RPDM, Type 56, Type 56-1, Type 62
Opis oružja
Težina	7,4 kg
Dužina	1037 mm
Dužina cijevi	520 mm
Kalibar	7.62x39 mm
Domet	400 m
Spremnik municije	100 metaka
Brzina paljbe	750 metaka u minuti
Brzina zrna	735 m/s

Proslavljeni sovjetski konstruktor, general Vasilij Aleksejevič Degtjarjov, koji je konstruisao više modela oružja za Crvenu armiju, želeo je da uslovima novog vremena prilagodi svoj raniji model DP28 - puškomitraljez, koji je u ogromnim količinama korišten tokom Patriotskog rata. Uvidevši da je njegova konstrukcija i pored nesumnjive pouzdanosti i izdržljivosti prevaziđena, odlučio je da oko novog metka redukovane snage osmisli odeljenski puškomitraljez. Vojni krugovi su na osnovu ratnih iskustava napravili "specifikaciju" kakvo je automatsko oružje idealno za vođenje borbi u urbanim i terenskim uslovima. Traženo je da se novi puškomitraljez "hrani" municijom iz člankastog metalnog redenika ili municijske kutije (jer je platneni za teške mitraljeze Maksim bio problematičan u uslovima vlage, a tanjirasti doboš DP28 nepriručan), da oružje dejstvuje iz "otvorenog zatvarača", da njime može efikasno da rukuje jedan poslužilac, ima veću brzinu vatre od DP28 i bude upotrebljiv u uslovima neredovnog održavanja.

Degtjarjov je primjenio kombinovana rešenja sa svog ranijeg oružja u kalibru 7,62x54R, zatim od čehoslovačkog ZB Vz.26, ali i delimično sa njemačkog MG 42. Uz snažan uticaj dizajna StG 44 i SKS, nastalo je novo oružje nazvano RPD - puškomitraljez koji funkcioniše po principu pozajmice gasova, sa bravljenjem preuzetim od DP28 koje opaljuje "otvorenim zatvaračem" i prima municiju iz metalnog redenika, kapaciteta 50 metaka 7,62x39. Dva redenika su mogla da se nadovežu i smeste u municijsku kutiju kapaciteta 100 metaka, koja se fiksirala za sanduk i time je dobijeno oružje zavidne vatrene moći. Puškomitraljez je imao fiksnu cijev sa regulatorom gasova u tri pozicije, pomerivi dvonožac, drveni kundak i potkundak, rukohvat pištoljskog tipa i nišane podesive za daljine 100-1.000 m. Odmah poslije trupnih ispitivanja i usvajanja u operativnu upotrebu, pokazalo se da novo oružje ima niz mana: nemogućnost brze izmjene cijevi, prebrzo zagrijavanje kritičnih djelova pri intenzivnijoj rafalnoj paljbi, mali korisni domet i kritično slabu preciznost na daljinama preko 100 m. Zato se više puta pristupilo izmenama koje su uglavnom bile kozmetičke, poput produžetka gasnog cilindra i uvođenja reduktora trzaja u kundaku. Bez obzira na to, RPD je proizveden u velikom broju primeraka za vojsku SSSR-a i zemlje Istočnog bloka. Uskoro je i Kina napravila direktnu kopiju pod nazivima Type 56 i Type 56-1, a Sjeverna Koreja je svoju verziju nazvala Type 62. Više siromašnih zemalja Afrike i Azije, ali i raznih "revolucionarnih" pokreta je kupilo od Sovjeta upravo ovaj puškomitraljez, smatrajući da je odlično rješenje za borce sitnije konstitucije. Kako je u uslovima tamošnjih borbi svako ispravno oružje bilo prihvatljivo, nedostaci RPD nisu došli do izražaja. Međutim, pravi test za ovaj puškomitraljez bio je Vijetnamski rat.^[1]

Razvoj

Korisnici

Također pogledajte

Reference

Wikiwand - on