From Wikipedia, the free encyclopedia
ААТ «Мінскі завод колавых цягачоў» (МЗКЦ) — беларускае прадпрыемства, якое спецыялізуюцца на выпуску дарожных і пазадарожных аўтамабіляў вялікай грузападымальнасці і прычапной тэхнікі да іх, а таксама спецыяльных колавых шасі пад мантаж разнастайнага абсталявання для прадпрыемстваў і транспартных арганізацый будаўнічага, нафтагазавага і машынабудаўнічага комплексаў.
| Мінскі завод колавых цягачоў | |
|---|---|
 | |
 | |
| Тып | ААТ[d] |
| Заснаванне | 1954 |
| Краіна | |
| Размяшчэнне | Мінск, Рэспубліка Беларусь |
| Адрас | |
| Ключавыя постаці |
Аляксей Іванавіч Рымашэўскі (генеральны дырэктар) |
| Галіна | аўтамабільная |
| Прадукцыя | колавыя цягачы вялікай грузападымальнасці |
| Дэвіз | Мы вырабляем тэхніку, якая не ведае перашкод |
| Даччыныя кампаніі | Нёман |
| Сайт | mzkt.by |
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Да 1991 года — у складзе Мінскага аўтазавода.
З’яўляецца дзяржаўным прадпрыемствам і знаходзіцца ў падпарадкаванні Дзяржаўнага ваенна-прамысловага камітэта Рэспублікі Беларусь. Унесены ў Чорны спіс Еўрасаюза, санкцыйныя спісы шэрагу іншых краін.
23 ліпеня 1954 года на Мінскім аўтамабільным заводзе было створана Спецыяльнае канструктарскае бюро № 1 (СКБ-1) па цяжкіх колавых артылерыйскіх цягачах і рухавіках да іх з доследнай базай. Канструктарскае бюро ўзначаліў Б. Л. Шапашнік (да вайны ён працаваў галоўным канструктарам маскоўскага ЗІСа). Асноўнай задачай стала распрацоўка і вытворчасць шматвосевых паўнапрывадных цяжкавозаў, у першую чаргу, для ўзброеных сіл краіны, а затым для народнай гаспадаркі.
1 верасня 1954 года быў арганізаваны Цэх доследнай вытворчасці (ЦДВ). У 1956 годзе ў ЦДВ быў сабраны першы доследны ўзор артылерыйскага цягача МАЗ-535.
У 1959 годзе былі здадзены ў эксплуатацыю новыя вытворчыя плошчы, на якіх размясціўся механазборачных цэх № 3 (МЗЦ-3), створаны на базе ЦДВ, для вырабу дэталяў і вузлоў, а таксама зборкі цягачоў.
29 сакавіка 1959 года быў сабраны першы серыйны цягач МАЗ-537 доследнай партыі машын.
У 1960 годзе зборка цягачоў на плошчах МЗЦ-3 была выдзелена ў самастойны цэх зборкі і выпрабаванні аўтамабіляў (ЦЗВА-2), які ў 1962 годзе быў пераведзены на новыя вытворчыя плошчы.
21 ліпеня 1959 г пастановай ЦК КПСС і Савета Міністраў СССР Мінскаму аўтазаводу даручалася распрацоўка канструкцыі, правядзенне доследна-канструктарскіх работ і пастаноўка на вытворчасць шматвосевых аўтамабільных шасі для размяшчэння агрэгатаў першага ў краіне ракетнага комплексу аператыўна-тактычнага прызначэння «Тэмп-З».
У 1970 годзе ў сувязі з развіццём работ па стварэнні наземнага абсталявання для ракетных комплексаў быў зацверджаны праект рэканструкцыі спецвытворчасці, па якому ў 1971—1979 гадах былі пабудаваны і здадзены ў эксплуатацыю механазборачны корпус № 2 (МЗК-2) плошчай 108 тыс. кв.м, здатачны корпус плошчай 18,5 тыс. кв.м, корпус выпрабавання тармазоў плошчай 4 тыс. кв.м і адміністрацыйна-бытавыя корпусы № 1 (АБК-1) і № 2 (АБК-2). У МЗК-2 былі размешчаны цэхі: механазборачных № 3, № 4, № 6, рамна-прэсавы № 2, тэрмічны № 3, ЦЗВА-2 і рамонтны, у АБК-1 і АБК-2 — службы цэхаў і служба кіравання спецвытворчасцю. Усе цэхі вытворчасці былі аснашчаны універсальным і высокапрадукцыйных спецыяльным абсталяваннем, у тым ліку станкамі з лічбавым праграмным кіраваннем, неабходнай тэхналагічнай аснасткай, стэндамі для выпрабаванні вузлоў і кантрольна-вымяральнымі прыладамі і прыборамі.
10 красавіка 1975 года загадам дырэктара завода № 183 спецыяльная вытворчасць была выдаткавана ў гасразліковую на самастойным балансе вытворчасць спецыяльных колавых цягачоў (ВСКЦ).
