Бацьёва

Бацьёва (укр.: Батьово) — пасёлак гарадскога тыпу ў Закарпацкай вобласці Украіны ў складзе Бэрэгаўскага раёна, аднайменны пункт пропуску на мяжы з Венгрыяй.

Пасёлак гарадскога тыпу Бацьёва укр.: Батьово Герб Краіна  Украіна Вобласць Закарпацкая вобласць Раён Бэрэгаўскі раён[d] Каардынаты 48°21′43″ пн. ш. 22°23′24″ у. д.HGЯO Першая згадка 1205 ПГТ з 1971 Плошча 5 км² Вышыня цэнтра 105 м Насельніцтва 2900 чалавек (2022) Шчыльнасць 607 чал./км² Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Тэлефонны код +380-3141 Паштовы індэкс 90212 КААТУУ 2120455400 Афіцыйны сайт w1.c1.rada.gov.ua/pls/z7… Бацьёва на карце Украіны ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

У ваколіцах мястэчка выяўленыя тры паселішчы — адно эпохі позняй бронзы (канец II тыс. да н.е.) і два першых стагоддзяў нашай эры (на адным з іх даследавана 9 печаў вытворчага прызначэння).

Першыя згадкі пра мястэчка выяўленыя ў пісьмовых крыніцах пад 1205 г. Адносна назвы, то ёсць здагадка, быццам у гэтых месцах адпачываў хан Батый з войскам падчас паходу ў Цэнтральную Еўропу. Паводле іншай версіі, пры вясновых паводках мясцовасць залівала, утвараліся брудныя выбоіны (па-венгерску «Kátyú», якое пасля трансфармавалася ў «Bátyú»).

У пачатку ХІІІ ст. сяло некалькі разоў пераходзіла ва ўласнасць розных феадалаў, пакуль не апынулася ва ўласнасці багатай венгерскай сям’і Лоняй, якая валодала вёскай у 1285-1920 гадах.

Вялікае значэнне для вёскі мела чыгунка, якая была пракладзеная ў ХІХ ст. У прыватнасці, 24 кастрычніка 1872 года быў адкрыты ўчастак венгерскай Паўночна-Усходняй чыгункі Чоп — Каралёва, якая ішла праз Бацёва, а 4 снежня 1872 года адкрыты адгалінаваны ўчастак Бацёва — Мукачэва венгерскай Паўночна-Усходняй чыгункі.

Сяло належала Аўстра-Венгерскай імперыі, а ад яе распаду ў 1918 г. да 1938 г. было часткай Чэхаславакіі. Толькі з канца сакавіка да пачатку мая 1919 г. у Бацёва існавала савецкая ўлада. У 1921 г. у вёсцы створана арганізацыя Камуністычнай партыі Чэхаславакіі.

У перыяд акупацыі Бацёва Венгрыяй у 1938 г. 41 сям’ю кінулі ў канцлагер, а каля 90 чалавек адправілі на прымусовыя працы. 28 кастрычніка 1944 г. часткі Чырвонай Арміі вызвалілі паселішча. У 1946 г. сяло было перайменавана ў Вузлавое, а ў 1971 г. атрымала статус пасёлка гарадскога тыпу. Меркавалася, што яго насельніцтва, занятае ў асноўным у абслугоўванні чыгункі і звязаных з ёю прадпрыемстваў, павялічыцца ўтрая. У пасёлку быў узведзены невялікі мікрараён з 5-павярхоўкамі, планавалася стварэнне забаўляльнага цэнтра і рост урбанізацыі. Аднак гэтыя планы не былі рэалізаваны, і сёння Бацёва па сутнасці засталося вёскай.

У 1970-х гг. тут пражывала 2084 чал. Тут знаходзілася брыгада калгаса імя XXI з’езда КПСС. За брыгадай было замацавана 800 га сельскагаспадарчых угоддзяў, у тым ліку 500 га ворнай зямлі. Вырошчвалі збожжавыя (пераважна пшаніцу, ячмень, кукурузу) і гароднінныя (пераважна бульба, капуста) культуры. Была развіта мяса-малочная жывёлагадоўля. У 1978 г. у пасёлку запрацаваў міжнародны кантэйнерны тэрмінал.

На тэрыторыі пасёлка працавалі: сярэдняя школа (32 настаўнікі і 421 вучань), музычная школа, бібліятэка (кніжны фонд яе складаў 8,7 тысяч асобнікаў), клуб (з залай на 150 месцаў), бальніца на 30 ложкаў (11 медработнікаў, у тым ліку 4 лекары), дзіцячы санаторый, аптэка, амбулаторыя, стадыён, сем крам, рэстаран, кафэ, аддзяленне сувязі, ашчадная каса, дом побыту.

Рашэннем Вярхоўнай Рады Украіны ад 2 сакавіка 1995 г. пасёлку вернута гістарычная назва.

Зноскі