Вазнычы

Вазнычы^[1] (укр.: Возничі́) — вёска ў Оўруцкім раёне Жытомірскай вобласці Украіны. Уваходзіць у склад Славэчанскай вясковай абшчыны.

Вёска Вазнычы укр.: Возничі Краіна  Украіна Вобласць Жытомірская вобласць Раён Корасценскі раён[d] Каардынаты 51°30′48″ пн. ш. 28°22′50″ у. д.HGЯO Заснаваны 1771 Плошча 0,97 км² Вышыня цэнтра 159 м Водныя аб’екты Славечна Насельніцтва ▼215 чал. (5 снежня 2001) Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Тэлефонны код 4148 Паштовыя індэксы 11118 Вазнычы на карце Украіны ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Этналінгвістычныя даследаванні

Вёска Вазнычы ўжо цікавіла савецкую акадэмічную навуку (МДУ, Інстытут славяназнаўства).

Так, у ліпені 1981 года ў вёсцы Вазнычы ўжо знаходзілася група студэнтаў і выпускнікоў Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя М. В. Ламаносава пад кіраўніцтвам Н. Г. Паўлавай. Студэнты сабралі тэксты, жніўныя песні, замовы, духоўны верш пра цмокаў, сны. Матэрыялы гэтай экспедыцыі ў далейшым выкарыстоўвалі іншыя навукоўцы для сваіх даследаванняў, у тым ліку і праўнук вялікага рускага пісьменніка Л. М. Талстога — акадэмік Талстой Мікіта Ільіч. Іх працы друкаваліся выдавецтвам «Навука» ў навуковых серыях Інстытута славяназнаўства Акадэміі Навук СССР (РАН): «Славяноведение», «Славянский и балканский фольклор», «Славянское и балканское языкознание». Шмат прац выйшла ў маскоўскіх выдавецтвах «Ладомир», «Индрик», «Рукописные памятники Древней Руси». Вось некаторыя з іх:

• Народная демонология Полесья: Публикации текстов в записях 80-90-х годов XX века. Т. I, Т. II / Составители: Л. Е. Виноградова, О. Є. Левкієвська.
• Белова О. В. « Народная Библия»: Восточнославянские этиологические легенды. Публикация текстов. М., Индрик, 2004.
• Толстая С. М. «Полесский народный календарь». М., Индрик, 2005.
• Кабакова Г. И. «Антропология женского тела в славянской традиции». М., Ладомир, 2001. Архівавана 1 снежня 2016.
• Агапкина Т. А. «Этнографические связи календарных песен: встреча весны в обрядах и фольклоре восточных славян». М., Индрик, 2000.
• Агапкина Т. А. «Мифопоэтические основы славянского народного календаря: весенне-летний цикл». М., Индрик, 2002.
• Топорков А. Л. «Секс и эротика в русской традиционной культуре». М., Ладомир, 1996. Архівавана 1 снежня 2016.
• Гура А. В. «Символика животных в славянской народной традиции». М., Индрик, 1997.
• Агапкина Т. А. , Левкиевская Е. Е. «Полесские заговоры в записях, 1970-1990-х гг.» М., Индрик, 2003.

Зноскі

1. Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»