Аскеркі

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Аскеркі (значэнні).

Аске́ркі — шляхецкі род гербу «Мурдэліа» зменены.

Аскеркі
Краіна паходжання	Вялікае Княства Літоўскае

Паходзілі з полацкіх мяшчан. Прозвішча ўтварылася ад назвы населенага пункта або імя заснавальніка роду, што даў назву сялу Аскерць на рацэ Яжаль (басейн Улы). Першы вядомы прадстаўнік роду Аляксандр у 1458 судзіўся з Яўлашкам Козчычам праз возера Саланец. Яго нашчадак Нічыпар Аскерчыніч у 1511 выкупіў свае землі ў сяле Целічынічы.

Фёдар, Грышка, Андрэй і Цішка Аскярэнічы (Аткярэнічы, Акярэнічы) валодалі маёнткам на рацэ Ушача. У Інфлянцкую вайну па акупацыі Полаччыны войскам цара маскоўскага Івана Грознага Аскеркі атрымалі як кампенсацыю землі ў Мазырскім павеце, дзе сталі ўплывовым родам. Пазней яны набылі маёнткі ў іншых паветах^[1].

Найбольш вядомыя прадстаўнікі

• Антоній Яўхім Аскерка (? — па 1792) — пасол Чатырохгадовага Сойма
• Марцін Тэадор Аскерка (каля 1720—1796) — кашталян ашмянскі
• Ян Мікалай Аскерка (1735—1796) — падстолі, войскі і палявы стражнік вялікі літоўскі; пасол Чатырохгадовага Сойма, удзельнік паўстання Т. Касцюшкі
• Аляксандр Аскерка (1830—1911) — грамадскі дзеяч, удзельнік нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864)

Галерэя

• Іканаграфія роду Аскеркаў
• 
  Ян Мікалай Аскерка
• 
  Люцыя Яленская (з Аскеркаў)
• 
  Антоній Яўхім Аскерка
• 
  Баляслаў Паўлавіч Аскерка
• 
  Тэрэза Аскерка

Зноскі

1. ЭнцВКЛ 2005.

Літаратура

• Пазднякоў В. Аскеркі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 257. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аскеркі