Мікалай Васілевіч Дучыц

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Дучыц.

Мікалай Васільевіч Дучыц (2 кастрычніка 1896, м. Любча, цяпер Навагрудскі раён, Гродзенская вобласць — 3 верасня 1980, Мінск) — беларускі мастак, графік.

Мікалай Дучыц
Дата нараджэння	2 кастрычніка 1896(1896-10-02)
Месца нараджэння	Любча, Навагрудскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	3 верасня 1980(1980-09-03) (83 гады)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР
Месца пахавання	Чыжоўскія могілкі
Паходжанне	беларус
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	мастак
Вучоба	Навагрудскае вышэйшае пачатковае вучылішча[d] (1914) Рысавальная школа Імператарскага таварыства заахвочвання мастацтваў[d] (1915)
Член у	Беларускі саюз мастакоў

Біяграфія

Вучыўся ў Навагрудскім гарадскім вучылішчы (1910—1914) у В. Іваненкі, Рысавальнай школе Імператарскага таварыства заахвочвання мастацтваў (Петраград, 1914—1915) у У. Федаровіча. Удзельнік Першай сусветнай і грамадзянскай войнаў^[1]. З 1921 года ў Менску. Выкладаў маляванне ў школах, на рабфаках, у студыях у Менску (1925—1925). Член Саюза савецкіх мастакоў БССР (з 1933), у 1938 — старшыня праўлення гэтай арганізацыі. Удзельнік шматлікіх выставак, пачынаючы з Першай Усебеларускай мастацкай выстаўкі 1925 года.

У лютым 1942 года прыняў удзел у 1-й выстаўцы беларускіх мастакоў, якія апынуліся ў акупаваным нямецкімі войскамі Мінску. У зале Беларускага народнага дома на вуліцы Рагнеды (савецк. Рэвалюцыйная), 2 экспанаваліся 124 работы, у большасці створаныя да ліпеня 1941 года. Агулам удзел прымалі 17 мастакоў: Анатоль Тычына, Генрых Бржазоўскі, Мікалай Дучыц, Б. Казлоўскі, Міхась Станюта, Яўген Ціхановіч і іншыя^[2].

Персанальная выстаўка Мікалая Дучыца была праведзена ў Мінску ў 1967 годзе.

Памёр у Мінску, пахаваны на мінскіх Чыжоўскіх могілках^[3].

Творчасць

Працаваў пераважна ў жанры пейзажу. Творам уласціва лірычнасць і стрыманая каляровая гама («Зіма», «Рэчка Волма», «Ля млына», «Лясная казка» і інш.). Пісаў таксама нацюрморты. У галіне графікі мастак зрабіў серыю гравюр «Стары Мінск», і акварэляў «Краявіды Мінска».

Карціны і графіка Мікалая Дучыца знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь, фондзе Беларускага саюза мастакоў.

17 лютага 2009 годзе ў калекцыю Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь былі перададзеныя два творы мастака: «Зіма. Эцюд» (1949) і «Дубкі» (1953)^[4].

З 27 мая па 28 чэрвеня 2011 года карціны Дучыца экспанаваліся ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь у складзе выстаўкі «І даўжэй веку…»^[5].

Зноскі

1. Дучыц Мікалай Васільевіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
2. Корбут В. Выставачная дзейнасць у Генеральнай акрузе «Беларусь» (1942 – 1944) // Спадчына. — 2003. — № 4-5. — С. 77—79.
3. Чыжоўскiя могiлкi. Нечаканыя сустрэчы  (бел.). Наша Ніва. Праверана 15 верасня 2023.
4. К церемонии передачи картин Б. А.Заборова и Дучица от МИДа НХМ РБ (нявызн.). Национальный художественный музей Республики Беларусь.(недаступная спасылка)
5. И дольше века... (нявызн.)(недаступная спасылка). Национальный художественный музей Республики Беларусь. Архівавана з першакрыніцы 28 лютага 2018.

Літаратура

• Дзесяць стагоддзяў мастацтва Беларусі. — Мінск: «Чатыры чвэрці», 2014. — С. 483. — 600 экз.
• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

Спасылкі

• Сяргей Харэўскі. Мастак, закаханы ў Мінск — Наша Ніва
• Дучыц Мікалай Архівавана 3 снежня 2021. — Дзесяць стагоддзяў мастацтва Беларусі