Мінерал
From Wikipedia, the free encyclopedia
Мінерал (ням. Mineral і фр. minéral ← ад позналац. minera – руда) — прыроднае геалагічнае цела, амаль аднароднае паводле хімічнага складу і фізічных уласцівасцяў, утворанае ў выніку фізіка-хімічных працэсаў у глыбіні і на паверхні Зямлі. Мінералы з'яўляюцца асноўнай часткай горных парод. Навука, якая вывучае мінералы называецца мінералогіяй.
Тэрмін мінерал выкарыстоўваюць для абазначэння мінеральнага індывіда, выгляду і разнавіднасці. Мінерал, як мінеральны від – гэта прыроднае хімічнае злучэнне, якое мае пэўны хімічны склад і крышталічную структуру. Калі адрозненні ў хімічным складзе пры структурнай ідэнтычнасці не вельмі вялікія, то па афарбоўцы, марфалагічным або іншым асаблівасцям вылучаюць мінеральныя разнавіднасці – напрыклад горны крышталь, аметыст, цытрын і халцэдон з'яўляюцца разнавіднасцямі кварца. Мінеральныя індывіды - мі-неральныя цела, паміж якімі маюцца паверхні падзелу, напрыклад, крышталі і збожжа.
На 2015 год вядома больша за 5 тыс. мінералаў, з іх найбольш пашыраныя: сілікаты (каля 25 % агульнай колькасці мінералаў), вокіслы і гідравокіслы, сульфіды і іх аналагі, фасфаты, арсенаты, ванадаты. А калі ўключыць сюды і ўсе вядомыя мінеральныя разнавіднасці, а таксама сінанімічныя абазначэнні, то палучыцца больш за 5500 мінеральных імён.
На тэрыторыі Беларусі ў зямной кары вядома некалькі соцен мінералаў, многія з іх з’яўляюцца пераважнымі кампанентамі карысных выкапняў: каменнай солі (галіт), калійных соляў (сільвін), фасфарытаў (апатыт), даламітаў (даламіт) і інш.