Сахалінская вобласць

Сахалінская вобласць — суб’ект Расійскай Федэрацыі, размешчаны на ўсходзе краіны, на востраве Сахалін і Курыльскіх астравах. Абмываецца Ахоцкім і Японскім морамі.

Сахалінская вобласць
Герб Сцяг
Краіна	Расія
Уваходзіць у	Расія (1991—?)[1]
Адміністрацыйны цэнтр	Южна-Сахалінск
Дата ўтварэння	20 кастрычніка 1932
Кіраўнік	Валерый Лімарэнка[d]
Насельніцтва	▼457 590 чал. (2024)
Плошча	87 101 км²
Часавы пояс	Магаданскі час і Азія/Сахалін[d][2]
Код ISO 3166-2	RU-SAK
Код аўтам. нумароў	65
Афіцыйны сайт (руск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Геаграфія

Уздоўж берагоў вострава Сахалін працягнуліся Заходне-Сахалінскія горы (гара Анор, вышыня да 1330 м) і Усходне-Сахалінскія горы (самы высокі пункт вострава — гара Лапаціна, 1609 м), падзеленыя Тымь-Паранайскай і Сусунайскай нізінамі. Вялікая частка Курыльскіх астравоў гарыстая (найвышэйшы пункт — вулкан Алаід, 2339^[3] м). Вядома каля 160 вулканаў, 40 з якіх дзеючыя; высокая сейсмічнасць. На тэрыторыі вобласці шмат азёр, балот. Галоўныя рэкі: Тымь, Паранай (Сахалін).

Клімат умераны мусонны. Сярэдняя тэмпература студзеня ад −6 (на поўдні) да −24 °С (на поўначы), сярэдняя тэмпература жніўня ад +19 (на поўдні) да +10 °C (на поўначы). Колькасць ападкаў — на раўнінах каля 600 мм у год, у гарах да 1200 мм у год. На тэрыторыі вобласці распаўсюджаны рэдкастойная лістоўнічная тайга (на поўначы), лясы з аянскай елкі і сахалінскай піхты (у цэнтральнай частцы), шыракалістыя лясы з ліянамі (на паўднёвым захадзе); у гарах — зараснікі каменнай бярозы і кедравага сланіку.

Насельніцтва

Сахалінская вобласць адрозніваецца высокай урбанізаванасцю. Толькі меней за 14 % насельніцтва вобласці пражывае ў сельскай мясцовасці. Большасць насельніцтва — рускія (85 %). У вобласці пражываюць таксама ўкраінцы, карэйцы (па 5 %) і прадстаўнікі іншых народаў. Смяротнасць перавышае нараджальнасць. Адмоўны натуральны прырост і міграцыйны адток прыводзяць да інтэнсіўнага паніжэння агульнай колькасці насельніцтва.

Эканоміка

Сахалінская вобласць спецыялізуецца на здабычы і перапрацоўцы рыбы, вытворчасці прадукцыі лясной, дрэваапрацоўчай і цэлюлозна-папяровай прамысловасці. У вобласці вядзецца здабыча нафты, газу, вугалю. Асноўныя галіны прамысловасці: харчовая, лясная, дрэваапрацоўчая, цэлюлозна-папяровая, лёгкая прамысловасць; паліўная, вытворчасць будматэрыялаў. Сахалінская вобласць з’яўляецца манапалістам у Расіі па вытворчасці харчовага агару.

Адміністрацыйны падзел

Сахалінская вобласць падзяляецца на 17 раёнаў:

• Аляксандраўск-Сахалінскі раён
• Аніўскі раён
• Далінскі раён
• Холмскі раён
• Карсакоўскі раён
• Курыльскі раён
• Макараўскі раён
• Невельскі раён
• Ноглікскі раён
• Ахінскі раён
• Паранайскі раён
• Севера-Курыльскі раён
• Смірныхоўскі раён
• Тамарынскі раён
• Тымоўскі раён
• Углягорскі раён
• Южна-Курыльскі раён

Вядомыя асобы

• Юрый Леанідавіч Сівакоў

Гл. таксама

• Малая Курыльская града
• Ціхае

Зноскі

1. АКТМУ Праверана 13 сакавіка 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4330203'></a>
2. https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/europe
3. Активные вулканы Курильских островов — Краткое описание Архівавана 4 ліпеня 2009. (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сахалінская вобласць