Рафал Алойзы Аскерка
From Wikipedia, the free encyclopedia
Рафал Алойзы (Рафал Алаіз) Аскерка (1708—1767) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.
Рафал Алойзы Аскерка | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Нараджэнне | 1708(1708) | ||||||
Смерць | 1767(1767) | ||||||
Род | Аскеркі | ||||||
Бацька | Антоні Аскерка | ||||||
Маці | Сафія Календа | ||||||
Жонка | Анэля з Паўшаў[d], невядома і Станіслава Тэрэза з Агінскіх[d] | ||||||
Дзеці | Антоні Яўхім, Ян Мікалай, Марыяна |
Староста багрымавіцкі ў 1742—1760 гадах, мазырскі харунжы (1733—1738), маршалак (з 1738), пасол на соймы 1748, 1760, 1764 і 1766 гадоў. У 1733 годзе быў сярод тых, хто выбіраў каралём Станіслава Ляшчынскага. У 1740 годзе абраны мазырскім дэпутатам і стаў маршалкам Скарбовага трыбунала. З пачатку 1740-х гадоў супрацоўнічаў з Сапегамі і Чартарыйскімі. Дапамог лоўчаму літоўскаму Міхалу Антонію Сапегу быць абраным дэпутатам у Мазыры і стаць маршалкам Трыбунала.
Падтрымліваў праграму Чартарыйскіх па рэформе дзяржаўнага ладу. У шэрагу іх прыхільнікаў знаходзіўся і пасля разрыву Чартарыйскіх з каралеўскім дваром. У 1756 годзе ізноў абраны мазырскім дэпутатам і маршалкам Скарбовага трыбунала. На канвакацыйным сойме 1764 года вызначаны паслом да складання pacta conventa. У 1765 годзе няўдала намагаўся атрымаць пасаду надворнага падскарбія літоўскага.