Станькава

Ста́нькава^[1] (трансліт.: Stańkava, руск.: Станьково) — вёска ў Дзяржынскім раёне Мінскай вобласці, на рацэ Рапуса. Уваходзіць у склад Станькаўскага сельсавета. Насельніцтва 1859 чал. (2004). Знаходзіцца за 10 км на паўднёвы ўсход ад Койданава, за 8 км ад чыгуначнай станцыі Койданава (лінія Мінск — Баранавічы). Аўтамабільныя дарогі на Мінск, Дзяржынск, Узду.

Вёска Станькава Цэнтральная вуліца аграгарадка Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Дзяржынскі Сельсавет Станькаўскі Каардынаты 53°37′51″ пн. ш. 27°13′27″ у. д.HGЯO Першая згадка XV стагоддзе Вышыня цэнтра 186 м Насельніцтва 1 692 чал. (2010) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1716 Паштовыя індэксы 222731 Аўтамабільны код 5 Афіцыйны сайт stankovo.by.ru Станькава на карце Беларусі ±

Станькава на Вікісховішчы

З сярэдзіны XVI ст. уласнасць Радзівілаў, з канца XVIII да пач. XX ст. — Чапскіх.

Гісторыя

Рака Рапуса ў вёсцы

Першы пісьмовы ўспамін пра Станькава як сяло ва ўладанні Дарагастайскіх датуецца 1407. Пазней паселішчам валодалі Радзівілы, з 1772 — Чапскія. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай (1565—1566) Станькаў увайшоў у склад Менскага павета Менскага ваяводства. Станам на 1588 у мястэчку было 30 двароў, касцёл, царква, рынак.

Палац Чапскіх. Н. Орда, XIX ст.

Павільён «Скарбчык». Н. Орда, XIX ст.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Станькава апынулася ў складзе Расійскай імперыі, дзе стаў цэнтрам воласці Менскага павета Мінскай губерні. У пач. XIX ст. мястэчка зрабілася цэнтрам ключу. З 1815 тут працаваў спіртзавод, у 1858 збудавалі Свята-Мікалаеўскую царкву, у 1863 адкрылася сельская прыходская школа (51 вучань — 39 хлопчыкаў, 12 дзяўчынак), у 1868 — нядзельная школа, шпіталь. Уладальнік маёнтку Э. Чапскі стварыў музей са сваіх збораў. У 1876 мастак Напалеон Орда зрабіў замалёўкі Станькава. Станам на 1886 у мястэчку было 42 двары, валасная ўправа, царкоўна-прыходская школа, бальніца. У Першую сусветную вайну тут некаторы час размяшчаўся штаб расійскай 4-й арміі Заходняга фронту.

У 1919 Станькава ўвайшло ў БССР, дзе 20 жніўня 1924 стаў цэнтрам сельсавета. Статус паселішча панізілі да вёскі. Станам на 1970 тут было 196 двароў, на 1998 — 213, на 1 студзеня 2004 — 700.

• Станькава на старых здымках
• 
  Палац
• 
  Палац, паркавы фасад
• 
  Палац, бібліятэка
• 
  Палац, сталовая

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1886 — 390 чал.
• XX стагоддзе: 1970 — 908 чал.^[2]; 1998 — 677 чал.^[3]
• XXI стагоддзе: 2001 — 1832 жыхары ў 684 дварах^[4]; 1 студзеня 2004 — 1859 чал.^[5]

Інфраструктура

У Станькаве працуюць сярэдняя школа, школа-інтэрнат, 2 дашкольныя ўстановы, фельчарска-акушэрскі пункт, кінатэатр, бібліятэка, пошта.

Турыстычная інфармацыя

Фрэска ў царкве Св. Мікалая

Славутасці

• Могілкі старыя каталіцкія
• Сядзібна-паркавы комплекс Чапскіх (XIX ст.) —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 613Г000144шыфр 613Г000144
• Царква Святога Мікалая (XIX ст.)
• Магіла Марата Казея —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 613Д000143шыфр 613Д000143

Страчаная спадчына

• Палац Чапскіх (XIX ст.)

Галерэя

• Краявіды Станькава
• 
  Царква
• 
  Скарбчык
• 
  Брама
• 
  Альтанка
• 
  Жылы дом
• 
  Свіран
• 
  500-гадовы дуб
• 
  Каскад на р. Рапуса

Вядомыя асобы

Дом, у якім нарадзіўся і жыў Марат Казей (перароблены ў наш час)

• Арыядна Іванаўна Казей (1925—2008) — беларуская партызанка і заслужаная работніца, Герой Сацыялістычнай Працы, родная сястра Марата Казея.
• Марат Казей (1929—1944) — піянер-партызан, Герой Савецкага Саюза (пасмяротна).
• Эмерык Чапскі (1828—1897) — дзяржаўны дзеяч, калекцыянер, нумізмат.

Зноскі

1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Ста́нькаў, м.
2. Анатоль Валахановіч. Станькава // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — 527 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2. С. 405.
3. Анатоль Валахановіч. Станькава // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — 527 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2. С. 404.
4. БелЭн 2002.
5. Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БелТА, 2004. — 704 c.: іл. — ISBN 985-6302-64-1. С. 690.

Літаратура

• Станькава // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 151. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БелТА, 2004. — 704 c.: іл. — ISBN 985-6302-64-1.
• Раюк, А.Р. Урбан Крупскі (1863—1915): ад беларускага народніка да краёўца-кансерватара / А.Р. Раюк // Научные труды Респ. ин-та высш. школы. Истор. и псих.-пед. науки : сб. науч. ст.: в 3 ч. / РИВШ ; редкол. : В.А. Гайсёнок [и др.]. — Минск : РИВШ, 2023. — Вып. 23. — Ч. 1. — С. 339—346.
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 591 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
• Stańków // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XI: Sochaczew — Szlubowska Wola (польск.). — Warszawa, 1890. S. 210—211.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Станькава
• в. Станькава на Radzima.org
• Станькава: сядзіба Гутэн-Чапскіх