Алег Канстанцінавіч Антонаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Антонаў.

Алег Канстанцінавіч Антонаў (руск.: Оле́г Константи́нович Анто́нов; 25 студзеня (7 лютага) 1906, с. Троіцкае, Падольскі раён, Маскоўская вобласць — 4 красавіка 1984, Кіеў) — савецкі авіяканструктар, доктар тэхнічных навук (1960), прафесар (1978).

Алег Канстанцінавіч Антонаў
Род дзейнасці	бортынжынер, вынаходнік, палітык, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння	25 студзеня (7 лютага) 1906
Месца нараджэння	Троіца[d], Воранаўская воласць[d], Падольскі павет[d], Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	4 красавіка 1984(1984-04-04)[1][2][…] (78 гадоў)
Месца смерці	Кіеў, УССР, СССР
Месца пахавання	Байкавыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Жонка	Elizaveta Shahkhatuni[d]
Месца працы	КБ Якаўлева Антонаў[d]
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны політэхнічны ўніверсітэт Пятра Вялікага
Партыя	КПСС
Член у	Нацыянальная акадэмія навук Украіны Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР[d]
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і прэміі
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 25 студзеня (7 лютага) 1906 года ў вёсцы Троіцкае цяпер Падольскі раён Маскоўскай вобласці.

З 1912 года жыў у горадзе Саратаве. У 1915—1922 гадах вучыўся ў Саратаўскім рэальным вучылішчы (скончыў 2 класа) і сярэдняй школе (цяпер — СШ № 23).

З юных гадоў захапляўся авіяцыяй, займаўся ў школьным гуртку аматараў авіяцыі; ў 1921 годзе падаў заяву ў Чырвоны Паветраны Флот з просьбай прыняць яго ў авіяцыйную школу, аднак атрымаў адмову з прычыны ўзросту і прыёму толькі камандзіраў Чырвонай Арміі.

У 1924 годзе падчас навучання на пуцейскім факультэце Саратаўскага ўніверсітэта, у які ён паступіў, каб быць бліжэй да авіяцыі; пабудаваў свой першы планёр, арганізаваў мясцовы Гурток аматараў авіяцыі. У тым жа годзе навучальная ўстанова была закрытая, і Антонаву прыйшлося шукаць новае месца вучобы.

У 1924 годзе прыняў удзел ва II Усесаюзных Планерных выпрабаваннях у Кактэбеле.

У 1925 годзе паступіў на машынабудаўнічы факультэт Ленінградскага політэхнічнага інстытута імя Калініна, які скончыў у 1930 годзе.

З 1933 года — галоўны канструктар Планернага завода ў Тушына. З 1938 года — вядучы інжынер КБ Якаўлева. У 1940—1941 гадах — галоўны канструктар завода ў Ленінградзе.

У 1941 годзе атрымаў заданне па арганізацыі вытворчасці планёраў ў Каўнасе на базе былога трамвайнага завода, аднак неўзабаве вайна разбурыла пачынанні; Антонаў быў прызначаны галоўным інжынерам Планернага кіравання Наркамата авіяцыйнай прамысловасці. З 1943 года — першы намеснік генеральнага канструктара Якаўлева, 1946 кіраваў філіялам ОКБ ў Навасібірску, пазней — сваім ОКБ-153 (c 1952 — кіеўскае ГСОКБ-473, з 1966 — Кіеўскі механічны завод, з 1984 — ОКБ імя А. К. Антонава, з 1989 — Авіяцыйны навукова-тэхнічны комплекс «Антонаў»).

У 1962 годзе прысвоена званне Генеральнага канструктара ОКБ.

Член КПСС з 1945 года. Дэпутат Савета Саюза Вярхоўнага Савета СССР 5-11 скліканняў ад Кіеўскай вобласці.

Жыў у Кіеве. Памёр 4 красавіка 1984 года. Пахаваны ў Кіеве на Байкавых могілках.

Зноскі

1. Oleg Konstantinowitsch Antonow // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
2. Oleg Konstantinovič Antonov // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18696256'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2664168'></a>

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 387. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).