Вілі Брант

Вілі Брант (ням.: Willy Brandt), сапр. Герберт Эрнст Карл Фрам (Herbert Ernst Karl Frahm; 18 снежня 1913, Любек — 8 кастрычніка 1992, Ункель) — нямецкі палітык. З 1969 па 1974 гады канцлер Германіі. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1971).

Вілі Брант
ням.: Willy Brandt
4-ы Федэральны канцлер ФРГ 21 кастрычніка 1969 — 7 мая 1974
Прэзідэнт	Густаў Хайнеман
Папярэднік	Курт Георг Кізінгер
Пераемнік	Гельмут Шміт
5-ы Віцэ-канцлер ФРГ 1 снежня 1966 — 20 кастрычніка 1969
Кіраўнік урада	Курт Георг Кізінгер
Папярэднік	Ганс-Крыстаф Зэебам
Пераемнік	Вальтэр Шэель
4-ы Міністр замежных спраў ФРГ 1 снежня 1966 — 20 кастрычніка 1969
Кіраўнік урада	Курт Георг Кізінгер
Папярэднік	Герхард Шродэр
Пераемнік	Вальтэр Шэель
5-ы Кіруючы бургамістр Заходняга Берліна 3 кастрычніка 1957 — 1 снежня 1966
Папярэднік	Франц Амрэн
Пераемнік	Генрых Альберц
2-і Старшыня Палаты дэпутатаў Заходняга Берліна 11 студзеня 1955 — 2 кастрычніка 1957
Папярэднік	Ота Зур
Пераемнік	Курт Ландсберг
5-ы Старшыня Сацыялістычнага інтэрнацыянала 1976 — 8 кастрычніка 1992
Папярэднік	Бруна Пітэрман
Пераемнік	П’ер Маруа
Нараджэнне	18 снежня 1913(1913-12-18) Sankt Lorenz[d], Вольны і ганзейскі горад Любек[d], Германская імперыя
Смерць	8 кастрычніка 1992(1992-10-08) (78 гадоў) Ункель[d], Unkel[d], Neuwied[d], Рэйнланд-Пфальц, Германія[1]
Месца пахавання	Цэлендорфскія лясныя могілкі[d]
Імя пры нараджэнні	ням.: Herbert Ernst Karl Frahm
Маці	Martha Frahm[d]
Жонка	Brigitte Seebacher[d], Rut Brandt[d] і Anna Carlotta Thorkildsen[d]
Дзеці	Peter Brandt[d], Lars Brandt[d], Matthias Brandt[d] і Ninja Frahm[d]
Веравызнанне	Евангелічная царква Германіі[d]
Партыя	1)СДПГ (1930 — 1931) 2)СРП (1931 — 1944) 3)СДПГ (з 1944)
Член у	Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі[2]
Адукацыя	Універсітэт Осла
Дзейнасць	палітыка
Месца працы	Берлін
Аўтограф
Род войскаў	Інтэнацыянальныя брыгады
Бітвы	Халодная вайна
Узнагароды	Кавалер Вялікага Крыжа ордэна За заслугі перад ФРГ Вялікі крыж ордэна За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай Кавалер Вялікага Крыжа ордэна Белага льва Вялікі Крыж I ступені ордэна Пашаны за Заслугі перад Аўстрыйскай Рэспублікай Кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа Кавалер Вялікага крыжа ордэна Аранскіх-Насау Крыж pro Merito Melitensi Кавалер Вялікага крыжа ордэна Васы Вялікі крыж ордэна «Сонца Перу»
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Брант.

Біяграфія

Пры нацыстах  (руск.) у 1933 годзе эмігрыраваў і жыў у Нарвегіі і Швецыі, дзе займаўся журналістыкай.

Пазбаўлены нямецкага грамадзянства ў 1938 годзе, адноўлены ў 1948 годзе.

З 1945 года — карэспандэнт скандынаўскіх газет у Германіі. Пазней на дэпутацкай і іншай рабоце ў Заходнім Берліне, у 1957—1966 — кіруючы бургамістр  (руск.).

Член Сацыял-дэмакратычнай партыі Германіі (СДПГ) з 1930 года. У 1958—1963 гадах — старшыня СДПГ (Заходняга Берліна), у 1964—1987 гадах — старшыня СДПГ.

У 1966—1969 гадах — віцэ-канцлер  (руск.) і міністр замежных спраў  (руск.) у кааліцыйным урадзе ФРГ.

Федэральны канцлер у 1969—1974 гадах, быў адным з ініцыятараў новай усходняй палітыкі (падпісанне дагавораў з СССР і Польшчай у 1970 годзе, з ЧССР — у 1973 годзе). Ва ўнутранай палітыцы імкнуўся да сацыяльнага кампрамісу.

З 1976 года — старшыня Сацыялістычнага інтэрнацыянала.

У 1979—1982 гадах — дэпутат Еўрапарламента.

Аўтар мемуараў. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1971)

Зноскі

1. Deutsche Nationalbibliothek Record #11851444X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
2. (unspecified title) Праверана 11 ліпеня 2022.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вілі Брант