Эдуард Канстанцінавіч Агуно́віч[2] (16 снежня 1938, Рэчыца — 23 верасня 2020, Мінск) — беларускі мастак.
| Эдуард Канстанцінавіч Агуновіч | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 16 снежня 1938 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 23 верасня 2020[1] (81 год) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мастак |
| Вучоба | |
| Уплыў | Павел Любамудраў |
| Член у | |
| Прэміі |
 |
| Узнагароды | |
Біяграфія
Скончыў у 1959 годзе Віцебскае мастацка-графічнае педагагічнае вучылішча, у 1966 годзе — Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут з дыпломам выдатніка. Вучыўся ў В. Дзежыца, А. Мазалёва, А. Кашкурэвіча, У. Сухаверхава.
Член Беларускага саюза мастакоў з 1971 года. Жыў у Мінску.
У мастацкіх выстаўках удзельнічаў з 1966 года. Творы экспанаваліся на шматлікіх выстаўках у Беларусі, Канадзе, ЗША, Чэхаславакіі, Аўстраліі, Нямеччыне.
Творчасць
Працаваў у галіне кніжнай і станковай графіцы, жывапісу, займаўся распрацоўкай экспазіцый музеяў і выставак, мастацкім афармленні спектакляў.
Асноўныя творы: ілюстрацыі да кніг «Тарас на Парнасе» (1967, афорт, дыплом на Усесаюзным конкурсе, прысвечаным 50-годдзю Кастрычніцкай рэвалюцыі), «Сымон-музыка» (1968) і «Новая зямля» (1967) Я. Коласа[3][4], «Глыбокая плынь» (1967) і «Трывожнае шчасце» (1973) І. Шамякіна, «Прыгоды дзеда Міхеда» (1969) Анатоля Астрэйкі, падручніка для 2-га класа па беларускай мове; графічныя серыі, прысвечаныя М. Багдановічу, «Адвечнае»[3].
Аўтар экспазіцыі ў Доме-музеі 1-га з’езда РСДРП у Мінску (1966 і 1980), мемарыяльнага музея Ф. Э. Дзяржынскага ў г. п. Івянец (1968), музея савецка-польскай баявой садружнасці ў в. Леніна Горацкага раёна (1968), філіяла Дзяржаўнага музея БССР у Заслаўі (1971), Літаратурным музеі М. Багдановіча і яго філіала па вул. Талстога ў Мінску (Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь, 1993), Літаратурна-мемарыяльным музеі Я. Коласа, Літаратурным музеі Я. Купалы ў Мінску[3] (1976[5]) і яго філіялаў у в. Вязынка Маладзечанскага раёна (1972) і в. Харужанцы[6], Ушацкім музеі народнай славы (Віцебская вобласць); экспазіцыя павільёна Беларусі на Лейпцыгскім кірмашы (1980; залаты медаль), Левантыйскім кірмашы (залаты медаль), кірмашы ў Нью-Дэлі (1976); інтэр’ер Беларускага пасольства ў Вільнюсе; помнік-капліца Ефрасінні Полацкай (1995), помнікі М. Доўнар-Запольскаму і 100-мільённай тоне беларускай нафты (усе ў горадзе Рэчыца)[3].
Аўтар афармлення спектакля «Напісанае застаецца» А. Петрашкевіча ў Беларускім тэатры імя Я. Купалы (1979), станковых прац: серыі «Дзяцінства» (1977, літаграфія), «Маці» (1979, афорт). Аўтар знака-лагатыпа Першага з’езда беларусаў свету «Еўфрасіння Полацкая збірае пад свой крыж беларусаў свету» (1993).
Творы знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах БСМ, Музеі славянскай бібліятэкі ў Празе, музеі «Графіка мадэрн» у Берліне[3].
Прэміі і ўзнагароды
- Ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь (2018)
- Грамата Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі (2018)[7]
- Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры, мастацтва і архітэктуры (1992) — за архітэктурна-мастацкае рашэнне экспазіцый Літаратурнага музея Максіма Багдановіча ў Мінску і Музея партызанскай славы ў г.п. Ушачы Віцебскай вобласці.
- Заслужаны работнік культуры Беларускай ССР (1977)
Зноскі
- Беларусь у асобах і падзеях Праверана 6 кастрычніка 2024.
- Ілюстрацыі Э. Агуновіча на сайце Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі(недаступная спасылка)
- Экспазіцыя музея Архівавана 28 лістапада 2011. (руск.)
- Музей «Акопы»(недаступная спасылка) (руск.)
- Свидетельство № 5-02/165 от 16 декабря 2018 года(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 снежня 2022. Праверана 18 лістапада 2020.
Літаратура
Спасылкі
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