У розныя гады дырэктарамі ВСКЦ былі Паршын С. П. (1975—1978 гг.), Ісаевіч Р. А. (1978—1980 гг.), Грос В. І. (1980—1985 гг.), Саўчыц П. П. (1975—1976 гг.), Волкаў В. А. (1986—1991 гг.).
Да канца 1980-х гадоў асноўнай прадукцыяй ВСКЦ былі шасі і цягачы, якія выпускаюцца для патрэб Міністэрства абароны СССР, якія сталі транспартнай базай цяжкіх комплексаў ўзбраенняў, у тым ліку і ракетных комплексаў аператыўна-тактычнага прызначэння «Тэмп-З», «Эльбрус», комплексаў супрацьпаветранай абароны «С-300», ракетных сістэм залпавага агню «Смерч», комплексаў берагавой абароны «Бераг», «Рубеж», ракетных стратэгічных «Тэмп-2С», «Піянер», «Таполя», транспартнай базай для камандна-штатных пунктаў, размяшчэння і транспарціроўкі радыёлакацыйных сродкаў і іншага абсталявання.
За распрацоўку і асваенне вытворчасці аўтамабільнай тэхнікі для ракетных комплексаў галоўны канструктар СКБ-1 Шапашнік Б. Л. быў удастоены звання Героя Сацыялістычнай Працы (1973 г.), лаўрэата Ленінскай (1976 г.) і Дзяржаўнай прэмій СССР (1968 г.). У 1968, 1977, 1978, 1984 і 1989 гадах яшчэ 20 работнікаў спецвытворчасці былі ўдастоены звання лаўрэата Дзяржаўнай прэміі СССР, прычым трое з іх былі ўдастоены гэтага звання двойчы. Многія рабочыя, інжынерна-тэхнічныя работнікі і служачыя спецыяльнага вытворчасці былі адзначаны ўрадавымі ўзнагародамі.
У сувязі з узрослай наменклатурай выпускаемай тэхнікі і павелічэннем аб’ёмаў яе вытворчасці ў 1978 годзе быў распрацаваны праект пашырэння і рэканструкцыі ВСКЦ ў мэтах выканання якога ў 1979—1986 гадах былі пабудаваны і ўведзены ў эксплуатацыю механазборачных корпус № 3 (МЗК-3) плошчай 44,5 тыс. . кв.м. і адміністрацыйна-бытавой корпус АБК-3. У МЗК-3 былі размешчаны МЗЦ-7 і МЗЦ-4, арганізаваны цэх гнуткіх вытворчых сістэм, у якім былі зманціраваны і здадзены ў эксплуатацыю 39 апрацоўваюць цэнтраў, якія кіруюцца ЭВМ.
У 1982 годзе Саветам Міністраў СССР было прынята рашэнне аб будаўніцтве канструктарска-эксперыментальнай базы (КЭБ) спецвытворчасці. У 1985 годзе былі пабудаваны і здадзены ў эксплуатацыю першая чарга КЭБ — вытворчыя плошчы 13,2 тыс. кв.м., на якіх размясціўся эксперыментальны цэх № 2 і інжынерна-бытавой корпус плошчай 8 тыс. кв.м, у якім размясцілася УГК- 2.
7 лютага 1991 года загадам генеральнага дырэктара ВА «БелаўтаМАЗ» выведзены са складу МАЗа і ўтвораны Мінскі завод колавых цягачоў у складзе падраздзяленняў ВСКЦ, УГК-2, ЭЦ-2 і ОГН. Дырэктарам завода прызначаны Волкаў В. А.
У 1993 годзе на плошчах здадзенай у эксплуатацыю ў другой чаргі КЭБ размясціліся даследчы цэнтр (ДЦ) і цэх запасных частак (ЦЗЧ).
У 1992 годзе ў сувязі з спыненнем заказаў для патрэб Міністэрства абароны на заводзе была распрацавана і прынята праграма канверсіі, накіраваная на стварэнне і асваенне вытворчасці новых спецыялізаваных аўтамабіляў, аўтацягнікоў і шасі шырокага прызначэння для розных галін народнай гаспадаркі як Рэспублікі Беларусь, так і краін СНД.
26 кастрычніка працоўныя прайшлі маршам па цэхах, заклікаючы іншых далучацца да страйку. У адказ кіраўніцтва завода распачала рэпрэсіі супраць удзельнікаў акцыі. 27 кастрычніка было звольнена 10 рабочых па розных надуманых прычынах; вымовы атрымалі начальнікі канструктарскіх бюро.
17 снежня 2020 года завод быў уключаны ў Чорны спіс Еўрасаюза[1][2]. Таксама ў свае санкцыйныя спісы МЗКТ уключылі Вялікабрытанія[3] і Швейцарыя[4][5]. 26 студзеня 2021 года да санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[6].
У 2022 годзе завод, яго дырэктар Аляксей Рымашэўскі і намеснік дырэктара Аляксандр Вецяневіч былі ўнесеныя ў спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША[7], а таксама ў санкцыйныя спісы Вялікабрытаніі, Аўстраліі, Канады, Новай Зеландыі і Украіны. Акрамя таго, Японія ўвяла санкцыі супраць МЗКТ[8][9][10].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
