Віктар Канстанцінавіч Гардзей

Віктар Канстанцінавіч Гардзей (19 жніўня 1946, в. Малыя Круговічы^[2], Ганцавіцкі раён, Брэсцкая вобласць — 23 студзеня 2025, Мінск) — беларускі паэт, празаік, перакладчык.

Віктар Канстанцінавіч Гардзей
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	19 жніўня 1946(1946-08-19)
Месца нараджэння	Малыя Круговічы, Агарэвіцкі сельсавет, Ганцавіцкі раён, Пінская вобласць, БССР, СССР
Дата смерці	23 студзеня 2025(2025-01-23)[1] (78 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	факультэт журналістыкі БДУ (1984)
Месца працы	Ляхавіцкі веснік[d] Савецкае Палессе[d] Беларусь Родная прырода Маладосць Полымя Вожык Мастацкая літаратура Літаратура і мастацтва
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	беларускі паэт, празаік, перакладчык
Мова твораў	беларуская
Дэбют	1963
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў
Прэміі	Залаты купідон (2007) Літаратурная прэмія імя Івана Мележа

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Закончыў Круговіцкую сярэднюю школу (1964) і (завочна) факультэт журналістыкі БДУ (1984). Пасля школы працаваў у калгасе, у 1965—1966 гадах быў літсупрацоўнікам ляхавіцкай раённай газеты «Будаўнік камунізму». З 1966 года — у ганцавіцкай раённай газеце «Савецкае Палессе»^[3] (загадчык аддзела пісем, адказны сакратар, намеснік рэдактара).

З пераездам у Мінск (1983) працаваў у рэдакцыях часопісаў «Беларусь», «Родная прырода», з 1989 года — старшы літсупрацоўнік аддзела прозы часопіса «Маладосць». Таксама працаваў у часопісах «Полымя» і «Вожык». Пазней зноў у часопісе «Маладосць» (намеснік галоўнага рэдактара). Да 2010 года працаваў у выдавецтве «Мастацкая літаратура». У 2010—2015 гадах — загадчык аддзела прозы і паэзіі газеты «Літаратура і мастацтва».

Памёр 23 студзеня 2025 года ў Мінску^[4].

Творчасць

Літаратурную працу пачаў у 1963 годзе.

Паэзія

Аўтар зборнікаў паэзіі «Касавіца» (1975^[5]), «Верасное палясоўе» (1978^[6]), «Засевак Радзімы» (1983^[7]), «Незабудкі азёр» (1985), «Узрушэнне» (1988), «Дзікая пчала» (1994) і кніжак вершаў для дзяцей «Чырвоны грабеньчык» (1976^[8]), «На арэхавай палянцы» (1982), «Коцікі на вярбе» (1988), «Мой тата — трактарыст» (1989^[9]) і інш.

Проза

Выдаў кнігі прозы «Дом з блакітнымі аканіцамі» (1984), «Карані вечнага дрэва» (1988), «Уратуй ад нячыстага» (1995), «Ці то грэбля, ці то гаць» (1996) і інш.

Пераклады

Пераклаў на беларускую мову раманы Г. Флабера «Саламбо» і Р. Стывенсана «Чорная страла», аповесць-казку Э. Гофмана «Шчаўкунчык і мышыны кароль», кнігу казак народаў Еўропы «Хрустальны калодзеж» і інш.

Прызнанне

• Член Саюза беларускіх пісьменнікаў (1979).
• Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя Івана Мележа.
• Лаўрэат літаратурнай прэміі «Залаты купідон» (2007)

Памяць

У вёсцы Малыя Круговічы да 50-годдзя пісьменніка імем Віктара Гардзея названа вуліца, на якой ён нарадзіўся і жыў, а на месцы дома, дзе ён жыў, у 2017 годзе ўсталявалі памятны знак^[10].

Зноскі

1. Памёр Віктар Гардзей — 2025. — ISSN 1819-1614; 1819-1630 Праверана 24 студзеня 2025.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1272304'></a>
2. Ганцавіцкі краязнаўча-інфармацыйны партал. Малыя Круговічы (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 студзеня 2021. Праверана 20 жніўня 2011.
3. Віктар Канстанцінавіч Гардзей належыць да пакалення паэтаў, што нарадзіліся ў пасляваенны час Архівавана 7 красавіка 2016.
4. Памёр Віктар Гардзей
5. «Касавіца» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 верасня 2012. Праверана 5 жніўня 2012.
6. «Верасное палясоўе» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 11 красавіка 2015.
7. «Засевак Радзімы» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 11 красавіка 2015.
8. «Чырвоны грабеньчык»(недаступная спасылка)
9. «Мой тата — трактарыст»
10. памятны знак (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2020. Праверана 7 верасня 2017.