![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/de/%25D0%2593%25D1%2580%25D0%25BE%25D0%25B4%25D0%25BD%25D0%25BE_%25D0%259A%25D0%25BE%25D0%25BB%25D0%25BE%25D0%25B6%25D1%2581%25D0%25BA%25D0%25B0%25D1%258F_%25D1%2586%25D0%25B5%25D1%2580%25D0%25BA%25D0%25BE%25D0%25B2%25D1%258C_05.jpg/640px-%25D0%2593%25D1%2580%25D0%25BE%25D0%25B4%25D0%25BD%25D0%25BE_%25D0%259A%25D0%25BE%25D0%25BB%25D0%25BE%25D0%25B6%25D1%2581%25D0%25BA%25D0%25B0%25D1%258F_%25D1%2586%25D0%25B5%25D1%2580%25D0%25BA%25D0%25BE%25D0%25B2%25D1%258C_05.jpg&w=640&q=50)
Барысаглебская царква (Гродна)
Храм, помнік мураванай старажытнарускай архітэктуры / From Wikipedia, the free encyclopedia
Барысагле́бская царква́, Кало́жская царква́, Кало́жа — помнік мураванай старажытнарускай архітэктуры, адзіны помнік Гродзенскай школы дойлідства, які часткова захаваўся. Знаходзіцца ў Гродне на тэрыторыі былога Каложскага пасада на высокім правым беразе Нёмана, побач з Замкавай гарой, непадалёку ад Старога замка[1]. Пабудавана ў 2-й палавіне 12 стагоддзя з цэглы.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/78/%D0%93%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE_%D0%9A%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B6%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D1%86%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%8C_03.jpg/640px-%D0%93%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%BE_%D0%9A%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B6%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D1%86%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%8C_03.jpg)
Славутасць | |
Барысаглебская (Каложская) царква | |
---|---|
![]() | |
53°40′42″ пн. ш. 23°49′07″ у. д.HGЯO | |
Краіна |
![]() |
Горад | Гродна |
Канфесія | Праваслаўе |
Епархія | Гродзенская епархія |
Архітэктурны стыль | старажытнарускі стыль |
Будаўнік | невядомы, магчыма Пётр Міланег |
Архітэктар | Пётр Міланег |
Будаўніцтва | пасля 1180-ых |
Статус |
![]() |
Матэрыял | камень[d] |
Стан | дзеючая царква, захавалася часткова, знаходзіцца пад пагрозай зруйнавання |
Сайт | kalozha.by |
![]() |
Захавалася паўночная і частка заходняй сцяны, тры апсіды і два заходнія падкупальныя слупы. Храм мае памеры: даўжыня каля 21,5 м, шырыня — каля 13,5, таўшчыня сцен — 1,2 м[1]. Сцены складзены з плінфы ў тэхніцы роўнаслоевай муроўкі. Фасады ўпрыгожаны лапаткамі ступенчатага профілю, устаўкамі з гранітных і гнейсавых камянёў розных адценняў са шліфаванай вонкавай паверхняй, рознакаляровымі паліванымі керамічнымі пліткамі. У верхняй частцы сцен размешчаны вузкія аконныя праёмы з арачнымі перамычкамі[2]. Адметнасцю інтэр’ера з’яўляецца мноства керамічных збаноў-галаснікоў, умураваных у верхнія часткі сцен і скляпенні[3]. У цагляную муроўку сцен фасадаў уключаны рознакаляровыя шліфаваныя камяні, якія ўтвараюць розныя геаметрычныя фігуры і крыжы. Усё гэта надае фасадам прыгажосць, стварае ўражанне інкрустацыі сцен каштоўнымі камянямі[4].
З-за сваіх архітэктурных асаблівасцей: маёлікавая падлога, галаснікі, каменныя ўстаўкі, узоры з керамічных плітак, — храм не меў аналагаў ва ўсходнеславянскай архітэктуры[4].
Верхняя частка будынка разам са скляпеннямі і купалам аднаўлялася ў 16 і 17 стагоддзях. У 1853 годзе часткова разбурана ў выніку апоўзня, у 1889 годзе абвалілася паўднёвая апсіда. У канцы 19 стагоддзя знішчаныя часткі храма былі адноўлены з дрэва, а сама царква была накрыта двухсхільным дахам з маленькім купалам[5].
Храм дзейнічае, аднак застаецца пагроза знішчэння помніка. Рэалізуюцца планы рэстаўрацыі царквы.