Чарнігаў

Чарнігаў
Герб[d]	Сцяг[d]
Краіна	Украіна
Вобласць	Чарнігаўская вобласць
Раён	Чарнігаўскі раён[d]
Каардынаты	51°29′38″ пн. ш. 31°17′41″ у. д.HGЯO
Мэр	Уладзіслаў Атрошанка[d]
Першая згадка	907
Плошча	79 км²;
Вышыня цэнтра	136 ± 1 м
Насельніцтва	▼286 899 чал. (2020);
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Тэлефонны код	0462 (2)
Паштовыя індэксы	14000
КААТУУ	7410100000
Афіцыйны сайт	chernigiv-rada.gov.ua (укр.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Чарні́гаў (укр.: Чернігів) — горад на поўначы Украіны на рацэ Дзясна, адзін з найстарэйшых гарадоў Украіны (IX ст.). Цэнтр Чарнігаўскай вобласці. Насельніцтва складае 282,7 тыс. чал. (2022).

Хуткія факты Краіна, Вобласць ...

Закрыць

Назва Чарнігаў найімаверней адыменнага (антрапанімічнага) паходжання.

Крыніцай тапоніма мог быць засведчаны на Падняпроўі антрапонім Чарніга (Чэрніга). У ім вылучаецца корань, роднасны слову чорны. Антрапанімічны пашыральнік -іг- таксама ў сучасных прозвішчах у рэгіёне тыпу Брыдзіга, Скаліга, Сувіга, Шэліга і пад.

Ад антрапоніма тапонім Чарнігаў утвораны так жа сама, як тапонімы Быхаў, Чэрыкаў і інш.

Чарнігаў знаходзіцца ў заходняй частцы Чарнігаўскай вобласці. Размешчаны ў Прыдняпроўскай нізіны, на правым беразе ракі Дзясна.

Клімат

Горад знаходзіцца ў зоне, якая характарызуецца кантынентальным кліматам. Самы цёплы месяц — ліпень са сярэдняй тэмпературай 18,9 °C (66 °F). Самы халодны месяц — студзень, з сярэдняй тэмпературай −5.6 °C (22 °F).

Больш інфармацыі Клімат Чарнігава, Паказчык ...

Клімат Чарнігава
Паказчык	Сту	Лют	Сак	Кра	Май	Чэр	Ліп	Жні	Вер	Кас	Ліс	Сне	Год
Абсалютны максімум, °C	8	15	21	25	32	32	32	32	30	25	14	11	32
Сярэдні максімум, °C	3	2	3	12	19	22	23	22	17	11	3	0	11
Сярэдняя тэмпература, °C	−5	−5	0	8	14	17	18	17	13	7	1	−2	7
Сярэдні мінімум, °C	−8	−7	−2	3	8	12	13	12	8	3	−1	−5	3
Абсалютны мінімум, °C	−35	−27	−27	−8	0	2	7	2	−3	−10	−22	−26	−35
Норма ападкаў, мм	42	36	35	42	45	79	80	67	43	35	48	47	599
Крыніца: Weatherbase

Закрыць

У IX ст. цэнтр севяран. Упершыню згадваецца ў летапісе пад 907 годам. 3 X стагоддзя ў складзе Кіеўскай Русі. У 1024—1036 і 1054—1239 гадах эканамічны і палітычны цэнтр Чарнігаўскага княства. У 1239 годзе разбураны мангола-татарскімі войскамі Батыя. 3 2-й пал. XIV ст. ў складзе ВКЛ. У выніку вайны Маскоўскай дзяржавы з Вялікім княствам Літоўскім 1500—1503 разам з Чарнігава-Северскай зямлёй адышоў да Расійскай дзяржавы. Паводле Дэулінскага перамір’я 1618 года ў складзе Рэчы Паспалітай, у 1623 атрымаў магдэбургскае права. Летам 1648 горад захоплены паўстанцамі, цэнтр Чарнігаўскага казацкага палка. Паводле Андросаўскага перамір’я 1667 у складзе Расійскай дзяржавы. 3 1679 у Чарнігаве дзейнічала друкарня, з 1700 — калегіум. 3 1782 цэнтр Чарнігаўскага намесніцтва, з 1797 Маларасійскай, з 1802 года Чарнігаўскай губерні. Акупіраваны германскімі войскамі (сакавік 1918 — студзень 1919), арміяй Дзянікіна (кастрычнік—лістапад 1919). 3 1925 цэнтр акругі, з 1932 — вобласці. У ІІ сусветную вайну акупаваны (1941) нацысцкай Германіяй, заняты Чырвонай Арміяй у выніку Чарнігаўска-Прыпяцкай аперацыі 1943.

Станам на сярэдзіну ліпеня 2022 года, адзін з найбольш разбураных гарадоў Украіны пасля падчас ўварвання Расіі ва Украіну, шэраг яшчэ больш разбураных населеных пунктаў знаходзіцца на ўсходзе Украіны^[2]^[3].

Колькасць

Насельніцтва (асоб)
1897	1926	1939	1959	1970	1979	1989	2001	2017	2018
27 716	34 359	68 597	89 585	158 873	238 141	296 347	304 994	291 641	289 400^[4]

Мова

Больш інфармацыі украінская мова, руская ...

Насельніцтва па роднай мове (2001)
украінская мова	руская	беларуская
74,01 %	24,50 %	0,29 %

Закрыць

Лёгкая прамысловасць (шарсцяная, абутковая, швейная), харчовая (мясная, малочная, кандытарская), машынабудаванне і металаапрацоўка, хімічная, паліграфічная, дрэваапрацоўчая прамысловасць, вытворчасць будаўнічых матэрыялаў.

Вузел чыгунак і аўтадарог, порт на р. Дзясна (бас. р. Дняпро). У горадзе дзейнічае тралейбусная сетка.

2 тэатры, у т.л. драматычны. Музеі: гістарычны, мастацкі, народнага дэкаратыўнага мастацтва, М. М. Кацюбінскага.

Архітэктурна-гістарычны запаведнік: Чарнігаўскі Спаса-Праабражэнскі сабор, Барысаглебскі (XII ст.) сабор; Пятніцкая царква (XII—XIII ст.); ансамблі Ялецкага (XVII ст.; з Успенскім саборам, XII ст.) і Троіцкага (XVII—XVIII ст.) манастыроў.